Saame 124

1 Ko e Hiva ʻa Tevita maʻae ʻalu hake. Kapau naʻe ʻikai kau ʻa Sihova mo kitautolu, ʻoku totonu ke lea ni ʻa ʻIsileli;

Ein song til høgtidsferderne; av David. Hadde ikkje Herren vore med oss, - so segje Israel -

2 “Kapau naʻe ʻikai kau ʻa Sihova mo kitautolu, ʻi he tuʻu hake ʻae kakai kiate kitautolu:

hadde ikkje Herren vore med oss, då menneskje stod upp imot oss,

3 Pehē, kuo nau folo hifo leva ʻakitautolu, ʻi he tupu ʻenau ʻita kiate kitautolu;

so hadde dei slukt oss livande, då deira vreide loga imot oss,

4 Pehē, kuo lōfia ʻakitautolu ʻe he ngaahi vai, kuo tafe ʻae vaitafe ʻi he funga ʻo hotau laumālie:

so hadde vatni flødt yver oss, ei elv gjenge yver vår sjæl,

5 Pea ʻalu ʻae ngaahi vai ʻoe laukau ʻi he funga ʻo hotau laumālie.”

so hadde dei gjenge yver vår sjæl, dei storlåtne vatni.

6 Fakafetaʻi kia Sihova, ʻaia naʻe ʻikai te ne tukuange ʻakitautolu ko e meʻakai ki honau nifo.

Lova vere Herren, som ikkje gav oss til åt for deira tenner!

7 Kuo hao hotau laumālie ʻo hangē ko e manupuna mei he hele ʻae tangata tauhele: kuo maumauʻi ʻae tauhele, pea kuo tau hao ai.

Vår sjæl slapp undan som ein fugl or fangarsnara. Snara rivna sund, og me slapp undan.

8 Ko hotau tokoni ʻoku ʻi he huafa ʻo Sihova, ʻaia naʻa ne ngaohi ʻae langi mo māmani.

Vår hjelp er i Herrens namn, han som gjorde himmel og jord.