< Eyüp 19 >
Тогава Иов в отговор рече:
2 “Ne zamana dek beni üzecek, Sözlerinizle ezeceksiniz?
До кога ще оскърбявате душата ми, И ще ме съкрушавате с думи?
3 On kez oldu beni aşağılıyor, Hiç utanmadan saldırıyorsunuz.
Десет пъти вече стана ме укорявате, Но пак не ви е срам, че ми смайвате главата.
4 Yanlış yola sapmışsam, Bu benim suçum.
Даже ако наистина съм съгрешил, Грешката ми остава с мене.
5 Kendinizi gerçekten benden üstün görüyor, Utancımı bana karşı kullanıyorsanız,
Ако непременно искате да се големеете над мене И да хвърляте против мене укора ми,
6 Bilin ki, Tanrı bana haksızlık yaptı, Beni ağıyla kuşattı.
Знайте сега, че Бог ме повали И ме обиколи с мрежата Си.
7 “İşte, ‘Zorbalık bu!’ diye haykırıyorum, ama yanıt yok, Yardım için bağırıyorum, ama adalet yok.
Ето, викам: Неправда! Но няма кой да ме чуе; Издавам вик за помощ, но няма съд.
8 Yoluma set çekti, geçemiyorum, Yollarımı karanlığa boğdu.
Той е преградил пътя ми, та не мога да премина, И турил е тъмнина в пътеките ми,
9 Üzerimden onurumu soydu, Başımdaki tacı kaldırdı.
Съблякъл ме е от славата ми, И отнел е венеца от главата ми.
10 Her yandan yıktı beni, tükendim, Umudumu bir ağaç gibi kökünden söktü.
Съкрушил ме е отвсякъде, и аз отивам; И изкоренил е надеждата ми като дърво.
11 Öfkesi bana karşı alev alev yanıyor, Beni hasım sayıyor.
Запалил е тоже против мене гнева Си, И счита ме като един от враговете Си.
12 Orduları üstüme üstüme geliyor, Bana karşı rampalar yapıyor, Çadırımın çevresinde ordugah kuruyorlar.
Полковете Му настъпват заедно, Та заздравяват пътя си против мене, И разполагат се в стан около шатъра ми.
13 “Kardeşlerimi benden uzaklaştırdı, Tanıdıklarım bana büsbütün yabancılaştı.
Отдалечил е от мене братята ми; И ония, които ме познаваха, станаха съвсем чужди за мене.
14 Akrabalarım uğramaz oldu, Yakın dostlarım beni unuttu.
Оставиха ме ближните ми, И забравиха ме познайниците ми.
15 Evimdeki konuklarla hizmetçiler Beni yabancı sayıyor, Garip oldum gözlerinde.
Ония, които живеят в дома ми, И слугините ми считат ме като чужд; Странен станах в очите им.
16 Kölemi çağırıyorum, yanıtlamıyor, Dil döksem bile.
Викам слугата си, и не отговаря, При все че с устата си му се моля.
17 Soluğum karımı tiksindiriyor, Kardeşlerim benden iğreniyor.
Дъхът ми е отвратителен на жена ми, И дъхът ми на чадата на чреслата ми.
18 Çocuklar bile beni küçümsüyor, Ayağa kalksam benimle eğleniyorlar.
И самите малки деца ме презират; Когато ставам говорят против мене.
19 Bütün yakın dostlarım benden iğreniyor, Sevdiklerim yüz çeviriyor.
Всичките ми по-близки приятели се погнусяват от мене; И ония, които възлюбих, обърнаха се против мене.
20 Bir deri bir kemiğe döndüm, Ölümün eşiğine geldim.
Костите ми залепват за кожата ми и за месата ми; И отървах се само с кожата на зъбите си.
21 “Ey dostlarım, acıyın bana, siz acıyın, Çünkü Tanrı'nın eli vurdu bana.
Смилете се за мене, смилете се за мене, вие приятели мои! Защото ръката Божия се допря до мене.
22 Neden Tanrı gibi siz de beni kovalıyor, Etime doymuyorsunuz?
Защо ме гоните като че ли сте Бог, И не се насищате от плътта ми?
23 “Keşke şimdi sözlerim yazılsa, Kitaba geçseydi,
О, да можеха да се напишат думите ми! Да се начертаеха на книга!
24 Demir kalemle, kurşunla Sonsuza dek kalsın diye kayaya kazılsaydı!
Да се издълбаеха на скала за всегда С желязна писалка и олово!
25 Oysa ben kurtarıcımın yaşadığını, Sonunda yeryüzüne geleceğini biliyorum.
Защото зная, че е жив Изкупителят ми, И че в последно време ще застане на земята;
26 Derim yok olduktan sonra, Yeni bedenimle Tanrı'yı göreceğim.
И, като изтлее след кожата ми това тяло, Пак вън от плътта си ще видя Бога:
27 O'nu kendim göreceğim, Kendi gözlerimle, başkası değil. Yüreğim bayılıyor bağrımda!
Когото сам аз ще видя, И очите ми ще гледат, и то не като чужденец, За тая гледка дробовете ми се топят дълбоко в мене.
28 Eğer, ‘Sıkıntının kökü onda olduğu için Onu kovalım’ diyorsanız,
Ако кажете, Как ще го гоним, Тъй като причината на това страдание се намира в самия него!
29 Kılıçtan korkmalısınız, Çünkü kılıç cezası öfkeli olur, O zaman adaletin var olduğunu göreceksiniz.”
Тогава бойте се от меча; Защото гневни са наказанията, нанесени от меча, За да познаете, че има съд.