< Saame 113 >
1 Mou fakamālō kia Sihova. Fakamālō, ʻakimoutolu ko e kau tamaioʻeiki ʻa Sihova, fakamālō ki he huafa ʻo Sihova.
Halleluja! Lova, de Herrens tenarar, lova Herrens namn!
2 Fakafetaʻi ki he huafa ʻo Sihova mei he ʻaho ni ʻo taʻengata.
Herrens namn vere lova frå no og til æveleg tid!
3 Ke fakamālō ki he huafa ʻo Sihova, mei he hopo hake ʻoe laʻā ʻo aʻu ki heʻene tō hifo.
Frå solekoma og til soleglad er Herrens namn høglova.
4 ʻOku māʻolunga hake ʻa Sihova ʻi he ngaahi puleʻanga kotoa pē, mo hono nāunau ʻoku māʻolunga hake ʻi he ngaahi langi.
Høg yver alle heidningar er Herren, yver himmelen er hans æra.
5 Ko hai ʻoku na tatau mo Sihova ko hotau ʻOtua, ʻaia ʻoku ʻafio ʻi ʻolunga,
Kven er som Herren, vår Gud? han som sit so høgt,
6 ʻOku ne fakamoʻulaloaʻi ia ke ʻafio ki he ngaahi meʻa ʻoku ʻi he langi, pea mo māmani!
han som ser so djupt i himmelen og på jordi,
7 ʻOku ne fokotuʻu hake ʻae masiva mei he efu, mo ne hiki hake ʻae paea mei he tuʻunga ʻotoʻota;
han som reiser den ringe or moldi og lyfter den fatige or skarnet
8 Koeʻuhi ke ne fakataha mo e ngaahi ʻeiki, pea ke kautaha mo e houʻeiki ʻo hono kakai.
til å setja honom hjå hovdingar, hjå sitt folks hovdingar;
9 ʻOku ne ngaohi ʻae fefine paʻa ke tauhi ʻae fale, pea ke hoko ʻi he fiefia ko e faʻē ʻae fānau. Mou fakamālō kia Sihova.
han som let ufruktsame bu heime som ei glad barnemor. Halleluja!