< Saame 68 >

1 Ki he Takimuʻa, ko e Saame pe ko e Hiva ʻa Tevita. Ke tuʻu hake ʻae ʻOtua, tuku ke veteki hono ngaahi fili: tuku ke puna foki mei hono ʻao ʻakinautolu ʻoku fehiʻa kiate ia.
Til Sangmesteren. Af David. En Salme. En Sang.
2 Hangē ko e vilingia ʻo mole ʻae kohu, ke pehē pe hono vilingia ʻakinautolu: hangē ko e pulu ʻoku vela ʻo vai ʻi he afi, ke ʻauha pehē pe ʻae kau angahala ʻi he ʻao ʻoe ʻOtua.
Naar Gud staar op, da splittes hans Fjender, hans Avindsmænd flyr for hans Aasyn,
3 Ka ʻe tuku ke fiefia ʻae māʻoniʻoni; ke nekeneka ʻakinautolu ʻi he ʻao ʻoe ʻOtua: ʻIo, ke fiefia lahi ʻaupito ʻakinautolu.
som Røg henvejres, saa henvejres de; som Voks, der smelter for Ild, gaar gudløse til Grunde for Guds Aasyn.
4 Hiva ki he ʻOtua, hiva fakamālō ki hono huafa: fakaongoongolelei ia ʻoku hāʻele ʻi he ngaahi toafa ʻi hono huafa ko SIHOVA, pea fiefia ʻi hono ʻao.
Men retfærdige frydes og jubler med Glæde og Fryd for Guds Aasyn.
5 Ko e tamai ʻae ʻOtua ki he tamai mate, mo e fakamaau ia ʻi hono ʻafioʻanga māʻoniʻoni, ki he kau fefine kuo mate honau husepāniti.
Syng for Gud, lovsyng hans Navn, hyld ham, der farer frem gennem Ørknerne! HERREN er hans Navn, jubler for hans Aasyn,
6 ‌ʻOku ʻai ʻe he ʻOtua ʻae kau paea ʻi he ngaahi fale: ʻoku ne ʻomi kituʻa ʻakinautolu kuo haʻi ʻaki ʻae ukamea fihifihi: ka ʻoku nofo ʻae kau angatuʻu ʻi he fonua mōmoa.
faderløses Fader, Enkers Værge, Gud i hans hellige Bolig,
7 ‌ʻE ʻOtua, ʻi hoʻo muʻomuʻa atu ki ho kakai, ʻi hoʻo hāʻele ʻi he toafa; (Sila)
Gud, som bringer ensomme hjem, fører Fanger ud til Lykke; men genstridige bor i tørre Egne.
8 Naʻe ngalulu ʻa māmani, pea ngangana mo e ngaahi langi foki ʻi he ʻao ʻoe ʻOtua: ʻio, naʻe ngaueue ʻa Sainai ʻi he ʻao ʻoe ʻOtua, ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli.
Da du drog ud, o Gud, i Spidsen for dit Folk, skred frem gennem Ørkenen, (Sela) da rystede Jorden,
9 ‌ʻE ʻOtua, naʻa ke tuku hifo ʻae ʻuha lahi, ʻaia naʻa ke fakamālohi ʻaki ho tofiʻa, ʻi heʻene vaivai.
ja, Himlen dryppede for Guds Aasyn, for Guds Aasyn, Israels Guds.
10 Naʻe nofo ki ai ʻa ho kakai: ʻE ʻOtua, kuo ke tokonaki ʻi hoʻo angalelei ki he masiva.
Regn i Strømme lod du falde, o Gud, din vansmægtende Arvelod styrkede du;
11 Naʻe foaki mai ʻe he ʻEiki ʻae folofola pea naʻe tokolahi ʻakinautolu naʻe fakahā ia.
din Skare tog Bolig der, for de arme sørged du, Gud, i din Godhed.
12 “Naʻe hola vave ʻae ngaahi tuʻi ʻoe kautau:” pea naʻe tufa ʻae vete ʻe he fefine naʻe nofo ʻo leʻo.
Ord lægger Herren de Kvinder i Munden, som bringer Glædesbud, en talrig Hær:
13 Neongo hoʻomou nofo ʻi he lotolotonga ʻoe ngaahi kulo, ka temou hangē ko e kapakau ʻoe lupe ʻoku ʻufiʻufi ʻaki ʻae siliva, mo hono fulufulu ko e koula melomelo.
»Hærenes Konger flyr, de flyr, Husets Frue uddeler Bytte.
14 ‌ʻI he veteki ʻi ai ʻe he Māfimafi ʻae ngaahi tuʻi, naʻe hinehina ia ʻo hangē ko e ʻuha hinehina ʻi Salimoni.
Vil I da blive imellem Foldene? Duens Vinger dækkes af Sølv, dens Fjedre af gulgrønt Guld.
15 Ko e moʻunga ʻoe ʻOtua ʻoku hangē ko e moʻunga ko Pesani; ko e moʻunga māʻolunga ʻo hangē ko e moʻunga ko Pesani,
Da den Almægtige splittede Kongerne der, faldt der Sne paa Zalmon.«
16 Ko e hā ʻoku mou hopohopo ai, ʻakimoutolu ko e ngaahi moʻunga māʻolunga? Ko e moʻunga eni ʻoku fili ʻe he ʻOtua ke nofo ki ai; ʻio, ʻe nofo ki ai ʻa Sihova ʻo taʻengata.
Et Gudsbjerg er Basans Bjerg, et Bjerg med spidse Tinder er Basans Bjerg;
17 Ko e ngaahi saliote ʻae ʻOtua ʻoku ua mano, ʻio, ko e ngaahi toko afe ʻoe ʻāngelo: ʻoku ʻiate kinautolu ʻae ʻEiki, ʻio, ʻo hangē ko ʻene ʻi Sainai, ʻi he potu māʻoniʻoni.
Hvi skæver I Bjerge med spidse Tinder til Bjerget, Gud ønsked til Bolig, hvor HERREN ogsaa vil bo for evigt?
18 Kuo ke hāʻele hake ki ʻolunga, kuo u angatuʻu foki, koeʻuhi ke nofo kiate kinautolu ʻa Sihova ko e ʻOtua.
Titusinder er Guds Vogne, tusinde Gange tusinde, HERREN kom fra Sinaj til Helligdommen.
19 Fakafetaʻi ki he ʻEiki, ʻaia ʻoku ne hili kiate kitautolu ʻae kavenga ʻoe meʻa lelei ʻi he ʻaho kotoa pē, ʻio, ko e ʻOtua ʻo hotau fakamoʻui. (Sila)
Du steg op til det høje, du bortførte Fanger, Gaver tog du blandt Mennesker, ogsaa iblandt de genstridige, at du maatte bo der, HERRE, o Gud.
20 Ko ia, ko hotau ʻOtua ko e ʻOtua ia ʻoe fakamoʻui; pea ʻoku ʻia Sihova ko e ʻEiki ʻae moʻui mei he mate.
Lovet være Herren! Fra Dag til Dag bærer han vore Byrder; Gud er vor Frelse. (Sela)
21 Ka ʻe taaʻi ʻe he ʻOtua ʻae ʻulu ʻo hono ngaahi fili, mo e tumuʻaki fulufulu ʻo ia ʻoku ʻalu pē ʻi heʻene ngaahi talangataʻa.
En Gud til Frelse er Gud for os, hos den Herre HERREN er Udgange fra Døden.
22 Naʻe pehē ʻe he ʻEiki, “Te u toe ʻomi mei Pesani, te u toe ʻomi hoku kakai mei he loloto ʻo e ngaahi tahi.
Men Fjendernes Hoveder knuser Gud, den gudløses Isse, der vandrer i sine Synder.
23 Koeʻuhi ke kulokula ho vaʻe ʻi he toto ʻo ho ngaahi fili, pea mo e ʻelelo ʻo hoʻo fanga kulī ʻi ai.”
Herren har sagt: »Jeg henter dem hjem fra Basan, henter dem hjem fra Havets Dyb,
24 Kuo nau mamata ki ho ngaahi hāʻeleʻanga, ʻE ʻOtua; ʻio, ko e ngaahi hāʻeleʻanga ʻo hoku ʻOtua, mo hoku Tuʻi, ʻi he faletapu.
at din Fod maa vade i Blod, dine Hundes Tunger faa del i Fjenderne.«
25 ‌ʻOku muʻomuʻa ʻae kau hiva, pea hoko mo e kau pulotu tā mālie ʻoe ngaahi meʻa faiva; pea ʻoku ʻiate kinautolu ʻae kau taʻahine ʻoku tā ʻae lali iiki.
Se paa Guds Højtidstog, min Guds, min Konges Højtidstog ind i Helligdommen!
26 “Mou fakafetaʻi ki he ʻOtua ʻi he ngaahi fakataha, ʻio, ki he ʻEiki, ʻakimoutolu mei he matavai ʻo ʻIsileli.”
Sangerne forrest, saa de, der spiller, i Midten unge Piger med Pauker:
27 ‌ʻOku ʻi ai ʻa Penisimani siʻi mo honau pule, ʻae houʻeiki ʻo Siuta mo ʻenau fakataha, mo e houʻeiki ʻo Sepuloni, pea mo e houʻeiki ʻo Nafitali.
»Lover Gud i Festforsamlinger, Herren, I af Israels Kilde!«
28 Ko ho ʻOtua kuo ne tuʻutuʻuni ho mālohi: ke ke fakamālohi, ʻE ʻOtua, ʻaia naʻa ke fai kiate kimautolu.
Der er liden Benjamin forrest, Judas Fyrster i Flok, Zebulons Fyrster, Naftalis Fyrster.
29 Ko e meʻa ʻi ho faletapu ʻi Selūsalema, ʻe ʻomi ai ʻe he ngaahi tuʻi ʻae ngaahi meʻaʻofa kiate koe.
Opbyd, o Gud, din Styrke, styrk, hvad du gjorde for os, o Gud!
30 Ke ke tautea ʻae fanga manu ʻoe vao kaho, ʻae fuʻu tokolahi ʻoe fanga pulu tangata, mo e ngaahi ʻuhikiʻi pulu ʻoe kakai, ke ʻoua kenau fakavaivai ʻakinautolu ʻaki ʻae ngaahi konga siliva: ke ke veteki ʻae kakai ʻoku manako ki he tau.
For dit Tempels Skyld skal Konger bringe dig Gaver i Jerusalem.
31 ‌ʻE haʻu ʻae ngaahi houʻeiki mei ʻIsipite; ʻe mafao vave atu ʻae nima ʻo ʻItiopea ki he ʻOtua.
Tru ad Dyret i Sivet, Tyreflokken, Folkeslags Herrer, saa de hylder dig med deres Sølvstykker. Adsplit Folkeslag, der elsker Strid!
32 ‌ʻAe ngaahi puleʻanga ʻo māmani, mou hiva ki he ʻOtua; hiva ʻaki ʻae fakamālō ki he ʻEiki: (Sila)
De kommer med Olie fra Ægypten, Ætioperne iler til Gud med fulde Hænder.
33 Kiate ia ʻoku heka ki he langi ʻoe ngaahi langi, ʻaia naʻe ʻi muʻa pe; vakai, ʻoku ne fakaongo atu hono leʻo, pea ko e leʻo māfimafi ia.
I Jordens Riger, syng for Gud, lovsyng HERREN;
34 Mou tuku ki he ʻOtua ʻae mālohi: ʻoku ʻi ʻolunga ʻi ʻIsileli ʻa hono nāunau, mo ʻene māfimafi ʻoku ʻi he ngaahi langi.
hyld ham, der farer frem paa Himlenes Himle, de gamle! Se, han løfter sin Røst, en vældig Røst.
35 ‌ʻE ʻOtua, ʻoku fakamanavahē ko e ʻituʻa ʻi ho ngaahi faletapu: ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli ko ia ʻoku ne foaki ʻae mālohi mo e faʻa fai ki hono kakai. Fakafetaʻi ki he ʻOtua.
Giv Gud Ære! Over Israel er hans Højhed, Hans Vælde i Skyerne, frygtelig er Gud i sin Helligdom, Israels Gud; han giver Folket Styrke og Kraft. Lovet være Gud!

< Saame 68 >