Eyüp 17

1 “Yaşama gücüm tükendi, günlerim kısaldı, Mezar gözlüyor beni.

My spirit shall be wasted, my days shall be shortened, and only the grave remaineth for me.

2 Çevremi alaycılar kuşatmış, Gözümü onların aşağılamasıyla açıp kapıyorum.

I have not sinned, and my eye abideth in bitterness.

3 “Ey Tanrı, kefilim ol kendine karşı, Başka kim var bana güvence verecek?

Deliver me O Lord, and set me beside thee, and let any man’s hand fight against me.

4 Çünkü onların aklını anlayışa kapadın, Bu yüzden onları zafere kavuşturmayacaksın.

Thou hast set their heart far from understanding, therefore they shall not be exalted.

5 Para için dostlarını satan adamın Çocuklarının gözünün feri söner.

He promiseth a prey to his companions, and the eyes of his children shall fail.

6 “Tanrı beni insanların diline düşürdü, Yüzüme tükürmekteler.

He hath made me as it were a byword of the people, and I am an example before them.

7 Kederden gözümün feri söndü, Kollarım bacaklarım çırpı gibi.

My eye is dim through indignation, and my limbs are brought as it were to nothing.

8 Dürüst insanlar buna şaşıyor, Suçsuzlar tanrısızlara saldırıyor.

The just shall be astonished at this, and the innocent shall be raised up against the hypocrite.

9 Doğrular kendi yolunu tutuyor, Elleri temiz olanlar gittikçe güçleniyor.

And the just man shall hold on his way, and he that hath clean hands shall be stronger and stronger.

10 “Ama siz, hepiniz gelin yine deneyin! Aranızda bir bilge bulamayacağım.

Wherefore be you all converted, and come, and I shall not find among you any wise man.

11 Günlerim geçti, tasarılarım, Dileklerim suya düştü.

My days have passed away, my thoughts are dissipated, tormenting my heart.

12 Bu insanlar geceyi gündüze çeviriyorlar, Karanlığa ‘Işık yakındır’ diyorlar.

They have turned night into day, and after darkness I hope for light again.

13 Ölüler diyarını evim diye gözlüyorsam, Yatağımı karanlığa seriyorsam, (Sheol h7585)

If I wait hell is my house, and I have made my bed in darkness. (Sheol h7585)

14 Çukura ‘Babam’, Kurda ‘Annem, kızkardeşim’ diyorsam,

If I have said to rottenness: Thou art my father; to worms, my mother and my sister.

15 Umudum nerede? Kim benim için umut görebilir?

Where is now then my expectation, and who considereth my patience?

16 Umut benimle ölüler diyarına mı inecek? Toprağa birlikte mi gireceğiz?” (Sheol h7585)

All that I have shall go down into the deepest pit: thinkest thou that there at least I shall have rest? (Sheol h7585)