Lea Fakatātā 3
1 ʻE hoku foha, ʻoua naʻa fakangaloʻi ʻa ʻeku fono; ka ke tauhi ʻe ho loto ʻa ʻeku ngaahi fekau:
Son min, gløym ikkje læra mi! Lat hjarta varveitsla bodi mine!
2 He koeʻuhi ʻe fakalahi ʻaki ia kiate koe ʻae ngaahi ʻaho lōloa, mo e moʻui fuoloa, pea mo e melino.
For livetid lang og livs-år i mengd og velferd dei gjev deg i rikaste mål.
3 Ke ʻoua naʻa mahuʻi ʻiate koe ʻae manavaʻofa mo e moʻoni: nonoʻo ia ki ho kia; tohi ia ki he kakano ʻo ho loto:
Lat ei kjærleik og truskap vika frå deg, men bitt deim um halsen på deg, skriv deim på di hjartetavla!
4 Ko ia te ke ʻilo ai ʻae lelei, pea ʻe tāpuekina koe ʻi he ʻao ʻoe ʻOtua mo e tangata.
Då vinn du ynde og fær godt vit for augo på Gud og menneskje.
5 Falala kia Sihova ʻaki ho loto kotoa; pea ʻoua naʻa ke faʻaki ki ho poto ʻoʻou.
Lit på Herren av heile ditt hjarta men set ikkje lit til ditt vit!
6 Ke ke fakaongoongo kiate ia ʻi ho hala kotoa pē, pea ʻe fakatonutonu ʻe ia ho ngaahi ʻaluʻanga.
Tenk på honom i all di ferd! So jamnar han dine vegar.
7 ʻOua naʻa ke pehē ʻi ho mata ʻoʻou, ʻoku ke poto: ka ke manavahē kia Sihova, pea tafoki mei he kovi.
Ver ikkje vis i eigne augo, ottast Herren og vik frå det vonde.
8 ʻE hoko ia ko e moʻui ki ho pito, mo e uho ki ho ngaahi hui.
Det vert til helsebot for holdet ditt, og kveik for beini dine.
9 Fakaʻapaʻapa kia Sihova ʻaki hoʻo koloa, pea mo e ʻuluaki fua ʻo hoʻo meʻa kotoa pē kuo tupu:
Æra Herren med eiga di og med fyrstegrøda av all di avling.
10 Ko ia ʻe fonu ai ho ngaahi feleoko ʻi he mahu, pea ʻe hā ʻae uaine foʻou mei hoʻo ngaahi tataʻoʻanga.
Då vert dine lødor rikleg fyllte, og safti renn yver i persorne dine.
11 ʻE hoku foha, ʻoua naʻa ke manukiʻi ʻae tautea meia Sihova; pea ʻoua naʻa ke fiu ʻi heʻene valoki:
Son min, ei du vanvyrde Herrens age, og ver ikkje leid for hans refsing!
12 He ko ia ʻoku ʻofa ki ai ʻa Sihova ʻoku ne tautea; ʻo hangē pe ko e tamai ki he foha ʻoku ne fiemālie ai.
For Herren agar den han elskar, som ein far med den son han hev kjær.
13 ʻOku monūʻia ʻae tangata ko ia ʻoku ne maʻu ʻae poto, mo e tangata ʻoku ne lavaʻi ʻae ʻilo.
Sæl den mann som hev funne visdom, og den mann som vinn seg vit!
14 He ʻoku maʻongoʻonga hake ia ʻi he fakatau ʻoe siliva, mo hono mahuʻinga ʻi he koula lelei.
For det er betre å kjøpa visdom enn sylv, og den vinning han gjev, er betre enn gull.
15 ʻOku mahuʻinga hake ia ʻi he ngaahi maka koloa: pea ʻoku ʻikai tatau mo ia ʻae ngaahi meʻa kotoa pē ʻoku ke faʻa holi ki ai.
Dyrare er han enn perlor, av alle dine skattar er ingen som han.
16 ʻOku ʻi hono nima toʻomataʻu ʻae ngaahi ʻaho lōloa; pea ʻoku ʻi hono nima toʻohema ʻae koloa mo e ongoongolelei.
Langt liv hev han i høgre handi, og i vinstre rikdom og æra.
17 Ko hono ngaahi hala ko e hala ʻoe fiemālie, pea ʻoku melino ʻa hono ngaahi ʻaluʻanga kotoa pē.
Hans vegar er hugnads-vegar, og alle hans stigar er velferd.
18 Ko e ʻakau ia ʻoe moʻui kiate kinautolu ʻoku puke kiate ia: pea ʻoku monūʻia ʻakinautolu kotoa pē ʻoku kuku ia ke maʻu.
Han er livsens tre for deim som grip han, og dei som held han fast, er sæle.
19 Kuo fokotuʻu ʻe Sihova ʻae tuʻunga ʻo māmani ʻi he poto; pea ʻi he ʻilo kuo ne teuteu ai ʻae ngaahi langi.
Med visdom hev Herren grunnfest jordi, med vit hev han laga himmelen.
20 Ko e meʻa ʻi heʻene faʻa ʻilo ʻoku mapunopuna hake ai ʻae ngaahi loloto, pea ʻoku toʻi ʻae hahau mei he ngaahi ʻao.
Ved hans kunnskap fossa vatnet or djupi, og frå skyerne dryp det dogg.
21 E hoku foha, ʻoua naʻa ke tuku ke mole atu ia mei ho ʻao: tauhi ke maʻu ʻae poto moʻoni mo e ʻiloʻilo.
Son min! Slepp ikkje augo av deim, tak vare på visdom og ettertanke!
22 Pea ʻe hoko ai ia ko e moʻui ki ho laumālie, mo e teunga lelei ki ho kia.
So skal dei vera liv for sjæli di og prydnad um halsen din.
23 Pea te ke toki ʻalu lelei ʻi ho hala, pea ʻe ʻikai tūkia ho vaʻe.
Då vandrar du trygt din veg og støyter ikkje din fot.
24 ʻOka ke ka tokoto ki lalo, ʻe ʻikai te ke manavahē: ʻio, te ke tokoto hifo, pea ʻe melie hoʻo mohe kiate koe.
Når du legg deg, so kvekk du’kje upp, men du ligg og søv so godt.
25 ʻOua naʻa ke manavahē ki ha meʻa fakailifia ʻoku fakafokifā mai; pe ki he fakaʻauha ʻoe angahala, ʻoka hoko mai ia.
Du skal ikkje ottast for bråstøkk, eller uver som yver ugudlege kjem.
26 He ko ho falalaʻanga ʻa Sihova, pea ʻe fakahaofi ʻe ia ho vaʻe ke ʻoua naʻa ʻefihia.
For Herren skal vera di tiltru, og han skal vara din fot frå snara.
27 ʻOua naʻa taʻofi ʻae lelei meiate kinautolu ʻoku totonu ke ʻatu ia ki ai, ʻo kapau ʻoku ʻi ho nima hono mafai.
Haldt ei burte det gode frå deim som treng det, når det stend i di magt å gjeva det!
28 ʻOua naʻa ke pehē ki ho kaungāʻapi, “ʻAlu, pea ke toe haʻu, pea te u foaki ia kiate koe ʻapongipongi;” kae ʻosi ʻoku ke maʻu pe ʻae meʻa ʻiate koe.
Seg ikkje til grannen din: «Gakk og kom att! Eg skal gjeva deg i morgon» - når du hev det no!
29 ʻOua naʻa ke filioʻi kovi ki ho kaungāʻapi, he ʻoku ne nofo falala pe kiate koe.
Tenk ikkje på vondt mot grannen din, når han bur trygt hjå deg!
30 ʻOua naʻa fekuki mo ha taha taʻehanoʻuhinga, ʻo kapau kuo ʻikai ke fai ʻe ia ha kovi kiate koe.
Trætta ikkje med nokon utan grunn, når han ei hev gjort deg vondt!
31 ʻOua naʻa ke meheka ki he tangata fakamālohi, pea ʻoua naʻa ke fili ki hono ngaahi hala ʻoʻona.
Ovunda ikkje ein valdsmann, og vel ikkje nokon av alle hans vegar!
32 He ko e angahala ʻoku fakalielia ia kia Sihova: ka ʻoku ʻi he māʻoniʻoni ʻa hono finangalo fufū.
For den falske er ei gruv for Herren, men med ærlege hev han umgang.
33 ʻOku ʻi he fale ʻoe angahala ʻae fakamalaʻia meia Sihova: ka ʻoku ne tāpuakiʻi ʻae nofoʻanga ʻoe angatonu.
Herrens forbanning er i huset hjå den gudlause, men heimen åt rettferdige velsignar han.
34 Ko e moʻoni ʻoku ne manukiʻi ʻae kau manuki: ka ʻoku foaki ʻe ia ʻae lelei ki he angavaivai.
Gjeld det spottarar, so spottar han, men dei audmjuke gjev han nåde.
35 ʻE maʻu ʻe he poto ʻae ongoongolelei: ka ko e hakeakiʻi ʻoe vale ko e meʻa fakamā.
Vismenner erver æra, men dårer ber med seg skam til løn.
