Saame 118
1 Mou ʻatu ʻae fakafetaʻi kia Sihova he ʻoku angalelei ia: koeʻuhi ʻoku tolonga ʻo taʻengata ʻa ʻene ʻaloʻofa.
Halleluja! Tak Herren, thi han er god, thi hans miskundhed varer evindelig.
2 Ke lea ni ʻe ʻIsileli, “ʻOku tolonga ʻo taʻengata ʻa ʻene ʻaloʻofa.”
Israel sige: "Thi hans miskundhed varer evindelig!"
3 Ke lea ni ʻae fale ʻo ʻElone, “ʻOku tolonga ʻo taʻengata ʻa ʻene ʻaloʻofa.”
Arons Hus sige: "Thi hans Miskundhed varer evindelig!"
4 Tuku ke lea ni ʻakinautolu ʻoku nau manavahē kia Sihova, ʻoku tolonga ʻo taʻengata ʻa ʻene ʻaloʻofa.
De, som frygter HERREN, sige: "Thi hans Miskundhed varer evindelig!"
5 Naʻaku ui kia Sihova ʻi he mamahi: pea naʻe talia au ʻe Sihova, mo ne tuku au ki he potu ʻataʻatā.
Jeg påkaldte HERREN i Trængslen, HERREN svared og førte mig ud i åbent Land.
6 ʻOku kau maʻaku ʻa Sihova; ʻe ʻikai te u manavahē ko e hā ʻe faʻa fai ʻe he tangata kiate au.
HERREN, er med mig, jeg frygter ikke, hvad kan Mennesker gøre mig?
7 ʻOku fai maʻaku ʻa Sihova mo kinautolu ʻoku nau tokoni au: ko ia te u mamata ai kiate kinautolu ʻoku nau fehiʻa kiate au.
HERREN, han er min Hjælper, jeg skal se med Fryd på dem, der hader mig.
8 ʻOku lelei lahi ʻae falala kia Sihova ʻi he falala ki he tangata.
At ty til HERREN er godt fremfor at stole på Mennesker;
9 ʻOku lelei lahi ʻae falala kia Sihova ʻi he falala ki he ngaahi ʻeiki.
at ty til HERREN er godt fremfor at stole på Fyrster.
10 Naʻe kāpui au ʻe he ngaahi puleʻanga kotoa pē: ka ʻi he huafa ʻo Sihova te u fakaʻauha ʻakinautolu.
Alle Folkeslag flokkedes om mig, jeg slog dem ned i HERRENs Navn;
11 Naʻa nau takatakai au; ʻio, naʻa nau kāpui au: ka ʻi he huafa ʻo Sihova te u fakaʻauha ʻakinautolu.
de flokkedes om mig fra alle Sider, jeg slog dem ned i HERRENs Navn;
12 Naʻa nau kāpui au ʻo hangē ko e fanga pi; kuo tāmateʻi ʻakinautolu ʻo hangē ko e afi ʻi he ʻakau talatala: he te u fakaʻauha ʻakinautolu ʻi he huafa ʻo Sihova.
de flokkedes om mig som Bier, blussed op, som Ild i Torne, jeg slog dem ned i HERRENs Navn.
13 Kuo ke tekeʻi mālohi au koeʻuhi ke u hinga ai: ka naʻe tokoni au ʻe Sihova
Hårdt blev jeg ramt, så jeg faldt, men HERREN hjalp mig.
14 Ko hoku mālohi ʻa Sihova mo ʻeku hiva, pea kuo hoko ia ko hoku fakamoʻui.
Min Styrke og Lovsang er HERREN, han blev mig til Frelse.
15 Ko e lea ʻoe fiefia mo e fakamoʻui ʻoku ʻi he ngaahi fale fehikitaki ʻoe angatonu: ʻoku fai mālohi ʻae nima toʻomataʻu ʻo Sihova.
Jubel og Sejrsråb lyder i de retfærdiges Telte: "HERRENs højre øver Vælde,
16 Kuo hiki hake ʻae nima toʻomataʻu ʻo Sihova: ʻoku fai mālohi ʻae nima toʻomataʻu ʻo Sihova.
HERRENs højre er løftet, HERRENs højre øver Vælde!"
17 ʻE ʻikai te u mate, kae moʻui, ʻo fakahā ʻae ngaahi ngāue ʻa Sihova.
Jeg skal ikke dø, men leve og kundgøre HERRENs Gerninger.
18 Kuo tautea fakamamahiʻi au ʻe Sihova: ka ʻoku teʻeki ai te ne tukuange au ki he mate.
HERREN tugted mig hårdt, men gav mig ej hen i Døden.
19 Toʻo kiate au ʻae ngaahi matapā ʻoe māʻoniʻoni: te u hū ai, pea u fakamālō kia Sihova:
Oplad mig Retfærdigheds Porte, ad dem går jeg ind og lovsynger HERREN!
20 Ko e matapā eni ʻo Sihova, ʻaia ʻe hū ai ʻae angatonu.
Her er HERRENs Port, ad den går retfærdige ind.
21 Te u fakamālō kiate koe: he kuo ke ongoʻi au, pea kuo ke hoko ko hoku fakamoʻui.
Jeg vil takke dig, thi du bønhørte mig, og du blev mig til Frelse.
22 Ko e maka naʻe liʻaki ʻe he kau tufunga kuo hoko ia ko e fungani maka ʻoe tuliki.
Den Sten; Bygmestrene forkastede, er blevet Hovedhjørnesten.
23 Ko e ngāue eni ʻa Sihova; pea ko e meʻa fakaofo ʻi hotau ʻao.
Fra HERREN er dette kommet, det er underfuldt for vore Øjne.
24 Ko e ʻaho eni kuo ngaohi ʻe Sihova; te tau fiefia pea nekeneka ai.
Denne er Dagen, som HERREN har gjort, lad os juble og glæde os på den!
25 ʻE Sihova, ʻoku ou kole kiate koe, ke ke fakamoʻui ni: ʻE Sihova, ʻoku ou kole kiate koe, ke ke tuku mai ni ʻae monūʻia.
Ak, HERRE, frels dog, ak, HERRE; lad det dog lykkes!
26 Ke monūʻia ia ʻoku haʻu ʻi he huafa ʻo Sihova: kuo mau tāpuekina ʻakimoutolu mei he fale ʻo Sihova.
Velsignet den, der kommer, i HERRENs Navn; vi velsigner eder fra HERRENs Hus!
27 Ko e ʻOtua ko Sihova ia, ʻaia kuo ne fakahā ʻae maama kiate kitautolu: mou nonoʻo ʻae feilaulau ʻaki ʻae ngaahi afo ki he ngaahi nifo, ʻoe feilaulauʻanga.
HERREN er Gud, og han lod det lysne for os. Festtoget med Grenene slynge sig frem, til Alterets Horn er nået!
28 Ko koe ko hoku ʻOtua, pea te u fakamālō kiate koe: ko koe ko hoku ʻOtua, te u fakahikihikiʻi koe.
Du er min Gud, jeg vil takke dig, min Gud, jeg vil ophøje dig!
29 Mou ʻatu ʻae fakafetaʻi kia Sihova he ʻoku angalelei ia: koeʻuhi ʻoku tolonga ʻo taʻengata ʻa ʻene ʻaloʻofa.
Tak HERREN, thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig!
