Lea Fakatātā 9
1 Kuo langa ʻe he poto ʻa hono fale, pea kuo ne tā mai ʻa hono pou ʻe fitu.
Mudrost je sazidala sebi kuću, i otesala sedam stupova.
2 Kuo ne tāmateʻi ʻene fanga manu; kuo ne huʻi ʻene uaine; kuo ne teuteu foki hono keinangaʻanga.
Poklala je svoje klanice, pomiješala svoje vino i postavila svoj stol.
3 Kuo ne fekau atu ʻene kau kaunanga; ʻoku kalanga ia mei he ngaahi potu māʻolunga ʻoe kolo,
Poslala je svoje djevojke da objave svrh gradskih visina:
4 “Ko hai ia ʻoku taʻepoto ke afe mai ia ki heni:” pea ʻoku lea ia, ʻo pehē, kiate ia ʻoku taʻeʻilo,
“Tko je neiskusan, neka se svrati ovamo!” A nerazumnima govori:
5 “Haʻu, ʻo kai ʻi heʻeku mā, ʻo inu ʻi he uaine kuo u huʻi ʻeau.
“Hodite, jedite od mojega kruha i pijte vina koje sam pomiješala.
6 Liaki ʻae kau vale, ka ke moʻui; pea ke ʻalu ʻi he hala ʻoe faʻa ʻilo.”
Ostavite ludost, da biste živjeli, i hodite putem razboritosti.”
7 Ko ia ʻoku valoki ki he tangata manuki ʻoku fakamā ai ia: pea ʻoku pani ʻuli ia ʻaia ʻoku ne valokiʻi ʻae tangata angakovi.
Tko poučava podrugljivca, prima pogrdu, i tko prekorava opakoga, prima ljagu.
8 ʻOua naʻa valoki ki he tangata manuki, telia naʻa ne fehiʻa kiate koe: takitalaʻi ʻae tangata poto, pea ʻe ʻofa ai ia kiate koe.
Ne kori podsmjevača, da te ne zamrzi; kori mudra, da te zavoli.
9 ʻAko ki he tangata poto, pea ʻe ʻāsili ai ʻene poto: akonakiʻi ʻae angatonu, pea ʻe tupulekina ai ʻa ʻene ʻilo.
Pouči mudroga, i bit će još mudriji; uputi pravednoga, i uvećat će se njegovo znanje.
10 Ko e manavahē kia Sihova ko e kamataʻanga ia ʻoe poto: pea ko e ʻilo ʻoe māʻoniʻoni ko e fakakaukau poto ia.
Gospodnji strah početak je mudrosti, a razboritost je spoznaja Presvetog.
11 He ko e meʻa ʻiate au ʻe fakalahi ho ngaahi ʻaho, pea ʻe fakalahi mo e taʻu ʻo hoʻo moʻui.
“Po meni ti se umnožavaju dani i množe ti se godine života.
12 Kapau ko e poto koe, ʻoku ke poto pe maʻau: ka ke ka taukae, ko koe pe te ke ongoʻi ia.
Ako si mudar, sebi si mudar; budeš li podsmjevač, sam ćeš snositi.”
13 ʻOku faʻa longoaʻa ʻae fefine vale: ʻoku taʻepoto ia, ʻoku ʻikai te ne ʻilo ha meʻa.
Gospođa ludost puna je strasti, prosta je i ne zna ništa.
14 He ʻoku nofo ia ʻi he matapā ʻo hono fale, ʻi he hekaʻanga ʻi he ngaahi potu māʻolunga ʻoe kolo,
I sjedi na vratima svoje kuće na stolici, u gradskim visinama,
15 Ke ui ki he kakai fononga, ʻakinautolu ʻoku ʻalu totonu atu ʻi honau hala:
te poziva one koji prolaze putem, koji ravno idu svojim stazama:
16 “Ko hai ia ʻoku taʻepoto, ke afe mai ia ki heni:” pea ʻoku ne lea, ʻo pehē kiate ia, ʻoku taʻeʻilo,
“Tko je neiskusan, neka se svrati ovamo!” I nerazumnomu govori:
17 “ko e vai ʻoku kaihaʻasi ʻoku melie ia, pea ʻoku ifoifo lelei ʻae mā ʻoku kai fakafufū.”
“Kradena je voda slatka i ugodno je potajno jesti kruh.”
