Saame 142

1 Ko e Saame akonaki ʻa Tevita. Ko ʻene Lotu ʻi he ʻana. Naʻaku tangi kia Sihova ʻaki hoku leʻo; ne u kole tāumaʻu kia Sihova ʻaki hoku leʻo.

Intellectus David, cum esset in spelunca, oratio. [Voce mea ad Dominum clamavi, voce mea ad Dominum deprecatus sum.

2 Naʻaku lilingi ʻeku fakakaukau ʻi hono ʻao; ne u fakahā ʻi hono ʻao ʻeku mamahi.

Effundo in conspectu ejus orationem meam, et tribulationem meam ante ipsum pronuntio:

3 ‌ʻI he taʻomia ʻa hoku laumālie, ne ke ʻilo ai hoku ʻaluʻanga. ʻI he hala ne u ʻeveʻeva ai kuo nau ʻai fufū ʻae tauhele kiate au.

in deficiendo ex me spiritum meum, et tu cognovisti semitas meas. In via hac qua ambulabam absconderunt laqueum mihi.

4 Ne u sio, mo vakai ʻi hoku nima toʻomataʻu, ka naʻe ʻikai ha tangata te ne ʻiloʻi au: naʻe ʻikai haʻaku hūfanga; naʻe ʻikai tokanga ha tangata ki hoku laumālie.

Considerabam ad dexteram, et videbam, et non erat qui cognosceret me: periit fuga a me, et non est qui requirat animam meam.

5 Naʻaku tangi kiate koe, ʻE Sihova; ne u pehē, Ko koe ko hoku hūfanga, mo hoku ʻinasi ʻi he fonua ʻoe moʻui.

Clamavi ad te, Domine; dixi: Tu es spes mea, portio mea in terra viventium.

6 Ke ke tokanga ki heʻeku tangi; he ʻoku ou vaivai ʻaupito: fakamoʻui au mei hoku kau fakatanga; he ʻoku nau mālohi hake kiate au.

Intende ad deprecationem meam, quia humiliatus sum nimis. Libera me a persequentibus me, quia confortati sunt super me.

7 ‌ʻOmi hoku laumālie mei he fale fakapōpula, koeʻuhi ke u fakamālō ai ki ho huafa: ʻe kāpui au ʻe he angatonu; he te ke fai lelei lahi kiate au.

Educ de custodia animam meam ad confitendum nomini tuo; me exspectant justi donec retribuas mihi.]