Eyüp 15
1 Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:
And Eliphaz the Temanite answered and said,
2 “Bilge kişi boş sözlerle yanıtlar mı, Karnını doğu rüzgarıyla doldurur mu?
Should a wise man answer with windy knowledge, and fill his belly with the east wind,
3 Boş sözlerle tartışır, Yararsız söylevler verir mi?
Reasoning with unprofitable talk, and with speeches which do no good?
4 Tanrı korkusunu bile ortadan kaldırıyor, Tanrı'nın huzurunda düşünmeyi engelliyorsun.
Yea, thou makest piety of none effect, and restrainest meditation before God.
5 Çünkü suçun ağzını kışkırtıyor, Hilekârların diliyle konuşuyorsun.
For thy mouth uttereth thine iniquity, and thou hast chosen the tongue of the crafty.
6 Kendi ağzın seni suçluyor, ben değil, Dudakların sana karşı tanıklık ediyor.
Thine own mouth condemneth thee, and not I; and thy lips testify against thee.
7 “İlk doğan insan sen misin? Yoksa dağlardan önce mi var oldun?
Art thou the first man that was born? and wast thou brought forth before the hills?
8 Tanrı'nın sırrını mı dinledin de, Yalnız kendini bilge görüyorsun?
Hast thou listened in the secret council of God? And hast thou absorbed wisdom for thyself?
9 Senin bildiğin ne ki, biz bilmeyelim? Senin anladığın ne ki, bizde olmasın?
What knowest thou that we know not? [what] understandest thou which is not in us?
10 Bizde ak saçlı da yaşlı da var, Babandan bile yaşlı.
Both the greyheaded and the aged are with us, older than thy father.
11 Az mı geliyor Tanrı'nın avutması sana, Söylediği yumuşak sözler?
Are the consolations of God too small for thee? and the word gently spoken to thee?
12 Niçin yüreğin seni sürüklüyor, Gözlerin parıldıyor,
Why doth thy heart carry thee away? and why do thine eyes wink?
13 Tanrı'ya öfkeni gösteriyorsun, Ağzından böyle sözler dökülüyor?
That thou turnest thy spirit against God, and lettest words go out of thy mouth?
14 “İnsan gerçekten temiz olabilir mi? Kadından doğan biri doğru olabilir mi?
What is man, that he should be pure? and he that is born of a woman, that he should be righteous?
15 Tanrı meleklerine güvenmiyorsa, Gökler bile O'nun gözünde temiz değilse,
Behold, he putteth no trust in his holy ones, and the heavens are not pure in his sight:
16 Haksızlığı su gibi içen İğrenç, bozuk insana mı güvenecek?
How much less the abominable and corrupt, — man, that drinketh unrighteousness like water!
17 “Dinle beni, sana açıklayayım, Gördüğümü anlatayım,
I will shew thee, listen to me; and what I have seen I will declare;
18 Bilgelerin atalarından öğrenip bildirdiği, Gizlemediği gerçekleri;
Which wise men have told from their fathers, and have not hidden;
19 O atalar ki, ülke yalnız onlara verilmişti, Aralarına henüz yabancı girmemişti.
Unto whom alone the earth was given, and no stranger passed among them.
20 Kötü insan yaşamı boyunca kıvranır, Zorbaya ayrılan yıllar sayılıdır.
All his days the wicked man is tormented, and numbered years are allotted to the violent.
21 Dehşet sesleri kulağından eksilmez, Esenlik içindeyken soyguncunun saldırısına uğrar.
The sound of terrors is in his ears: in prosperity the destroyer cometh upon him.
22 Karanlıktan kurtulabileceğine inanmaz, Kılıç onu gözler.
He believeth not that he shall return out of darkness, and he is singled out for the sword.
23 ‘Nerede?’ diyerek ekmek ardınca dolaşır, Karanlık günün yanıbaşında olduğunu bilir.
He wandereth abroad for bread, — where may it be? He knoweth that the day of darkness is ready at his hand.
24 Acı ve sıkıntı onu yıldırır, Savaşa hazır bir kral gibi onu yener.
Distress and anguish make him afraid; they prevail against him, as a king ready for the battle.
25 Çünkü Tanrı'ya el kaldırmış, Her Şeye Gücü Yeten'e meydan okumuş,
For he hath stretched out his hand against God, and strengthened himself against the Almighty:
26 Kalın, yumrulu kalkanıyla O'na inatla saldırmıştı.
He runneth against him, with [outstretched] neck, with the thick bosses of his bucklers;
27 “Yüzü semirdiği, Göbeği yağ bağladığı halde,
For he hath covered his face with his fatness, and gathered fat upon [his] flanks.
28 Yıkılmış kentlerde, Taş yığınına dönmüş oturulmaz evlerde oturacak,
And he dwelleth in desolate cities, in houses that no man inhabiteth, which are destined to become heaps.
29 Zengin olmayacak, serveti tükenecek, Malları ülkeye yayılmayacaktır.
He shall not become rich, neither shall his substance continue, and their possessions shall not extend upon the earth.
30 Karanlıktan kaçamayacak, Filizlerini alev kurutacak, Tanrı'nın ağzından çıkan solukla yok olacaktır.
He shall not depart out of darkness; the flame shall dry up his branches; and by the breath of his mouth shall he go away.
31 Boş şeye güvenerek kendini aldatmasın, Çünkü ödülü de boş olacaktır.
Let him not trust in vanity: he is deceived, for vanity shall be his recompense;
32 Gününden önce işi tamamlanacak, Dalı yeşermeyecektir.
It shall be complete before his day, and his branch shall not be green.
33 Asma gibi koruğunu dökecek, Zeytin ağacı gibi çiçeğini dağıtacaktır.
He shall shake off his unripe grapes as a vine, and shall cast his flower as an olive.
34 Çünkü tanrısızlar sürüsü kısır olur, Rüşvetçilerin çadırlarını ateş yakıp yok eder.
For the family of the ungodly shall be barren, and fire shall consume the tents of bribery.
35 Fesada gebe kalıp kötülük doğururlar, İçleri yalan doludur.”
They conceive mischief, and bring forth iniquity, and their belly prepareth deceit.
