Saame 105
1 Mou ʻatu ʻae fakafetaʻi kia Sihova; ui ki hono huafa: fakahā ʻene ngaahi ngāue ʻi he ʻao ʻoe kakai.
Pris Herren, påkall hans navn, kunngjør blandt folkene hans store gjerninger!
2 Hiva kiate ia, hiva ʻaki ʻae ngaahi saame kiate ia: mou talanoa ʻaki ʻene ngaahi ngāue fakaofo kotoa pē.
Syng for ham, lovsyng ham, grund på alle hans undergjerninger!
3 Mou vikiviki ʻi hono huafa māʻoniʻoni: tuku ke fiefia ʻae loto ʻokinautolu ʻoku nau kumi kia Sihova.
Ros eder av hans hellige navn! Deres hjerte glede sig som søker Herren!
4 Kumi kia Sihova, mo hono mālohi: kumi maʻuaipē ki hono fofonga.
Spør efter Herren og hans makt, søk hans åsyn all tid!
5 Manatu ki heʻene ngaahi ngāue fakaofo ʻaia kuo ne fai; ʻa ʻene ngaahi mana, mo e ngaahi fakamaau ʻa hono fofonga;
Kom i hu hans undergjerninger som han har gjort, hans undere og hans munns dommer,
6 ʻAkimoutolu ʻae hako ʻo ʻEpalahame ko ʻene tamaioʻeiki, ʻakimoutolu ʻae fānau ʻa Sēkope ʻaia kuo ne fili.
I, hans tjener Abrahams avkom, Jakobs barn, hans utvalgte!
7 Ko ia, ko Sihova ko hotau ʻOtua, ʻoku ʻi māmani kotoa pē ʻa ʻene ngaahi fakamaau.
Han er Herren vår Gud, hans dommer er over all jorden.
8 Kuo manatu ʻe ia ki heʻene fuakava ʻo lauikuonga, ko e folofola ʻaia naʻa ne fekau ki he toʻutangata ʻe taha afe.
Han kommer evindelig sin pakt i hu, det ord han fastsatte for tusen slekter,
9 ʻA e fuakava ʻaia naʻa ne fai mo ʻEpalahame, pea mo ʻene fuakava kia ʻAisake;
den pakt han gjorde med Abraham, og sin ed til Isak;
10 Pea ne fokotuʻumaʻu ia kia Sēkope ko e fono, pea kia ʻIsileli ko e fuakava taʻengata:
og han stadfestet den som en rett for Jakob, som en evig pakt for Israel,
11 ʻO ne pehē, “Te u foaki kiate koe ʻae fonua ko Kēnani, ko e fuofua ʻo homou tofiʻa:”
idet han sa: Dig vil jeg gi Kana'ans land til arvelodd.
12 ʻI he lolotonga naʻe tokosiʻi pe honau kau tangata; ʻio, ko e tokosiʻi ʻaupito, mo e kau muli ʻi ai.
Da de var en liten flokk, få og fremmede der,
13 Lolotonga ʻa ʻenau ʻalu mei he faʻahinga ʻe taha ki ha faʻahinga kehe, pea mei he puleʻanga ʻe taha ki he kakai kehe;
og vandret fra folk til folk, fra et rike til et annet folk,
14 Naʻe ʻikai tuku ʻe ia ke fai kovi ʻe ha tangata ʻe taha kiate kinautolu: ʻio, naʻa ne valoki ʻae ngaahi tuʻi koeʻuhi ko kinautolu;
tillot han ikke noget menneske å gjøre vold imot dem, og han straffet konger for deres skyld:
15 ʻO ne pehē, “ʻOua naʻa ala kiate ia kuo u pani, pea ʻoua naʻa fai kovi ki heʻeku kau palōfita.”
Rør ikke ved mine salvede, og gjør ikke mine profeter noget ondt!
16 Pea naʻa ne ui foki ke hoko ʻae honge ki he fonua: naʻa ne fesiʻi ʻae tokotoko kotoa pē ʻoe mā,
Og han kalte hunger inn over landet, han brøt sønder hver støtte av brød.
17 Naʻa ne fekau ʻae tangata ke muʻomuʻa ʻiate kinautolu, ʻio, ko Siosefa ʻaia naʻe fakatau ke tamaioʻeiki:
Han sendte en mann foran dem, til træl blev Josef solgt.
18 Pea naʻa nau fakamamahiʻi hono vaʻe ʻaki ʻae ngaahi haʻi: naʻe tuia ia ʻe he ukamea:
De plaget hans føtter med lenker, hans sjel kom i jern,
19 ʻO aʻu ki he ʻaho naʻe hoko ai ʻene lea: naʻe ʻahiʻahiʻi ia ʻe he folofola ʻa Sihova.
inntil den tid da hans ord slo til, da Herrens ord viste hans uskyld.
20 Naʻe fekau ʻe he tuʻi ke vete ia; ʻio, ʻe he pule ʻoe kakai, pea naʻa ne tukuange ia ke tauʻatāina pe.
Da sendte kongen bud og lot ham løs, herskeren over folkeslag gav ham fri.
21 Naʻa ne fakanofo ia ko e ʻeiki ʻo hono fale, mo e pule ʻo ʻene koloa kotoa pē:
Han satte ham til herre over sitt hus og til hersker over alt sitt gods,
22 Ke haʻisia hono ngaahi ʻeiki ko ʻene faʻiteliha; mo akonakiʻi ʻa ʻene kau mātuʻa ʻi he poto.
forat han skulde binde hans fyrster efter sin vilje og lære hans eldste visdom.
23 Naʻe haʻu foki ʻa ʻIsileli ki ʻIsipite pea naʻe ʻāunofo ʻa Sēkope ʻi he fonua ʻo Hami.
Så kom Israel til Egypten, og Jakob bodde som fremmed i Kams land.
24 Pea naʻa ne fakatupu ʻo tokolahi ʻaupito ʻa hono kakai; pea ne ngaohi ʻakinautolu kenau mālohi hake ʻi honau ngaahi fili.
Og han gjorde sitt folk såre fruktbart og gjorde det sterkere enn dets motstandere.
25 Naʻa ne liliu honau loto kenau fehiʻa ki hono kakai, kenau fai kākā ki heʻene kau tamaioʻeiki.
Han vendte deres hjerte til å hate hans folk, til å gå frem med svik mot hans tjenere.
26 Naʻa ne fekau atu ʻa Mōsese ko ʻene tamaioʻeiki; mo ʻElone ʻaia naʻa ne fili.
Han sendte Moses, sin tjener, Aron som han hadde utvalgt.
27 Naʻa ne fakahā hono ngaahi fakaʻilonga ʻiate kinautolu, mo e ngaahi meʻa mana ʻi he fonua ʻo Hami.
De gjorde hans tegn iblandt dem og undere i Kams land.
28 Naʻe fekau ʻe ia ki he fakapoʻuli, pea ngaohi ia ko e poʻuli; pea naʻe ʻikai angatuʻu ʻakinautolu ki heʻene folofola.
Han sendte mørke og gjorde det mørkt, og de var ikke gjenstridige mot hans ord.
29 Naʻa ne liliu honau ngaahi vai ko e toto, mo tāmateʻi ʻenau ika.
Han gjorde deres vann til blod, og han drepte deres fisker.
30 Naʻe tupu ʻi honau fonua ʻae fanga poto ʻo lahi ʻaupito, ʻi he ngaahi loki ʻo honau ngaahi tuʻi.
Deres land vrimlet av frosk, endog i deres kongers saler.
31 Naʻe folofola ia, pea naʻe haʻu ʻae ngaahi lango kehekehe, mo e fanga kutu ʻi honau fonua.
Han talte, og det kom fluesvermer, mygg innen hele deres landemerke.
32 Naʻa ne ʻomi ʻae ʻuha maka kiate kinautolu ko e fetongi ʻoe ʻuha, mo e afi ʻoku ulo ʻi honau fonua.
Han gav dem hagl for regn, luende ild i deres land,
33 Naʻa ne taaʻi foki ʻenau ngaahi vaine, mo ʻenau ngaahi ʻakau ko e fiki; pea fesiʻi ʻae ngaahi ʻakau ʻo honau fonua.
og han slo ned deres vintrær og deres fikentrær, og brøt sønder trærne innen deres landemerke.
34 Naʻa ne folofola, pea naʻe haʻu ai ʻae fanga heʻe, mo e ngaahi ʻunufe ʻoku taʻefaʻalaua.
Han talte, og det kom gresshopper og gnagere uten tall,
35 Pea naʻa nau kai ke ʻosi ʻae ngaahi ʻakau kotoa pē ʻi honau fonua, pea nau fakaʻauha ʻae fua ʻo ʻenau ngoue.
og de åt op hver urt i deres land, og de åt op frukten på deres mark.
36 Naʻa ne taaʻi foki ʻae ʻuluaki fānau kotoa pē ʻi honau fonua, ko e fungani ʻo ʻenau mālohi kotoa pē.
Og han slo alt førstefødt i deres land, førstegrøden av all deres kraft.
37 Naʻa ne ʻomi foki ʻakinautolu mo e siliva mo e koula: pea naʻe ʻikai ai ha tokotaha naʻe vaivai ʻi honau ngaahi faʻahinga.
Og han førte dem ut med sølv og gull, og det fantes ingen i hans stammer som snublet.
38 Naʻe fiefia ʻa ʻIsipite ʻi heʻenau ʻalu hē naʻe tō kiate kinautolu ʻae manavahē koeʻuhi ko kinautolu.
Egypten gledet sig da de drog ut; for frykt for dem var falt på dem.
39 Naʻa ne fofola ʻae ʻao ko e fakamalu pea mo e afi ke fakamaama ʻi he pō.
Han bredte ut en sky til dekke og ild til å lyse om natten.
40 Naʻe kole ʻe he kakai, pea naʻa ne ʻomi ʻae fanga manupuna, mo ne fakamākona ʻaki ʻakinautolu ʻae mā ʻoe langi.
De krevde, og han lot vaktler komme og mettet dem med himmelbrød.
41 Naʻa ne fakaava ʻae maka, pea ʻoho mai ʻae ngaahi vai; pea naʻe tafe ia ʻi he ngaahi potu mōmoa ʻo hangē ko e vaitafe.
Han åpnet klippen, og det fløt vann; det løp gjennem det tørre land som en strøm.
42 He naʻa ne manatu ki heʻene talaʻofa māʻoniʻoni, mo ʻEpalahame ko ʻene tamaioʻeiki.
For han kom i hu sitt hellige ord, Abraham, sin tjener,
43 Pea ne ʻomi hono kakai ʻi he fiefia, mo kinautolu kuo ne fili ʻi he nekeneka:
og han førte sitt folk ut med glede, sine utvalgte med fryderop,
44 Pea ne foaki kiate kinautolu ʻae ngaahi fonua ʻoe hiteni, pea naʻa nau maʻu ʻae ngāue ʻae kakai
og han gav dem hedningefolks land, og hvad folkeslag med møie hadde vunnet, tok de til eie,
45 Koeʻuhi kenau tokanga ki heʻene ngaahi tuʻutuʻuni, mo tauhi ʻene ngaahi fekau. Mou fakamālō kia Sihova.
forat de skulde holde hans forskrifter og ta vare på hans lover. Halleluja!
