Filipai 4

1 Ko ia, ko hoku kāinga ʻofeina ʻoku ou holi ki ai, ko e fiefiaʻanga mo ʻeku teunga, ʻae ʻofeina lahi, ke mou tuʻumaʻu ʻi he ʻEiki.

Όθεν, αδελφοί μου αγαπητοί και επιπόθητοι, χαρά και στέφανός μου, ούτω στέκεσθε εν Κυρίω, αγαπητοί.

2 ‌ʻOku ou kole kia ʻIuotia, pea u kole kia Siniteke, ke na loto taha pe ʻi he ʻEiki.

Παρακαλώ την Ευωδίαν, παρακαλώ και την Συντύχην, να φρονώσι το αυτό εν Κυρίω·

3 Pea ʻoku ou kole atu kiate koe foki, ko [hoku ]hoa moʻoni, ke ke tokoniʻi ʻae kau fefine ko ia naʻe ngāue mo au ʻi he ongoongolelei, mo Kelemeni foki, pea mo hono toe ʻo ʻeku kaunga ngāue, ʻaia ʻoku ʻi he tohi ʻoe moʻui honau hingoa.

και παρακαλώ και σε, σύντροφε γνήσιε, βοήθει αυτάς αίτινες συνηγωνίσθησαν μετ' εμού εις το ευαγγέλιον ομού και με τον Κλήμεντα και τους λοιπούς συνεργούς μου, των οποίων τα ονόματα είναι εν βιβλίω ζωής.

4 Fiefia maʻuaipē ʻi he ʻEiki: ʻoku ou toe pehē, Fiefia.

Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε· πάλιν θέλω ειπεί, Χαίρετε.

5 Tuku ke ʻilo ʻe he kakai kotoa pē hoʻomou ʻulungāanga lelei. ʻOku ofi ʻae ʻEiki.

Η επιείκειά σας ας γείνη γνωστή εις πάντας τους ανθρώπους. Ο Κύριος είναι πλησίον.

6 ‌ʻOua naʻa tokanga mamahi ki ha meʻa ʻe taha; kae fakahā atu hoʻomou holi ʻi he meʻa kotoa pē, ki he ʻOtua, ʻi he lotu mo e lotu tāumaʻu mo e fakafetaʻi.

Μη μεριμνάτε περί μηδενός, αλλ' εν παντί πράγματι ας γνωρίζωνται τα ζητήματά σας προς τον Θεόν μετ' ευχαριστίας διά της προσευχής και της δεήσεως.

7 Pea ko e melino ʻoe ʻOtua, ʻaia ʻoku lahi hake ʻaupito ʻi he faʻa ʻiloa, te ne maluʻi homou laumālie mo homou loto ʻia Kalaisi Sisu.

Και η ειρήνη του Θεού η υπερέχουσα πάντα νούν θέλει διαφυλάξει τας καρδίας σας και τα διανοήματά σας διά του Ιησού Χριστού.

8 E kāinga, ko hono fakaʻosi [eni], ke ʻilonga ʻae ngaahi meʻa ʻoku moʻoni, ke ʻilonga ʻae ngaahi meʻa ʻoku matamatalelei, ke ʻilonga ʻae ngaahi meʻa ʻoku totonu, ke ʻilonga ʻae ngaahi meʻa ʻoku māʻoniʻoni, ke ʻilonga ʻae ngaahi meʻa ʻoku fakaʻofoʻofa, ke ʻilonga ʻae ngaahi meʻa ʻoku ongoongolelei; kapau ʻoku ai ha lelei, pe ha meʻa ke fakamālōʻia, tokanga ki he ngaahi meʻa ko ia.

Το λοιπόν, αδελφοί, όσα είναι αληθή, όσα σεμνά, όσα δίκαια, όσα καθαρά, όσα προσφιλή, όσα εύφημα, αν υπάρχη τις αρετή και εάν τις έπαινος, ταύτα συλλογίζεσθε·

9 Ko e ngaahi meʻa ko ia, naʻa mou akonekina ai, mo maʻu, mo ongoʻi, mo mamata ki ai, ʻiate au, fai ia: pea ʻe ʻiate kimoutolu ʻae ʻOtua ʻoe melino.

εκείνα τα οποία και εμάθετε και παρελάβετε και ηκούσατε και είδετε εν εμοί, ταύτα πράττετε και ο Θεός της ειρήνης θέλει είσθαι μεθ' υμών.

10 Ka naʻaku fiefia lahi ʻi he ʻEiki, koeʻuhi kuo toe ake ki mui ni hoʻomou tokanga kiate au; ʻaia naʻa mou tokanga ai foki, ka naʻa mou taʻehafaingamālie.

Εχάρην δε εν Κυρίω μεγάλως ότι τώρα τέλος πάντων εδείξατε αναθάλλουσαν την υπέρ εμού φροντίδα· περί του οποίου και εφροντίζετε, πλην δεν είχετε ευκαιρίαν.

11 Ka ʻoku ʻikai te u lea koeʻuhi ko ha masiva: he kuo akonekina au, ke u fiemālie ʻi he meʻa kotoa pē teu ʻi ai.

Ουχί ότι λέγω τούτο διότι υστερούμαι· επειδή εγώ έμαθον να ήμαι αυτάρκης εις όσα έχω.

12 ‌ʻOku ou ʻilo ke fai ʻi he masiva, pea ʻoku ou ʻilo ke fai ʻi he maʻu ʻo lahi: kuo akonekina au ʻi he potu kotoa pē mo e meʻa kotoa pē ke mākona pe fiekaia, ke u maʻu ʻo lahi pea ke kātaki ʻae masiva.

Εξεύρω να ταπεινόνωμαι, εξεύρω και να περισσεύωμαι· εν παντί τόπω και κατά πάντα είμαι δεδιδαγμένος και να χορτάζωμαι και να πεινώ, και να περισσεύωμαι και να υστερώμαι·

13 ‌ʻOku ou faʻa fai ʻae ngaahi meʻa kotoa pē ʻia Kalaisi ʻoku ne fakamālohiʻi au.

τα πάντα δύναμαι διά του ενδυναμούντός με Χριστού.

14 Ka neongo ia, kuo mou fai lelei ʻi hoʻomou kau ʻi heʻeku mamahi.

Πλην καλώς επράξατε γενόμενοι συγκοινωνοί εις την θλίψιν μου.

15 Pea ko eni, ʻae kau Filipai, ke mou ʻilo foki, ʻi he kamataʻanga ʻoe ongoongolelei, ʻi heʻeku ʻalu mei Masitōnia, naʻe ʻikai kau ha siasi ʻe taha kiate au ʻi he fefoakiʻaki, ka ko kimoutolu pe.

Εξεύρετε δε και σεις, Φιλιππήσιοι, ότι εν αρχή του ευαγγελίου, ότε εξήλθον από Μακεδονίας, ουδεμία εκκλησία συνεκοινώνησε μετ' εμού περί δόσεως και λήψεως, ειμή σεις μόνοι,

16 Naʻa mo ʻeku ʻi Tesalonika naʻa mou tokoni ʻo liunga taha mo liunga ua ki heʻeku masiva.

διότι και εν Θεσσαλονίκη και άπαξ και δις μοι επέμψατε εις την χρείαν μου.

17 Kae ʻikai ʻi heʻeku holi ki ha foaki: ka ʻoku ou holi ki ha fua ʻe ʻaonga kiate kimoutolu.

Ουχί ότι ζητώ το δώρον, αλλά ζητώ τον καρπόν τον πλεονάζοντα εις λογαρισμόν σας.

18 Ka kuo ʻiate au kotoa pē, pea lahi ʻaupito: ʻoku ou mahu, he kuo u maʻu ia Epafalotaito ʻae ngaahi meʻa meiate kimoutolu, ko e ngangatu ʻoe meʻa namu kakala, ko e feilaulau ʻaonga, pea lelei ki he ʻOtua.

Έχω όμως πάντα και περισσεύομαι· ενεπλήσθην δεχθείς παρά του Επαφροδίτου τα σταλέντα από σας, οσμήν ευωδίας, θυσίαν δεκτήν, ευάρεστον εις τον Θεόν.

19 Ka ʻe taufetuku ʻe hoku ʻOtua ki hoʻomou masiva kotoa pē, ʻo fakatatau ki heʻene koloa ʻi he nāunau ʻia Kalaisi Sisu.

Ο δε Θεός μου θέλει εκπληρώσει πάσαν χρείαν σας κατά τον πλούτον αυτού εν δόξη διά Ιησού Χριστού.

20 Pea ko eni, ke ʻi he ʻOtua ko ʻetau Tamai ʻae nāunau ʻo taʻengata pea taʻengata. ʻEmeni. (aiōn g165)

Εις δε τον Θεόν και Πατέρα ημών έστω η δόξα εις τους αιώνας των αιώνων· αμήν. (aiōn g165)

21 ‌ʻOfa atu ki he kāinga māʻoniʻoni kotoa pē ʻia Kalaisi Sisu. Ko e kāinga ʻoku ʻiate au ʻoku ʻofa atu kiate kimoutolu.

Ασπάσθητε πάντα άγιον εν Χριστώ Ιησού. Σας ασπάζονται οι μετ' εμού αδελφοί.

22 ‌ʻOku ʻofa atu ʻae kāinga māʻoniʻoni kotoa pē kiate kimoutolu, kae lahi hake ʻakinautolu ʻoku ʻi he fale ʻo Sisa.

Σας ασπάζονται πάντες οι άγιοι, μάλιστα δε οι εκ της οικίας του Καίσαρος.

23 Ke ʻiate kimoutolu kotoa pē ʻae ʻofa ʻa hotau ʻEiki ko Sisu Kalaisi. ʻEmeni.

Η χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού είη μετά πάντων υμών· αμήν.