< Saame 45 >
1 Ki he Takimuʻa ʻi he Sosanimi, ko e akonaki ki he ngaahi foha ʻo Kola, ko e Hiva ki he ngaahi ʻofa. ʻOku mapuna hake ʻi hoku loto ʻae meʻa lelei: te u lea ki he meʻa kuo u ngaohi ki he tuʻi: ko hoku ʻelelo ko e peni ki he tohi vave.
(Til sangmesteren. Af Koras sønner. Al-alamot. En sang.) Mit Hjerte svulmer af liflige Ord, jeg kvæder mit Kvad til Kongens Pris, som Hurtigskriverens Pen er min Tunge.
2 ʻOku ke fakaʻofoʻofa lahi ʻi he ngaahi fānau ʻae tangata: kuo lilingi ʻae ʻofa ki ho loungutu: ko ia kuo fakamonūʻia ai koe ʻe he ʻOtua ʻo lauikuonga.
Den skønneste er du af Menneskens Børn, Ynde er udgydt på dine Læber, derfor velsignede Gud dig for evigt.
3 ʻE Fungani Māfimafi ke ke nonoʻo hoʻo heletā ki ho tuʻatenga, ʻi ho nāunau mo ho mālohi.
Omgjord din Lænd med Sværdet, o Helt,
4 Pea ʻi hoʻo māfimafi ke ke hāʻele monūʻia, ko e meʻa ʻi he moʻoni mo e angavaivai mo e māʻoniʻoni; pea ʻe ako kiate koe ʻe ho nima toʻomataʻu ʻae ngaahi meʻa fakailifia.
Lykken følge din Højhed og Hæder, far frem for Sandhedens Sag, for Ydmyghed og Retfærd, din højre lære dig frygtelige Ting!
5 ʻOku māsila hoʻo ngaahi ngahau ʻi he loto ʻoe ngaahi fili ʻoe tuʻi; ʻoku tō ki lalo ʻae kakai ʻiate koe.
Dine Pile er hvæssede, Folkeslag falder for din Fod, Kongens Fjender rammes i Hjertet.
6 ʻE ʻOtua, ko ho nofoʻanga ʻoku lauikuonga pea taʻengata: ko e tokotoko ʻo ho puleʻanga ko e tokotoko māʻoniʻoni ia.
Din Trone, o Gud, står evigt fast, en Retfærds Stav er din Kongestav.
7 ʻOku ke ʻofa ki he māʻoniʻoni, pea fehiʻa ki he angahala: ko ia ko e ʻOtua ko ho ʻOtua, kuo ne tākai ʻaki koe ʻae lolo ʻoe fiefia ʻo lahi hake ʻi ho kāinga.
Du elsker Ret og hader Uret; derfor salvede Gud, din Gud, dig med Glædens Olie fremfor dine Fæller,
8 ʻOku namu mula, mo ʻalosi, mo kāsia, ʻa ho ngaahi kofu kotoa pē, mei he ngaahi fale lei, ʻaia kuo nau fakafiefiaʻi koe.
af Myrra, Aloe og Kassia dufter alle dine Klæder. Du glædes ved Strengeleg fra Elfenbenshaller,
9 Naʻe ʻi hoʻo kau fefine ongolelei ʻae ngaahi ʻofefine ʻoe ngaahi tuʻi: naʻe tuʻu ʻae tuʻi fefine ʻi ho nima toʻomataʻu ʻi he koula mei Ofeli.
Kongedøtre står i kostbare Klæder, Dronningen i Ofirguldets Skrud ved din højre.
10 Fakafanongo, ʻE ʻofefine, pea tokanga, ʻo fakatokangaʻi ho telinga; fakangaloʻi foki hoʻo kakai ʻaʻau, mo e fale ʻo hoʻo tamai;
Hør, min Datter, opmærksomt og bøj dit Øre: Glem dit Folk og din Faders Hus,
11 Ko ia ʻe manako lahi ai ʻae tuʻi ki ho hoihoifua: he ko ho ʻEiki ia; pea ke hū kiate ia.
at Kongen må attrå din Skønhed, thi han er din Herre.
12 Pea ʻe ʻi ai ʻae ʻofefine ʻo Taia mo e meʻaʻofa; ko e kau koloaʻia ʻi he kakai te nau kumi lahi ki hoʻo ʻofa.
Tyrus's Datter skal hylde dig med Gaver, Folkets Rigmænd bejle til din Yndest.
13 Ko e ʻofefine ʻoe tuʻi ʻoku lelei lahi ʻi loto; ko hono ngaahi kofu kuo lalanga ʻaki ʻae koula.
Idel Pragt er Kongedatteren, hendes Dragt er Perler, stukket i Guld;
14 ʻE ʻomi ia ki he tuʻi ʻi he kofu ʻoku matamatalelei hono tuitui: ko e kau tāupoʻou ko hono kaumeʻa ʻaia ʻoku muimui kiate ia ʻe omi ʻakinautolu kiate koe.
fulgt af Jomfruer føres hun frem i broget Pragt, Veninderne fører hende hen til Kongen.
15 ʻE omi ʻakinautolu ʻi he fiefia mo e nekeneka: te nau hū ki he fale ʻoe tuʻi.
De føres frem under Glæde og Jubel, holder deres Indtog i Kongens Palads.
16 ʻE fetongi hoʻo ngaahi tamai ʻe hoʻo fānau, ʻaia te ke fakanofo ko e ngaahi ʻeiki ʻi māmani kotoa pē.
Dine Sønner træde ind i dine Fædres Sted, sæt dem til Fyrster rundt i Landet!
17 Te u fai ke manatuʻi ʻa ho huafa ʻi he toʻutangata kotoa pē: ko ia ʻe fakafetaʻi ʻae kakai kiate koe ʻo lauikuonga pea taʻengata.
Jeg vil minde om dit Navn fra Slægt til Slægt; derfor skal Folkene love dig evigt og altid.