Yaratiliş 8
1 Sonra Tanrı Nuh'u ve gemideki evcil ve yabanıl hayvanları anımsadı. Yeryüzünde bir rüzgar estirdi, sular alçalmaya başladı.
But God hadn't forgotten about Noah and all the wild animals and livestock with him in the ark. God sent a wind to blow over the earth, and the floodwaters started to drop.
2 Enginlerin kaynakları, göklerin kapakları kapandı. Yağmur dindi.
The subterranean waters were closed off, and the heavy rainfall was stopped.
3 Sular yeryüzünden çekilmeye başladı. Yüz elli gün geçtikten sonra sular azaldı.
The floodwaters steadily receded from the earth. They had gone down so much that by 150 days after the flood began
4 Gemi yedinci ayın on yedinci günü Ararat dağlarına oturdu.
the ark grounded on the mountains of Ararat. This happened on the seventeenth day of the seventh month.
5 Sular onuncu aya kadar sürekli azaldı. Onuncu ayın birinde dağların doruğu göründü.
The waters continued to drop so that by the first day of the tenth month the tops of mountains could be seen.
6 Kırk gün sonra Nuh yapmış olduğu geminin penceresini açtı.
Forty days later Noah opened the window he'd made in the ark,
7 Kuzgunu dışarı gönderdi. Kuzgun sular kuruyuncaya kadar dönmedi, uçup durdu.
and sent a raven out. It flew back and forth until the water on the earth had dried up.
8 Bunun üzerine Nuh suların yeryüzünden çekilip çekilmediğini anlamak için güvercini gönderdi.
Then he sent a dove out to see if the waters had gone down enough to expose dry ground.
9 Güvercin konacak bir yer bulamadı, çünkü her yer suyla kaplıydı. Gemiye, Nuh'un yanına döndü. Nuh uzanıp güvercini tuttu ve gemiye, yanına aldı.
But the dove couldn't find anywhere to land. So it came back to Noah in the ark because water was still covering the whole earth. He reached out his hand, picked up the dove, and took it back into the ark with him.
10 Yedi gün daha bekledi, sonra güvercini yine dışarı saldı.
He waited another seven days and sent the dove out from the ark again.
11 Güvercin gagasında yeni kopmuş bir zeytin yaprağıyla akşamleyin geri döndü. O zaman Nuh suların yeryüzünden çekilmiş olduğunu anladı.
When it came back to him in the evening it had a freshly-picked olive leaf in its beak, so Noah knew the floodwaters were mainly gone from the earth.
12 Yedi gün daha bekledikten sonra güvercini yine gönderdi. Bu kez güvercin geri dönmedi.
Again he waited another seven days and sent the dove out again, but this time it didn't return to him.
13 Nuh altı yüz bir yaşındayken, birinci ayın birinde yeryüzündeki sular kurudu. Nuh geminin üstündeki kapağı kaldırınca toprağın kurumuş olduğunu gördü.
By now Noah was 601, and by the first day of the first month, the floodwaters on the earth were gone. Noah pulled back the ark's covering and saw that the ground was drying out.
14 İkinci ayın yirmi yedinci günü toprak tümüyle kurumuştu.
By the twenty-seventh day of the second month the earth was dry.
15 Tanrı Nuh'a, “Karın, oğulların ve gelinlerinle birlikte gemiden çık” dedi,
Then God told Noah,
“Leave the ark, you and your wife, your sons and their wives.
17 “Kendinle birlikte bütün canlıları, kuşları, hayvanları, sürüngenleri de çıkar. Üresinler, verimli olsunlar, yeryüzünde çoğalsınlar.”
Let all the animals go—the birds, the wild animals, the creatures that run along the ground—so that they can breed and increase their numbers on the earth.”
18 Nuh karısı, oğulları ve gelinleriyle birlikte gemiden çıktı.
So Noah and his wife, his sons and their wives, left the ark.
19 Bütün hayvanlar, sürüngenler, kuşlar, yeryüzünde yaşayan her tür canlı da gemiyi terk etti.
All the animals, all the creatures that run along the ground, all the birds—everything that lives on land—also left, each kind leaving together.
20 Nuh RAB'be bir sunak yaptı. Orada bütün temiz sayılan hayvanlarla kuşlardan yakmalık sunular sundu.
Noah built an altar, and sacrificed some of the clean animals and birds as a burnt offering.
21 Güzel kokudan hoşnut olan RAB içinden şöyle dedi: “İnsanlar yüzünden yeryüzünü bir daha lanetlemeyeceğim. Çünkü insan yüreğindeki eğilimler çocukluğundan beri kötüdür. Şimdi yaptığım gibi bütün canlıları bir daha yok etmeyeceğim.
The Lord accepted the sacrifice, and said to himself, “I won't ever again curse the ground because of human beings, even though every single thought in their minds is evil from childhood. I won't ever destroy all life again as I have just done.
22 “Dünya durdukça Ekin ekmek, biçmek, Sıcak, soğuk, Yaz, kış, Gece, gündüz hep var olacaktır.”
As long as the earth exists, seedtime and harvest, cold and heat, summer and winter, day and night, will never come to an end.”
A Dove is Sent Forth from the Ark
