Saame 119
1 ʻOku monūʻia ʻae haohaoa ʻi he hala, ʻaia ʻoku ʻeveʻeva ʻi he fono ʻa Sihova.
Salige ere de fuldkomne i Vandel, de, som vandre i Herrens Lov.
2 ʻOku monūʻia ʻakinautolu ʻoku tauhi ʻene ngaahi fakamoʻoni, pea kumi kiate ia ʻaki honau loto kotoa pē.
Salige ere de, som bevare hans Vidnesbyrd, de, som søge ham af ganske Hjerte;
3 ʻOku ʻikai foki tenau fai ha kovi: ʻoku nau ʻaʻeva ʻi hono ngaahi hala.
og de, som ikke øve Uretfærdighed, men vandre paa hans Veje.
4 Kuo ke fekau mai ke mau tauhi maʻu hoʻo ngaahi akonaki.
Du har givet dine Bud, for at de nøje skulle holdes.
5 ʻOku ʻamusiaange ʻeau kuo fakahinohino ki hoku ngaahi hala, ke fai ki hoʻo ngaahi tuʻutuʻuni.
Gid mine Veje maatte stadfæstes, at jeg kan holde dine Skikke;
6 Pea ʻe ʻikai te u mā, ʻo kau ka tokanga ki hoʻo ngaahi fekau kotoa pē.
da skal jeg ikke beskæmmes, naar jeg ser hen til alle dine Bud.
7 Te u fakamālō kiate koe ʻi he angatonu ʻoe loto, ʻo kau ka ʻilo hoʻo ngaahi fakamaau māʻoniʻoni.
Jeg vil prise dig af et oprigtigt Hjerte, naar jeg lærer din Retfærdigheds Domme at kende.
8 Te u fai ki hoʻo ngaahi tuʻutuʻuni: ʻoua naʻa ke siʻaki ʻaupito au.
Jeg vil holde dine Skikke, forlad mig ikke aldeles.
9 ʻE fakamaʻa ʻe he tangata talavou hono hala ʻi he hā? ʻI heʻene tokanga ki ai ʻo hangē ko hoʻo folofola.
Hvormed skal en ung holde sin Sti ren? Derved at han holder sig efter dit Ord.
10 Kuo u kumi kiate koe ʻaki hoku loto kotoa pē: ʻoua naʻa tuku au ke u hē mei hoʻo ngaahi fekau.
Jeg søgte dig af mit ganske Hjerte, lad mig ikke fare vild fra dine Bud!
11 Kuo u fufū hoʻo folofola ʻi hoku loto, koeʻuhi ke ʻoua naʻaku angahala kiate koe.
Jeg gemte dit Ord i mit Hjerte, paa det jeg ikke skulde synde imod dig.
12 ʻE Sihova, ʻoku monūʻia ʻa hoʻo ʻafio: ako kiate au hoʻo ngaahi tuʻutuʻuni.
Lovet være du, Herre! lær mig dine Skikke.
13 Kuo u fakahā ʻaki hoku loungutu, ʻae ngaahi fakamaau kotoa pē ʻa ho fofonga.
Jeg forkyndte med mine Læber alle din Munds retfærdige Domme.
14 Naʻaku fiefia ʻi hono ʻalunga ʻo hoʻo ngaahi fakamoʻoni, ʻo tatau mo e ngaahi koloa kotoa pē.
Jeg glædede mig ved dine Vidnesbyrds Vej som over alle Skatte.
15 Te u fakalaulauloto ki hoʻo ngaahi akonaki, pea te u tokanga ki ho ngaahi hala.
Jeg vil grunde paa dine Befalinger og se til dine Stier.
16 Te u fakafiefiaʻi au ʻi hoʻo ngaahi tuʻutuʻuni: ʻe ʻikai ngalo ʻiate au hoʻo folofola.
Jeg finder min Lyst i dine Skikke, jeg vir ikke glemme dit Ord.
17 Foaki ke lahi ki hoʻo tamaioʻeiki, koeʻuhi ke u moʻui, pea te u tauhi ki hoʻo folofola.
Gør vel imod din Tjener, at jeg maa leve, og jeg vil holde dit Ord.
18 Ke ke fakaʻā hoku mata, koeʻuhi ke u mamata ki he ngaahi meʻa fakaofo ʻi hoʻo fono.
Aabn mine Øjne, at jeg maa se de underfulde Ting i din Lov.
19 Ko e muli au ʻi māmani: ʻoua naʻa fufū hoʻo ngaahi fekau ʻiate au.
Jeg er fremmed paa Jorden, skjul ikke dine Bud for mig!
20 ʻOku mafesi hoku laumālie koeʻuhi ko ʻene holi ki hoʻo ngaahi fakamaau ʻi he ʻaho kotoa pē.
Min Sjæl er knust, saa at jeg længes efter dine Domme alle Tider.
21 Kuo ke valokiʻi ʻae laukau, ʻakinautolu ʻoku malaʻia, ʻaia kuo hē mei hoʻo ngaahi fekau.
Du skældte paa de hovmodige, de bleve forbandede, de, som fore vild fra dine Bud.
22 ʻAve ʻiate au ʻae taukaea mo e manukia; he kuo u fai ki hoʻo ngaahi fakamoʻoni.
Vælt Forhaanelse og Foragt fra mig; thi jeg har bevaret dine Vidnesbyrd.
23 Naʻe nofo foki ʻae ngaahi ʻeiki ʻo lauʻikoviʻi au: ka naʻe fakalauloto ʻa hoʻo tamaioʻeiki ki hoʻo ngaahi tuʻutuʻuni.
Endog Fyrster have sat sig ned og holdt Raad imod mig; men din Tjener grunder paa dine Skikke.
24 Ko hoʻo ngaahi fakamoʻoni foki ko hoku fiefiaʻanga ia, mo hoku ngaahi akonakiʻi.
Jeg finder min Lyst i dine Vidnesbyrd, de ere mit Raads Mænd.
25 ʻOku pikitai ʻa hoku laumālie ki he efu: ke ke fakamoʻui au ʻo hangē ko hoʻo folofola.
Min Sjæl hænger ved Støvet; hold mig i Live efter dit Ord!
26 Kuo u fakahā hoku ngaahi hala, pea naʻa ke ongoʻi au: ako kiate au hoʻo ngaahi tuʻutuʻuni.
Jeg opregnede mine Veje, og du bønhørte mig; lær mig dine Skikke!
27 Ngaohi au ke u ʻilo ʻae hala ʻo hoʻo ngaahi akonaki: pea te u lea ki hoʻo ngaahi ngāue fakaofo.
Lad mig forstaa dine Befalingers Vej, og jeg vil grunde paa dine underfulde Gerninger.
28 Kuo vai ʻa hoku laumālie koeʻuhi ko e ongosia: fakamālohiʻi au ʻo hangē ko hoʻo folofola.
Min Sjæl svinder hen af Bedrøvelse; oprejs mig efter dit Ord!
29 Ke ke hiki ʻiate au ʻae hala ʻoe loi, pea ke tuku mai hoʻo fono kiate au ʻi he ʻofa.
Vend Løgnens Vej fra mig, og skænk mig Naade i din Lov!
30 Kuo u fili ʻae hala ʻoe moʻoni: pea kuo u fokotuʻu hoʻo ngaahi fakamaau ʻi hoku ʻao.
Jeg udvalgte Trofastheds Vej; jeg satte dine Domme for mig.
31 Kuo u pikitai ki hoʻo ngaahi fakamoʻoni; ʻE Sihova, ʻoua naʻa ke fakamaaʻi au.
Jeg hang ved dine Vidnesbyrd; Herre! lad mig ikke beskæmmes.
32 Te u lele ʻi he hala ʻo hoʻo ngaahi fekau, ʻoka ke ka fakaʻataʻatā hoku loto.
Jeg vil løbe dine Buds Vej; thi du giver mit Hjerte at aande frit.
33 ʻE Sihova, ke ke ako kiate au ʻae hala ʻo hoʻo ngaahi tuʻutuʻuni; pea te u fai ki ai ʻo aʻu ki he ngataʻanga.
Lær mig, Herre! dine Skikkes Vej, og jeg vil bevare den indtil Enden.
34 Foaki mai kiate au ʻae faʻa ʻilo, pea te u fai ki hoʻo fono; ʻio, te u tokanga ki ai ʻaki hoku loto kotoa pē.
Undervis mig, at jeg maa bevare din Lov og holde den af ganske Hjerte.
35 Ngaohi au ke u ʻalu ʻi he hala ʻo hoʻo ngaahi fekau; he ʻoku ou fiefia ai.
Led mig frem ad dine Buds Sti; thi til den har jeg Lyst;
36 Fakatokangaʻi hoku loto ki hoʻo ngaahi fakamoʻoni, kae ʻikai ki he manumanu.
Bøj mit Hjerte til dine Vidnesbyrd og ikke til ulovlig Vinding.
37 Taʻofi hoku mata mei he vakai ki he meʻa vaʻinga; pea ke fakaakeake au ʻi ho hala.
Bortvend mine Øjne, at de ikke se til Forfængelighed; hold mig i Live paa din Vej!
38 Fakamoʻoni hoʻo folofola ki hoʻo tamaioʻeiki, ʻaia ʻoku fakaʻapaʻapa kiate koe.
Opfyld for din Tjener dit Ord, som er knyttet til Frygt for dig.
39 Taʻofi atu hoku manukia ʻaia ʻoku ou manavahē ai: he ʻoku lelei hoʻo ngaahi fakamaau.
Bortvend min Forsmædelse, som jeg frygtede for; thi dine Domme ere gode.
40 Vakai, ʻoku ou holi ki hoʻo ngaahi akonaki: fakamoʻui au ʻi ho māʻoniʻoni.
Se, jeg har Længsel efter dine Befalinger; hold mig i Live ved din Retfærdighed!
41 ʻE Sihova, tuku ke hoko foki hoʻo ngaahi ʻaloʻofa kiate au, ʻio, ko hoʻo fakamoʻui, ʻo hangē ko hoʻo folofola.
Lad din Miskundhed, o Herre! komme over mig, din Frelse, efter dit Ord.
42 Pehē te u maʻu ha meʻa ke tali ʻaki kiate ia ʻoku manukiʻi au: he ʻoku ou falala ki hoʻo folofola.
Og jeg vil svare den, som forhaaner mig, et Ord; thi jeg har sat min Lid til dit Ord.
43 Pea ʻoua naʻa toʻo ʻaupito ʻae folofola ʻoe moʻoni mei hoku ngutu; he kuo u ʻamanaki lelei ki hoʻo ngaahi fakamaau.
Og tag ikke Sandheds Ord aldeles fra min Mund; thi jeg har ventet paa dine Domme.
44 Pea te u fai maʻuaipē ki hoʻo fono ʻo lauikuonga pea taʻengata.
Og jeg vil stedse holde din Lov, evindelig og altid.
45 Pea te u ʻeveʻeva ʻi he tauʻatāina: he ʻoku ou kumi ki hoʻo ngaahi akonaki.
Og lad mig vandre i det fri; thi jeg har søgt dine Befalinger.
46 Te u lea foki ki hoʻo ngaahi fakamoʻoni ʻi he ʻao ʻoe ngaahi tuʻi, pea ʻe ʻikai te u mā ai.
Og jeg vil tale om dine Vidnesbyrd for Konger og skal ikke beskæmmes.
47 Pea te u fakafiefiaʻi au ʻi hoʻo ngaahi fekau, ʻaia kuo u ʻofa ki ai.
Og jeg vil søge min Lyst i dine Bud, hvilke jeg elsker.
48 Te u hiki hake foki hoku nima ki hoʻo ngaahi fekau, ʻaia kuo u ʻofa ki ai pea te u fakalaulauloto ki hoʻo ngaahi tuʻutuʻuni.
Og jeg vil opløfte mine Hænder til dine Bud, hvilke jeg elsker, og grunde paa dine Skikke.
49 Manatuʻi ʻae folofola ki hoʻo tamaioʻeiki, ʻaia kuo ke fakaʻamanakiʻi au ki ai.
Kom Ordet til din Tjener i Hu, efterdi du lod mig haabe.
50 Ko hoku fiemālieʻanga eni ʻi heʻeku mamahi: he ko hoʻo folofola kuo ne fakamoʻui au.
Dette er min Trøst i min Elendighed; thi dit Ord har holdt mig i Live.
51 Kuo manuki lahi kiate au ʻae laukau: ka naʻe ʻikai te u afe mei hoʻo fono.
De hovmodige have spottet mig saa saare, jeg bøjede ikke af fra din Lov.
52 ʻE Sihova, naʻaku manatu ki hoʻo ngaahi fakamaau ʻi muʻa; pea u fakafiemālieʻi au.
Herre! dine Domme af Evighed kom jeg i Hu og blev trøstet.
53 Kuo pukea au ʻe he ilifia koeʻuhi ko e angahala kuo nau siʻaki hoʻo fono.
Der betog mig en heftig Harme over de ugudelige, som forlade din Lov.
54 Ko hoʻo ngaahi tuʻutuʻuni ko ʻeku hiva ia ʻi he fale ʻo ʻeku ʻāunofo.
Dine Bud have været mine Sange i min Udlændigheds Hus.
55 ʻE Sihova, kuo u manatu ki ho huafa ʻi he pō, pea u fai ki hoʻo fono.
Om Natten kom jeg dit Navn i Hu, o Herre! og holdt din Lov.
56 Naʻaku maʻu eni, ko e meʻa ʻi heʻeku fai ki hoʻo ngaahi akonaki.
Dette skete mig; thi dine Befalinger har jeg holdt.
57 ʻE Sihova, ko hoku ʻinasi ʻa koe: naʻaku pehē te u fai ki hoʻo ngaahi folofola.
Jeg sagde: Herren er min Del, jeg vil holde dine Ord.
58 Naʻaku kole ki hoʻo ʻofa ʻaki hoku loto kotoa pē: ke ke ʻaloʻofa mai kiate au ʻo hangē ko hoʻo folofola.
Jeg bad ydmygt for dit Ansigt af ganske Hjerte: Vær mig naadig efter dit Ord!
59 Naʻaku fifili ki hoku ngaahi ʻaluʻanga, pea u fakaafe hoku vaʻe ki hoʻo ngaahi fakamoʻoni.
Jeg betænkte mine Veje, og jeg vil vende mine Fødder tilbage til dine Vidnesbyrd.
60 Ne u fakatoʻotoʻo, pea ʻikai tuai, ʻeku fai ki hoʻo ngaahi fekau.
Jeg hastede og tøvede ikke med at holde dine Bud.
61 Kuo kaihaʻasia au ʻe he ngaahi kaihaʻakau ʻoe kau angahala: ka naʻe ʻikai ngalo ʻiate au ʻa hoʻo fono.
De ugudeliges Garn omspændte mig; din Lov glemte jeg ikke.
62 Te u tuʻu hake ʻi he tuʻuapō mālie ke fakafetaʻi kiate koe, koeʻuhi ko hoʻo ngaahi fakamaau māʻoniʻoni.
Midt om Natten staar jeg op, at prise dig for din Retfærdigheds Domme.
63 ʻOku ou kaumeʻa mo kinautolu kotoa pē ʻoku manavahē kiate koe, mo kinautolu ʻoku fai ki hoʻo ngaahi fekau.
Jeg har Samkvem med alle dem, som frygte dig, og med dem, som holde dine Befalinger.
64 ʻE Sihova, ʻoku fonu ʻa māmani ʻi hoʻo ʻaloʻofa: ke ke ako kiate au ʻa hoʻo ngaahi tuʻutuʻuni.
Jorden er fuld af din Miskundhed, Herre! lær mig dine Skikke.
65 ʻE Sihova, kuo ke fie fai lelei ki hoʻo tamaioʻeiki, ʻo hangē ko hoʻo folofola.
Du gjorde vel imod din Tjener, Herre! efter dit Ord.
66 Ke ke ako kiate au ʻae fakamaau lelei mo e faʻa ʻilo: he ʻoku ou tui ki hoʻo ngaahi fekau.
Lær mig at faa god Sans og Forstand; thi jeg tror paa dine Bud.
67 ʻI he teʻeki ai te u mahaki naʻaku hē: ka ko eni kuo u fai ki hoʻo folofola.
Før jeg blev ydmyget, for jeg vild, men nu holder jeg dit Ord.
68 ʻOku ke angalelei, pea ʻoku ke fai lelei; ke ke ako kiate au ʻa hoʻo ngaahi tuʻutuʻuni.
Du er god og gør godt; lær mig dine Skikke!
69 Kuo fakatupu ʻe he fielahi ʻae loi kiate au: ka te u fai ki hoʻo ngaahi akonaki ʻaki hoku loto kotoa pē.
De hovmodige have opspundet Løgn imod mig; men jeg vil holde dine Befalinger af ganske Hjerte.
70 ʻOku tatau honau loto mo e ngako, ka ʻoku ou fiefia ʻi hoʻo fono.
Deres Hjerte er følesløst som Fedt; men jeg forlyster mig ved din Lov.
71 Kuo ʻaonga kiate au ʻa hoku mahaki; koeʻuhi ke u ʻilo ai hoʻo ngaahi tuʻutuʻuni.
Det var mig godt, at jeg blev ydmyget, at jeg kunde lære dine Skikke.
72 ʻOku lelei lahi kiate au ʻae fono ʻaho fofonga ʻi he ngaahi afe ʻoe kuonga koula mo e siliva.
Din Munds Lov er mig bedre end tusinde Stykker Guld og Sølv.
73 Ko ho nima naʻa ne ngaohi au mo fakatonutonu: foaki mai ʻae poto, koeʻuhi ke u ʻiloʻi hoʻo ngaahi fekau.
Dine Hænder have skabt mig og beredt mig; giv mig Forstand, at jeg kan lære at kende dine Bud.
74 Ko kinautolu ʻoku manavahē kiate koe tenau fiefia ʻoka nau ka mamata kiate au; koeʻuhi naʻaku ʻamanaki ki hoʻo folofola.
De, som frygte dig, skulle se mig og glæde sig; thi jeg haaber paa dit Ord.
75 ʻE Sihova, ʻoku ou ʻilo ʻoku totonu hoʻo ngaahi fakamaau, pea ʻi he angatonu kuo ke fakamamahiʻi au.
Herre! jeg ved, at dine Domme ere Retfærdighed, og at du af Trofasthed ydmygede mig.
76 ʻOku ou kole kiate koe, tuku ke fakafiemālieʻi au ʻe hoʻo ʻaloʻofa, ʻo hangē ko hoʻo folofola ki hoʻo tamaioʻeiki.
Lad dog din Miskundhed være mig til Trøst efter dit Ord til din Tjener.
77 Tuku ke hoko kiate au hoʻo ngaahi ʻaloʻofa ongongofua, koeʻuhi ke u moʻui ai: he ko hoʻo fono ko hoku fiefiaʻanga ia.
Lad din Barmhjertighed komme over mig, at jeg maa leve; thi din Lov er min Lyst.
78 Tuku ke mā ʻae fielahi; he naʻa Tuku ke tafoki mai kiate au ʻakinautolu ʻoku manavahē kiate koe, pea mo kinautolu kuo nau ʻiloʻi hoʻo ngaahi fakamoʻoni.
Lad de hovmodige beskæmmes, thi uden Skel have de forurettet mig; men jeg vil grunde paa dine Befalinger.
79 Tuku ke tafoki mai kiate au ʻakinautolu ʻoku manavahē kiate koe, pea mo kinautolu kuo nau ʻiloʻi hoʻo ngaahi fakamoʻoni.
Lad dem vende tilbage til mig, som frygte dig, og som kende dine Vidnesbyrd.
80 Tuku ke haohaoa hoku loto ʻi hoʻo ngaahi tuʻutuʻuni; koeʻuhi ke ʻoua naʻaku mā ai.
Lad mit Hjerte være fuldkomment efter dine Skikke, at jeg ikke skal beskæmmes.
81 ʻOku pongia hoku laumālie ʻi he fiemaʻu hoʻo fakamoʻui: ka ʻoku ou ʻamanaki ki hoʻo folofola.
Min Sjæl forsmægter af Længsel efter din Frelse; jeg haaber paa dit Ord.
82 ʻOku vaivai hoku mata koeʻuhi ko hoʻo folofola, ʻoku ou pehē, “Te ke fakafiemālieʻi au ʻafē?”
Mine Øjne forsmægtede af Længsel efter dit Ord, idet jeg sagde: Naar vil du trøste mig?
83 He kuo u hoko ʻo tatau mo e hina ʻi he ʻohuafi; ka ʻoku ʻikai ngalo ʻiate au hoʻo ngaahi tuʻutuʻuni.
Thi jeg var ligesom en Læderflaske i Røg; dine Skikke glemte jeg ikke.
84 ʻOku fiha ʻae ngaahi ʻaho ʻo hoʻo tamaioʻeiki? Te ke fakamaau ʻafē ʻakinautolu ʻoku fakatangaʻi au?
Hvor mange ere vel din Tjeners Dage? naar vil du holde Dom over dem, som forfølge mig?
85 Kuo keli ʻe he fielahi ʻae ngaahi luo kiate au ʻaia ʻoku ʻikai tatau mo hoʻo fono.
De hovmodige grove Grave for mig, og de skikke sig ikke efter din Lov.
86 ʻOku tuʻumaʻu hoʻo ngaahi fekau kotoa pē: ʻoku taʻetotonu ʻenau fakatangaʻi au; ke ke tokoniʻi au,
Alle dine Bud ere Trofasthed; uden Grund forfølger man mig; hjælp mig!
87 Naʻa nau meimei fakaʻauha au ʻi māmani ka naʻe ʻikai te u siʻaki hoʻo ngaahi akonaki.
De havde paa et lidet nær ødelagt mig i Landet; men jeg forlod ikke dine Befalinger.
88 Fakamoʻui au ʻo hangē ko hoʻo ʻaloʻofa; ko ia te u tauhi ai ʻae fakamoʻoni ʻa ho fofonga.
Hold mig i Live efter din Miskundhed, saa vil jeg bevare din Munds Vidnesbyrd.
89 ʻE Sihova, ʻoku tuʻumaʻu hoʻo folofola ʻi he langi ʻo lauikuonga.
Herre! dit Ord bestaar evindelig i Himlene.
90 ʻOku aʻu atu hoʻo moʻoni ki he ngaahi toʻutangata kotoa pē: kuo ke fokotuʻu ʻa māmani, pea ʻoku tuʻumaʻu ia.
Din Trofasthed varer fra Slægt til Slægt; du befæstede Jorden, og den stod fast.
91 ʻOku nau tolonga he ʻaho ni ʻo hangē ko hoʻo ngaahi tuʻutuʻuni: he ko hoʻo kau tamaioʻeiki ʻae meʻa kotoa pē.
De bestaa endnu denne Dag efter dine Domme; thi de ere alle dine Tjenere.
92 Ka ne ʻikai ko hoku fiefiaʻanga ʻa hoʻo fono, pehē, ne u mate ʻi hoku mahaki.
Dersom ikke din Lov havde været min Lyst, da var jeg omkommen udi min Elendighed.
93 ʻE ʻikai siʻi ngalo ʻiate au hoʻo ngaahi akonaki ʻo lauikuonga: he ko ia kuo ke fakamoʻui ai au.
Jeg skal i Evighed ikke forglemme dine Befalinger; thi ved dem holdt du mig i Live.
94 ʻOku ʻaʻau au, ke ke fakamoʻui au he kuo u kumi ki hoʻo ngaahi akonaki.
Din er jeg; frels mig; thi jeg søger efter dine Befalinger.
95 Kuo tatali ʻae angahala kiate au ke tāmateʻi au: ka te u fifili ki hoʻo ngaahi fakamoʻoni.
De ugudelige biede paa mig for at lægge mig øde; jeg vil give Agt paa dine Vidnesbyrd.
96 Kuo u mamata ki hono ngataʻanga ʻoe haohaoa kotoa pē: ka ʻoku laulahi ʻaupito ʻa hoʻo fekau.
Jeg har set Ende paa al Fuldkommenhed; men dit Bud strækker sig saare vidt.
97 ʻOku ou ʻofa lahi ki hoʻo fono: ʻoku ou fakalaulauloto ki ai ʻi he ʻaho kotoa pē.
Hvor kær har jeg din Lov! den er min Tanke den ganske Dag.
98 Kuo ke ngaohi au ʻi hoʻo ngaahi fekau ke u poto hake ʻi hoku ngaahi fili: he ʻoku ʻiate au maʻuaipē ia.
Dine Bud gøre mig visere end mine Fjender; thi de ere for mig evindelig.
99 ʻOku ou poto lahi hake ʻi heʻeku kau akonaki kotoa pē: he ko hoʻo ngaahi fakamoʻoni ko hoku fakakaukauʻanga ia.
Jeg blev klogere end alle mine Lærere; thi dine Vidnesbyrd ere min Tanke.
100 ʻOku ou ʻilo lahi hake ʻi he kau mātuʻa, koeʻuhi ʻoku ou tauhi hoʻo ngaahi akonaki.
Jeg er bleven forstandigere end de gamle; thi jeg har bevaret dine Befalinger.
101 Naʻaku taʻofi hoku vaʻe mei he hala kovi kotoa pē, koeʻuhi ke u fai ki hoʻo folofola.
Jeg holdt mine Fødder tilbage fra al Ondskabens Sti, at jeg kunde holde dit Ord.
102 Naʻe ʻikai te u afe mei hoʻo ngaahi fakamaau: he kuo ke akonakiʻi au.
Jeg afveg ikke fra dine Domme; thi du har lært mig det.
103 ʻOku huʻamelie lahi hoʻo ngaahi folofola ki hoku ifo! ʻIo, ʻoku melie lahi ʻi he hone ki hoku ngutu!
Hvor vare dine Ord søde for min Gane, mere end Honning for min Mund.
104 ʻOku ou maʻu ʻae poto ʻi hoʻo ngaahi akonaki: ko ia ʻoku ou fehiʻa ai ki he hala kotoa pē ʻoe loi.
Jeg er bleven forstandig af dine Befalinger; derfor hader jeg al Løgnens Sti.
105 Ko hoʻo folofola ko e tūhulu ia ki hoku vaʻe, mo e maama ki hoku hala.
Dit Ord er en Lygte for min Fod og et Lys paa min Sti.
106 Kuo u fuakava, pea te u fai ki ai, ke u fai ki hoʻo ngaahi fakamaau māʻoniʻoni.
Jeg har svoret og holdt det, at jeg vilde bevare din Retfærdigheds Domme.
107 ʻOku lahi ʻaupito hoku mahaki: fakamoʻui au, ʻE Sihova, ʻo hangē ko hoʻo folofola.
Jeg er saare plaget; Herre! hold mig i Live efter dit Ord.
108 ʻE Sihova, ʻoku ou kole kiate koe, ke ke maʻu ʻae ngaahi feilaulau loto lelei ʻa hoku ngutu, pea ke ako kiate au hoʻo ngaahi fakamaau.
Lad min Munds frivillige Ofre behage dig, Herre! og lær mig dine Domme.
109 ʻOku ʻi hoku nima maʻuaipē ʻa ʻeku moʻui: ka ʻoku ʻikai ngalo ʻiate au hoʻo fono.
Jeg gaar altid med Livet i Hænderne; dog har jeg ikke glemt din Lov.
110 Kuo ʻai ʻe he angahala ʻae tauhele kiate au: ka naʻe ʻikai te u hē mei hoʻo ngaahi akonaki.
De ugudelige lagde Snarer for mig; dog for jeg ikke vild fra dine Befalinger.
111 Kuo u maʻu ʻa hoʻo ngaahi fakamoʻoni ko hoku tofiʻa ʻo lauikuonga: he ko e fiefiaʻanga ia ʻo hoku loto.
Jeg fik dine Vidnesbyrd til Arv evindelig; thi de ere mit Hjertes Glæde.
112 Kuo u fakatokangaʻi hoku loto ke fai maʻuaipē ki hoʻo ngaahi tuʻutuʻuni, ʻo aʻu ki he ngataʻanga.
Jeg bøjede mit Hjerte til at gøre efter dine Skikke evindelig indtil Enden.
113 ʻOku ou fehiʻa ki he ngaahi mahalo kovi: ka ʻoku ou ʻofa ki hoʻo fono.
De tvesindede hader jeg; men din Lov elsker jeg.
114 Ko koe ko hoku toitoiʻanga, mo hoku fakaū; ʻoku ou ʻamanaki lelei ʻi hoʻo folofola.
Du er mit Skjul og mit Skjold; jeg haaber paa dit Ord.
115 ʻAlu ʻiate au, ʻakimoutolu ʻoku fai kovi: he te u fai ki he ngaahi fekau ʻa hoku ʻOtua.
Viger fra mig, I onde! og jeg vil bevare min Guds Bud.
116 Poupou hake au ʻo hangē ko hoʻo folofola, koeʻuhi ke u moʻui ai. Pea ʻoua naʻa tuku au ke u mā ʻi heʻeku ʻamanaki.
Ophold mig efter dit Ord, at jeg maa leve, og lad mig ikke blive til Skamme med mit Haab!
117 Ke ke poupou hake au, pea te u hao ai: pea te u tokanga maʻuaipē ki hoʻo ngaahi tuʻutuʻuni.
Styrk mig, at jeg maa blive frelst, og jeg vil altid se hen til dine Skikke.
118 Kuo ke malaki hifo ʻakinautolu kotoa pē ʻoku hē mei hoʻo ngaahi tuʻutuʻuni: he ko ʻenau kākā ko e loi ia.
Du forkaster alle dem, som fare vild fra dine Skikke; thi deres Svig er Løgn.
119 ʻOku ke siʻaki ʻae kau angahala kotoa pē ʻo māmani ʻo hangē ko e ʻotoʻota: ko ia ʻoku ou ʻofa ai ki hoʻo ngaahi fakamoʻoni.
Du lod alle de ugudelige paa Jorden svinde bort som Skum; derfor elsker jeg dine Vidnesbyrd.
120 ʻOku tetetete hoku kakano ko e meʻa ʻi heʻeku manavahē kiate koe; pea ʻoku ou manavahē ki hoʻo ngaahi fakamaau.
Af Frygt for dig gyste min Krop, og jeg frygtede for dine Domme.
121 Kuo u fai ʻae fakamaau mo e angatonu: ʻoua naʻa tukuange au ki he kau fakamālohi kiate au.
Jeg gjorde Ret og Retfærdighed; du vil ikke overgive mig til dem, som gøre mig Vold!
122 Ke ke hoko ko e ungakiʻi ki hoʻo tamaioʻeiki ke u lelei ai; ʻoua naʻa tuku ke taʻomia au ʻe he fielahi.
Vær Borgen for din Tjener, ham til Bedste; lad de hovmodige ikke gøre mig Vold.
123 ʻOku vaivai hoku mata koeʻuhi ko hoʻo fakamoʻui, pea mo e folofola ʻo hoʻo māʻoniʻoni.
Mine Øjne forsmægte af Længsel efter din Frelse og efter din Retfærdigheds Ord.
124 Fai ki hoʻo tamaioʻeiki ʻo hangē ko hoʻo ʻaloʻofa, pea ke ako kiate au ʻa hoʻo ngaahi tuʻutuʻuni.
Gør med din Tjener efter din Miskundhed, og lær mig dine Skikke!
125 Ko hoʻo tamaioʻeiki au; foaki mai ʻae poto, koeʻuhi ke u ʻilo ai hoʻo ngaahi fakamoʻoni.
Jeg er din Tjener; undervis mig, at jeg maa kende dine Vidnesbyrd.
126 ʻE Sihova, kuo hoko ʻae kuonga ke ke ngāue ai: he kuo nau fakataʻeʻaongaʻi hoʻo fono.
Det er Tid, at Herren gør noget; de have brudt din Lov.
127 Ko ia ʻoku ou ʻofa lahi hake ki hoʻo ngaahi fekau ʻi he koula; ʻio, ʻi he koula lelei.
Derfor elsker jeg dine Bud mere end Guld og mere end fint Guld.
128 Ko ia ʻoku ou pehē ʻoku totonu hoʻo ngaahi akonaki kotoa pē; pea ʻoku ou fehiʻa ki he hala kotoa pē ʻoe loi.
Derfor holder jeg alle dine Befalinger om alle Ting for at være rette; jeg hader al Løgnens Vej.
129 ʻOku fakamanavahē hoʻo ngaahi fakamoʻoni: ko ia ʻoku fai ki ai ʻa hoku laumālie.
Dine Vidnesbyrd ere underfulde; derfor bevarer min Sjæl dem.
130 Ko e hū loto ʻa hoʻo ngaahi folofola ʻoku foaki ai ʻae maama; ʻoku ʻomi ʻe ia ʻae poto ki he taʻekākā.
Dine Ords Aabenbaring spreder Lys og gør de enfoldige forstandige.
131 Ne u mafaʻa hoku ngutu, pea u holi he ʻoku ou feinga ki hoʻo ngaahi fekau.
Jeg oplod min Mund og higede; thi jeg havde Længsel efter dine Bud.
132 Ke ke ʻafio mai kiate au, mo ke ʻaloʻofa kiate au, ʻo hangē ko hoʻo faʻa fai kiate kinautolu ʻoku ʻofa ki ho huafa.
Vend dig til mig, og vær mig naadig efter din Vis imod dem, der elske dit Navn.
133 Tuʻutuʻuni ʻeku ngaahi laka ʻi hoʻo folofola: pea ʻoua naʻa tuku ke pule kiate au ha hia ʻe taha.
Befæst mine Trin ved dit Ord, og lad ingen Uret herske over mig!
134 Fakamoʻui au mei he fakamālohi ʻae tangata: pea te u fai ki hoʻo ngaahi akonaki.
Udløs mig af Menneskers Vold, saa vil jeg holde dine Befalinger.
135 Tuku ke ulo mai ho fofonga ki hoʻo tamaioʻeiki; pea ke ako kiate au hoʻo ngaahi tuʻutuʻuni.
Lad dit Ansigt lyse over din Tjener, og lær mig dine Skikke!
136 ʻOku tafe hifo ʻae ngaahi vaitafe ʻi hoku mata, koeʻuhi ʻoku ʻikai tenau tokanga ki hoʻo fono.
Der nedflød Vandstrømme af mine Øjne, fordi man ikke holdt din Lov.
137 ʻE Sihova, ʻoku ke angatonu, pea ʻoku totonu hoʻo ngaahi fakamaau.
Du er retfærdig, Herre! og dine Domme ere retvise.
138 ʻOku māʻoniʻoni pea ʻoku tuʻumaʻu ʻaupito hoʻo ngaahi fakamoʻoni, ʻaia kuo ke fekau mai.
Du har sat dine Vidnesbyrd som Retfærdighed og Trofasthed overmaade.
139 Kuo u ʻosiʻosiloto ʻi heʻeku fai feinga, koeʻuhi kuo ngalo ʻi hoku ngaahi fili hoʻo ngaahi folofola.
Min Nidkærhed har lagt mig øde; thi mine Modstandere have glemt dine Ord.
140 ʻOku haohaoa ʻaupito hoʻo folofola: ko ia ʻoku ʻofa ki ai ʻa hoʻo tamaioʻeiki.
Dit Ord er saare lutret, og din Tjener elsker det.
141 ʻOku ou siʻi au mo manukia: ka ʻoku ʻikai ngalo ʻiate au hoʻo ngaahi akonaki.
Jeg er liden og foragtet; men jeg glemmer ikke dine Befalinger.
142 Ko hoʻo māʻoniʻoni ko e māʻoniʻoni taʻengata, pea ko hoʻo fono ko e moʻoni ia.
Din Retfærdighed er Ret evindelig, og din Lov er Sandhed.
143 Kuo pukea au ʻe he mamahi mo e feinga: ka ko hoʻo ngaahi fekau ko hoku fiefiaʻanga ia.
Angest og Trængsel ramte mig; dine Bud ere min Lyst.
144 ʻOku taʻengata ʻae māʻoniʻoni ʻo hoʻo ngaahi fakamoʻoni: ke ke foaki mai ʻae poto, pea te u moʻui ai.
Dine Vidnesbyrd ere Ret evindelig; undervis mig, saa lever jeg.
145 Naʻaku tangi ʻaki hoku loto kotoa; ke ke ongoʻi au, ʻE Sihova: te u fai ki hoʻo ngaahi tuʻutuʻuni.
Jeg har raabt af ganske Hjerte; bønhør mig, Herre! jeg vil bevare dine Skikke.
146 Ne u tangi kiate koe; fakamoʻui au, koeʻuhi ke u fai ki hoʻo ngaahi fakamoʻoni.
Jeg har raabt til dig; frels mig, og jeg vil holde fast ved dine Vidnesbyrd.
147 Naʻaku muʻomuʻa ʻi he maʻa ʻae ʻaho, pea u tangi: ne u ʻamanaki ʻi hoʻo folofola.
Jeg kom aarle i Daggry og raabte; jeg har haabet paa dit Ord.
148 ʻOku muʻomuʻa ʻa hoku mata ki he ngaahi leʻo ʻoe pō, koeʻuhi ke u fakakaukau ki hoʻo folofola.
Mine Øjne vare vaagne før Nattevagterne for at grunde paa dit Ord.
149 Ke ke fanongo ki hoku leʻo ʻo hangē ko hoʻo ʻaloʻofa: ʻE Sihova, fakamoʻui au ʻo hangē ko hoʻo fakamaau.
Hør min Røst efter din Miskundhed; Herre! hold mig i Live efter dine Domme;
150 ʻOku ʻunuʻunu mai ʻakinautolu ʻoku nau angimui ki he kovi: ʻoku nau mamaʻo mei hoʻo fono.
De nærmede sig, som jage efter Skændselsgerninger; de vare langt borte fra din Lov.
151 ʻOku ke ofi mai, ʻE Sihova; pea ʻoku moʻoni hoʻo ngaahi fekau kotoa pē.
Nær er du, o Herre! og alle dine Bud ere Sandhed.
152 Koeʻuhi ko hoʻo ngaahi fakamoʻoni, kuo fuoloa ʻeku ʻilo kuo ke fakamaau ia ʻo lauikuonga.
Jeg har forlængst hentet Kundskab af dine Vidnesbyrd; thi du har grundfæstet dem evindelig.
153 Ke ke tokanga ki hoku mahaki, pea ke fakamoʻui au: he ʻoku ʻikai ngalo ʻiate au hoʻo fono.
Se min Elendighed, og udfri mig; thi din Lov har jeg ikke glemt.
154 Ke ke fakamatala ʻeku meʻa, mo fakahaofi au: fakamoʻui au ʻo hangē ko hoʻo folofola.
Udfør min Sag, og genløs mig; hold mig i Live efter dit Ord.
155 ʻOku mamaʻo ʻae fakamoʻui mei he angahala: he ʻoku ʻikai tenau kumi ki hoʻo ngaahi tuʻutuʻuni.
Frelsen er fjern fra de ugudelige; thi de søge ikke dine Skikke.
156 ʻOku lahi hoʻo ngaahi ʻaloʻofa ongongofua, ʻE Sihova: fakamoʻui au ʻo hangē ko hoʻo ngaahi fakamaau.
Stor er din Barmhjertighed, o Herre! hold mig i Live efter dine Domme!
157 ʻOku tokolahi hoku kau fakatanga mo hoku ngaahi fili; ka ʻoku ʻikai te u afe mei hoʻo ngaahi fakamoʻoni.
Mine Forfølgere og Modstandere ere mange; jeg har ikke bøjet mig fra dine Vidnesbyrd.
158 Naʻaku mamata ki he kau talangataʻa, pea u mamahi ai; koeʻuhi naʻe ʻikai tenau fai ki hoʻo folofola.
Jeg har set de troløse og væmmedes ved dem; thi de holde ikke dit Ord.
159 Ke ke ʻafio ki hono anga ʻo ʻeku ʻofa ki hoʻo ngaahi akonaki: fakamoʻui au, ʻE Sihova, ʻo hangē ko hoʻo ʻaloʻofa.
Se, hvor jeg har elsket dine Befalinger; Herre! hold mig i Live efter din Miskundhed.
160 ʻOku moʻoni hoʻo folofola mei hono kamataʻanga: pea ʻoku tolonga ʻo taʻengata hoʻo ngaahi fakamaau māʻoniʻoni kotoa pē.
Summen af dit Ord er Sandhed, og evig er al din Retfærdigheds Dom.
161 Kuo fakatanga au taʻehanoʻuhinga ʻe he ngaahi ʻeiki: ka ʻoku fakaʻapaʻapa ʻa hoku loto ki hoʻo folofola.
Fyrster forfulgte mig uden Aarsag, men mit Hjerte frygtede for dit Ord.
162 ʻOku ou fiefia ʻi hoʻo folofola, ʻo hangē ko e taha ʻoku ne ʻilo ʻae koloa lahi.
Jeg glæder mig over dit Ord som den, der finder et stort Bytte.
163 ʻOku ou fehiʻa mo fākaliliʻa ki he loi: ka ʻoku ou ʻofa ki hoʻo fono.
Jeg hader Løgn og har Vederstyggelighed dertil; din Lov elsker jeg.
164 ʻOku ou fakamālō kiate koe ʻo liunga fitu ʻi he ʻaho, koeʻuhi ko hoʻo ngaahi fakamaau māʻoniʻoni.
Jeg lovede dig syv Gange om Dagen for din Retfærdigheds Dommes Skyld.
165 ʻOku maʻu ʻae fiemālie lahi ʻekinautolu ʻoku ʻofa ki hoʻo fono: pea ʻe ʻikai tūkia ʻakinautolu ʻi ha meʻa.
Der er stor Fred for dem, som elske din Lov, og der er ikke Anstød for dem.
166 ʻE Sihova, kuo u ʻamanaki ki hoʻo fakamoʻui, pea kuo u fai ki hoʻo ngaahi fekau.
Jeg ventede paa din Frelse, Herre! og jeg udførte dine Bud.
167 Kuo tauhi ʻe hoku laumālie ʻa hoʻo ngaahi fakamoʻoni; pea ʻoku ou ʻofa lahi ʻaupito ki ai.
Min Sjæl holdt dine Vidnesbyrd, og jeg elskede dem saare.
168 Kuo u fai ki hoʻo ngaahi akonaki mo hoʻo ngaahi fakamoʻoni: he ʻoku ʻi ho ʻao hoku ngaahi ʻaluʻanga kotoa pē.
Jeg holdt dine Befalinger og dine Vidnesbyrd; thi alle mine Veje ere aabenbare for dig.
169 ʻE Sihova, tuku ke aʻu atu ʻeku tangi ʻo ofi kiate koe: ke ke foaki mai ʻae poto ʻo hangē ko hoʻo folofola.
Lad mit Raab komme nær for dit Ansigt, Herre! og undervis mig efter dit Ord!
170 Tuku ke aʻu atu ʻeku lotu tāumaʻu ki ho ʻao: fakamoʻui au ʻo hangē ko hoʻo folofola.
Lad min ydmyge Begæring komme for dit Ansigt; fri mig efter dit Ord!
171 ʻE huaʻaki ʻe hoku loungutu ʻae fakamālō, ʻoka ke ka ako hoʻo ngaahi tuʻutuʻuni kiate au.
Mine Læber skulle udgyde Lovsang; thi du lærer mig dine Skikke.
172 ʻE lea ʻaki ʻe hoku ʻelelo hoʻo folofola: he ʻoku māʻoniʻoni hoʻo ngaahi fekau kotoa pē.
Min Tunge skal genlyde af dit Ord; thi alle dine Bud ere Retfærdighed.
173 Ke tokoni au ʻe ho nima; he kuo u fili hoʻo ngaahi akonaki.
Lad din Haand være mig til Hjælp; thi jeg har udvalgt dine Befalinger.
174 ʻE Sihova, ʻoku ou holi ki hoʻo fakamoʻui; pea ko hoʻo fono ko hoku fiefiaʻanga ia.
Jeg har Længsel efter din Frelse, Herre! og din Lov er min Lyst.
175 Tuku ke moʻui ʻa hoku laumālie, pea ʻe fakamālō ia kiate koe; pea ke tokoni au ʻe hoʻo ngaahi fakamaau.
Maatte min Sjæl dog leve og love dig, og dine Domme hjælpe mig!
176 Naʻaku hē ʻo hangē ko e sipi kuo mole; ke ke kumi hoʻo tamaioʻeiki; he ʻoku ʻikai ngalo ʻiate au hoʻo ngaahi fekau.
Jeg har faret vild; opsøg din Tjener som det fortabte Faar; thi dine Bud har jeg ikke glemt.
