< Hiva ʻa Solomone 3 >
1 ʻI he ʻeku ʻi hoku mohenga ʻi he pō, naʻaku kumi kiate ia ʻoku ʻofa ki ai hoku laumālie: ne u kumi, ka naʻe ʻikai ke ʻiloʻi ia,
Des nachts op mijn sponde Zocht ik naar mijn zielsbeminde; Ik zocht naar hem, Maar vond hem niet!
2 Pea ko eni, te u tuʻu hake ʻo ʻalu fano ʻi he ngaahi hala ʻoe kolo mo e ngaahi hala motuʻa, pea te u kumi ia ʻaia ʻoku ʻofa ki ai hoku laumālie: ne u kumi kiate ia, ka naʻe ʻikai te u ʻiloʻi ia.
Ik wil opstaan, rondgaan door de stad, Mijn zielsbeminde zoeken op straten en pleinen; Ik zocht naar hem, Maar vond hem niet!
3 Naʻe ʻiloʻi au ʻe he kau leʻo ʻoku feʻaluʻaki ʻi he kolo; [pea naʻaku fehuʻi ki ai ʻo pehē], “Kuo mou mamata kiate ia ʻoku ʻofa ki ai hoku laumālie?”
Zo troffen mij de wachters der stad bij hun rondgang: "Hebt gij mijn zielsbeminde gezien?"
4 Pea kuo tuku siʻi atu ʻakinautolu, pea u ʻilo ia ʻoku ʻofa ki ai hoku laumālie: pea naʻaku puke ia, pea naʻe ʻikai te u toe tukuange ia, kaeʻoua ke u ʻomi ia ki he fale ʻo ʻeku faʻē, mo e potu fale ʻoʻona naʻa ne fanauʻi ai au.
Maar nauwelijks was ik hun voorbij, Of ik vond mijn zielsbeminde terug. Ik greep hem vast, En liet hem niet los, Tot ik hem gebracht had in het huis van mijn moeder, In de kamer van haar, die mij baarde.
5 ʻE ngaahi ʻofefine ʻo Selūsalema, ʻoku ou fekau kiate kimoutolu, ʻi hoʻomou ʻofa ki he fanga kāseli mo e hainite ʻoe vao, ke ʻoua naʻa mou ueʻi pe fafangu ʻa hoku ʻofaʻanga, kaeʻoua ke faʻiteliha pe ia.
Ik bezweer u, Jerusalems dochters, Bij de gazellen en de hinden in het veld: Wekt en lokt de liefde niet, Voordat het haar lust! ….
6 Ko hai eni ʻoku haʻu mei he toafa, ʻoku hangē ko e pou ko e kohu ʻoe afi, pea kuo fakanamu lelei ʻaki ʻae mula mo e laipeno, mo e ngaahi kakala kotoa pē mei he kau fakatau?
Maar wat stijgt daar op uit de steppe, Aan een rookzuil gelijk, Geurend van mirre en wierook, Van allerlei kruiden der kramers?
7 Vakai ki he mohenga ʻo Solomone, ʻoku kāpui ia ʻe he kau tangata toʻa ʻe toko onongofulu, mei he kau tangata toʻa ʻo ʻIsileli.
Zie, het is de draagkoets van Salomon, Door zestig van Israëls helden omringd:
8 ʻOku nau taki taha toʻo ʻae heletā, he ʻoku nau maheni ai mo e tau: ʻoku taki taha ai ʻene heletā ki hono tuʻa tenga, naʻa ai ha manavahē ʻi he poʻuli.
Allen omgord met het zwaard, En ten strijde geoefend; Iedereen met het zwaard op zijn heup, Om de vrees voor de nacht.
9 Naʻe ngaohi ʻe he tuʻi ko Solomone ha mohenga moʻona, mei he ngaahi ʻakau ʻo Lepanoni.
Koning Salomon heeft zich een draagkoets gemaakt Van Libanon-hout:
10 Naʻa ne ngaohi ʻaki ʻae siliva ʻa hono pou, pea ko hono faliki ko e koula, ko hono ʻufiʻufi ko e kulokula, pea faliki ʻaki ʻi loto ʻae ʻofa ki he ngaahi ʻofefine ʻo Selūsalema.
De stijlen liet hij van zilver maken, Haar leuning van goud, De zitting van purper, Met ebbenhout van binnen bekleed.
11 ʻE ngaahi ʻofefine ʻo Saione, mou ʻalu atu, ʻo vakai kia Solomone, ko e tuʻi, mo e tatā fakatuʻi naʻe tatā ʻaki ia ʻe heʻene faʻē ʻi he ʻaho ʻo ʻene fakamaʻu mali, ʻi he ʻaho ʻoe fiefia ʻa hono loto.
Jerusalems dochters, loopt uit, Gaat kijken, dochters van Sion: Het is koning Salomon met de kroon, Waarmee zijn moeder hem kroonde Op de dag van zijn huwelijk, Op de dag van de vreugde zijns harten!