Lea Fakatātā 9
1 Kuo langa ʻe he poto ʻa hono fale, pea kuo ne tā mai ʻa hono pou ʻe fitu.
Visdommen bygged sig Hus, rejste sig støtter syv,
2 Kuo ne tāmateʻi ʻene fanga manu; kuo ne huʻi ʻene uaine; kuo ne teuteu foki hono keinangaʻanga.
slagted sit Kvæg og blanded sin Vin, hun har også dækket sit Bord;
3 Kuo ne fekau atu ʻene kau kaunanga; ʻoku kalanga ia mei he ngaahi potu māʻolunga ʻoe kolo,
hun har sendt sine Terner ud, byder ind på Byens højeste Steder:
4 “Ko hai ia ʻoku taʻepoto ke afe mai ia ki heni:” pea ʻoku lea ia, ʻo pehē, kiate ia ʻoku taʻeʻilo,
Hvo som er tankeløs, han komme hid, jeg taler til dem, som er uden Vid:
5 “Haʻu, ʻo kai ʻi heʻeku mā, ʻo inu ʻi he uaine kuo u huʻi ʻeau.
Kom og smag mit Brød og drik den Vin, jeg har blandet!
6 Liaki ʻae kau vale, ka ke moʻui; pea ke ʻalu ʻi he hala ʻoe faʻa ʻilo.”
Lad Tankeløshed fare, så skal I leve, skrid frem ad Forstandens Vej!
7 Ko ia ʻoku valoki ki he tangata manuki ʻoku fakamā ai ia: pea ʻoku pani ʻuli ia ʻaia ʻoku ne valokiʻi ʻae tangata angakovi.
Tugter man en Spotter, henter man sig Hån; revser man en gudløs, høster man Skam;
8 ʻOua naʻa valoki ki he tangata manuki, telia naʻa ne fehiʻa kiate koe: takitalaʻi ʻae tangata poto, pea ʻe ʻofa ai ia kiate koe.
revs ikke en Spotter, at han ikke skal hade dig, revs den vise, så elsker han dig;
9 ʻAko ki he tangata poto, pea ʻe ʻāsili ai ʻene poto: akonakiʻi ʻae angatonu, pea ʻe tupulekina ai ʻa ʻene ʻilo.
giv til den vise, så bliver han visere, lær den retfærdige, så øges hans Viden.
10 Ko e manavahē kia Sihova ko e kamataʻanga ia ʻoe poto: pea ko e ʻilo ʻoe māʻoniʻoni ko e fakakaukau poto ia.
HERRENs Frygt er Visdoms Grundlag, at kende den HELLIGE, det er Forstand.
11 He ko e meʻa ʻiate au ʻe fakalahi ho ngaahi ʻaho, pea ʻe fakalahi mo e taʻu ʻo hoʻo moʻui.
Thi mange bliver ved mig dine Dage, dine Livsårs Tal skal øges.
12 Kapau ko e poto koe, ʻoku ke poto pe maʻau: ka ke ka taukae, ko koe pe te ke ongoʻi ia.
Er du viis, er det til Gavn for dig selv; spotter du, bærer du ene Følgen!
13 ʻOku faʻa longoaʻa ʻae fefine vale: ʻoku taʻepoto ia, ʻoku ʻikai te ne ʻilo ha meʻa.
Dårskaben, hun slår sig løs og lokker og kender ikke til Skam;
14 He ʻoku nofo ia ʻi he matapā ʻo hono fale, ʻi he hekaʻanga ʻi he ngaahi potu māʻolunga ʻoe kolo,
hun sidder ved sit Huses indgang, troner på Byens Høje
15 Ke ui ki he kakai fononga, ʻakinautolu ʻoku ʻalu totonu atu ʻi honau hala:
og byder dem ind, der kommer forbi, vandrende ad deres slagne Vej:
16 “Ko hai ia ʻoku taʻepoto, ke afe mai ia ki heni:” pea ʻoku ne lea, ʻo pehē kiate ia, ʻoku taʻeʻilo,
Hvo som er tankeløs, han komme hid, jeg taler til dem, som er uden Vid:
17 “ko e vai ʻoku kaihaʻasi ʻoku melie ia, pea ʻoku ifoifo lelei ʻae mā ʻoku kai fakafufū.”
Stjålen Drik er sød, lønligt Brød er lækkert!
