Fakahā 9
1 Pea naʻe ifi ʻe hono nima ʻoe ʻāngelo, pea u mamata naʻe tō ʻae fetuʻu mei he langi ki he fonua; pea naʻe ʻatu kiate ia ʻae kī ʻoe luo taʻehanotakele. (Abyssos g12)
De vijfde engel blies: Toen zag ik een ster, die uit de hemel op aarde was neergevallen; en haar werd de sleutel gegeven van de put van de Afgrond. (Abyssos g12)
2 Pea naʻe fakaava ʻe ia ʻae luo taʻehanotakele; pea naʻe ʻalu hake ʻae kohu mei he luo, ʻo hangē ko e kohu ʻoe fuʻu luo afi; pea ko e meʻa ʻi he kohu ʻoe luo, naʻe fakapoʻuli ʻae laʻā mo e ʻatā. (Abyssos g12)
Ze opende de put van de Afgrond; rook steeg op uit de put als de rook van een geweldige oven; de zon en de lucht werden verduisterd door de rook uit de put. (Abyssos g12)
3 Pea naʻe haʻu mei he kohu ʻae fanga heʻe ki he fonua: pea naʻe ʻatu ki ai ʻae mālohi, ʻo hangē ko e mālohi ʻoe fanga sikopio ʻoe fonua.
En uit de rook stegen sprinkhanen op en streken neer op de aarde. En er werd hun een macht gegeven, zoals aardse schorpioenen die hebben.
4 Pea naʻe fekau kiate kinautolu ke ʻoua te nau maumau ʻae mohuku ʻoe fonua, pe ha meʻa mata ʻe taha, pe ha ʻakau; ka ko e kau tangata pe ko ia ʻoku ʻikai ʻi honau foʻi laʻē ʻae fakaʻilonga ʻae ʻOtua.
Maar er werd hun gezegd, dat ze het gras der aarde niet mochten beschadigen, geen groen en geen boom, doch enkel de mensen, die op het voorhoofd niet dragen het zegel van God.
5 Pea naʻe tuku kiate kinautolu ke ʻoua naʻa nau tāmateʻi ʻakinautolu, ka ke fakamamahiʻi ʻakinautolu ʻi he māhina ʻe nima: pea ko ʻenau mamahi naʻe tatau mo e mamahi ʻoe tangata kuo taaʻi ʻe he sikopio.
Niet werd hun vergund, ze te doden, maar wèl ze te kwellen vijf maanden lang; hun kwelling is pijnlijk als van een schorpioen, als hij een mens steekt.
6 Pea ʻi he ngaahi ʻaho ko ia, ʻe kumi ʻae kakai ki he mate, ka ʻe ʻikai ʻilo ia; pea te nau holi ke mate, ka ʻe puna ʻae mate meiate kinautolu.
In die dagen zullen de mensen de dood zoeken, maar hem niet vinden; smachten zullen ze om te sterven, maar de dood vliedt henen van hen.
7 Pea ko e sino ʻoe fanga heʻe naʻe tatau mo e fanga hoosi kuo teuteu ki he tau; pea naʻe ʻi honau ʻulu ʻo hangē ko e ngaahi pale koula, pea ko honau mata naʻe tatau mo e mata ʻoe tangata.
De sprinkhanen nu zagen er uit als paarden, toegerust tot de strijd. Op hun koppen droegen ze kronen als van goud; hun gezichten waren als die van een mens;
8 Pea naʻa nau louʻulu ʻo hangē ko e louʻulu ʻoe kau fefine, pea ko honau kau nifo naʻe hangē [ko e nifo ]ʻoe fanga laione.
hun haren gelijk aan vrouwenharen; hun tanden gelijk aan leeuwentanden.
9 Pea naʻe ai honau ngaahi sifa fatafata, ʻo hangē ko e ngaahi sifa fatafata ukamea; pea ko e patū ʻo honau kapakau naʻe tatau mo e longoaʻa. ʻOe ngaahi saliote, mo e fanga hoosi lahi ʻoku feleleʻi ki he tau.
Ze droegen borstharnassen als ijzeren pantsers, en het geluid hunner vleugels was als het daveren van wagens met veel paarden, oprukkend ten strijd.
10 Pea naʻe ai honau ngaahi iku ʻo hangē ko e fanga sikopio, pea naʻe ʻi honau ngaahi iku ʻae ngaahi huhu: pea naʻa nau mālohi ke tautea ʻae kakai ʻi he māhina ʻe nima.
Als schorpioenen droegen ze staarten met angels, en in die staarten de macht, om de mensen te schaden, vijf maanden lang.
11 Pea naʻe ai ʻae tuʻi kiate kinautolu, ko e ʻāngelo ʻoe luo taʻehanotakele, ko hono hingoa ʻi he lea fakaHepelū ko ʻApatoni, ka ko hono hingoa ʻi he lea fakaKiliki ko ʻApolione. (Abyssos g12)
Tot koning over zich hebben ze den Engel van de Afgrond: zijn naam is "Abaddon" in ‘t hebreeuws, "Apollion" is zijn naam in ‘t grieks. (Abyssos g12)
12 Kuo hili ange ʻae malaʻia ʻe taha; vakai, ʻoku haʻu ʻamui ʻae malaʻia kehe ʻe ua,
Het eerste "Wee!" is voorbij: zie nog twee "Weeën" komen hierna.
13 Pea naʻe ifi ʻe hono ono ʻoe ʻāngelo, pea u fanongo ki he leʻo mei he nifo ʻe fā ʻoe ʻesifeilaulau koula ʻaia ʻoku ʻi he ʻao ʻoe ʻOtua,
De zesde engel blies: En ik hoorde een stem uit de vier hoornen van het gouden altaar, dat staat voor het aanschijn van God.
14 ʻOku pehē ki hono ono ʻoe ʻāngelo, naʻe ʻi ai ʻae meʻa lea, “Vevete ʻae kau ʻāngelo ʻe toko fā, ʻaia kuo haʻisia ʻi he vaitafe lahi ko ʻIufaleti.”
Ze riep tot den zesden engel met de bazuin: Laat los de vier engelen, die bij de grote rivier de Eufraat zijn gebonden!
15 Pea naʻe vete ange ʻae kau ʻāngelo ʻe toko fā, ʻakinautolu naʻe tuʻutuʻuni ki ha feituʻulaʻā, pea ki ha ʻaho, pea ki ha māhina, pea ki ha taʻu, koeʻuhi ke tāmateʻi ʻa hono tolu ʻoe vahe ʻoe kakai.
En losgelaten werden de vier engelen, die zich gereed hadden gemaakt voor het uur en de dag, de maand en het jaar, om het derde deel der mensen te doden.
16 Pea ko hono lau ʻoe tau, ko e kau tangata heka hoosi ko e toko uangeau miliona: pea ne u fanongo ki honau lau.
Ik hoorde hun getal: Het getal der bereden strijdkrachten was twintigduizend maal tienduizend.
17 Pea naʻe pehē pē ʻa ʻeku mamata ki he fanga hoosi, ʻi he meʻa naʻe hā mai, mo kinautolu naʻe heka ai, ko honau sifa fatafata naʻe lanu ki he afi, mo e lanu moana, mo e felofelo: pea ko e ʻulu ʻoe fanga hoosi naʻe tatau mo e ʻulu ʻoe fanga laione; pea naʻe ʻoho mei honau ngutu ʻae afi, mo e ʻohuafi, mo e sulifa.
Zó zag ik in het visioen de paarden en hun berijders: ze droegen harnassen, vuurrood, paars, zwavelgrauw; de koppen der paarden waren als koppen van leeuwen; vuur, rook en zwavel kwam uit hun bek.
18 Ko e meʻa ko eni ʻe tolu naʻe tāmate ʻaki ʻa hono tolu ʻoe vahe ʻoe kakai, ʻae afi, mo e ʻohuafi, mo e sulifa, ʻaia naʻe ʻoho mei honau ngutu.
Door deze drie plagen werd het derde deel der mensen gedood, namelijk door het vuur, de rook en de zwavel uit hun bek.
19 He ko honau mālohi ʻoku ʻi honau ngutu, mo honau iku: he naʻe tatau honau iku mo e fanga ngata, pea naʻe fakaʻulu, pea ko ia ʻoku nau fai ʻaki ʻae maumau.
Want de macht der paarden ligt in hun bek, maar tegelijk in hun staarten; immers hun staarten zijn slangen gelijk, en van koppen voorzien: ook hiermee brengen ze letsel toe.
20 Pea ko hono toe ʻoe kakai naʻe ʻikai ke tāmateʻi ʻaki ʻae ngaahi fakamamahi ni, naʻe ʻikai te nau fakatomala ʻi he ngaahi ngāue ʻa honau nima, ke ʻoua te nau hū ki he kau tēvolo, mo e ngaahi tamapua koula, mo e siliva, mo e palasa, mo e maka, mo e ʻakau: ʻaia ʻoku ʻikai faʻa mamata, pe fanongo, pe ʻaʻeva:
En de rest van de mensen, die door deze plagen niet werden gedood, bekeerden zich toch niet van de werken hunner handen, van de aanbidding der duivels, en der beelden van goud, zilver en koper, steen en hout, die niet kunnen zien, niet horen, niet gaan;
21 Pea naʻe ʻikai tenau fakatomala ʻi he ʻenau ngaahi fakapō, mo ʻenau ngaahi fie mana, mo ʻenau feʻauaki, mo ʻenau faʻa kaihaʻa.
ze bekeerden zich niet van hun moorden, hun toverij, hun ontucht en diefstal.
