Loma 3
1 Pea ka kuo pehē, pea ko e hā ʻae lelei lahi ʻoku ʻi he Siu? Pe ko e hā hono ʻaonga ʻoe kamu?
τι ουν το περισσον του ιουδαιου η τις η ωφελεια της περιτομης
2 ʻOku lahi ʻi he meʻa kotoa pē: kae lahi taha pe koeʻuhi ko e tuku kiate kinautolu ʻae ngaahi folofola ʻae ʻOtua.
πολυ κατα παντα τροπον πρωτον μεν γαρ οτι επιστευθησαν τα λογια του θεου
3 Ka ko e hā, ʻo kapau naʻe ai ha niʻihi naʻe ʻikai tui? ʻE fakataʻeʻaonga ʻe heʻenau taʻetui ʻae moʻoni ʻae ʻOtua?
τι γαρ ει ηπιστησαν τινες μη η απιστια αυτων την πιστιν του θεου καταργησει
4 ʻE ʻikai ʻaupito: ʻio, ke moʻoni ʻae ʻOtua, kae loi ʻae tangata kotoa pē; ʻo hangē ko ia kuo tohi, “Koeʻuhi ke ke tonuhia ʻi hoʻo ngaahi tala, pea koeʻuhi ke ke māʻoniʻoni ʻoka ke ka fakamaau.”
μη γενοιτο γινεσθω δε ο θεος αληθης πας δε ανθρωπος ψευστης καθως γεγραπται οπως αν δικαιωθης εν τοις λογοις σου και νικησης εν τω κρινεσθαι σε
5 Pea kapau ʻoku hā ʻae māʻoniʻoni ʻae ʻOtua ʻi heʻetau taʻemāʻoniʻoni, te tau pehē ko e hā? ʻOku taʻeangatonu ʻae ʻOtua ʻi heʻene houhau? (ʻOku ou lea ʻo hangē ko e tangata.)
ει δε η αδικια ημων θεου δικαιοσυνην συνιστησιν τι ερουμεν μη αδικος ο θεος ο επιφερων την οργην κατα ανθρωπον λεγω
6 ʻIkai ʻaupito: he ka ne pehē ʻe fēfē hono fakamaau ʻe he ʻOtua ʻa māmani?
μη γενοιτο επει πως κρινει ο θεος τον κοσμον
7 He kapau kuo tupulekina ʻo lahi ʻae moʻoni ʻae ʻOtua, ke ongoongolelei ia ʻi heʻeku loi; pea ko e hā ʻoku kei fakamaau ai au ko e angahala?
ει γαρ η αληθεια του θεου εν τω εμω ψευσματι επερισσευσεν εις την δοξαν αυτου τι ετι καγω ως αμαρτωλος κρινομαι
8 Pea [ko e hā ]ʻoku ʻikai ai [ke pehē muʻa], (ʻo hangē ko hono lohiakiʻi ʻakimautolu, pea hangē ko hono fakapapau ia ʻe he niʻihi ʻoku mau lea [ʻo pehē]), “Ke tau fai kovi, kae tupu ai ha lelei?” Ko honau fakamalaʻia ko e meʻa totonu.
και μη καθως βλασφημουμεθα και καθως φασιν τινες ημας λεγειν οτι ποιησωμεν τα κακα ινα ελθη τα αγαθα ων το κριμα ενδικον εστιν
9 Pea fēfē ai? ʻOku lelei lahi hake ʻakitautolu? ʻOku ʻikai ʻaupito: he kuo ʻosi ʻemau fakamoʻoni ʻoku fakatou moʻulaloa kotoa pē ki he angahala, ʻae kakai Siu mo e kakai Senitaile;
τι ουν προεχομεθα ου παντως προητιασαμεθα γαρ ιουδαιους τε και ελληνας παντας υφ αμαρτιαν ειναι
10 ʻO hangē ko ia kuo tohi, “ʻOku ʻikai ha tokotaha ʻoku māʻoniʻoni, ʻoku ʻikai ʻaupito ha taha:
καθως γεγραπται οτι ουκ εστιν δικαιος ουδε εις
11 ʻOku ʻikai ha taha ʻoku ne ʻiloʻi, ʻoku ʻikai ha taha ʻoku kumi ki he ʻOtua.
ουκ εστιν ο συνιων ουκ εστιν ο εκζητων τον θεον
12 Kuo nau hē kotoa pē, kuo nau hoko ʻo taʻeʻaonga kotoa pē; ʻoku ʻikai ha tokotaha ʻoku fai lelei, ʻoku ʻikai ʻaupito ha taha,
παντες εξεκλιναν αμα ηχρειωθησαν ουκ εστιν ποιων χρηστοτητα ουκ εστιν εως ενος
13 Ko honau kia ko e fonualoto kuo matangaki; kuo nau fai fakakākā ʻaki honau ʻelelo; ko e meʻa kona ʻoe ngata fekai ʻoku ʻi lalo ʻi honau loungutu:
ταφος ανεωγμενος ο λαρυγξ αυτων ταις γλωσσαις αυτων εδολιουσαν ιος ασπιδων υπο τα χειλη αυτων
14 ʻOku pito honau ngutu ʻi he kapekape mo e lea fakamahū:
ων το στομα αρας και πικριας γεμει
15 Ko honau vaʻe ʻoku vave ke lilingi toto:
οξεις οι ποδες αυτων εκχεαι αιμα
16 ʻOku ʻi honau ngaahi hala ʻae fakaʻauha mo e malaʻia:
συντριμμα και ταλαιπωρια εν ταις οδοις αυτων
17 Pea ko e hala ʻoe melino ʻoku ʻikai te nau ʻiloʻi:
και οδον ειρηνης ουκ εγνωσαν
18 Pea ʻoku ʻikai ha manavahē ki he ʻOtua ʻi honau ʻao.”
ουκ εστιν φοβος θεου απεναντι των οφθαλμων αυτων
19 Ko eni, ʻoku tau ʻilo ko ia kotoa pē ʻoku fakahā ʻi he fono, ʻoku fakahā ia kiate kinautolu ʻoku moʻulaloa ki he fono: koeʻuhi ke mapuni ʻae ngutu kotoa pē, kae nofo ʻa māmani kotoa pē kuo halaia ʻi he ʻao ʻoe ʻOtua.
οιδαμεν δε οτι οσα ο νομος λεγει τοις εν τω νομω λαλει ινα παν στομα φραγη και υποδικος γενηται πας ο κοσμος τω θεω
20 Ko ia ʻe ʻikai fakatonuhiaʻi ha tokotaha ʻi hono ʻao ʻe he ngaahi ngāue ʻoe fono: he ʻoku mei he fono ʻae ʻiloʻi ʻoe angahala.
διοτι εξ εργων νομου ου δικαιωθησεται πασα σαρξ ενωπιον αυτου δια γαρ νομου επιγνωσις αμαρτιας
21 Ka ko eni, ʻoku fakahā ʻae fakatonuhiaʻi ʻe he ʻOtua ʻi he taʻekau ʻae fono, pea ʻoku fakamoʻoni ia ʻe he fono mo e kau palōfita;
νυνι δε χωρις νομου δικαιοσυνη θεου πεφανερωται μαρτυρουμενη υπο του νομου και των προφητων
22 ʻIo, ʻae fakatonuhiaʻi ʻe he ʻOtua ʻaia ʻoku ʻi he tui kia Sisu Kalaisi kiate kinautolu kotoa pē pea ʻiate kinautolu kotoa pē ʻoku tui: he ʻoku ʻikai ha fai kehekehe:
δικαιοσυνη δε θεου δια πιστεως ιησου χριστου εις παντας και επι παντας τους πιστευοντας ου γαρ εστιν διαστολη
23 He kuo fai angahala kotoa pē, pea tomui ʻi he fakamālō mei he ʻOtua.
παντες γαρ ημαρτον και υστερουνται της δοξης του θεου
24 Pea ʻoku fakatonuhiaʻi ko e ʻofa mataʻataʻatā pē ʻi heʻene ʻaloʻofa, koeʻuhi ko e totongi huhuʻi ʻaia ʻoku ʻia Kalaisi Sisu:
δικαιουμενοι δωρεαν τη αυτου χαριτι δια της απολυτρωσεως της εν χριστω ιησου
25 ʻAia kuo fakahā atu ʻe he ʻOtua ko e feilaulau fakalelei ia, ʻi he tui ki hono taʻataʻa, koeʻuhi ke fakahā ʻene māʻoniʻoni ʻi he fakamolemole ʻoe angahala kuo fai, ko e meʻa ʻi he faʻa kātaki ʻae ʻOtua;
ον προεθετο ο θεος ιλαστηριον δια της πιστεως εν τω αυτου αιματι εις ενδειξιν της δικαιοσυνης αυτου δια την παρεσιν των προγεγονοτων αμαρτηματων
26 Ke fakahā ʻi he kuonga ni ʻa ʻene māʻoniʻoni: koeʻuhi ke angatonu pe ia, ka ko e fakatonuhia ia ʻo ia ʻoku tui kia Sisu.
εν τη ανοχη του θεου προς ενδειξιν της δικαιοσυνης αυτου εν τω νυν καιρω εις το ειναι αυτον δικαιον και δικαιουντα τον εκ πιστεως ιησου
27 Pea ka kuo pehē, pea kofa'a 'ae pole? Kuo kapusi ia. 'E he fono fono fē? ʻOe ngaahi ngāue? ʻIkai ʻaupito: ka ʻe he fono ʻoe tui.
που ουν η καυχησις εξεκλεισθη δια ποιου νομου των εργων ουχι αλλα δια νομου πιστεως
28 Ko ia ʻoku mau tukupau eni, ʻoku fakatonuhiaʻi ʻae tangata ʻe he tui, ʻo taʻekau ai ʻae ngaahi ngāue ʻae fono.
λογιζομεθα ουν πιστει δικαιουσθαι ανθρωπον χωρις εργων νομου
29 Ko e ʻOtua ia ʻoe kakai Siu pē? Pea ʻikai ʻoe Senitaile foki? ʻIo, ʻoe kakai Senitaile foki:
η ιουδαιων ο θεος μονον ουχι δε και εθνων ναι και εθνων
30 He ko e ʻOtua pe taha, ʻaia ʻoku ne fakatonuhiaʻi ʻae kamu ʻe he tui, mo e taʻekamu ʻi he tui.
επειπερ εις ο θεος ος δικαιωσει περιτομην εκ πιστεως και ακροβυστιαν δια της πιστεως
31 Pea ʻoku tau fakataʻeʻaongaʻi koa ʻae fono ʻi he tui? ʻe ʻikai ʻaupito: ka ʻoku mau fakatuʻumaʻu ʻae fono.
νομον ουν καταργουμεν δια της πιστεως μη γενοιτο αλλα νομον ιστωμεν
