Sakalaia 9

1 Ko e kikite, mo e folofola ʻa Sihova ki he fonua ko Hetaleke, mo Tamasikusi, ʻaia ʻe hoko ia ki ai: he ʻoku ʻafio ʻae fofonga ʻo Sihova ki he tangata, pea mo e faʻahinga kotoa pē ʻo ʻIsileli.

Et Udsagn: HERRENS Ord er over Hadraks Land, i Damaskus slaar det sig ned — thi Aram forbrød sig mod HERREN — det er over alle, som hader Israel,

2 Pea ʻe kau ai mo Hamati; ʻa Tala, mo Saitone foki, neongo ʻena poto lahi.

ogsaa over Hamat, som grænser dertil, Tyrus og Zidon, thi det er saare viist.

3 Pea kuo langa ʻe Taia hono kolo mālohi, pea kuo ne tānaki ʻae siliva, ʻo hangē ko e efu, pea mo e koula lelei, ʻo hangē ko e pelepela ʻoe ngaahi hala.

Tyrus bygged sig en Fæstning og ophobed Sølv som Støv og Guld som Gadeskarn.

4 Vakai, ʻe lī ia kituʻa ʻe Sihova, pea te ne taaʻi ʻa hono mālohi ʻi tahi; pea ʻe fakaʻauha ia ʻe he afi.

Se, HERREN vil tage det i Eje og styrte dets Bolværk i Havet, det selv skal fortæres af Ild.

5 ‌ʻE mamata ʻa ʻAsikeloni ki ai, pea te ne manavahē; ʻe sio foki ki ai ʻa Kesa, pea te ne mamahi ʻaupito, ʻa ia, pea mo Ekiloni; koeʻuhi ʻe fakamaaʻi ʻa ʻene ʻamanaki; pea ʻe ʻauha ʻae tuʻi mei Kesa, pea ʻe ʻikai kakai ʻa ʻAsikeloni.

Askalon ser det og frygter, Gaza og Ekron skælver voldsomt, thi Haabet brast. Gaza mister sin Konge, i Askalon skal ingen bo,

6 Pea ʻe nofo ʻae hako ʻoe muli ʻi ʻAsitoti, pea te u motuhi ʻae fielahiʻanga ʻoe kau Filisitia.

i Asdod skal Udskud bo. Jeg gør Ende paa Filisterens Hovmod,

7 Pea te u taʻofi ʻae toto mei hono ngutu, mo e ngaahi meʻa fakalielia mei hono vahaʻa nifo: ka ko ia ʻe toe ʻi ai, ʻio, ʻaia pe, te ne kau ki hotau ʻOtua, pea te ne hangē ko e pule ʻi Siuta, pea ʻe tatau ʻa Ekiloni mo e tangata Sepusi.

tager Blodet ud af hans Mund og Væmmelsen bort fra hans Tænder. Ogsaa han bliver reddet for vor Gud, han bliver som en Slægt i Juda, Ekron som en Jebusit.

8 Pea te u nofo takatakai ʻi hoku fale, koeʻuhi ko e kau tau, mo ia ʻoku ʻalu atu ai, pea koeʻuhi ko ia ʻoku foki mai: pea ʻe ʻikai toe ʻalu atu ai ha taha fakamālohi ʻo taʻengata: he ko eni, kuo u mamata ʻaki ʻa hoku mata ʻoʻoku.

Som en Vagt lejrer jeg mig for mit Hus mod dem, som kommer og gaar; aldrig mer skal en Voldsmand gaa igennem deres Land, thi nu har jeg set det med mine egne Øjne.

9 Ke ke fiefia lahi ʻe ʻofefine ʻo Saione; Kalanga ʻe ʻofefine ʻo Selūsalema: vakai, ʻoku haʻu ho tuʻi kiate koe, ʻoku angalelei ia, pea ʻoku ʻiate ia ʻae fakamoʻui; ʻoku ne angavaivai, pea ʻoku heka ki he ʻasi, mo e ʻuhiki ʻoe ʻasi.

Fryd dig saare, Zions Datter, raab med Glæde, Jerusalems Datter! Se, din Konge kommer til dig. Retfærdig og sejrrig er han, ydmyg, ridende paa et Æsel, paa en Asenindes Føl.

10 Pea te u motuhi ʻae saliote mei ʻIfalemi, mo e hoosi mei Selūsalema, pea ʻe motuhi mo e kaufana ki he tau; pea te ne lea ʻaki ʻae melino ki he hiteni; pea ko hono puleʻanga ʻe mei he tahi ki he tahi, pea mei he vaitafe ʻo aʻu ki he ngaahi ngataʻanga ʻo māmani.

Han udrydder Vognene af Efraim, Hestene af Jerusalem, Stridsbuerne ryddes til Side. Hans Ord stifter Fred mellem Folkene, han hersker fra Hav til Hav, fra Floden til Jordens Ende.

11 Pea ko koe foki, koeʻuhi ko e toto ʻo hoʻo fuakava, kuo u tukuange ai hoʻo kau pōpula, mei he luo ʻaia ʻoku ʻikai ʻi ai ha vai.

For Pagtblodets Skyld vil jeg ogsaa slippe dine Fanger ud, ja ud af den vandløse Brønd.

12 Mou foki mai ki he hūfanga mālohi, ʻakimoutolu ʻoku pōpula ka e ʻamanaki lelei: ko e moʻoni ʻoku ou fakahā he ʻaho ni, te u totongi ke liunga ua kiate koe:

Hjem til Borgen, I Fanger med Haab! Ogsaa i Dag forkyndes: Jeg giver dig tvefold Bod!

13 ‌ʻO kau ka teke ʻa Siuta maʻaku, mo ʻai ʻa ʻIfalemi ki he kaufana, pea u hakeakiʻi ho ngaahi foha, ʻe Saione, ke tuʻu, ʻe Kalisi, ki ho ngaahi foha ʻoʻou pea u ngaohi koe ke ke hangē ko e heletā ʻa ha tangata mālohi.

Thi jeg spænder mig Juda som Bue, lægger Efraim paa som Pil og vækker dine Sønner, Zion, imod dine Sønner, Javan. Jeg gør dig som Heltens Sværd.

14 Pea ʻe hā mai ʻoku ʻafio ʻa Sihova ʻiate kinautolu, pea ʻe puna ʻene ngahau ʻo hangē ko e ʻuhila; pea ʻe ifi ʻae meʻalea ʻe Sihova, ko e ʻOtua, pea te ne hāʻele ʻi he ʻahiohio mei he feituʻu tonga.

Over dem viser sig HERREN, hans Pil farer ud som et Lyn. Den Herre HERREN støder i Horn, skrider frem i Søndenstorm;

15 ‌ʻE maluʻi ʻakinautolu, ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau; pea te nau fakaʻauha mo ikuna ʻaki ʻae maka ʻi he makatā; pea te nau inu, pea te nau longoaʻa ʻo hangē ko ha konā ʻi he uaine; pea te nau fonu ʻo hangē ko e ngaahi kumete, ʻi he ngaahi tuliki ʻoe feilaulauʻanga.

dem værner Hærskarers HERRE. De opæder, nedtramper Slyngekasterne, drikker deres Blod som Vin og fyldes som Offerskaalen, som Alterets Hjørner.

16 Pea ʻe fakamoʻui ʻakinautolu ʻe Sihova ko e ʻOtua, ʻi he ʻaho ko ia ʻo hangē ko ha fanga sipi, ʻa hono kakai: pea te nau hangē ko ha ngaahi maka mahuʻinga ʻi he tatā fakatuʻi, ʻoku hiki hake ko e fuka ʻi hono fonua.

HERREN deres Gud skal paa denne Dag frelse dem som sit Folks Hjord; thi de er Kronesten, der funkler over hans Land.

17 Koeʻuhi, vakai ki hono lahi ʻo ʻene angaʻofa, mo hono lahi ʻo ʻene toulekeleka! ʻE fakafiefia ʻae kau talavou ʻe he koane, pea ko e kau finemui ʻe he uaine foʻou.

Hvor det er dejligt, hvor skønt! Thi Korn giver blomstrende Ungersvende, Most giver blomstrende Møer.