Yaratiliş 39
1 İsmaililer Yusuf'u Mısır'a götürmüştü. Firavunun görevlisi, muhafız birliği komutanı Mısırlı Potifar onu İsmaililer'den satın almıştı.
U A laweia'ku la o Iosepa ilalo i Aigupita; kuaiia'ku la oia no Potipara, he luna na Parao, he luna o ka poe koa, a he kanaka no Aigupita, mai na lima aku o ka Isemaela, nana ia i lawe aku ilalo.
2 RAB Yusuf'la birlikteydi ve onu başarılı kılıyordu. Yusuf Mısırlı efendisinin evinde kalıyordu.
Me Iosepa no o Iehova, he kanaka ia i hoopomaikaiia, aia no ia ma ka hale o kona haku, he Aigupita.
3 Efendisi RAB'bin Yusuf'la birlikte olduğunu, yaptığı her işte onu başarılı kıldığını gördü.
Ike ae la kona haku, aia no o Iehova me Iosepa, a na Iehova no i pono ai ka hana a pau a kona lima.
4 Yusuf'tan hoşnut kalarak onu özel hizmetine aldı. Evinin ve sahip olduğu her şeyin sorumluluğunu ona verdi.
A loaa ia Iosepa ka lokomaikaiia imua ona, a hookauwa aku ia nana, a hoolilo aku la oia ia ia i luna no kona ohua, a no kona waiwai a pau, a waiho aku la ia i kana mea a pau i kona lima.
5 Yusuf'u evinin ve sahip olduğu her şeyin sorumlusu atadığı andan itibaren RAB Yusuf sayesinde Potifar'ın evini kutsadı. Evini, tarlasını, kendisine ait her şeyi bereketli kıldı.
Eia hoi kekahi, mai ka wa mai o kona hoolilo ana ia ia i luna no kona ohua, a maluna o kona mea a pau, hoopomaikai mai ke Akua i ko ka hale o ua kanaka Aigupita nei no Iosepa; a na Iehova no ka pomaikai o na mea a pau ona, ma ka hale, a ma ke kula.
6 Potifar sahip olduğu her şeyin sorumluluğunu Yusuf'a verdi; yediği yemek dışında hiçbir şeyle ilgilenmedi. Yusuf güzel yapılı, yakışıklıydı.
A waiho iho la oia i kona mea a pau i na lima o Iosepa, aole ia i ike aku i kekahi mea nona, o ka ai ana i ai ai wale no. Ua maikai ke kino o Iosepa, he maikai no hoi ka maka.
7 Bir süre sonra efendisinin karısı ona göz koyarak, “Benimle yat” dedi.
A mahope iho o keia mau mea, ike mai la na maka o ka wahine a kona haku ia Iosepa, i mai la ia, E moe kaua.
8 Ama Yusuf reddetti. “Ben burada olduğum için efendim evdeki hiçbir şeyle ilgilenme gereğini duymuyor” dedi, “Sahip olduğu her şeyin yönetimini bana verdi.
Hoole aku la ia, i aku la i ka wahine a kona haku, Aia hoi, aole ike kuu haku i na mea ia'u ma keia hale, ua waiho mai nei ko'u haku i kana mea a pau i kuu lima:
9 Bu evde ben de onun kadar yetkiliyim. Senin dışında hiçbir şeyi benden esirgemedi. Sen onun karısısın. Nasıl böyle bir kötülük yapar, Tanrı'ya karşı günah işlerim?”
Aohe mea nui e ae oloko o keia hale, owau wale no; aole keia i paa aku i kekahi mea ia'u, o oe wale no, no ka mea, o kana wahine no oe. Pehea la wau e hana'i i keia hewa nui, a hana ino aku i ke Akua?
10 Potifar'ın karısı her gün kendisiyle yatması ya da birlikte olması için direttiyse de, Yusuf onun isteğini kabul etmedi.
Koi mai la oia ia Iosepa i keia la a i keia la, aole loa ia i hoolohe iki aku ia ia, e moe me ia, a e noho me ia.
11 Bir gün Yusuf olağan işlerini yapmak üzere eve gitti. İçerde ev halkından hiç kimse yoktu.
Ia manawa iho, komo ae la o Iosepa iloko o ka hale, e hana i kana hana, aohe kanaka o ka hale iloko.
12 Potifar'ın karısı Yusuf'un giysisini tutarak, “Benimle yat” dedi. Ama Yusuf giysisini onun elinde bırakıp evden dışarı kaçtı.
Apo mai la kela ia ia ma ke kapa ona, i mai la, E moe kaua. Haalele iho la ia i kona kapa ma ka lima ona, holo aku la a hiki iwaho.
13 Kadın Yusuf'un giysisini bırakıp kaçtığını görünce,
A ike aku la ua wahine la, ua haalele ia i kona kapa ma kona lima, a ua holo aku la iwaho,
14 uşaklarını çağırdı. “Bakın şuna!” dedi, “Kocamın getirdiği bu İbrani bizi rezil etti. Yanıma geldi, benimle yatmak istedi. Ben de bağırdım.
Kahea aku la ua wahine la i na kanaka o kona hale, olelo aku la ia lakou, i aku la, E nana oukou, ua lawe mai nei kela i ke kanaka no ka poe Hebera io kakou nei, e hoomaewaewa mai ia kakou. Hele mai la oia io'u nei e moe me au, a kahea aku la au me ka leo nui;
15 Bağırdığımı duyunca giysisini yanımda bırakıp dışarı kaçtı.”
A lohe mai la kela i kuu hookiekie ana i kuu leo iluna, a i kuu hea ana aku, haalele iho nei oia i ke kapa ona ia'u, holo aku la a hiki iwaho.
16 Efendisi eve gelinceye kadar Yusuf'un giysisini yanında alıkoydu.
Malama iho la ua wahine la i kona kapa, a hoi mai la kona haku i ka hale.
17 Ona da aynı şeyleri anlattı: “Buraya getirdiğin İbrani köle yanıma gelip beni aşağılamak istedi.
Olelo aku la ua wahine la ia ia i keia mau olelo, i aku la, O ko kauwa Hebera, au i lawe mai ai io kakou nei, ua komo mai ia io'u nei e hoomaewaewa mai ia'u.
18 Ama ben bağırınca giysisini yanımda bırakıp kaçtı.”
A hookiekie au i kuu leo iluna a kahea aku au, alaila, haalele iho la ia i ke kapa ona ia'u, a holo aku la iwaho.
19 Karısının, “Kölen bana böyle yaptı” diyerek anlattıklarını duyunca, Yusuf'un efendisinin öfkesi tepesine çıktı.
A lohe ae la kona haku i ka olelo a kana wahine i olelo mai ni ia ia, i ka i ana mai, E like me keia mau olelo i hana mai ai kau kauwa ia'u; nui iho la ka huhu ona.
20 Yusuf'u yakalayıp zindana, kralın tutsaklarının bağlı olduğu yere attı. Ama Yusuf zindandayken
Lalau mai la ka haku o Iosepa ia in, hahao aku la ia ia iloko o ka halepaahao, i kahi i paa ai ka poe paa o ke alii, a paa no ia maluila ma ka halepaahao.
21 RAB onunla birlikteydi. Ona iyilik etti. Zindancıbaşı Yusuf'tan hoşnut kaldı.
Me Iosepa no o Iehova, aloha nui mai la ia ia, a haawi mai la ia ia i ka pono imua o na maka o ka mea nana i malama ka halepaahao.
22 Bütün tutsakların yönetimini ona verdi. Zindanda olup biten her şeyden Yusuf sorumluydu.
Waiho ae la ka mea nana i malama ka halepaahao i ka poe paa a pau oloko o ka halepaahao i ka lima o Iosepa, a o na mea a pau i hanaia malaila, nana no ia i hana.
23 Zindancıbaşı Yusuf'un sorumlu olduğu işlerle hiç ilgilenmezdi. Çünkü RAB Yusuf'la birlikteydi ve yaptığı her işte onu başarılı kılıyordu.
Aole hoi i nana aku ka luna o ka halepaahao i kekahi mea malalo iho o kona lima, no ka mea, aia no o Iehova me ia, a hoopomaikai mai la o Iehova i ka hana a pau ana i hana'i.
