< Fakahā 8 >

1 Pea kuo vete ʻe ia ʻa hono fitu ʻoe meʻa fakamaʻu, naʻe ai ʻae fakalongo pē ʻi he langi ʻi he vaeua mālieʻanga ʻoe feituʻulaʻā ʻe taha.
Engelen-tafereel van strijd en zege. De zeven bazuinen. Maar toen het Lam het zevende zegel opende, kwam er een stilte in de hemel, een half uur lang.
2 Pea ne u mamata ki he ʻāngelo ʻe toko fitu naʻe tutuʻu ʻi he ʻao ʻoe ʻOtua; pea naʻe ʻatu kiate kinautolu ʻae meʻa lea ʻe fitu.
Toen zag ik de zeven engelen, die voor God staan; en hun werden zeven bazuinen gegeven.
3 Pea naʻe haʻu ʻae ʻāngelo ʻe taha, ʻo tuʻu ʻi he ʻesifeilaulau, kuo ʻiate ia ʻae ʻaiʻanga afi koula; pea naʻe ʻatu ʻo lahi ʻae ʻakau namu kakala kiate ia, koeʻuhi ke ne ʻatu ia fakataha mo e ngaahi lotu ʻoe kakai māʻoniʻoni kotoa pē, ʻi he ʻesifeilaulau koula, ʻaia naʻe tuʻu ʻi he muʻa nofoʻa fakaʻeiʻeiki.
Nog kwam er een andere engel, die bij het altaar ging staan; hij had een gouden wierookpan, en veel wierook werd hem gegeven, om dit met de gebeden van al de heiligen neer te leggen op het gouden altaar voor de troon.
4 Pea naʻe ʻalu hake ki he ʻao ʻoe ʻOtua mei he nima ʻoe ʻāngelo ʻae kohu ʻoe ʻakau namu kakala, pea mo e ngaahi lotu ʻoe kakai māʻoniʻoni.
En de walm van de wierook met de gebeden der heiligen steeg op uit de hand van den engel voor het aanschijn van God.
5 Pea naʻe ʻave ʻe he ʻāngelo ʻae ʻaiʻanga afi, pea ne fakapito ia ʻaki ʻae afi mei he ʻesifeilaulau, ʻo ne lī ia ki he fonua: pea naʻe ai ʻae ngaahi leʻo, mo e mana, mo e ʻuhila, mo e mofuike.
De engel nam de wierookpan, vulde ze met het vuur van het altaar, en wierp dit op de aarde. En donder brak los en geraas, bliksem en aardbeving.
6 Pea ko e ʻāngelo ʻe toko fitu naʻe ʻi ai ʻae meʻa lea ʻe fitu, naʻa nau teuteu ke ifi.
Toen maakten ook de zeven engelen, met de zeven bazuinen, zich gereed om te blazen.
7 Naʻe ifi ʻe he ʻuluaki ʻāngelo, pea naʻe hoko ai ʻae ʻuha maka mo e afi ʻoku afu ʻaki ʻae toto, pea naʻe lī ia ki he fonua: pea naʻe vela ʻo ʻosi ʻa hono tolu ʻoe vahe ʻoe ngaahi ʻakau, pea naʻe vela ʻo ʻosi ʻae mohuku mata kotoa pē.
De eerste blies: Hagel en vuur brak los, met bloed gemengd, en het werd op de aarde geworpen. En het derde deel van de aarde verbrandde, het derde deel der bomen verbrandde, en al het groene gras werd verbrand.
8 Pea ifi ʻe hono ua ʻoe ʻāngelo, pea hangē naʻe lī ai ki tahi ha fuʻu moʻunga ʻoku vela ʻi he afi: pea naʻe liliu ʻo toto ʻa hono tolu ʻoe vahe ʻoe tahi;
De tweede engel blies: Een grote berg, laaiend van vuur, werd in de zee geworpen. En het derde deel der zee werd bloed,
9 Pea ko hono tolu ʻoe vahe ʻoe ngaahi meʻa naʻe moʻui ʻi he tahi, naʻe mate ia; pea naʻe maumau hono tolu ʻoe vahe ʻoe ngaahi vaka.
het derde deel van de levende schepsels der zee kwam om, en het derde deel der schepen verging.
10 Pea ifi ʻe hono tolu ʻoe ʻāngelo, pea naʻe tō hifo ʻae fetuʻu lahi mei he langi, ʻoku ulo ʻo hangē ha tūhulu, pea naʻe tō ia ki hono tolu ʻoe vahe ʻoe ngaahi vaitafe, pea ki he ngaahi matavai;
De derde engel blies: Een grote ster viel neer uit de hemel, brandend als een fakkel; ze viel neer op het derde deel der rivieren en op de waterbronnen;
11 Pea ko e hingoa ʻoe fetuʻu naʻe ui ko “Konaʻiʻī:” pea naʻe fakakona ai hono tolu ʻoe vahe ʻoe ngaahi vai; pea naʻe mate ʻae kakai tokolahi ʻi he ngaahi vai, koeʻuhi naʻe fakakona ia.
en de naam der ster heet: "Alsem". En het derde deel van het water werd alsem, en vele mensen stierven van het water, omdat het bitter was geworden.
12 Pea naʻe ifi ʻe hono fā ʻoe ʻāngelo, pea tā hono tolu ʻoe vahe ʻoe laʻā, mo hono tolu ʻoe vahe ʻoe māhina, mo hono tolu ʻoe vahe ʻoe ngaahi fetuʻu; ko ia ne fakapoʻuli ai hono tolu ʻoe vahe ʻokinautolu, pea naʻe ʻikai maama ʻae ʻaho ʻi hono tolu ʻo hono vahe, pea naʻe pehē pe mo e pō foki.
De vierde engel blies: Het derde deel der zon werd getroffen, het derde deel der maan, en het derde deel van de sterren. Zó werd hun derde deel verduisterd; de dag lichtte niet voor een derde deel, en evenmin de nacht.
13 Pea ne u vakai, peau ongoʻi ʻoku puna ʻae ʻāngelo ʻe taha ʻi he loto langi, ʻo ne pehē ʻaki ʻae leʻo lahi, “Malaʻia, malaʻia, malaʻia, ki he kakai ʻoku nofo ʻi he maama, koeʻuhi ʻi hono toe ʻoe leʻo ʻoe meʻa lea ʻoe ʻāngelo ʻe toko tolu, ʻoku teʻeki ai ifi!”
Ik zag toe. Daar hoorde ik een adelaar, vliegend hoog tegen de hemel, roepen met machtige stem: Wee! Wee! Wee! de bewoners der aarde, om de laatste stoten van de bazuin der drie engelen, die thans gaan blazen.

< Fakahā 8 >