< Saame 129 >
1 Ko e Hiva ʻae ʻalu hake. ʻOku totonu ke lea ni ʻa ʻIsileli, Kuo liunga lahi ʻenau fakamamahiʻi au talu ʻeku kei talavou:
Grádicsok éneke. Sokat szorongattak engem ifjúságom óta! mondja most Izráel.
2 “Kuo liunga lahi ʻenau fakamamahiʻi au talu ʻeku talavou: ka naʻe ʻikai tenau mālohi kiate au.
Sokat szorongattak engem ifjúságom óta, még sem bírtak velem.
3 Naʻe keli ʻae kau tangata keli ʻi hoku tuʻa: naʻa nau ngaohi ke lōloa ʻenau ngaahi keli.
Szántók szántottak hátamon, hosszúra nyujtották barázdáikat.
4 ʻOku angatonu ʻa Sihova: kuo tuʻusi ʻe ia ʻae ngaahi afo ʻae kakai angahala.”
Igaz az Úr! Elszaggatja a gonoszok kötelét.
5 Tuku ke puputuʻu pea foki kimui ʻakinautolu kotoa pē ʻoku fehiʻa ki Saione.
Megszégyenülnek és hátraszorulnak mindazok, a kik gyűlölik a Siont.
6 Tuku kenau tatau mo e mohuku ʻi he tatā ʻoe fale, ʻaia ʻoku mae ʻi he teʻeki ai ke lahi ia:
Olyanok lesznek, mint a háztetőn a fű, a mely kiszárad, mielőtt letépnék.
7 ʻAia ʻoku ʻikai fakapito ʻaki ʻe he tangata tuʻusi ʻa hono nima; pe ko e fatafata ʻo ia ʻoku ne nonoʻo ʻae ngaahi ʻū mohuku.
A melyet sem arató nem szed markába, sem kévekötő az ölébe.
8 Pea ʻoku ʻikai lea ʻakinautolu ʻoku ʻalu ʻi ai, ʻo pehē, “Ke ʻiate kimoutolu ʻae monūʻia meia Sihova: ʻoku mau tāpuaki ʻakimoutolu ʻi he huafa ʻo Sihova.”
Az átutazók se mondják: Az Úr áldása rátok! Áldunk benneteket az Úrnak nevében!