Saame 1

1 ‌ʻOku monūʻia ʻae tangata ʻoku ʻikai ʻeveʻeva ʻi he fakakaukau ʻae angakovi, pe tuʻu ʻi he hala ʻoe kau angahala, pe nofo ʻi he nofoʻa ʻoe manuki.

Mikil er gæfa þess manns sem ekki fer að ráðum óguðlegra, ekki á félagsskap við syndara sem hæða Guð,

2 Ka ko ʻene fiefia ʻoku ʻi he fono ʻa Sihova; pea ko ʻene fono ʻoku ne fakalaulauloto ai ʻi he ʻaho mo e pō.

heldur hefur unun af því að hlýða Drottni og íhuga orð hans dag og nótt, og þannig nálgast hann sífellt meira.

3 Pea ʻe tatau ia mo e ʻakau kuo tō ki he veʻe vaitafe, ʻaia ʻoku ʻomi hono fua ʻi hono faʻahitaʻu; pea ko hono lau foki ʻe ʻikai mae; pea ko ia kotoa pē ʻoku ne fai ʻe monūʻia.

Hann líkist tré sem stendur við rennandi læk og ber sætan ávöxt sinn á réttum tíma og blöð þess visna ekki. Slíkum manni tekst allt vel.

4 ‌ʻOku ʻikai pehē ʻae angakovi: ka ʻoku tatau ia mo e kafukafu ʻaia ʻoku vilingia, ʻi he matangi.

En hvað með syndarana? Það er önnur saga! Þeir fjúka burt eins og hismi undan vindi.

5 Ko ia ʻe ʻikai tuʻu ʻae angakovi ʻi he fakamaau, pe ko e angahala ʻi he fakataha ʻoe māʻoniʻoni.

Þeir munu ekki standast á degi dómsins né heldur í söfnuði réttlátra.

6 He ʻoku ʻilo ʻe Sihova ʻae hala ʻoe māʻoniʻoni: ka ko e hala ʻoe angakovi ʻe ʻauha ia.

Drottinn vakir yfir lífi og áformum hinna trúuðu, en vegur óguðlegra endar í vegleysu.