Eyüp 11
1 Naamalı Sofar şöyle yanıtladı:
Felelt a Náamabeli Czófár és mondta:
2 “Bunca söz yanıtsız mı kalsın? Çok konuşan haklı mı sayılsın?
Szavak bőségére ne legyen felelet, avagy az ajkak emberének legyen igaza?
3 Saçmalıkların karşısında sussun mu insanlar? Sen alay edince kimse seni utandırmasın mı?
Fecsegésed férfiakat hallgattasson el? Gúnyolódtál s ne legyen, ki rád pirít?
4 Tanrı'ya, ‘İnancım arıdır’ diyorsun, ‘Senin gözünde temizim.’
Azt mondod: Tiszta a tanom, szeplőtlen vagyok szemeid előtt!
5 Ama keşke Tanrı konuşsa, Sana karşı ağzını açsa da,
Azonban vajha beszélne az Isten s nyitná fel ajkait veled szemben,
6 Bilgeliğin sırlarını bildirse! Çünkü bilgelik çok yönlüdür. Bil ki, Tanrı günahlarından bazılarını unuttu bile.
hogy jelentse meg neked a bölcsesség rejtelmeit mert kétszereset ér valódi tudásra nézve – s tudd meg, hogy elenged neked Isten a bűnödből.
7 “Tanrı'nın derin sırlarını anlayabilir misin? Her Şeye Gücü Yeten'in sınırlarına ulaşabilir misin?
Istent kikutatni eléred-e, avagy a Mindenhatónak végéig elérsz-e?
8 Onlar gökler kadar yüksektir, ne yapabilirsin? Ölüler diyarından derindir, nasıl anlayabilirsin? (Sheol h7585)
Egek magasságai – mit tehetsz? Mélyebb az alvilágnál mit tudhatsz meg? (Sheol h7585)
9 Ölçüleri yeryüzünden uzun, Denizden geniştir.
Hosszabb a földnél mérete és szélesebb a tengernél.
10 “Gelip seni hapsetse, mahkemeye çağırsa, Kim O'na engel olabilir?
Ha elvonul és bezár és gyűlést tart – ki utasíthatja vissza?
11 Çünkü O yalancıları tanır, Kötülüğü görür de dikkate almaz mı?
Mert ő ismeri a hamisság embereit, látta a jogtalanságot, pedig nem is ügyel.
12 Ne zaman yaban eşeği insan doğurursa, Aptal da o zaman sağduyulu olur.
Hisz üres férfi is eszessé válik, s vadszamár vemhe emberré szülemedik.
13 “O'na yüreğini adar, Ellerini açarsan,
Ha te irányítod szívedet s feléje terjeszted kezeidet –
14 İşlediğin günahı kendinden uzaklaştırır, Çadırında haksızlığa yer vermezsen,
ha igaztalanság van kezedben távolítsd el, s ne lakoztass sátraidban jogtalanságot –
15 Utanmadan başını kaldırır, Sağlam ve korkusuz olabilirsin.
bizony akkor felemelheted arczodat mocsoktalanul és szilárd leszel s nem kell félned;
16 Sıkıntılarını unutur, Akıp gitmiş sular gibi anarsın onları.
bizony te elfelejted a szenvedést, mint elfolyt vizekre emlékszel reá.
17 Yaşamın öğlen güneşinden daha parlak olur, Karanlık sabaha döner.
S délnél fényesebben kél a földi lét, ha borulat van, olyan az mint a reggel.
18 Güven duyarsın, çünkü umudun olur, Çevrene bakıp güvenlik içinde yatarsın.
És bízhatsz, mert van remény; körülfigyelsz – bizton fekszel le;
19 Uzanırsın, korkutan olmaz, Birçokları senden lütuf diler.
heversz; és nincs a ki fölijesztene és sokan fognak neked hízelegni.
20 Ama kötülerin gözlerinin feri sönecek, Kaçacak yer bulamayacaklar, Tek umutları son soluklarını vermek olacak.”
De a gonoszok szemei elepednek, menekvés elveszett számukra, reményük pedig: léleknek kilehelése.
