Eyüp 13
1 “İşte, gözlerim her şeyi gördü, Kulağım duydu, anladı.
Certes, tout cela, mon œil l’a vu, mon oreille l’a entendu et s’en est rendu compte.
2 Sizin bildiğinizi ben de biliyorum, Sizden aşağı kalmam.
Ce que vous savez, je le sais moi aussi; je ne vous suis inférieur en rien.
3 Ama ben Her Şeye Gücü Yeten'le konuşmak, Davamı Tanrı'yla tartışmak istiyorum.
Mais moi, c’est au Tout-Puissant que je m’adresse; ce que je désire, c’est faire des représentations à Dieu.
4 Sizlerse yalan düzüyorsunuz, Hepiniz değersiz hekimlersiniz.
Quant à vous, vous êtes des inventeurs de mensonges; tous, vous êtes des médecins incapables.
5 Keşke büsbütün sussanız! Sizin için bilgelik olurdu bu.
Plaise à Dieu que vous vous condamniez au silence! Cela serait une marque de sagesse de votre part.
6 Şimdi davamı dinleyin, Yakınmama kulak verin.
Ecoutez donc mes reproches, soyez attentifs aux griefs de mes lèvres.
7 Tanrı adına haksızlık mı edeceksiniz? O'nun adına yalan mı söyleyeceksiniz?
Est-ce en faveur de Dieu que vous tenez des discours iniques? Est-ce pour lui que vous débitez des faussetés?
8 O'nun tarafını mı tutacaksınız? Tanrı'nın davasını mı savunacaksınız?
Faites-vous acception de personnes dans son intérêt? Prétendez-vous prendre parti pour lui?
9 Sizi sorguya çekerse, iyi mi olur? İnsanları aldattığınız gibi O'nu da mı aldatacaksınız?
Est-il désirable pour vous qu’il scrute vos consciences? Vous jouerez-vous de lui comme on se joue d’un mortel?
10 Gizlice O'nun tarafını tutarsanız, Kuşkusuz sizi azarlar.
Il vous reprendra sévèrement si, en secret, vous faites preuve de partialité.
11 O'nun görkemi sizi yıldırmaz mı? Dehşeti üzerinize düşmez mi?
Sa grandeur n’a-t-elle pas de quoi vous effrayer? Sa terreur ne s’abattra-t-elle point sur vous?
12 Anlattıklarınız kül kadar değersizdir, Savunduklarınızsa çamurdan farksız.
Vos arguments sont des sentences de cendres; vos raisonnements prétentieux sont des raisonnements de boue.
13 “Susun, bırakın ben konuşayım, Başıma ne gelirse gelsin.
Taisez-vous donc en ma présence, et je parlerai, moi, advienne que pourra!
14 Hayatım tehlikeye girecekse girsin, Canım zora düşecekse düşsün.
C’Est pourquoi je veux prendre mon corps entre mes dents et faire bon marché de ma vie.
15 Beni öldürecek, umudum kalmadı, Hiç olmazsa yürüdüğüm yolun doğruluğunu yüzüne karşı savunayım.
Qu’il me fasse périr, j’aurai fini d’espérer, mais je n’aurai pas laissé de lui mettre ma conduite sous les yeux.
16 Aslında bu benim kurtuluşum olacak, Çünkü tanrısız bir adam O'nun karşısına çıkamaz.
Et ceci même sera mon triomphe, que nul hypocrite ne peut se présenter devant lui.
17 Sözlerimi iyi dinleyin, Kulaklarınızdan çıkmasın söyleyeceklerim.
Veuillez donc écouter mes paroles; que mes déclarations pénètrent dans votre oreille.
18 İşte davamı hazırladım, Haklı çıkacağımı biliyorum.
Voyez, j’ai préparé ma défense, j’ai conscience d’être innocent.
19 Kim suçlayacak beni? Biri varsa susar, son soluğumu veririm.
Est-il quelqu’un pour plaider contre moi? Aussitôt je me tairais et attendrais la mort.
20 “Yalnız şu iki şeyi lütfet, Tanrım, O zaman kendimi senden gizlemeyeceğim:
Ah! De grâce, épargne-moi deux choses et je cesserai de me cacher devant toi:
21 Elini üstümden çek Ve dehşetinle beni yıldırma.
écarte ta main qui pèse sur moi; que tes terreurs ne me poursuivent point!
22 Sonra beni çağır, yanıtlayayım, Ya da bırak ben konuşayım, sen yanıtla.
Interpelle-moi après, et je répondrai, ou je parlerai d’abord; et tu me répliqueras.
23 Suçlarım, günahlarım ne kadar? Bana suçumu, günahımı göster.
Combien ai-je de péchés et de forfaits à mon compte? Fais-moi connaître mes fautes et mes erreurs.
24 Niçin yüzünü gizliyorsun, Beni düşman gibi görüyorsun?
Pourquoi dérobes-tu ta face et me prends-tu pour un ennemi?
25 Rüzgarın sürüklediği yaprağa dönmüşüm, Beni mi korkutacaksın? Kuru samanı mı kovalayacaksın?
Quoi! Veux-tu briser une feuille chassée par le vent, t’acharner contre un peu de chaume desséché,
26 Çünkü hakkımda acı şeyler yazıyor, Gençliğimde işlediğim günahları bana miras veriyorsun.
pour que tu écrives contre moi des arrêts amers et m’imputes les fautes de ma jeunesse;
27 Ayaklarımı tomruğa vuruyor, Yollarımı gözetliyor, İzimi sürüyorsun.
pour que tu emprisonnes mes jambes dans le bloc, qua tu épies tous mes mouvements et t’attaches aux traces de mes pas?
28 “Oysa insan telef olmuş, çürük bir şey, Güve yemiş giysi gibidir.
Et tout cela contre quelqu’un consumé comme du bois vermoulu, comme un vêtement rongé par la teigne!
