Eyüp 14
1 “İnsanı kadın doğurur, Günleri sayılı ve sıkıntı doludur.
“Dhano ma dhako onywolo ndalone nok kendo oneno chandruok mathoth.
2 Çiçek gibi açıp solar, Gölge gibi gelip geçer.
Odongo piyo piyo ka maua bangʼe to oner; mana ka tipo makadho ma ok siki.
3 Gözlerini böyle birine mi dikiyorsun, Yargılamak için önüne çağırıyorsun?
Ngʼat machal kamano bende inyalo dewo? Bende dikele e nyimi adier mondo iyale?
4 Kim temizi kirliden çıkarabilir? Hiç kimse!
En ngʼa manyalo kelo gima ler kogolo kuom gima ochido? Onge kata achiel!
5 Madem insanın günleri belirlenmiş, Aylarının sayısı saptanmış, Sınır koymuşsun, öteye geçemez;
Ndalo dhano nosekwan chon; isechano kar romb dwechene, kendo iseketo gikone ma ok onyal kalo.
6 Gözünü ondan ayır da, Çalışma saatini dolduran gündelikçi gibi rahat etsin.
Omiyo gol wangʼi kuome kendo weye mos, mondo ochamie luche gi mor kaka ngʼama ondiki timo.
7 “Oysa bir ağaç için umut vardır, Kesilse, yeniden sürgün verir, Eksilmez filizleri.
“Yien ber nyalo bedo gi geno: ka osetongʼe to nitie geno ni onyalo loth, kendo chunye maloth manyien ok rem mak odongo.
8 Kökü yerde kocasa, Kütüğü toprakta ölse bile,
Kata obedo ni tiendene towo kendo miyo osikene tho,
9 Su kokusu alır almaz filizlenir, Bir fidan gibi dal budak salar.
to kata kamano, kowinjo much pi, to oloth, mana ka yien mochako dongo.
10 İnsan ise ölüp yok olur, Son soluğunu verir ve her şey biter.
Dhano to tho kendo iike e bwo lowo; oyweyo mogik, kendo kare rumo chuth.
11 Suyu akıp giden göl Ya da kuruyan ırmak nasıl çöle dönerse,
Mana kaka pi dwono e nam kata kaka dier aora pi duone mi two,
12 İnsan da öyle, yatar, bir daha kalkmaz, Gökler yok oluncaya dek uyanmaz, Uyandırılmaz.
e kaka dhano nindo piny kendo ok ochak ochungʼ; ok ochak onen kendo bende ok nochiewe e nindoneno.
13 “Keşke beni ölüler diyarına gizlesen, Öfken geçinceye dek saklasan, Bana bir süre versen de, beni sonra anımsasan. (Sheol h7585)
“Mad ne ipanda ei liel mondo ne abed maonge nyaka chop mirimbi rum, bangʼe to iket kinde ma ibiro parae kendo! (Sheol h7585)
14 İnsan ölür de dirilir mi? Başka biri nöbetimi devralıncaya dek Savaş boyunca umutla beklerdim.
Ka ngʼato otho, bende dochak obed mangima kendo? Ndalona duto mag tichna matek abiro rito, an to abiro dhil gi thagruokna, nyaka kinde maber chopi.
15 Sen çağırırdın, ben yanıtlardım, Ellerinle yaptığın yaratığı özlerdin.
Ibiro luongo, kendo abiro dwoki; ibiro gombo neno chwech ma lweti osechweyo.
16 O zaman adımlarımı sayar, Günahımın hesabını tutmazdın.
Eka inikwan kuonde matienda onyono to ok inisik kinona mondo ikwan richo ka richo matimo.
17 İsyanımı torbaya koyup mühürler, Suçumu örterdin.
Kethoga ibiro ket ei ofuku mi din ma ok yawre, kendo inium richona.
18 “Ama dağın yıkılıp çöktüğü, Kayanın yerinden taşındığı,
“Mana kaka pi ywero got kendo barore kendo kaka lwanda chorore kawuok kare,
19 Suyun taşı aşındırdığı, Selin toprağı sürükleyip götürdüğü gibi, İnsanın umudunu yok ediyorsun.
kendo kaka pi ywero kite kendo koth maduongʼ ywero lowo, kamano e kaka iketho geno ma dhano nigo.
20 Onu hep yenersin, yok olup gider, Çehresini değiştirir, uzağa gönderirsin.
Ihewe dichiel kendo mogik, kendo olal nono; iloko kit wangʼe, kendo igole e dier ji chuth.
21 Oğulları saygı görür, onun haberi olmaz, Aşağılanırlar, anlamaz.
Kata ka yawuote yudo duongʼ bangʼe, to en okia kendo kata ka giyudo wichkuot, to ok one gi wangʼe.
22 Ancak kendi canının acısını duyar, Yalnız kendisi için yas tutar.”
Gima owinjo en mana rem manie dende owuon kendo oywagore kende owuon.”
