< Saame 27 >
1 Ko e Saame ʻa Tevita. Ko ʻeku maama mo hoku fakamoʻui ʻa Sihova; te u manavahē kia hai? Ko e mālohi ʻo ʻeku moʻui ʻa Sihova; pea te u manavahē kia hai?
Dávidtól. Az Örökkévaló a világosságom és üdvöm, hitől féljek? Az Örökkévaló életemnek erőssége, kitől remegjek?
2 ʻI he haʻu kiate au ʻae kau angahala, ko hoku ngaahi fili mo e kau fakamamahi kiate au, ke kai ʻo ʻosi hoku kakano, naʻa nau tūkia ʻo hinga.
Mikor gonosztevők közelítottek felém, hogy húsomat egyék, az én szorongatóim és ellenségeim – ők botlottak meg és estek el.
3 Kapau ʻe fakataha ʻae kautau ke tauʻi au, ʻe ʻikai manavahē hoku loto; neongo ʻae tuʻu mai ʻae tau kiate au, te u falala pe ʻi he meʻa ni.
Ha táboroz ellenem táhor, nem fél szívem; ha támad ellenem ha. rez, mindamellett bízok én.
4 Ko e meʻa ʻe taha kuo u kole kia Sihova, ʻaia te u kumi ki ai; koeʻuhi ke u nofomaʻu ʻi he fale ʻo Sihova ʻi he ʻaho kotoa pē ʻo ʻeku moʻui, ke mamata ki he lelei ʻo Sihova, mo fehuʻi ʻi hono faletapu.
Egyet kértem az Örökkévalótól, azt kivánom: lassabban az Örökkévaló házában éltem minden napjaiban, hogy nézzem az Örökkévaló kellemét és szemléljem templomát.
5 He te ne fufū au ʻi he ʻaho ʻoe mamahi ʻi hono ʻafioʻanga: te ne fufū au ʻi he potu lilo ʻo hono fale fehikitaki; te ne fokotuʻu au ki he funga maka.
Mert tartogat engem kunyhójában veszedelem napján; rejteget engem sátora rejtekében, sziklára fölemel.
6 Pea ko eni, ʻe hiki ke māʻolunga hake hoku ʻulu ki hoku ngaahi fili ʻoku takatakai au: ko ia te u ʻohake ʻi hono fale fehikitaki ʻae ngaahi feilaulau ʻae fiefia; te u hiva, ʻio, te u hiva ʻaki ʻae fakafetaʻi kia Sihova.
És most fölemelkedik fejem ellenségeim fölé, körülöttem; hadd áldozok sátorában riadás mellett áldozatokat, hadd éneklek és hadd zengek az Örökkévalónak!
7 Ke ke ongoʻi, ʻE Sihova, ʻo kau ka tangi ʻaki hoku leʻo: ke ke ʻaloʻofa mai foki kiate au, ʻo talia au.
Halljad, Örökkévaló, hangommal felkiáltok, kegyelmezz nekem és hallgass meg engem!
8 [ʻI hoʻo folofola pehē], “Mou kumi ki hoku fofonga; naʻe pehē leva ʻe hoku loto kiate koe, Ko ho fofonga, ʻE Sihova, te u kumi.”
Rólad mondja szívem: Keressétek arczomat! – Arczodat, Örökkévaló, keresem én.
9 ʻOua naʻa ke fufū ho fofonga ʻiate au; ʻoua naʻa ke tukuange hoʻo tamaioʻeiki ʻi ho houhau: naʻa ke tokoni au; ʻoua naʻa ke tuku au, pe siʻaki au, ʻE ʻOtua ʻo ʻeku moʻui.
Ne rejtsd el arczodat előlem, ne utasítsd el haragban szolgádat; segítségem voltál; ne vess el és ne hagyj el engem, üdvöm Istene!
10 ʻOka liʻaki au ʻe heʻeku tamai mo ʻeku faʻē, ʻe toʻo hake au ʻe Sihova.
Mert atyám s anyám elhagytak, de az Örökkévaló befogad engem.
11 ʻAko kiate au ho hala, ʻE Sihova, mo tataki au ʻi he hala ʻilongofua, koeʻuhi ko hoku ngaahi fili.
Igazíts engem, Örökkévaló, a te útadra, és vezess egyenes ösvényen meglesőim miatt!
12 ʻOua naʻa ke tukuange au ki he loto ʻo hoku ngaahi fili: he kuo tuʻu hake ʻo angatuʻu kiate au ʻae kau fakamoʻoni loi, mo ia ʻoku mānava ʻaki ʻae fai kovi.
Ne adj át azorongatóim dühének, mert támadtak ellenem hazug tanúk s erőszakot lehelők.
13 Ka ne ʻikai te u tui ke u mamata ki he finangalo ʻofa ʻo Sihova ʻi he fonua ʻoe moʻui, pehē kuo u ilifia.
Ha nem hittem volna, hogy majd látom az Örökkévaló jóságát az élők országában!
14 ʻAmanaki lelei kia Sihova: pea ke lototoʻa, pea te ne fakamālohi ho loto: ʻoku ou pehē, ʻamanaki lelei kia Sihova.
Remélj az Örökkévalóban! Légy erős és bátorodjék szíved, és remélj az Örökkévalóban!