Sakalaia 11
1 Fakaava ho ngaahi matapā, ʻe Lepanoni, koeʻuhi ka keina ʻe he afi hoʻo ngaahi sita.
Otwórz, Libanie! wrota swe, niech pożre ogień cedry twoje.
2 ʻAe ʻakau ko e fea, tangi; he kuo hinga ʻae sita; he kuo maumauʻi ʻae kau mālohi: ʻioho, ʻe ngaahi ʻoke ʻi Pesani, koeʻuhi kuo tulaki hifo ʻae vao vaine.
Rozkwil się jodło! bo upadł cedr, bo wielmożni spustoszeni są; kwilcie dęby Basańskie, bo wycięty jest las ogrodzony.
3 ʻOku ai ʻae leʻo ʻoe tangi mamahi ʻae kau tauhi; he kuo u maumauʻi ho nāunau: ko e leʻo ʻoe fanga laione mui ʻoku ngungulu; he kuo maumauʻi ʻae fielahi ʻa Sioatani.
Głos narzekania pasterzy słyszany jest, iż zburzona jest wielmożność ich; głos ryku lwiąt, iż zburzona jest pycha Jordanu.
4 ʻOku pehē ʻe Sihova, ko hoku ʻOtua; “Fafanga ʻae fanga manu ki he tāmatea;
Tak mówi Pan, Bóg mój: Paś owce na rzeź zgotowane;
5 ʻOku tāmateʻi ʻakinautolu ʻekinautolu ʻoku nau ʻonautolu, pea ʻoku nau pehē ʻoku nau tonuhia; pea mo kinautolu ʻoku fakatau ʻakinautolu ʻoku nau pehē, ‘Fakafetaʻi kia Sihova; he ʻoku ou koloaʻia:’ pea naʻa mo ʻenau kau tauhi ʻanautolu, ʻoku ʻikai ʻi ai ha ʻofa kiate kinautolu.
Które dzierżawcy ich zabijają, a nie bywają obwinieni, i owszem, sprzedawający je mówią: Błogosławiony Pan, żeśmy się zbogacili, a którzy je pasą, nie mają litości nad niemi.
6 He ʻoku pehē ʻe Sihova, “ʻE ʻikai te u toe manavaʻofa ki he kakai ʻoe fonua: kae vakai, te u tukuange ʻae tangata taki taha ki he nima ʻo hono kaungāʻapi, pea ki he nima ʻo hono tuʻi: pea te nau taaʻi ʻae fonua, pea ʻe ʻikai te u fakahaofi ʻakinautolu mei honau nima.”
Przetoż nie sfolguję więcej obywatelom tej ziemi, mówi Pan; bo oto Ja podam tych ludzi każdego w rękę bliźniego jego, i w rękę króla ich, i potrą ziemię, a nie wyrwie jej z rąk ich.
7 Pea te u fafanga ʻae fanga manu ʻoku tāmatea, ʻio, ʻakimoutolu, ʻae kau masiva ʻi he fanga manu. Naʻaku toʻo kiate au ʻae tokotoko ʻe ua; pea naʻaku fakahingoa ʻae taha ko “Matamatalelei,” pea ko e taha naʻaku fakahingoa ko “Nonoʻo;” pea ne u fafanga ʻae fanga manu.
Bom pasł owce zgotowane na rzeź, was, mówię, o nędzne owce! i wziąwszy sobie dwie laski, jednęm nazwał Uciechą, a drugąm nazwał Związujących, a pasłem one owce.
8 Naʻaku motuhi foki ʻae kau tauhi ʻe toko tolu ʻi he māhina pe taha; pea naʻe fehiʻa hoku laumālie kiate kinautolu, pea fehiʻa foki honau laumālie kiate au.
I zgładziłem trzech pasterzy w jednym miesiącu; ale utęskniła sobie dusza moja z nimi, przeto, że dusza ich brzydziła się mną.
9 Pea naʻaku toki pehē, “ʻE ʻikai te u kei fafanga ʻakimoutolu: ko ia ʻe mate, tuku pe ke mate; pea ko ia ʻe motuhi, tuku pe ke motuhi atu; pea ko hono toe, tuku ke fekainaki honau kakano.”
Rzekłem tedy: Nie będęć was pasł; co zdycha, niech zdechnie, a co ma być wygładzone, niech będzie wygładzone, a które pozostaną, niech pożera mięso jedna drugiej.
10 “Pea naʻaku toʻo ʻeku tokotoko ko Matamatalelei, pea u tuʻu ua ia, koeʻuhi ke u maumau ʻae fuakava, ʻaia naʻaku fai mo e kakai kotoa pē.
Przetoż wziąwszy laskę moję Uciechy, porąbałem ją, wzruszywszy przymierze moje, którem postanowił z tym wszystkim ludem.
11 Pea naʻe maumauʻi ia ʻi he ʻaho ko ia: ko ia naʻe ʻilo pau ai ʻe he kau masiva ʻi he fanga manu, ʻakinautolu naʻe tatali kiate au, ko e folofola ia ʻa Sihova.
A dnia onego, gdy wzruszone było, pewnie poznali nędzni z trzody, którzy się na mię oglądali, że to słowo Pańskie.
12 Pea ne u pehē kiate kinautolu, “Kapau ʻoku lelei kiate kimoutolu, tuku mai haʻaku totongi; pea ka ʻikai, pea ʻoua.” Ko ia naʻa nau fakamamafa ʻeku totongi, ko e konga siliva ʻe tolungofulu.
Bom rzekł do nich: Jeźli to jest dobre w oczach waszych, dajcie zapłatę moję, a jeźli nie, zaniechajcież; tedy odważyli zapłatę moję trzydzieści srebrników.
13 Pea naʻe pehē ʻe Sihova kiate au, “Lī ia ki he tufunga ngaohi ipu: ko e totongi lelei ʻaia naʻa nau fakatatau au ki ai.” Pea naʻaku toʻo ʻae konga siliva ʻe tolungofulu, pea lī ia ki he tufunga ngaohi ipu, naʻe ʻi he fale ʻo Sihova.
Zatem rzekł Pan do mnie: Porzuć je przed garncarza; zacnaż to zapłata, którąm jest od nich tak drogo oszacowany! Wziąłem tedy trzydzieści srebrników, a porzuciłem je w domu Pańskim przed garncarza.
14 Hili ia naʻaku tuʻu ua ʻa ʻeku tokotoko ʻe taha ʻaia ko Nonoʻo, koeʻuhi ke u maumauʻi ʻae fakakāinga ʻa Siuta, mo ʻIsileli.”
Potem porąbałem laskę moję drugą Związujących, wzruszywszy braterstwo między Judą i między Izraelem.
15 Pea naʻe pehē ʻe Sihova kiate au, “Toʻo kiate koe ʻae nāunau ʻoe tauhi vale.
I rzekł Pan do mnie: Weźmij sobie jeszcze oręż pasterza głupiego.
16 He vakai, Te u fakatupu ha tauhi ʻi he fonua, ʻe ʻikai te ne ʻaʻahi kiate kinautolu ʻoku motuhi, pea ʻe ʻikai te ne kumi ʻaia ʻoku kei mui, pe te ne fakamoʻui ʻaia kuo lavea, pea ʻe ʻikai te ne fafanga ʻaia ʻoku taʻefaʻaʻalu: ka te ne kai ʻae kakano ʻo ia ʻoku sino, mo ne haehae ke iikiiki ʻa honau ngeʻesi vaʻe.
Bo oto Ja wzbudzę pasterza w tej ziemi, który nie będzie obłąkanych nawiedzał, ani będzie jagniątek szukał, złamanego też leczyć, i tego, co ustanie, nosić nie będzie; ale mięso tłustych jeść będzie, a kopyta ich postrąca.
17 Malaʻia ki he tauhi taʻeʻaonga, ʻaia ʻoku siʻaki ʻene fanga manu! ʻE tō ʻae heletā ki hono nima, pea mo hono mata toʻomataʻu: ʻe mate ʻaupito ʻa hono nima, pea ʻe fakapoʻuli ʻaupito ʻa hono mata toʻomataʻu.”
Biada pasterzowi niepożytecznemu, który opuszcza trzodę! miecz nad ramieniem jego i nad prawem okiem jego; ramię jego cale uschnie, a prawe oko jego cale zaćmione będzie.
