Loma 2
1 Ko ia, ʻe tangata, ʻa koe ʻoku ke fakamaau, ʻe ʻikai te ke hao koe: he ko e meʻa ko ia ʻoku ke fakamaau ai ha taha, ʻoku ke fakamaauʻi ai koe; he ko koe ʻoku ke fakamaau, ʻoku ke fai ʻae ngaahi meʻa pehē.
διο αναπολογητος ει ω ανθρωπε πας ο κρινων εν ω γαρ κρινεις τον ετερον σεαυτον κατακρινεις τα γαρ αυτα πρασσεις ο κρινων
2 Ka ʻoku tau ʻilo pau ʻoku taau mo e fai totonu ʻae fakamaau ʻae ʻOtua kiate kinautolu ʻoku fai ʻae ngaahi meʻa pehē.
οιδαμεν δε οτι το κριμα του θεου εστιν κατα αληθειαν επι τους τα τοιαυτα πρασσοντας
3 Pea ko koe, ʻe tangata, ʻoku ke fakamaauʻi ʻakinautolu ʻoku fai ʻae ngaahi meʻa pehē, ka ʻoku ke fai pehē pe ʻe koe, ʻoku ke mahalo te ke hao koe mei he fakamaau ʻae ʻOtua?
λογιζη δε τουτο ω ανθρωπε ο κρινων τους τα τοιαυτα πρασσοντας και ποιων αυτα οτι συ εκφευξη το κριμα του θεου
4 Pe ʻoku ke loto manuki ki he lahi faufau ʻo ʻene angalelei, mo e faʻa kātaki, mo e kātaki ʻofa; ʻo ʻikai te ke ʻilo ko e angalelei ʻae ʻOtua ko e meʻa ke tataki koe ki he fakatomala?
η του πλουτου της χρηστοτητος αυτου και της ανοχης και της μακροθυμιας καταφρονεις αγνοων οτι το χρηστον του θεου εις μετανοιαν σε αγει
5 Ka ʻi ho loto fefeka mo e taʻefakatomala, ʻoku ke fokotuʻu ai maʻau ʻae houhau ki he ʻaho ʻoe houhau, mo e fakahā ʻoe fakamaau totonu ʻae ʻOtua;
κατα δε την σκληροτητα σου και αμετανοητον καρδιαν θησαυριζεις σεαυτω οργην εν ημερα οργης και αποκαλυψεως δικαιοκρισιας του θεου
6 ʻAia te ne ʻatu ai ki he tangata taki taha ʻo fakatatau ki heʻene ngaahi ngāue:
ος αποδωσει εκαστω κατα τα εργα αυτου
7 Ko e moʻui taʻengata kiate kinautolu ʻoku kumi ki he ongoongolelei, mo e hakeakiʻi, mo e moʻui taʻemate, ʻi he fakakukafi maʻuaipē ʻi he fai lelei: (aiōnios g166)
τοις μεν καθ υπομονην εργου αγαθου δοξαν και τιμην και αφθαρσιαν ζητουσιν ζωην αιωνιον (aiōnios g166)
8 Ka ko e mamahi mo e houhau kiate kinautolu ʻoku angatuʻu, pea ʻikai talangofua ki he moʻoni, kae talangofua ki he taʻemāʻoniʻoni,
τοις δε εξ εριθειας και απειθουσιν μεν τη αληθεια πειθομενοις δε τη αδικια θυμος και οργη
9 Ko e tautea mo e feinga ki he laumālie ʻoe tangata kotoa pē ʻoku fai kovi, ʻo muʻomuʻa ki he Siu, pea ki he Senitaile foki;
θλιψις και στενοχωρια επι πασαν ψυχην ανθρωπου του κατεργαζομενου το κακον ιουδαιου τε πρωτον και ελληνος
10 Ka ko e ongoongolelei, mo e hakeakiʻi, mo e fiemālie, ki he tangata kotoa pē ʻoku fai lelei, ʻo muʻomuʻa ki he Siu, pea ki he Senitaile foki:
δοξα δε και τιμη και ειρηνη παντι τω εργαζομενω το αγαθον ιουδαιω τε πρωτον και ελληνι
11 He ʻoku ʻikai ʻi he ʻOtua ha filifilimānako ki he tangata.
ου γαρ εστιν προσωποληψια παρα τω θεω
12 He ko kinautolu kotoa pē kuo angahala taʻehafono, ʻe ʻauha foki taʻehafono: pea ko kinautolu kotoa pē kuo angahala kuo ai ʻae fono, ʻe fakamaau ʻaki ʻakinautolu ʻae fono;
οσοι γαρ ανομως ημαρτον ανομως και απολουνται και οσοι εν νομω ημαρτον δια νομου κριθησονται
13 (He ʻoku ʻikai tonuhia ʻi he ʻao ʻoe ʻOtua ʻae kau fanongo ki he fono, ka ko e kau fai ki he fono ʻe fakatonuhiaʻi.
ου γαρ οι ακροαται του νομου δικαιοι παρα τω θεω αλλ οι ποιηται του νομου δικαιωθησονται
14 Koeʻuhi ʻi he fai mei honau loto ʻe he ngaahi Senitaile, ʻae ngaahi meʻa ʻi he fono, ka ʻoku ʻikai ʻiate kinautolu ʻae fono, pea ko kinautolu ni ʻoku ʻikai maʻu ʻae fono, ko e fono ʻakinautolu kiate kinautolu:
οταν γαρ εθνη τα μη νομον εχοντα φυσει τα του νομου ποιη ουτοι νομον μη εχοντες εαυτοις εισιν νομος
15 ʻAkinautolu ʻoku fakahā hono ʻuhinga ʻoe fono kuo tohi tongi ʻi honau konsenisi, pea fakamoʻoni mo honau loto foki, pea ʻoku fakahalaʻi pe fakatonuhiaʻi [ʻakinautolu ]ʻe [heʻenau ngaahi ]fakakaukau; )
οιτινες ενδεικνυνται το εργον του νομου γραπτον εν ταις καρδιαις αυτων συμμαρτυρουσης αυτων της συνειδησεως και μεταξυ αλληλων των λογισμων κατηγορουντων η και απολογουμενων
16 ʻI he ʻaho ʻe fakamaau ai ʻe he ʻOtua ʻia Sisu Kalaisi ʻae ngaahi meʻa fufū ʻi he kakai, ʻo fakatatau ki heʻeku ongoongolelei.
εν ημερα οτε κρινει ο θεος τα κρυπτα των ανθρωπων κατα το ευαγγελιον μου δια ιησου χριστου
17 Vakai, ʻoku ui koe ko e Siu, pea ʻoku ke falala ki he fono, pea ʻoku ke vikiviki ʻi he ʻOtua,
ιδε συ ιουδαιος επονομαζη και επαναπαυη τω νομω και καυχασαι εν θεω
18 Pea ʻoku ke ʻilo hono finangalo, pea ʻoku ke faʻa ʻiloʻi mo e ngaahi meʻa ʻoku fai kehekehe, he kuo akonekina koe mei he fono;
και γινωσκεις το θελημα και δοκιμαζεις τα διαφεροντα κατηχουμενος εκ του νομου
19 Pea ʻoku ke pole ko e tataki ʻoe kui, ko e maama kiate kinautolu ʻoku ʻi he poʻuli.
πεποιθας τε σεαυτον οδηγον ειναι τυφλων φως των εν σκοτει
20 Ko e fakahinohino ʻoe vale, ko e akonaki ʻoe kau valevale, ʻoku ke maʻu ʻae sino ʻoe ʻilo mo e moʻoni ʻi he fono.
παιδευτην αφρονων διδασκαλον νηπιων εχοντα την μορφωσιν της γνωσεως και της αληθειας εν τω νομω
21 Ko ia ko koe ʻoku ke akonakiʻi ʻae taha kehe, ʻOku ʻikai te ke akonakiʻi koe? Ko koe ʻoku ke malanga “Ke ʻoua naʻa kaihaʻa,” ʻoku ke kaihaʻa ʻe koe?
ο ουν διδασκων ετερον σεαυτον ου διδασκεις ο κηρυσσων μη κλεπτειν κλεπτεις
22 Ko koe ʻoku ke pehē, “ʻOua naʻa tono fefine,” ʻoku [moʻoni]?
ο λεγων μη μοιχευειν μοιχευεις ο βδελυσσομενος τα ειδωλα ιεροσυλεις
23 Ko koe ʻoku ke vikiviki ki he fono, ʻikai ʻoku ke fakaongokoviʻi ʻe koe ʻae ʻOtua ʻi hoʻo maumauʻi ʻae fono?
ος εν νομω καυχασαι δια της παραβασεως του νομου τον θεον ατιμαζεις
24 He ko e meʻa ʻiate kimoutolu ʻoku lauʻikovi ʻae huafa ʻoe ʻOtua ʻi he kakai Senitaile, ʻo hangē ko ia kuo tohi.
το γαρ ονομα του θεου δι υμας βλασφημειται εν τοις εθνεσιν καθως γεγραπται
25 He ʻoku ʻaonga moʻoni ʻae kamu, ʻo kapau ʻoku ke fai ki he fono: pea kapau ʻoku ke kei maumauʻi ʻae fono, ʻoku liliu ai hoʻo kamu ko e taʻekamu.
περιτομη μεν γαρ ωφελει εαν νομον πρασσης εαν δε παραβατης νομου ης η περιτομη σου ακροβυστια γεγονεν
26 Ko ia kapau ʻe fai ki he fono ʻe he taʻekamu ʻae anga māʻoniʻoni ʻoe fono, ʻikai ʻe lau ai ʻene taʻekamu ko e kamu?
εαν ουν η ακροβυστια τα δικαιωματα του νομου φυλασση ουχι η ακροβυστια αυτου εις περιτομην λογισθησεται
27 Pea kapau ʻe fai ki he fono ʻe he taʻekamu ʻaia ko ʻetau anga pē, ʻikai te ne fakamaauʻi koe, ʻa koe ʻoku ʻiate koe ʻae tohi mo e kamu, ka ʻoku ke maumauʻi pē ʻae fono?
και κρινει η εκ φυσεως ακροβυστια τον νομον τελουσα σε τον δια γραμματος και περιτομης παραβατην νομου
28 He ʻoku ʻikai ko e Siu, ʻaia ʻoku pehē ʻituʻa pe; pea ʻoku ʻikai ko e kamu, ʻaia ʻoku ʻituʻa ʻi he kakano:
ου γαρ ο εν τω φανερω ιουδαιος εστιν ουδε η εν τω φανερω εν σαρκι περιτομη
29 Ka ko e Siu ia, ʻaia ʻoku pehē ʻi loto; pea ko e kamu ʻoku ʻoe loto ia, ʻi he laumālie, kae ʻikai ʻi he tohi; pea ʻoku ʻikai mei he kakai hono fakamālō, ka mei he ʻOtua.
αλλ ο εν τω κρυπτω ιουδαιος και περιτομη καρδιας εν πνευματι ου γραμματι ου ο επαινος ουκ εξ ανθρωπων αλλ εκ του θεου
