Saame 18
1 Ki he Takimuʻa ko e Saame ʻa Tevita, ko e tamaioʻeiki ʻa Sihova, ʻaia naʻe lea ʻaki kia Sihova ʻae ngaahi lea ʻoe hiva ni, ʻi he ʻaho ko ia naʻe fakamoʻui ia ʻe Sihova mei he nima ʻo hono ngaahi fili kotoa pē, pea mei he nima ʻo Saula: ʻo pehē, Te u ʻofa kiate koe, ʻE Sihova, ko ʻeku mālohi.
Edelläveisaajalle, Davidin Herran palvelian Psalmi, joka Herralle nämät veisun sanat puhui sinä päivänä, jona Herra hänen vapahti kaikkein vihollistensa käsistä ja Saulin käsistä. Ja hän sanoi: minä rakastan sydämestäni sinua, Herra, minun voimani.
2 Ko hoku makatuʻu ʻa Sihova, mo ʻeku kolo, mo hoku fakamoʻui; ko hoku ʻOtua, ko hoku mālohi, ʻaia te u falala ki ai; ko hoku fakaū, mo e mālohi ʻo ʻeku moʻui, mo hoku hūfanga māʻolunga.
Herra, minun kallioni, minun linnani ja minun vapahtajani; minun Jumalani on minun vahani, johon minä turvaan: minun kilpeni, ja minun autuuteni sarvi, ja minun varjelukseni.
3 Te u ui kia Sihova, ʻaia ʻoku ngali mo ia ʻae fakafetaʻi: ko ia te u moʻui ai mei hoku ngaahi fili.
Minä kiitän ja avukseni huudan Herraa, niin minä vapahdetaan vihollisistani.
4 Naʻe kāpui au ʻe he ngaahi mamahi ʻoe mate. pea naʻe fakamanavahēʻi au ʻe he lōmaki mai ʻoe kau tangata angakovi.
Sillä kuoleman siteet olivat käärineet minun ympäri, ja Belialin ojat peljättivät minun.
5 Naʻe kāpui au ʻe he ngaahi mamahi ʻo hētesi: naʻe talia au ʻe he ngaahi tauhele ʻoe mate. (Sheol h7585)
Helvetin siteet kietoivat minun: kuoleman paulat ennättivät minun. (Sheol h7585)
6 ʻI heʻeku mamahi naʻaku ui kia Sihova, mo tangi ki hoku ʻOtua: pea ne ongoʻi hoku leʻo mei hono faletapu, pea naʻe aʻu atu ʻeku tangi ki hono ʻao, ʻio, ki hono fofonga.
Ahdistuksessani minä avukseni huudan Herraa, ja minun Jumalani tykö minä huudan: niin hän kuulee ääneni templistänsä, ja minun huutoni hänen edessänsä tulee hänen korviinsa.
7 Naʻe ngalulu ai ʻa māmani ʻo tetetete; naʻe ngaue mo lulululu foki ʻae tuʻunga ʻoe ngaahi moʻunga, koeʻuhi ko ʻene houhau.
Maa liikkui ja vapisi, ja vuorten perustukset liikkuivat: he värisivät, koska hän vihastui.
8 Naʻe ʻalu hake ʻae kohu ʻi hono houhau, pea naʻe keina ʻe he afi mei hono ngutu: naʻe tutuʻaki ia ʻae fefie.
Savu suitsi hänen sieraimistansa ja kuluttava tuli hänen suustansa, niin että hiilet siitä syttyivät.
9 Naʻa ne ofeʻi hifo foki ʻae ngaahi langi, ʻo hāʻele hifo: pea naʻe ʻi hono lalo vaʻe ʻae poʻuli.
Hän notkisti taivaat ja astui alas, ja synkiä pimeys oli hänen jalkainsa alla.
10 Naʻe heka ia ki he selupi, pea hāʻele ia: ʻio, naʻe hāʻele ia ʻi he ngaahi kapakau ʻoe matangi.
Hän astui Kerubimin päälle ja lensi, ja hän lensi tuulen sulkain päällä.
11 Naʻa ne ngaohi ʻae poʻuli ko hono fakalilolilo: ko hono ʻafioʻanga naʻe kāpui ia ʻe he vai fakapoʻuli mo e ngaahi ʻao matolu ʻoe langi.
Hän pani pimeyden majansa ympärille, ja mustat paksut pilvet, jossa hän lymyssä oli.
12 ʻI he ulo mei hono ʻao naʻe mole atu ai ʻa ʻene ngaahi ʻao matolu, ʻae ʻuha maka mo e ngaahi malalaʻi afi.
Kirkkaudesta hänen edessänsä hajosivat pilvet rakeilla ja leimauksilla.
13 Naʻe mana foki ʻe Sihova ʻi he ngaahi langi, pea fakahā hono leʻo ʻe he Fungani Māʻolunga; ko e ʻuha maka mo e ngaahi malalaʻi afi.
Ja Herra jylisti taivaissa, Ylimmäinen antoi pauhinansa, rakeilla ja leimauksilla.
14 ʻIo, naʻa ne fana atu ʻene ngaahi ngahau, pea veteki ʻakinautolu; pea ne fana ʻaki ʻae ngaahi ʻuhila, ʻo veuveuki ʻakinautolu.
Hän ampui nuolensa ja hajoitti heitä: hän iski kovat leimaukset, ja peljätti heitä,
15 Naʻe toki hā ai ʻae ngaahi tafeʻanga ʻoe vai, pea fakahā ai ʻae ngaahi tuʻunga ʻo māmani ʻi ho houhau, ʻE Sihova, ʻi he matangi ʻoe mānava ʻo ho houhau.
Ja niin ilmestyivät vetten kuljut, ja maan perustukset ilmaantuivat, Herra, sinun kovasta nuhtelemisestas ja sinun sieraimies hengen puhalluksesta.
16 Naʻa ne fekau mei ʻolunga, naʻa ne toʻo au, naʻa ne toʻo hake au mei he ngaahi vai lahi.
Hän lähetti korkeudesta ja otti minun, ja veti minun ulos suurista vesistä.
17 Naʻa ne fakahaofi au mei hoku fili
Hän vapahti minun voimallisista vihollisistani, jotka minua väkevämmät olivat.
18 Naʻa nau fakatangaʻi au ʻi he ʻaho ʻo ʻeku tuʻutāmaki: ka ko hoku tokoni ʻa Sihova.
Ne ennättivät minun tuskapäivänäni; mutta Herra tuli minun turvakseni.
19 Naʻa ne ʻomi au ki he potu ʻataʻatā lahi; naʻa ne fakahaofi au, ko e meʻa ʻi heʻene fiemālie ʻiate au.
Ja hän vei minun lakialle: hän tempasi minun ulos; sillä hän mielistyi minuun.
20 Naʻe totongi ʻe Sihova kiate au ʻo fakatatau ki heʻeku māʻoniʻoni; ʻo fakatatau ki he maʻa ʻa hoku nima kuo ne totongi kiate au.
Herra maksoi minulle minun vanhurskauteni jälkeen: hän antoi minulle kätteni puhtauden jälkeen.
21 He naʻaku tauhi ʻae ngaahi hala ʻo Sihova, pea naʻe ʻikai te u ʻalu ʻi he angakovi mei hoku ʻOtua.
Sillä minä pidän Herran tiet, ja en ole Jumalaani vastaan.
22 He naʻe ʻi hoku ʻao ʻa ʻene ngaahi fakamaau kotoa pē, pea naʻe ʻikai te u liʻaki ʻene ngaahi fekau ʻiate au.
Sillä kaikki hänen oikeutensa ovat silmäini edessä, ja hänen käskyjänsä en minä tyköäni hylkää.
23 Pea naʻaku angatonu foki ʻi hono ʻao, pea ne u taʻofi au mei heʻeku hia.
Vaan olen vakaa hänen edessänsä ja vältän vääryyttä.
24 Ko ia kuo totongi ai au ʻe Sihova ʻo fakatatau ki heʻeku māʻoniʻoni, pea fakatatau ki he maʻa ʻa hoku nima ʻi hono ʻao.
Sentähden Herra kostaa minulle vanhurskauteni perästä, kätteni puhtauden jälkeen, silmäinsä edessä.
25 ʻI he kakai loto ʻofa te ke fakahā koe ko e ʻaloʻofa; ki he tangata angatonu te ke fakahā koe ko e angatonu;
Pyhäin kanssa sinä pyhä olet, ja toimellisten kanssa toimellinen.
26 Ki he māʻoniʻoni te ke fakahā koe ʻae māʻoniʻoni; pea ki he tangata angatuʻu temo fekuki mo ia.
Puhdasten kanssa sinä puhdas olet, ja nurjain kanssa sinä nurja olet.
27 He ko koe te ke fakamoʻui ʻae kakai mamahi: ka te ke ʻohifo ki lalo ʻae mata fielahi.
Sillä sinä vapahdat ahdistetun kansan, ja korkiat silmät sinä alennat.
28 Pea te ke tutu ʻeku maama: ʻo huluʻaki ʻeku fakapoʻuli ʻe Sihova ko hoku ʻOtua.
Sillä minun kynttiläni sinä valaiset; Herra minun Jumalani valaisee minun pimeyteni.
29 He ko e meʻa ʻiate koe naʻaku halaua ʻae tau ʻo hao; pea ʻi hoku ʻOtua ne u puna kituʻa ʻi he ʻā maka.
Sillä sinun kauttas minä sotaväen murran, ja minun Jumalassani karkaan muurin ylitse.
30 Pea ko e ʻOtua, ʻoku haohaoa hono hala: ʻoku ʻahiʻahiʻi ʻae folofola ʻa Sihova: ko e fakaū ia kiate kinautolu kotoa pē ʻoku falala kiate ia.
Jumalan tie on täydellinen. Herran puheet tulella koetellut: hän on kaikkein kilpi, jotka häneen uskaltavat.
31 He ko hai ʻoku ʻOtua ka ko Sihova pē? Pe ko hai ʻae makatuʻu ka ko hotau ʻOtua pē?
Sillä kuka on Jumala, paitsi Herraa? ja kuka on kallio, paitsi Jumalaamme?
32 Ko e ʻOtua ia ʻoku ne nonoʻo ʻaki au ʻae mālohi, ʻo fakahaohaoa hoku ʻaluʻanga.
Jumala vyöttää minun voimalla, ja panee minun tieni viattomaksi.
33 ʻOku ne ngaohi hoku vaʻe ke hangē ko e vaʻe ʻoe hainiti, ʻo ne fokotuʻu au ki hoku ngaahi potu māʻolunga.
Hän tekee jalkani niinkuin peurain jalat, ja asettaa minun korkeudelle.
34 ʻOku ne akonakiʻi hoku nima ke tau, ko ia ʻoku fesiʻi ai ʻe hoku nima ʻae kaufana ukamea.
Hän opettaa käteni sotimaan, ja käsivarteni vaskijoutsea vetämään.
35 Pea kuo ke foaki foki kiate au ʻae fakaū ʻo hoʻo fakamoʻui: pea kuo poupou hake au ʻe ho nima toʻomataʻu, pea ʻi hoʻo angamalū kuo ke hakeakiʻi au.
Ja sinä annoit minulle autuutes kilven, ja sinun oikia kätes vahvistaa minun: ja koskas minun alennat, niin sinä teet minun suureksi.
36 Kuo ke fakaʻataʻatā hoku ʻaluʻanga ʻi lalo ʻiate au, ko ia naʻe ʻikai hekea ai hoku vaʻe.
Sinä levitit minun askeleeni minun allani, ettei minun kantapääni livistyneet.
37 Naʻaku tuli hoku ngaahi fili ʻo maʻu ʻakinautolu: pea naʻe ʻikai te u toe foki kaeʻoua ke ʻauha ʻakinautolu.
Minä ajan vihollisiani takaa ja käsitän heitä, ja en palaja, ennenkuin minä heidät hukutan.
38 Kuo nau makafokafo ʻiate au, ko ia naʻe ʻikai ai tenau faʻa tuʻu hake: kuo nau tō ki hoku lalo vaʻe.
Minä runtelen heitä, ettei he taida nousta: heidän täytyy kaatua jalkaini alla.
39 He naʻa ke nonoʻo ʻaki au ʻae mālohi ki he tau: kuo ke fakavaivai ki lalo ʻiate au ʻakinautolu naʻe tuʻu hake kiate au.
Sinä valmistat minun voimalla sotaan: sinä taivutat minun alleni ne, jotka nousevat minua vastaan.
40 Pea kuo ke foaki foki kiate au ʻae kia ʻo hoku ngaahi fili; koeʻuhi ke u fakaʻauha ʻakinautolu ʻoku fehiʻa kiate au.
Sinä annat minulle viholliseni kaulan, ja minä kadotan vainoojani.
41 Naʻa nau tangi, ka naʻe ʻikai ha taha ke fakamoʻui: ʻio, kia Sihova, ka naʻe ʻikai te ne talia ʻakinautolu.
He huutavat, vaan ei ole auttajaa: Herran tykö, mutta ei hän vastaa heitä.
42 Pea ne u toki tali ʻakinautolu ʻo momosi ʻo hangē ko e efu ʻoku vilingia ʻi he matangi: naʻaku lī ʻakinautolu kituʻa ʻo hangē ko e pelepela ʻi he ngaahi hala.
Minä survon heitä niinkuin maan tomun tuulen edessä, ja heitän pois niinkuin loan kaduilta.
43 Kuo ke fakamoʻui au mei he ngaahi fekeʻikeʻi ʻoe kakai; pea kuo ke ngaohi au ko e ʻulu ki he hiteni: ko e kakai naʻe ʻikai te u ʻiloʻi te nau tauhi au.
Sinä pelastat minua riitaisesta kansasta: sinä asetat minun pakanain pääksi; se kansa, jota en minä tuntenut, palvelee minua.
44 ʻOka nau ka fanongo kiate au, te nau talangofua leva kiate au: ko e kau muli te nau fakavaivai ʻakinautolu kiate au.
Se kuultelee minua kuuliaisilla korvilla: muukalaiset lapset kieltävät minun.
45 ʻE fakaʻaʻau ʻo ʻosi ʻae ngaahi muli, pea te nau manavahē mei honau ngaahi potu lilo.
Muukalaiset lapset vaipuvat ja vapisevat siteissänsä.
46 ʻOku moʻui ʻa Sihova; pea fakafetaʻi ki hoku makatuʻu; pea tuku ke hakeakiʻi ʻae ʻOtua ʻo ʻeku moʻui.
Herra elää, ja kiitetty olkoon minun kallioni, ja minun autuuteni Jumala olkoon ylistetty!
47 Ko e ʻOtua ia ʻoku langomia au, ʻo ne fakavaivai ʻae kakai kiate au.
Jumala, joka minulle koston antaa, ja vaatii kansat minun alleni;
48 ʻOku ne fakamoʻui au mei hoku ngaahi fili: ʻio, ʻoku ke hiki au ke u māʻolunga ʻiate kinautolu ʻoku angatuʻu kiate au: kuo ke fakamoʻui au mei he tangata angamālohi.
Joka minua auttaa vihollisistani: sinä korotat myös minun niistä, jotka karkaavat minua vastaan: sinä pelastat minua väkivaltaisesta miehestä.
49 Ko ia te u fakafetaʻi ai kiate koe, ʻE Sihova, ʻi he ʻao ʻoe hiteni, pea te u hivaʻaki ʻae fakafetaʻi ki ho huafa.
Sentähden minä kiitän sinua, Herra, pakanain seassa, ja veisaan nimelles kiitoksen,
50 ʻOku ne tuku ʻae fakamoʻui lahi ki heʻene tuʻi; ʻo ne fakahā ʻae ʻaloʻofa kiate ia kuo ne pani ʻaki ʻae lolo, kia Tevita, mo hono hako ʻo taʻengata.
Joka suuren autuuden kuninkaallensa osoittaa, ja tekee hyvästi voidellullensa, Davidille, ja hänen siemenellensä ijankaikkisesti.
