Eyüp 16
1 Eyüp şöyle yanıtladı:
Job reprit la parole et dit:
2 “Buna benzer çok şey duydum, Oysa siz avutmuyor, sıkıntı veriyorsunuz.
De tels discours, j’en ai entendu beaucoup: vous êtes tous de pauvres consolateurs.
3 Boş sözleriniz hiç sona ermeyecek mi? Nedir derdiniz, boyuna karşılık veriyorsunuz?
Y aura-t-il une fin à ces paroles qui sonnent creux? Qu’est-ce donc qui te contraint de répliquer?
4 Yerimde siz olsaydınız, Ben de sizin gibi konuşabilirdim; Size karşı güzel sözler dizer, Başımı sallayabilirdim.
Moi aussi, je pourrais parler comme vous, si seulement vous étiez à ma place; je pourrais aligner des paroles contre vous et hocher la tête à votre sujet.
5 Ağzımdan çıkan sözlerle yüreklendirir, Dudaklarımdan dökülen avutucu sözlerle yatıştırırdım sizi.
Je vous donnerais du réconfort avec ma bouche, et le mouvement de mes lèvres serait votre soulagement.
6 “Konuşsam bile acım dinmez, Sussam ne değişir?
Maintenant; si je parle, ma douleur n’en sera pas adoucie; si je m’abstiens, me lâchera-t-elle pour cela?
7 Ey Tanrı, beni tükettin, Bütün ev halkımı dağıttın.
Oui, à l’heure présente Dieu m’a exténué; tu as jeté le trouble dans tout mon entourage.
8 Beni sıkıp buruşturdun, bana karşı tanık oldu bu; Zayıflığım kalkmış tanıklık ediyor bana karşı.
Tu m’as couvert de rides qui sont autant de témoins à charge; ma maigreur elle-même me trahit et dépose contre moi.
9 Tanrı öfkeyle saldırıp parçalıyor beni, Dişlerini gıcırdatıyor bana, Düşmanım gözlerini üzerime dikiyor.
Sa fureur me déchire, me traite en ennemi; il grince des dents contre moi: mon adversaire darde sur moi ses regards.
10 İnsanlar bana dudak büküyor, Aşağılayarak tokat atıyor, Birleşiyorlar bana karşı.
Ils ouvrent contre moi une bouche béante, ils me frappent ignominieusement sur les joues: en bande ils s’attroupent autour de moi.
11 Tanrı haksızlara teslim ediyor beni, Kötülerin kucağına atıyor.
Le Tout-Puissant me livre à des écervelés; il me jette en proie aux mains des méchants.
12 Ben rahat yaşıyordum, ama Tanrı paraladı beni, Boynumdan tutup yere çaldı. Beni hedef yaptı kendine.
Je vivais paisible, et il m’a broyé; il m’a saisi par la nuque et mis en pièces; il m’a dressé comme une cible à ses coups.
13 Okçuları beni kuşatıyor, Acımadan böbreklerimi deşiyor, Ödümü yerlere döküyor.
Ses archers me cernent de toutes parts; sans pitié il me perce les reins, répand à terre mon fiel.
14 Bedenimde gedik üstüne gedik açıyor, Dev gibi üzerime saldırıyor.
Il ouvre en moi brèche sur brèche, il court sur moi comme un guerrier puissant.
15 “Giymek için çul diktim, Gururumu ayak altına aldım.
J’Ai cousu un cilice sur ma peau desséchée et traîné mon front dans la poussière.
16 Ağlamaktan yüzüm kızardı, Gözlerimin altı morardı.
J’Ai le visage tout bouffi par les pleurs; une nuit noire s’étend sur mes paupières.
17 Yine de ellerim şiddetten uzak, Duam içtendir.
Et aucune injustice ne souille mes mains! Et ma prière a toujours été pure!
18 “Ey toprak, kanımı örtme, Feryadım asla dinmesin.
O terre, ne recouvre pas mon sang! Qu’aucun obstacle n’arrête mes cris!
19 Daha şimdiden tanığım göklerde, Beni savunan yücelerdedir.
Dès maintenant j’ai un témoin pour moi dans les cieux, un répondant dans les régions supérieures.
20 Dostlarım benimle eğleniyor, Gözlerim Tanrı'ya yaş döküyor;
Mes amis se raillent de moi: c’est vers Dieu que s’élèvent mes yeux baignés de larmes,
21 Tanrı kendisiyle insan arasında İnsanoğluyla komşusu arasında hak arasın diye.
pour qu’il soit lui-même arbitre entre l’homme et Dieu, entre le fils de l’homme et son semblable.
22 “Çünkü birkaç yıl sonra, Dönüşü olmayan yolculuğa çıkacağım.
Car ce peu d’années vont s’écouler, et je prendrai un chemin par où je ne repasserai point.
