2 Samuel 22
1 RAB, Davut'u bütün düşmanlarının ve Saul'un elinden kurtardığı gün Davut RAB'be şu ezgiyi okudu.
И изговори Давид Господу речи ове песме, кад га избави Господ из руку свих непријатеља његових и из руке Саулове;
2 Şöyle dedi: “RAB benim kayam, sığınağım, kurtarıcımdır,
И рече: Господ је моја Стена и Град мој и Избавитељ мој.
3 Tanrım, kayamdır, O'na sığınırım, Kalkanım, güçlü kurtarıcım, Korunağım, sığınacak yerimdir. Kurtarıcım, zorbalıktan beni sen kurtarırsın!
Бог је Стена моја, у Њега ћу се уздати, Штит мој и Рог спасења мог, Заклон мој и Уточиште моје, Спаситељ мој, који ме избавља од силе.
4 Övgüye değer RAB'be seslenir, Kurtulurum düşmanlarımdan.
Призивам Господа, кога ваља хвалити, и опраштам се непријатеља својих.
5 Çünkü ölüm dalgaları beni kuşattı, Yıkım selleri bastı,
Јер обузеше ме смртни болови, потоци неваљалих људи уплашише ме.
Болови гробни опколише ме, стегоше ме замке смртне. (Sheol h7585)
7 Sıkıntı içinde RAB'be yakardım, Tanrım'a seslendim. Tapınağından sesimi duydu, Haykırışım kulaklarına ulaştı.
У тескоби својој призвах Господа, и к Богу свом повиках, Он чу из двора свог глас мој, и вика моја дође му до ушију.
8 O zaman yeryüzü sarsılıp sallandı, Titreyip sarsıldı göklerin temelleri, Çünkü RAB öfkelenmişti.
Затресе се и поколеба се земља, темељи небесима задрмаше се и померише се, јер се Он разгневи.
9 Burnundan duman yükseldi, Ağzından kavurucu ateş Ve korlar fışkırdı.
Подиже се дим из ноздрва Његових и из уста Његових огањ који прождире, живо угљевље одскакаше од Њега.
10 Kara buluta basarak Gökleri yarıp indi.
Сави небеса и сиђе; а мрак беше под ногама Његовим.
11 Bir Keruv'a binip uçtu, Rüzgarın kanatları üstünde belirdi.
И седе на херувима и полете, и показа се на крилима ветреним.
12 Karanlığı örtündü, Kara bulutları kendine çardak yaptı.
Од мрака начини око себе шатор, од мрачних вода, облака ваздушних.
13 Varlığının parıltısından Korlar savruluyordu.
Од севања пред Њим гораше живо угљевље.
14 RAB göklerden gürledi, Duyurdu sesini Yüceler Yücesi.
Загрме с небеса Господ, и Вишњи пусти глас свој.
15 Savurup oklarını düşmanlarını dağıttı, Şimşek çaktırarak onları şaşkına çevirdi.
Пусти стреле своје, и разметну их; муње, и разасу их.
16 RAB'bin azarlamasından, Burnundan çıkan güçlü soluktan, Denizin dibi göründü, Yeryüzünün temelleri açığa çıktı.
Показаше се дубине морске, и открише се темељи васиљеној од претње Господње, од дихања духа из ноздрва Његових.
17 RAB yukarıdan elini uzatıp tuttu, Çıkardı beni derin sulardan.
Тада пружи с висине руку и ухвати ме, извуче ме из воде велике.
18 Beni zorlu düşmanımdan, Benden nefret edenlerden kurtardı, Çünkü onlar benden daha güçlüydü.
Избави ме од непријатеља мог силног и од мојих ненавидника, кад беху јачи од мене.
19 Felaket günümde karşıma dikildiler, Ama RAB bana destek oldu.
Устадоше на ме у дан невоље моје, али ми Господ би потпора.
20 Beni huzura kavuşturdu, Kurtardı, çünkü benden hoşnut kaldı.
И изведе ме на пространо место, избави ме, јер сам му мио.
21 RAB doğruluğumun karşılığını verdi, Beni temiz ellerime göre ödüllendirdi.
Даде ми Господ по правди мојој, по чистоти руку мојих дарива ме.
22 Çünkü RAB'bin yolunda yürüdüm, Tanrım'dan uzaklaşarak kötülük yapmadım.
Јер се држах путева Господњих, и не одметнух се Бога свог.
23 O'nun bütün ilkelerini göz önünde tuttum, Kurallarından ayrılmadım.
Него су сви закони Његови преда мном, и заповести Његове не уклањам од себе.
24 O'nun önünde kusursuzdum, Suç işlemekten sakındım.
И бих му веран, и чувах се од безакоња свог.
25 Bu yüzden RAB beni doğruluğuma Ve gözünde pak yaşayışıma göre ödüllendirdi.
Даде ми Господ по правди мојој, по чистоти мојој пред очима Његовим.
26 Sadık kuluna sadakat gösterir, Kusursuz olana kusursuz davranırsın.
Са светима поступаш свето, с човеком верним верно;
27 Pak olanla pak olur, Eğriye eğri davranırsın.
С чистим чисто поступаш, а с неваљалим насупрот њему.
28 Alçakgönüllüleri kurtarır, Gururluları gözler, gururunu kırarsın.
Јер помажеш народу невољном, а на поносите спушташ очи своје и понижаваш их.
29 Ya RAB, ışığım sensin! Karanlığımı aydınlatırsın.
Ти си видело моје, Господе, и Господ просветљује таму моју.
30 Desteğinle akıncılara saldırır, Seninle surları aşarım, Tanrım.
С Тобом разбијам војску, с Богом својим скачем преко зида.
31 Tanrı'nın yolu kusursuzdur, RAB'bin sözü arıdır. O kendisine sığınan herkesin kalkanıdır.
Пут је Божји веран, реч Господња чиста. Он је штит свима који се уздају у Њ.
32 Var mı RAB'den başka tanrı? Tanrımız'dan başka kaya var mı?
Јер ко је Бог осим Господа? И ко је стена осим Бога нашег?
33 Sığınağım Tanrı'dır, Yolumu doğru kılan O'dur.
Бог је крепост моја и сила моја, и чини да ми је пут без мане.
34 Ayaklar verdi bana, geyiklerinki gibi, Doruklarda tutar beni.
Даје ми ноге као у јелена, и на висине моје ставља ме.
35 Bana savaşmayı öğretti, Kollarımla tunç bir yayı gereyim diye.
Учи руке моје боју, те ломе лук бронзани мишице моје.
36 Bana zafer kalkanını bağışlarsın, Alçakgönüllülüğün beni yüceltir.
Ти ми дајеш штит спасења свог, и милост твоја чини ме велика.
37 Bastığım yerleri genişletirsin, Burkulmaz bileklerim.
Шириш кораке моје пода мном, те се не омичу глежњи моји.
38 Düşmanlarımı kovalayıp yok ettim, Hepsi yok olmadan geri dönmedim.
Терам непријатеље своје, и потирем их, и не враћам се докле их не истребим.
39 Onları ezip yok ettim, kalkamaz oldular, Ayaklarımın altına serildiler.
И истребљујем их, и обарам их да не могу устати, него падају под ноге моје.
40 Savaş için beni güçle donattın, Bana başkaldıranları önümde yere serdin.
Јер ме Ти опасујеш снагом за бој: који устану на ме, обараш их пода ме.
41 Düşmanlarımı kaçmak zorunda bıraktın, Benden nefret edenleri yok ettim.
Непријатеља мојих плећи Ти ми обраћаш, и потирем ненавиднике своје.
42 Feryat ettiler, ama kurtaran çıkmadı; RAB'bi çağırdılar, ama O yanıt vermedi.
Обзиру се, али нема помагача: вичу ка Господу, али их не слуша.
43 Yerin tozu gibi onları ezdim, Sokak çamuru gibi ayağımın altında çiğnedim.
Сатирем их као прах земаљски, као блато по улицама газим их и размећем.
44 Halkımın çekişmelerinden beni kurtardın, Uluslara önder olarak beni korudun, Tanımadığım halklar bana kulluk ediyor.
Ти ме избављаш од буне народа мог, чуваш ме да сам глава народима; народ ког не познавах служи ми.
45 Yabancılar bana boyun eğiyor, Duyar duymaz sözümü dinliyorlar.
Туђини ласкају ми, чујући покоравају ми се.
46 Yabancıların betleri benizleri attı, Titreyerek çıkıyorlar kalelerinden.
Туђини бледе, дрхћу у градовима својим.
47 RAB yaşıyor! Kayam'a övgüler olsun! Yücelsin kurtarıcım, Kayam Tanrım!
Жив је Господ, и да је благословена Стена моја. Да се узвиси Бог, Стена спасења мог.
48 O'dur öcümü alan, Halkları bana bağımlı kılan.
Бог, који ми даје освету, и покорава ми народе,
49 Düşmanlarımdan kurtarır, Başkaldıranlardan üstün kılar beni, Zorbaların elinden alır.
Који ме изводи из непријатеља мојих, и подиже ме над оне који устају на ме, и од човека жестоког избавља ме.
50 Bunun için uluslar arasında sana şükredeceğim, ya RAB, Adını ilahilerle öveceğim.
Тога ради хвалим Те, Господе, по народима, и појем имену твом,
51 RAB kralını büyük zaferlere ulaştırır, Meshettiği krala, Davut'a ve soyuna Sonsuza dek sevgi gösterir.”
Који славно избављаш цара свог, и чиниш милост помазанику свом Давиду и семену његовом довека.
