Elçilerin İşleri 23
1 Yüksek Kurul'u dikkatle süzen Pavlus, “Kardeşler” dedi, “Ben bugüne dek Tanrı'nın önünde tertemiz bir vicdanla yaşadım.”
And Paul, looking attentively on the Sanhedrim, said, Brethren, I have, even to this day, lived in all good conscience toward God--
2 Başkâhin Hananya, Pavlus'un yanında duranlara onun ağzına vurmaları için buyruk verdi.
And Ananias, the high priest, commanded those that stood by him, to strike him on the mouth.
3 Bunun üzerine Pavlus ona, “Seni badanalı duvar, Tanrı sana vuracaktır!” dedi. “Hem oturmuş Kutsal Yasa'ya göre beni yargılıyorsun, hem de Yasa'yı çiğneyerek beni dövdürüyorsun.”
Then Paul said to him, God is about to strike you, you whited wall! For do you sit to judge me according to the law, and yet, in violation of the law, command me to be struck?
4 Çevrede duranlar, “Tanrı'nın başkâhinine hakaret mi ediyorsun?” dediler.
But they, that stood by, said, Do you revile the high priest of God?
5 Pavlus, “Kardeşler, başkâhin olduğunu bilmiyordum” dedi. “Nitekim, ‘Halkını yönetenleri kötüleme’ diye yazılmıştır.”
And Paul said, Brethren, I was not aware that it was the high priest; for it is written, "You shall not speak evil of the ruler of your people."
6 Oradakilerden bir bölümünün Saduki, öbürlerinin de Ferisi mezhebinden olduğunu anlayan Pavlus, Yüksek Kurul'a şöyle seslendi: “Kardeşler, ben özbeöz Ferisi'yim. Ölülerin dirileceği umudunu beslediğim için yargılanmaktayım.”
Then Paul, perceiving that the one part was Sadducees, and the other Pharisees, cried out, in the Sanhedrim, Brethren, I am a Pharisee, the son of a Pharisee; for the hope and resurrection of the dead, I am brought into judgment.
7 Pavlus'un bu sözü üzerine Ferisiler'le Sadukiler çekişmeye başladılar, Kurul ikiye bölündü.
And on speaking this, there was a contention between the Pharisees and the Sadducees; and the multitude was divided.
8 Sadukiler, ölümden diriliş, melek ve ruh yoktur derler; Ferisiler ise bunların hepsine inanırlar.
For the Sadducees say there is no resurrection, neither angel, nor spirit; but the Pharisees confess both.
9 Kurul'da büyük bir kargaşalık çıktı. Ferisi mezhebinden bazı din bilginleri kalkıp ateşli bir şekilde, “Bu adamda hiçbir suç görmüyoruz” diye bağırdılar. “Bir ruh ya da bir melek kendisiyle konuşmuşsa, ne olmuş?”
And there was a great clamor; and the scribes who were on the side of the Pharisees, arose and contended, saying, We find no evil in this man; but if a spirit, or an angel has spoken to him, let us not fight against God.
10 Çekişme öyle şiddetlendi ki komutan, Pavlus'u parçalayacaklar diye korktu. Askerlerin aşağı inip onu zorla aralarından alarak kaleye götürmelerini buyurdu.
And as a great disturbance arose, the commander, fearing lest Paul should be torn in pieces by them, ordered the soldiers to go down, and take him by force from the midst of them, and to bring him into the castle.
11 O gece Rab Pavlus'a görünüp, “Cesur ol” dedi, “Yeruşalim'de benimle ilgili nasıl tanıklık ettinse, Roma'da da öyle tanıklık etmen gerekir.”
And in the following night, the Lord, standing by him, said, Be of good courage, Paul; for as you have testified the things concerning me in Jerusalem, so you must also bear testimony in Rome.
12 Ertesi sabah Yahudiler aralarında gizli bir anlaşma yaptılar. “Pavlus'u öldürmeden bir şey yiyip içersek, bize lanet olsun!” diye ant içtiler.
And when it was day, some of the Jews, entering into a conspiracy, bound themselves with a curse; saying, that they would neither eat nor drink till they had killed Paul.
13 Bu anlaşmaya katılanların sayısı kırkı aşıyordu.
And they were more than forty, who had made this agreement.
14 Bunlar başkâhinlerle ileri gelenlerin yanına gidip şöyle dediler: “Biz, ‘Pavlus'u öldürmeden ağzımıza bir şey koyarsak, bize lanet olsun!’ diye ant içtik.
And they came to the chief priests and elders, and said, We have bound ourselves m by a solemn anathema, not to taste anything till we have slain Paul:
15 Şimdi siz Yüksek Kurul'la birlikte, Pavlus'a ilişkin durumu daha ayrıntılı bir şekilde araştıracakmış gibi, komutanın onu size getirmesini rica edin. Biz de, Pavlus daha Kurul'a gelmeden onu öldürmeye hazır olacağız.”
now, therefore, do you, with the Sanhedrim, signify to the commander, that he bring him down to you, as if you would more accurately discuss what relates to him; and we are ready to kill him, before he can come near you.
16 Ne var ki, Pavlus'un kızkardeşinin oğlu onların pusu kurduğunu duydu. Varıp kaleye girdi ve haberi Pavlus'a iletti.
But Paul's sister's son, hearing of the ambush, came, and entering into the castle, told Paul.
17 Yüzbaşılardan birini yanına çağıran Pavlus, “Bu genci komutana götür, kendisine ileteceği bir haber var” dedi.
And Paul, calling one of the centurions to him, said, Conduct this young man to the commander, for he has something to tell him.
18 Yüzbaşı, genci alıp komutana götürdü. “Tutuklu Pavlus beni çağırıp bu genci sana getirmemi rica etti. Sana bir söyleyeceği varmış” dedi.
He, therefore, took and led him to the commander, and said, Paul, the prisoner, calling me to him, desired that I would bring to you this young man, who has something to tell you.
19 Komutan, genci elinden tutup bir yana çekti. “Bana bildirmek istediğin nedir?” diye sordu.
And the commander, taking him by the hand, and leading him into a retired place, inquired of him, What is it that you have to tell me?
20 “Yahudiler sözbirliği ettiler” dedi, “Pavlus'la ilgili durumu daha ayrıntılı bir şekilde araştırmak istiyorlarmış gibi, yarın onu Yüksek Kurul'a götürmeni rica edecekler.
And he said, The Jews have agreed together to ask you, that you bring down Paul to-morrow to the Sanhedrim, as if they would inquire something more accurately concerning him.
21 Ama sen onlara kanma! Aralarından kırktan fazla kişi ona pusu kurmuş bekliyor. ‘Onu ortadan kaldırmadan bir şey yiyip içersek, bize lanet olsun!’ diye ant içtiler. Şimdi hazırlar, senden olumlu bir yanıt gelmesini bekliyorlar.”
But do not be prevailed on by them; for there are more than forty of them, that lie in ambush for him, who have bound themselves by a curse, neither to eat nor drink, till they have killed him; and they are now ready, expecting this promise from you.
22 Komutan, “Bunları bana açıkladığını hiç kimseye söyleme” diye uyardıktan sonra genci salıverdi.
The commander, therefore, dismissed the young man, with a charge, Be sure you tell no man, that you have discovered these things to me.
23 Komutan, yüzbaşılardan ikisini yanına çağırıp şöyle dedi: “Akşam saat dokuzda Sezariye'ye hareket etmek üzere iki yüz piyade, yetmiş atlı ve iki yüz mızraklı hazırlayın.
And he called too him two of the centurions, and said, Prepare two hundred soldiers, to go to Cesarea; and seventy horsemen, and two hundred spearmen; by the third hour of the night;
24 Ayrıca Pavlus'u bindirip Vali Feliks'in yanına sağ salim ulaştırmak için hayvan sağlayın.”
and provide beasts to set Paul upon, and conduct him in safety to Felix, the governor.
25 Sonra şöyle bir mektup yazdı: “Klavdius Lisias'tan, Sayın Vali Feliks'e selam.
And he wrote an epistle, the contents of which are in this copy:
Claudius Lysias, to his excellency, Felix, the governor, sends greeting:
27 Bu adamı Yahudiler yakalamış öldürmek üzereydiler. Ne var ki, kendisinin Roma vatandaşı olduğunu öğrenince askerlerle yetişip onu kurtardım.
This man was seized by the Jews, and had like to have been slain by them; when I came with a party of soldiers, and rescued him: and I have since learned, that he is a Roman.
28 Kendisini neyle suçladıklarını bilmek istediğim için onu Yahudiler'in Yüksek Kurulu'nun önüne çıkarttım.
And, desiring to know the crime of which they accused him, I brought him before the Sanhedrim,
29 Suçlamanın, Yahudiler'in yasasına ilişkin bazı sorunlarla ilgili olduğunu öğrendim. Ölüm ya da hapis cezasını gerektiren herhangi bir suçlama yoktu.
whom I found to be accused concerning questions of their law, but to have nothing charged upon him worthy of death, or of bonds.
30 Bana bu adama karşı bir tuzak kurulduğu bildirilince onu hemen sana gönderdim. Onu suçlayanlara da kendisiyle ilgili şikâyetlerini sana bildirmelerini buyurdum.”
But when it was signified to me, that an ambush would be laid for the man, by the Jews, I immediately sent him to you, commanding his accusers also to declare before you, what they have against him. Farewell.
31 Askerler, kendilerine verilen buyruk uyarınca Pavlus'u alıp geceleyin Antipatris'e götürdüler.
The soldiers, therefore, as it was commanded them, taking up Paul, brought him by night to Antipatris.
32 Ertesi gün, atlıları Pavlus'la birlikte yola devam etmek üzere bırakarak kaleye döndüler.
And the next day they returned to the castle, leaving the horsemen to go with him:
33 Atlılar Sezariye'ye varınca mektubu valiye verip Pavlus'u teslim ettiler.
who, entering into Cesarea, and delivering the epistle to the governor, presented Paul also before him.
34 Vali mektubu okuduktan sonra Pavlus'un hangi ilden olduğunu sordu. Kilikyalı olduğunu öğrenince, “Seni suçlayanlar da gelsin, o zaman seni dinlerim” dedi. Sonra Pavlus'un, Hirodes'in sarayında gözaltında tutulması için buyruk verdi.
And when he had read the letter, he asked of what province he was: and being informed that he was of Cilicia,
I will hear you, said he, when your accusers are also come. And he commanded him to be kept in Herod's pretorium.
