2 Samuel 3
1 Saul'un soyuyla Davut'un soyu arasındaki savaş uzun sürdü. Davut giderek güçlenirken, Saul'un soyu gitgide zayıf düşüyordu.
Now there was long war between the house of Saul and the house of David. And David grew stronger and stronger, but the house of Saul grew weaker and weaker.
2 Davut'un Hevron'da doğan oğulları şunlardı: İlk oğlu Yizreelli Ahinoam'dan Amnon,
And sons were born to David in Hebron: and his firstborn was Amnon, of Ahinoam the Jezreelitess,
3 ikincisi Karmelli Naval'ın dulu Avigayil'den Kilav, üçüncüsü Geşur Kralı Talmay'ın kızı Maaka'dan Avşalom,
and his second, Chileab, of Abigail the wife of Nabal the Carmelite, and the third, Absalom the son of Maacah the daughter of Talmai king of Geshur,
4 dördüncüsü Hagit'ten Adoniya, beşincisi Avital'ın oğlu Şefatya,
and the fourth, Adonijah the son of Haggith, and the fifth, Shephatiah the son of Abital,
5 altıncısı Davut'un eşi Egla'dan Yitream. Davut'un bu oğullarının hepsi Hevron'da doğdular.
and the sixth, Ithream, of Eglah, David's wife. These were born to David in Hebron.
6 Saul'un soyuyla Davut'un soyu arasındaki savaş sürerken, Avner Saul'un soyu arasında güçleniyordu.
And it came to pass, while there was war between the house of Saul and the house of David, that Abner made himself strong in the house of Saul.
7 Saul'un Aya kızı Rispa adında bir cariyesi vardı. Bir gün İş-Boşet Avner'e, “Neden babamın cariyesiyle yattın?” diye sordu.
Now Saul had a concubine whose name was Rizpah, the daughter of Aiah. And Ish-bosheth said to Abner, Why have thou gone in to my father's concubine?
8 İş-Boşet'in sorusuna çok öfkelenen Avner şu karşılığı verdi: “Ben Yahuda tarafına geçen bir köpek başı mıyım? Bugün bile baban Saul'un ailesine, kardeşlerine, dostlarına bağlıyım. Seni Davut'un eline teslim etmedim. Ama bugün bu kadın yüzünden beni suçluyorsun.
Then Abner was very angry for the words of Ish-bosheth, and said, Am I a dog's head that belongs to Judah? This day I show kindness to the house of Saul thy father, to his brothers, and to his friends, and have not delivered thee into the hand of David, and yet thou charge me this day with a fault concerning this woman.
9 RAB krallığı Saul'un soyundan alıp Dan'dan Beer-Şeva'ya kadar uzanan İsrail ve Yahuda'da Davut'un krallığını kuracağına ant içti. Ben de bunu Davut için yapmazsam Tanrı bana aynısını, hatta daha kötüsünü yapsın!”
God do so to Abner, and more also, if, as Jehovah has sworn to David, I do not even so to him,
to transfer the kingdom from the house of Saul, and to set up the throne of David over Israel and over Judah, from Dan even to Beersheba.
11 İş-Boşet Avner'den korktuğu için ona başka bir şey söyleyemedi.
And he could not answer Abner another word because he feared him.
12 Avner kendi adına Davut'a ulaklar gönderip şöyle dedi: “Ülke kimin ülkesi? Benimle bir antlaşma yap; o zaman İsrail'in tümünün sana bağlanması için ben de senden yana olurum.”
And Abner sent messengers to David on his behalf, saying, Whose is the land? And saying, Make thy league with me, and, behold, my hand shall be with thee to bring about all Israel to thee.
13 Davut, “İyi” diye yanıtladı, “Seninle bir antlaşma yaparım. Yalnız senden şunu istiyorum: Beni görmeye geldiğinde Saul'un kızı Mikal'ı da getir. Yoksa beni görmeyeceksin.”
And he said, Well! I will make a league with thee, but one thing I require of thee. That is, thou shall not see my face unless thou first bring Michal, Saul's daughter, when thou come to see my face.
14 Öte yandan Davut Saul oğlu İş-Boşet'e de ulaklar aracılığıyla şu haberi gönderdi: “Yüz Filistli'nin sünnet derisi karşılığında nişanlandığım karım Mikal'ı bana ver.”
And David sent messengers to Ish-bosheth, Saul's son, saying, Deliver to me my wife Michal whom I betrothed to me for a hundred foreskins of the Philistines.
15 Bunun üzerine İş-Boşet, kadının kocası Layiş oğlu Paltiel'den alınıp getirilmesi için adamlar gönderdi.
And Ish-bosheth sent, and took her from her husband, even from Paltiel the son of Laish.
16 Kocası kadını ağlaya ağlaya Bahurim'e kadar izledi; sonra Avner ona, “Geri dön” deyince döndü.
And her husband went with her, weeping as he went, and followed her to Bahurim. Then Abner said to him, Go, return, and he returned.
17 Avner İsrail'in ileri gelenleriyle görüşüp onlara şöyle demişti: “Siz bir süredir Davut'un kralınız olmasını istiyorsunuz.
And Abner had communication with the elders of Israel, saying, In times past ye sought for David to be king over you.
18 Şimdi bunu gerçekleştirin! Çünkü RAB, Davut hakkında, ‘Halkım İsrail'i kulum Davut aracılığıyla Filistliler'in ve bütün düşmanlarının elinden kurtaracağım’ demişti.”
Now then do it, for Jehovah has spoken of David, saying, By the hand of my servant David I will save my people Israel out of the hand of the Philistines, and out of the hand of all their enemies.
19 Avner Benyaminliler'le de görüştü, İsrail'in ve bütün Benyamin halkının uygun gördüğü her şeyi Davut'a bildirmek üzere Hevron'a gitti.
And Abner also spoke in the ears of Benjamin. And Abner also went to speak in the ears of David in Hebron all that seemed good to Israel, and to the whole house of Benjamin.
20 Avner yirmi kişiyle birlikte Hevron'a, Davut'un yanına vardı. Davut Avner'le yanındakilere bir şölen verdi.
So Abner came to David to Hebron, and twenty men with him. And David made Abner and the men who were with him a feast.
21 Avner Davut'a, “Hemen gidip bütün İsrail halkını efendim kralın yanına toplayayım” dedi, “Öyle ki, seninle bir antlaşma yapsınlar. Sen de dilediğin her yeri yönetebilesin.” Bunun üzerine Davut Avner'i yoluna gönderdi. O da esenlikle gitti.
And Abner said to David, I will arise and go, and will gather all Israel to my lord the king that they may make a covenant with thee, and that thou may reign over all that thy soul desires. And David sent Abner away, and he went in peace.
22 Tam o sırada Davut'un adamlarıyla Yoav, bir baskından dönmüş, yanlarında birçok yağmalanmış mal getirmişlerdi. Ama Avner Hevron'da Davut'un yanında değildi. Çünkü Davut onu göndermiş, o da esenlikle gitmişti.
And, behold, the servants of David and Joab came from a foray, and brought in a great spoil with them, but Abner was not with David in Hebron, for he had sent him away, and he was gone in peace.
23 Yoav'la yanındaki bütün askerler Hevron'a vardığında, Ner oğlu Avner'in krala geldiğini, kralın onu gönderdiğini, onun da esenlikle gittiğini Yoav'a bildirdiler.
When Joab and all the army that was with him came, they told Joab, saying, Abner the son of Ner came to the king, and he has sent him away, and he has gone in peace.
24 Yoav krala gidip, “Ne yaptın?” dedi, “Baksana Avner ayağına kadar gelmiş! Neden onu salıverdin? Çoktan gitmiş!
Then Joab came to the king, and said, What have thou done? Behold, Abner came to thee. Why is it that thou have sent him away, and he is quite gone?
25 Ner oğlu Avner'i tanırsın; seni kandırmak, nereye gidip geldiğini, neler yaptığını öğrenmek için gelmiştir.”
Thou know Abner the son of Ner, that he came to deceive thee, and to know thy going out and thy coming in, and to know all that thou do.
26 Davut'un yanından çıkan Yoav, Avner'in arkasından ulaklar gönderdi. Ulaklar Avner'i Sira Sarnıcı'ndan geri getirdiler. Davut ise bundan habersizdi.
And when Joab came out from David, he sent messengers after Abner, and they brought him back from the well of Sirah, but David knew it not.
27 Avner Hevron'a dönünce, Yoav onunla özel bir görüşme yapmak bahanesiyle, onu kent kapısına çekti. Kardeşi Asahel'in kanını döktüğü için, Avner'i orada karnından vurup öldürdü.
And when Abner was returned to Hebron, Joab took him aside into the midst of the gate to speak with him quietly, and smote him there in the body, so that he died, for the blood of Asahel his brother.
28 Davut bu haberi işitince şöyle dedi: “RAB'bin önünde ben de, krallığım da Ner oğlu Avner'in kanından sonsuza dek suçsuzuz.
And afterward, when David heard it, he said, I and my kingdom are guiltless before Jehovah forever of the blood of Abner the son of Ner.
29 Bu suçun sorumlusu Yoav'la babasının bütün soyu olsun. Yoav'ın soyundan irinli, deri hastalığına yakalanmış, koltuk değneğine dayanan, kılıçla öldürülen, açlık çeken kişiler hiç eksik olmasın!”
Let it fall upon the head of Joab, and upon all his father's house. And let there not fail from the house of Joab one who has an issue, or who is a leper, or who leans on a staff, or who falls by the sword, or who lacks bread.
30 Böylece Yoav'la kardeşi Avişay, Givon'daki savaşta kardeşleri Asahel'i öldüren Avner'i öldürdüler.
So Joab and Abishai his brother killed Abner because he had killed their brother Asahel at Gibeon in the battle.
31 Sonra Davut Yoav'la yanındakilere şu buyruğu verdi: “Giysilerinizi yırtıp çula sarının ve Avner'in ölüsü önünde yas tutun!” Kral Davut da cenazenin ardısıra yürüdü.
And David said to Joab, and to all the people who were with him, Rend your clothes, and gird you with sackcloth, and mourn before Abner. And king David followed the bier.
32 Avner'i Hevron'da gömdüler. Kral, Avner'in mezarı başında hıçkıra hıçkıra ağladı. Oradaki herkes de ağladı.
And they buried Abner in Hebron. And the king lifted up his voice, and wept at the grave of Abner, and all the people wept.
33 Sonra kral, Avner için şu ağıtı yaktı: “Avner, bir budala gibi mi ölmeliydi?
And the king lamented for Abner, and said, Should Abner die as a fool dies?
34 Ellerin bağlı değildi, ayaklarına zincir vurulmamıştı. Ama sen kötülerin önünde düşen biri gibi düştün!” Herkes Avner için yine ağladı.
Thy hands were not bound, nor thy feet put into fetters. As a man falls before the sons of iniquity, so did thou fall. And all the people wept again over him.
35 Halk Davut'un yanına varıp akşam olmadan bir şeyler yemesi için üstelediyse de, Davut ant içerek şöyle dedi: “Güneş batmadan ekmek ya da başka herhangi bir şey tatmayacağım. Yoksa Tanrı bana aynısını, hatta daha kötüsünü yapsın!”
And all the people came to cause David to eat bread while it was yet day, but David swore, saying, God do so to me, and more also, if I taste bread, or anything else, till the sun is down.
36 Herkes bunu benimsedi ve kralın yaptığı her şeyden hoşnut oldukları gibi, bundan da hoşnut oldular.
And all the people took notice of it, and it pleased them, as whatever the king did pleased all the people.
37 Ner oğlu Avner'in öldürülmesinde kralın parmağı olmadığını o gün bütün İsrail halkı anladı.
So all the people and all Israel understood that day that it was not of the king to kill Abner the son of Ner.
38 Kral adamlarına, “Bugün İsrail'de bir önderin, büyük bir adamın öldüğünü bilmiyor musunuz?” dedi,
And the king said to his servants, Know ye not that there is a prince and a great man fallen this day in Israel?
39 “Meshedilmiş bir kral olduğum halde bugün güçsüzüm. Seruya'nın oğulları benden daha zorlu. RAB kötülük edene yaptığı kötülüğe göre karşılık versin!”
And I am this day weak, though anointed king, and these men the sons of Zeruiah are too hard for me. Jehovah reward the evildoer according to his wickedness.
