Eyüp 17

1 “Yaşama gücüm tükendi, günlerim kısaldı, Mezar gözlüyor beni.

Ajalku sudah dekat, hampir putuslah napasku; hanyalah kuburan yang tinggal bagiku.

2 Çevremi alaycılar kuşatmış, Gözümü onların aşağılamasıyla açıp kapıyorum.

Orang menjadikan aku bahan ejekan; kulihat betapa mereka melontarkan sindiran.

3 “Ey Tanrı, kefilim ol kendine karşı, Başka kim var bana güvence verecek?

Aku ini jujur, ya Allah. Percayalah padaku! Siapa lagi yang dapat menyokong perkataanku?

4 Çünkü onların aklını anlayışa kapadın, Bu yüzden onları zafere kavuşturmayacaksın.

Kaututup hati mereka sehingga tak mengerti; jangan sampai mereka menundukkan aku kini.

5 Para için dostlarını satan adamın Çocuklarının gözünün feri söner.

Menurut pepatah, siapa mengadukan teman demi keuntungan, anak-anaknya sendiri akan menerima pembalasan.

6 “Tanrı beni insanların diline düşürdü, Yüzüme tükürmekteler.

Kini aku disindir dengan pepatah itu; mereka datang untuk meludahi mukaku.

7 Kederden gözümün feri söndü, Kollarım bacaklarım çırpı gibi.

Mataku kabur karena dukacita; seluruh tubuhku kurus merana.

8 Dürüst insanlar buna şaşıyor, Suçsuzlar tanrısızlara saldırıyor.

Orang yang saleh, terkejut dan heran; orang yang tak bersalah, menganggap aku tidak bertuhan.

9 Doğrular kendi yolunu tutuyor, Elleri temiz olanlar gittikçe güçleniyor.

Orang yang baik dan yang tidak bersalah, makin yakin cara hidupnya berkenan kepada Allah.

10 “Ama siz, hepiniz gelin yine deneyin! Aranızda bir bilge bulamayacağım.

Tapi seandainya kamu semua datang ke mari, tak seorang bijaksana pun yang akan kudapati.

11 Günlerim geçti, tasarılarım, Dileklerim suya düştü.

Hari-hariku telah lalu, gagallah segala rencanaku; hilang pula semua cita-cita hatiku.

12 Bu insanlar geceyi gündüze çeviriyorlar, Karanlığa ‘Işık yakındır’ diyorlar.

Tetapi sahabat-sahabatku berkata, 'Malam itu siang dan terang hampir tiba.' Namun aku tahu dalam hatiku bahwa tetap gelaplah keadaanku.

13 Ölüler diyarını evim diye gözlüyorsam, Yatağımı karanlığa seriyorsam, (Sheol h7585)

Hanya dunia mautlah yang kuharapkan, di sanalah aku akan tidur dalam kegelapan. (Sheol h7585)

14 Çukura ‘Babam’, Kurda ‘Annem, kızkardeşim’ diyorsam,

Kuburku kunamakan "Ayahku", dan cacing-cacing pemakan tubuhku kusebut "Ibu" dan "Saudara perempuanku".

15 Umudum nerede? Kim benim için umut görebilir?

Di manakah harapan bagiku; siapa melihat adanya bahagia untukku?

16 Umut benimle ölüler diyarına mı inecek? Toprağa birlikte mi gireceğiz?” (Sheol h7585)

Apabila aku turun ke dunia orang mati, aku tidak mempunyai harapan lagi." (Sheol h7585)