Lea Fakatātā 2
1 ʻE hoku foha, kapau te ke maʻu ʻa ʻeku ngaahi lea, mo fakafufū ʻiate koe ʻa ʻeku ngaahi fekau;
Min Søn, når du tager imod mine ord og gemmer mine Pålæg hos dig,
2 Koeʻuhi ke fakatokangaʻi ho telinga ki he poto, pea ke tokanga ai ho loto ki he faʻa fakakaukau;
idet du låner Visdom Øre og bøjer dit Hjerte til Indsigt,
3 ʻIo, kapau te ke tangi ki he ʻilo, pea ke hiki hake ho leʻo ke maʻu ʻae fakakaukau:
ja, kalder du på Forstanden og løfter din Røst efter Indsigt,
4 Kapau te ke kumi ki ai ʻo hangē ko e siliva, pea hakule ki ai ʻo hangē ko e koloa kuo fufū;
søger du den som Sølv og leder den op som Skatte,
5 Te ke toki ʻilo ai ʻae manavahē kia Sihova, pea maʻu ʻae ʻiloʻi ʻoe ʻOtua.
da nemmer du HERRENs Frygt og vinder dig Kundskab om Gud.
6 He ʻoku foaki ʻe Sihova ʻae poto: ʻoku haʻu mei hono fofonga ʻae ʻilo mo e fakakaukau.
Thi HERREN, han giver Visdom, fra hans Mund kommer Kundskab og Indsigt.
7 ʻOku tokonaki ʻe ia ʻae poto ʻaonga maʻa e kakai māʻoniʻoni: ko e fakaū ia kiate kinautolu ʻoku ʻaʻeva ʻi he angatonu.
Til retsindige gemmer han Lykke, han er Skjold for alle med lydefri Vandel,
8 ʻOku ne tauhi ʻae hala ʻoe fakamaau; pea ʻoku ne maluʻi ʻae hala ʻo ʻene kakai māʻoniʻoni.
idet han værner Rettens Stier og vogter sine frommes Vej.
9 Pea te ke toki ʻilo ai ʻae māʻoniʻoni, mo e fakamaau, mo e fai totonu; ʻio, ʻae hala lelei kotoa pē.
Da nemmer du Retfærd, Ret og Retsind, hvert et Spor, som er godt.
10 ʻOka hū ʻae poto ki ho loto, pea mālie ʻae ʻilo ki ho laumālie;
Thi Visdom kommer i dit Hjerte, og Kundskab er liflig for din Sjæl;
11 ʻE fakamoʻui koe ʻe he faʻa fakakaukau, pea ʻe tauhi koe ʻe he poto:
Kløgt skal våge over dig, Indsigt være din Vogter -
12 Ke fakamoʻui koe mei he hala ʻoe tangata kovi, mei he tangata ʻoku lea ʻaki ʻae ngaahi meʻa kovi;
idet den frier dig fra den ondes Vej, fra Folk, hvis Ord kun er vrange, -
13 ʻAia ʻoku liʻaki ʻae hala ʻoe māʻoniʻoni, kae ʻalu ʻi he ngaahi hala ʻoe fakapoʻuli;
som går fra de lige Stier for at vandre på Mørkets Veje.
14 ʻAia ʻoku fiefia ke fai kovi, pea ʻoku fiemālie ʻi he talangataʻa ʻae angahala;
som glæder sig ved at gøre ondt og jubler over vrangt og ondt,
15 Pea ʻoku pikopiko hono ngaahi hala, pea kovi ʻa hono ngaahi ʻaluʻanga:
de, som går krogede Stier og følger bugtede Spor -
16 Ke fakamoʻui koe mei he fefine muli, ʻio, mei he muli ʻoku lea fakaoloolo;
idet den frier dig fra Andenmands Hustru, fra fremmed Kvinde med sleske Ord,
17 ʻAia kuo ne liʻaki ʻae fakahinohino ʻi heʻene kei siʻi, pea kuo ne fakangalongaloʻi ʻae fuakava ʻa hono ʻOtua.
der sviger sin Ungdoms Ven og glemmer sin Guds Pagt;
18 He ʻoku tahifohifo hono fale ki he mate, pea mo hono ʻalunga ki he kakai mate.
thi en Grav til Døden er hendes Hus, til Skyggerne fører hendes Spor;
19 ʻOku ʻikai toe foki mai ha taha ʻoku ʻalu atu kiate ia, pea ʻoku ʻikai ke puke ʻekinautolu ki he ngaahi hala ʻoe moʻui.
tilbage vender ingen, som går ind til hende, de når ej Livets Stier
20 Koeʻuhi ke ke ʻeveʻeva koe ʻi he hala ʻae kakai angalelei, pea ke maʻu ʻae ngaahi ʻaluʻanga ʻoe māʻoniʻoni.
at du må vandre de godes Vej og holde dig til de retfærdiges Stier;
21 Koeʻuhi ʻe nofo ʻae angatonu ʻi he fonua, pea ʻe nofomaʻu ʻi ai ʻae haohaoa.
thi retsindige skal bo i Landet, lydefri levnes deri,
22 Ka ʻe motuhi atu ʻae angahala mei he māmani, pea ʻe taʻaki fuʻu hake mei ai ʻae fai kovi.
men gudløse ryddes af Landet, troløse rykkes derfra.
