Vaiz 1
1 Bunlar Yeruşalim'de krallık yapan Davut oğlu Vaiz'in sözleridir:
Речи проповедника, сина Давидовог цара у Јерусалиму.
2 “Her şey boş, bomboş, bomboş!” diyor Vaiz.
Таштина над таштинама, вели проповедник, таштина над таштинама, све је таштина.
3 Ne kazancı var insanın Güneşin altında harcadığı onca emekten?
Каква је корист човеку од свега труда његовог, којим се труди под сунцем?
4 Kuşaklar gelir, kuşaklar geçer, Ama dünya sonsuza dek kalır.
Нараштај један одлази и други долази, а земља стоји увек.
5 Güneş doğar, güneş batar, Hep doğduğu yere koşar.
Сунце излази и залази, и опет хити на место своје одакле излази.
6 Rüzgar güneye gider, kuzeye döner, Döne döne eserek Hep aynı yolu izler.
Ветар иде на југ и обрће се, и у обртању свом враћа се.
7 Bütün ırmaklar denize akar, Yine de deniz dolmaz. Irmaklar hep çıktıkları yere döner.
Све реке теку у море, и море се не препуња; одакле теку реке, онамо се враћају да опет теку.
8 Her şey yorucu, Sözcüklerle anlatılamayacak kadar. Göz görmekle doymuyor, Kulak işitmekle dolmuyor.
Све је мучно, да човек не може исказати; око се не може нагледати, нити се ухо може наслушати.
9 Önce ne olduysa, yine olacak. Önce ne yapıldıysa, yine yapılacak. Güneşin altında yeni bir şey yok.
Шта је било то ће бити, шта се чинило то ће се чинити, и нема ништа ново под сунцем.
10 Var mı kimsenin, “Bak bu yeni!” diyebileceği bir şey? Her şey çoktan, bizden yıllar önce de vardı.
Има ли шта за шта би ко рекао: Види, то је ново? Већ је било за векова који су били пре нас.
11 Geçmiş kuşaklar anımsanmıyor, Gelecek kuşaklar da kendilerinden sonra gelenlerce anımsanmayacak.
Не помиње се шта је пре било; ни оно што ће после бити неће се помињати у оних који ће после настати.
12 Ben Vaiz, Yeruşalim'de İsrail kralıyken
Ја проповедник бејах цар над Израиљем у Јерусалиму.
13 kendimi göklerin altında yapılan her şeyi bilgece araştırıp incelemeye adadım. Tanrı'nın uğraşsınlar diye insanlara verdiği çetin bir zahmettir bu.
И управих срце своје да тражим и разберем мудрошћу све што бива под небом; тај мучни посао даде Бог синовима људским да се муче око њега.
14 Güneşin altında yapılan bütün işleri gördüm; hepsi boştur, rüzgarı kovalamaya kalkışmaktır!
Видех све што бива под сунцем, и гле, све је таштина и мука духу.
15 Eğri olan doğrultulamaz, eksik olan sayılamaz.
Шта је криво не може се исправити, и недостаци не могу се избројати.
16 Kendi kendime, “İşte, bilgeliğimi benden önce Yeruşalim'de krallık yapan herkesten çok artırdım” dedim, “Alabildiğine bilgi ve bilgelik edindim.”
Ја рекох у срцу свом говорећи: Ево, ја постах велик, и претекох мудрошћу све који бише пре мене у Јерусалиму, и срце моје виде много мудрости и знања.
17 Kendimi bilgi ve bilgeliği, deliliği ve akılsızlığı anlamaya adadım. Gördüm ki, bu da yalnızca rüzgarı kovalamaya kalkışmakmış.
И управих срце своје да познам мудрост и да познам безумље и лудост; па дознах да је и то мука духу.
18 Çünkü çok bilgelik çok keder doğurur, bilgi arttıkça acı da artar.
Јер где је много мудрости, много је бриге, и ко умножава знање умножава муку.
