Saame 135
1 Mou fakamālō kia Sihova. Mou fakamālō ki he huafa ʻo Sihova; fakamālō kiate ia, ʻakimoutolu ko e kau tamaioʻeiki ʻa Sihova.
Halleluja! Lova Herrens namn, lova, de Herrens tenarar,
2 ʻAkimoutolu ʻoku tuʻu ʻi he fale ʻo Sihova, ʻi he ngaahi lotoʻā ʻoe fale ʻo hotau ʻOtua,
de som stend i Herrens hus, i fyregardarne til vår Guds hus!
3 Fakamālō kia Sihova; he ʻoku angalelei ʻa Sihova: hiva fakamālō ki hono huafa; he ʻoku mālie ia.
Lova Herren, for Herren er god! Syng lov for hans namn, for det er yndelegt.
4 He kuo fili ʻe Sihova ʻa Sēkope maʻana, mo ʻIsileli ko hono tofiʻa ʻoʻona.
For Jakob hev Herren valt seg ut, Israel til sin eigedom.
5 He ʻoku ou ʻilo ʻoku lahi ʻa Sihova, pea ʻoku māʻolunga hake hotau ʻEiki ʻi he ngaahi ʻotua kotoa pē.
For eg veit at Herren er stor, og vår Herre er meir enn alle gudar.
6 Ko e meʻa kotoa pē naʻe finangalo ki ai ʻa Sihova, ko ia naʻa ne fai ʻi he langi, mo māmani, ʻi he ngaahi tahi, mo e ngaahi potu loloto kotoa pē.
Herren gjer alt det han vil i himmelen og på jordi, i havi og i alle djup,
7 ʻOku pule ʻe ia ke ʻalu hake ʻae kakapu mei he ngaahi ngataʻanga ʻo māmani, ʻoku ne ngaohi ʻae ngaahi ʻuhila mo e ʻuha ʻoku ʻomi, ʻe ia ʻae matangi mei hono ngaahi feleoko.
han som let eim stiga upp frå enden av jordi, gjer eldingar til regn, som fører ut or sine gøymslor vind,
8 Ko ia ia naʻe taaʻi ʻae ʻuluaki fānau ʻo ʻIsipite, ʻae tangata mo e manu.
han som slo dei fyrstefødde i Egyptarland både av folk og fe,
9 Mo ne fekau atu ʻae ngaahi fakaʻilonga, mo e ngaahi meʻa fakaofo ʻi he lotolotonga ʻoʻou, ʻE ʻIsipite, kia Felo, pea mo ʻene kau tamaioʻeiki kotoa pē.
som sende teikn og under midt i deg, Egyptarland, mot Farao og alle hans tenarar.
10 Ko ia naʻe taaʻi ʻae ngaahi puleʻanga lahi, mo tāmateʻi ʻae ngaahi tuʻi mālohi;
Han som slo mange heidningefolk og drap megtige kongar,
11 Ko Sihoni ko e tuʻi ʻoe kau ʻAmoli, mo Oki ko e tuʻi ʻo Pesani, mo e ngaahi puleʻanga kotoa pē ʻo Kēnani:
Sihon, amoritarkongen, og Basans konge Og, og alle Kana’ans kongerike,
12 Pea naʻe foaki honau fonua ko e tofiʻa, ko e tofiʻa ki ʻIsileli ko hono kakai.
og gav deira land til arv, til arv for Israel, sitt folk.
13 ʻE Sihova, ʻoku tolonga ʻo taʻengata ho huafa; mo ho fakamanatu, ʻE Sihova, ki he ngaahi toʻutangata kotoa pē.
Herre, ditt namn varer æveleg, Herre, ditt minne frå ætt til ætt.
14 Koeʻuhi ʻe fakamaau ʻe Sihova hono kakai, pea ʻe lolou ia koeʻuhi ko ʻene kau tamaioʻeiki.
For Herren skal døma sitt folk og ynkast yver sine tenarar.
15 Ko e ngaahi tamapua ʻoe hiteni ko e siliva mo e koula, ko e ngāue ʻae nima ʻoe tangata.
Heidninge-avgudar er sylv og gull, eit verk av menneskjehender.
16 ʻOku ai honau ngutu, ka ʻoku ʻikai tenau lea; ʻoku nau maʻu ʻae mata, ka ʻoku ʻikai tenau mamata;
Dei hev munn, men talar ikkje, dei hev augo, men ser ikkje,
17 ʻOku nau maʻu ʻae telinga, ka ʻoku ʻikai tenau fanongo; pea ʻoku ʻikai ha mānava ʻi honau ngutu.
dei hev øyro, men høyrer ikkje, og ingen ande er i deira munn.
18 Ko kinautolu ʻoku ngaohi ʻakinautolu ʻoku nau tatau mo kinautolu: pea ʻoku pehē pe ʻakinautolu ʻoku falala ki ai.
Som desse er, vert dei som lagar deim, alle som set si lit til deim.
19 ʻE fale ʻo ʻIsileli, ke ke fakafetaʻi kia Sihova: ʻE fale ʻo ʻElone, ke ke fakafetaʻi kia Sihova:
Israels hus, lova Herren! Arons hus, lova Herren!
20 ʻE fale ʻo Livai, ke ke fakafetaʻi kia Sihova: ʻakimoutolu ʻoku manavahē kia Sihova, mou fakafetaʻi kia Sihova.
Levis hus, lova Herren! De som ottast Herren, lova Herren!
21 Mou fakafetaʻi kia Sihova mei Saione, ʻaia ʻoku ʻafio ʻi Selūsalema. Mou fakamālō kia Sihova.
Lova vere Herren frå Sion, han som bur i Jerusalem! Halleluja!
