Eyüp 18
1 Şuahlı Bildat şöyle yanıtladı:
And Bildad the Shuhite answereth and saith: —
2 “Ne zaman bitecek bu sözler? Biraz anlayışlı olun da konuşalım.
When do ye set an end to words? Consider ye, and afterwards do we speak.
3 Niçin hayvan yerine konuyoruz, Gözünüzde aptal sayılıyoruz?
Wherefore have we been reckoned as cattle? We have been defiled in your eyes!
4 Sen kendini öfkenle paralıyorsun, Senin uğruna dünyadan vaz mı geçilecek? Kayalar yerini mi değiştirecek?
(He is tearing himself in his anger.) For thy sake is earth forsaken? And removed is a rock from its place?
5 “Evet, kötünün ışığı sönecek, Ateşinin alevi parlamayacak.
Also, the light of the wicked is extinguished. And there doth not shine a spark of his fire.
6 Çadırındaki ışık karanlığa dönecek, Yanındaki kandil sönecek.
The light hath been dark in his tent, And his lamp over him is extinguished.
7 Adımlarının gücü zayıflayacak, Kurduğu düzene kendi düşecek.
Straitened are the steps of his strength, And cast him down doth his own counsel.
8 Ayakları onu ağa götürecek, Kendi ayağıyla tuzağa basacak.
For he is sent into a net by his own feet, And on a snare he doth walk habitually.
9 Topuğu kapana girecek, Tuzak onu kapacak.
Seize on the heel doth a gin, Prevail over him do the designing.
10 Toprağa gizlenmiş bir ilmek, Yoluna koyulmuş bir kapan bekliyor onu.
Hidden in the earth is his cord, And his trap on the path.
11 Dehşet saracak onu her yandan, Her adımında onu kovalayacak.
Round about terrified him have terrors, And they have scattered him — at his feet.
12 Gücünü kıtlık kemirecek, Tökezleyince, felaket yanında bitiverecek.
Hungry is his sorrow, And calamity is ready at his side.
13 Derisini hastalık yiyecek, Kollarıyla bacaklarını ölüm yutacak.
It consumeth the parts of his skin, Consume his parts doth death's first-born.
14 Güvenli çadırından atılacak, Dehşet kralının önüne sürüklenecek.
Drawn from his tent is his confidence, And it causeth him to step to the king of terrors.
15 Çadırında ateş oturacak, Yurdunun üzerine kükürt saçılacak.
It dwelleth in his tent — out of his provender, Scattered over his habitation is sulphur.
16 Kökleri dipten kuruyacak, Dalları üstten solacak.
From beneath his roots are dried up, And from above cut off is his crop.
17 Ülkede anısı yok olacak, Adı dünyadan silinecek.
His memorial hath perished from the land, And he hath no name on the street.
18 Işıktan karanlığa sürülecek, Dünyadan kovulacak.
They thrust him from light unto darkness, And from the habitable earth cast him out.
19 Ne çocuğu ne torunu kalacak halkı arasında, Yaşadığı yerde kimsesi kalmayacak.
He hath no continuator, Nor successor among his people, And none is remaining in his dwellings.
20 Batıdakiler onun yıkımına şaşacak, Doğudakiler dehşet içinde bakacak.
At this day westerns have been astonished And easterns have taken fright.
21 Evet, kötülerin yaşamı işte böyle son bulur, Tanrı'yı tanımayanların varacağı yer budur.”
Only these [are] tabernacles of the perverse, And this the place God hath not known.
