Saame 25
1 Ko e Saame ʻa Tevita. ʻE Sihova, ʻoku ou hiki hake hoku laumālie kiate koe.
Av David. Herre, til deg lyfter eg mi sjæl.
2 ʻE hoku ʻOtua, ʻoku ou falala kiate koe: ʻoua naʻa ke tuku au ke u mā, pea ʻoua naʻa fiefia hoku ngaahi fili ʻiate au.
Min Gud, til deg hev eg sett mi lit; lat meg ikkje verta til skammar; lat ikkje mine fiendar gilda seg yver meg!
3 ʻIo, ke ʻoua naʻa mā ha tokotaha ʻoku tatali kiate koe: tuku ke mā ʻakinautolu ʻoku fai angahala ko e pauʻu pē.
Ja, ingen av deim som ventar på deg, skal verta til skammar; men dei skal verta til skammar, som utan årsak bryt si tru.
4 Fakahā kiate au, ʻE Sihova, ho ngaahi hala; ako kiate au ho ngaahi hāʻeleʻanga.
Herre, lat meg kjenna dine vegar, lær meg dine stigar!
5 Tataki au ʻi hoʻo moʻoni, mo akonakiʻi au: he ko koe ko e ʻOtua ʻo ʻeku moʻui, ʻoku ou tatali kiate koe ʻi he ʻaho kotoa.
Leid meg fram i di sanning og lær meg! for du er Gud, min frelsar, på deg ventar eg all dagen.
6 ʻE Sihova, ke ke manatu ki hoʻo ngaahi ʻaloʻofa mo hoʻo ʻofa mataʻatā pe; he ʻoku talu mei muʻa ia.
Herre, kom i hug di miskunn og din nåde! for dei er frå æveleg tid.
7 ʻOua naʻa ke manatuʻi ʻae ngaahi angahala ʻi heʻeku kei siʻi, mo ʻeku ngaahi talangataʻa: ka ke manatu kiate au, ʻE Sihova, ʻo fakatatau ki hoʻo ʻaloʻofa koeʻuhi ko hoʻo angalelei.
Kom ikkje i hug min ungdoms synder og mine misgjerningar; kom meg i hug etter di miskunn for din godhug skuld, Herre!
8 ʻOku angalelei mo angatonu ʻa Sihova, ko ia te ne akonakiʻi ai ʻae kau angahala ʻi he hala.
Herren er god og rettvis; difor lærer han syndarar vegen.
9 Te ne tataki ʻae angamalū ʻi he fakamaau: te ne ako hono hala ki he angavaivai.
Han leider dei audmjuke i det som rett er, og lærer dei audmjuke sin veg.
10 Ko e ngaahi hala kotoa pē ʻo Sihova ko e ʻaloʻofa mo e moʻoni kiate kinautolu ʻoku tauhi ʻene fuakava mo ʻene ngaahi fakamoʻoni.
Alle Herrens stigar er nåde og sanning mot deim som held hans pakt og hans vitnemål.
11 ʻE Sihova, ko e meʻa ʻi ho huafa, ke ke fakamolemole ʻeku hia; he ʻoku lahi ia.
For ditt namn skuld, Herre, forlat meg mi skuld, for ho er stor!
12 Ko hai ʻae tangata ʻoku manavahē kia Sihova? Te ne akonakiʻi ia ʻi he hala te ne fili.
Kven er den mann som ottast Herren? Honom lærer han den veg han skal velja.
13 ʻE nofomaʻu hono laumālie ʻi he lelei; pea ʻe maʻu ʻe hono hako ʻae fonua.
Hans sjæl skal stødt bu i sæla, og hans avkjøme skal erva landet.
14 Ko e finangalo fufū ʻo Sihova ʻoku ʻiate kinautolu ʻoku manavahē kiate ia; pea te ne fakahā kiate kinautolu ʻene fuakava.
Herren hev samlag med deim som ottast honom, og si pakt vil han kunngjera deim.
15 ʻOku hanga atu maʻuaipē hoku mata kia Sihova, he ko ia te ne toʻo hoku vaʻe mei he kupenga.
Mine augo er stendigt vende til Herren, for han dreg mine føter ut or garnet.
16 Ke ke fofonga mai kiate au, mo ke ʻaloʻofa kiate au; he ʻoku ou paea mo mamahi.
Vend deg til meg og ver meg nådig! for eg er einsleg og arm.
17 Kuo tupu ʻo lahi ʻae ngaahi mamahi ʻo hoku loto; ke ke ʻomi au mei heʻeku ngaahi mamahi.
Min hjarteverk hev dei gjort stor; før meg ut or mine trengslor!
18 Ke ke ʻafio ki hoku mahaki mo ʻeku mamahi; pea fakamolemole ʻeku angahala kotoa pē.
Sjå min armodsdom og mi møda, og forlat meg alle mine synder!
19 ʻAfio ki hoku ngaahi fili; he ʻoku nau tokolahi; pea ʻoku nau fehiʻa kiate au ʻi he fehiʻa lahi.
Sjå mine fiendar, at dei er mange! og dei hatar meg med rettarlaust hat.
20 Ke ke tauhi hoku laumālie, mo fakamoʻui au: ʻoua naʻa ke tuku au ke u mā; he ʻoku ou falala kiate koe.
Vara mi sjæl og frels meg! Lat meg ikkje verta til skammar! for eg flyr til deg.
21 Ke fakamoʻui au ʻe he haohaoa mo e angatonu; he ʻoku ou tatali kiate koe.
Lat uskyld og trurøkna verja meg, for eg ventar på deg.
22 ʻE ʻOtua, ke ke huhuʻi ʻa ʻIsileli mei heʻene ngaahi mamahi kotoa pē.
Å Gud, løys Israel ut or alle sine trengslor!
