< Nomipā 31 >
1 Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,
Og Herren tala til Moses, og sagde:
2 “Totongi ki he kau Mitiane koeʻuhi ko e fānau ʻa ʻIsileli: pea hili ia ʻe tānaki ko e ki ho kakai.”
«Du skal taka hemn for det som midjanitarne hev gjort Israels-borni; sidan skal du fara til federne dine.»
3 Pea naʻe lea ʻa Mōsese ki he kakai, ʻo pehē, “Teu ʻa homou niʻihi ki he tau, pea tuku ʻakinautolu ke nau ō ki he kau Mitiane, ke totongi ʻa Sihova ki Mitiane.
Då tala Moses til folket, og sagde: «Lat nokre av mannskapet dykkar bu seg til herferd! Dei skal koma yver midjanitarne, og føra Herrens hemn yver Midjan.
4 Ko e toko afe ʻi he faʻahinga taki taha ke mou fekau ki he tau ʻi he faʻahinga kotoa pē ʻo ʻIsileli.”
Tusund mann frå kvar av Israels-ætterne skal de senda ut i herferd.»
5 Pea ko ia naʻe tukuange ai ʻi he ngaahi toko afe ʻo ʻIsileli ʻae toko afe mei he faʻahinga taki taha kotoa pē, ko e tokotaha mano ma toko ua afe kuo toʻo mahafu ke tau.
Av dei mange tusund i Israel baud dei då ut tusund mann frå kvar ætt, tolv tusund herbudde menner.
6 Pea naʻe fekau ʻakinautolu ʻe Mōsese ki he tau, ʻo tautau toko afe mei he faʻahinga taki taha, ʻakinautolu mo Finiasi ko e foha ʻo ʻEliesa ko e taulaʻeiki, ki he tau, mo e ngaahi meʻa toputapu, pea mo e ngaahi meʻalea ʻi hono nima ke ifi ʻaki.
Deim sende Moses ut i herferd, tusund mann frå kvar ætt, og med deim sende han Pinehas, son åt Eleazar, øvstepresten; han hadde med seg dei heilage gognerne og stridslurarne.
7 Pea naʻa nau tau ki he kau Mitiane, ʻo hangē ko e fekau ʻa Sihova kia Mōsese; pea naʻa nau teʻia ʻae kakai tangata fulipē.
Og dei gjorde ei herferd mot Midjan, so som Herren hadde sagt med Moses, og slo i hel alle karmenner.
8 Pea naʻa nau teʻia ʻae ngaahi tuʻi ʻo Mitiane kaeʻumaʻā ʻae kakai kehe naʻe teʻia; ʻaia ko Ivi, mo Lekimi, mo Sua, mo Hua, mo Lepa, ko e ngaahi tuʻi ʻe toko nima ʻo Mitiane: pea naʻa nau taaʻi foki ʻa Pelami ko e foha ʻo Peoli ʻaki ʻae heletā.
Og millom deim som dei drap, var kongarne i Midjan, Evi og Rekem og Sur og Hur og Reba, dei fem Midjans-kongarne; og Bileam, son åt Beor, fall og for sverdet deira.
9 Pea naʻe taki pōpula ʻe he fānau ʻa ʻIsileli ʻae kau fefine kotoa pē ʻo Mitiane, mo ʻenau fānau iiki, pea naʻa nau maʻu ʻenau fanga manu kotoa pē, mo ʻenau fanga sipi kotoa pē, mo ʻenau koloa kotoa pē.
So tok dei konorne og borni åt midjanitarne og klyvdyri og bufeet deira og alt det dei åtte;
10 Pea naʻa nau tutu ʻenau ngaahi kolo kotoa pē ʻaia naʻa nau nofo ai, pea mo honau ngaahi fale māʻolunga lelei ʻaki ʻae afi.
og alle borgarne i det landet dei hadde slege seg ned i og alle tjeldlægri deira, sette dei eld på.
11 Pea naʻa nau ʻave ʻae koloa kotoa pē, mo e koloa veteki kotoa pē, ʻae kau tangata mo e fanga manu.
Og alt herfanget og alt folket og feet dei hadde teke,
12 Pea naʻa nau ʻomi ʻae kau pōpula, pea mo e koloa vete, mo e koloa, kia Mōsese, mo ʻEliesa ko e taulaʻeiki, pea mo e kakai ʻoe fānau ʻa ʻIsileli, ki he ʻapitanga ʻi he ngaahi toafa ʻo Moape, ʻaia ʻoku ʻi Sioatani [ʻo ofi ]ki Seliko.
førde dei dit som Moses og Eleazar, øvstepresten, og heile Israels-lyden var - til lægret på Moabmoarne ved Jordan, midt for Jeriko - både fangarne og feet og alt det andre herfanget.
13 Pea naʻe ʻalu atu ʻa Mōsese, mo ʻEliesa ko e taulaʻeiki, mo e houʻeiki kotoa pē ʻoe kakai, kenau fetaulaki mo kinautolu ki he tuʻa ʻapitanga.
Og Moses og Eleazar, øvstepresten, og alle dei høgste i lyden gjekk til møtes med deim utanfor lægret.
14 Pea naʻe tuputāmaki ʻa Mōsese ki he houʻeiki ʻoe kautau, mo e ngaahi ʻeiki ʻoe ngaahi toko afe, mo e ngaahi ʻeiki ʻoe ngaahi toko teau, ʻakinautolu naʻe foki mai mei he tau.
Men Moses var vond på hovdingarne som kom heim frå stridsferdi, både dei som stod yver tusund og dei som stod yver hundrad mann,
15 Pea naʻe pehē ʻe Mōsese kiate kinautolu, “Kuo mou fakamoʻui ʻae kau fefine kenau moʻui kotoa pē?
og han sagde til deim: «Hev de spart alle kvinnorne?
16 Vakai mai, ko kinautolu eni naʻa nau fakaangahalaʻi ʻa ʻIsileli, ʻi he akonaki ʻa Pelami, ke fai meʻa kovi kia Sihova ʻi he meʻa ʻa Peoli, pea naʻe hoko ai ʻae mahaki fakaʻauha ki he kakai ʻa Sihova.
Det var då dei som lydde Bileams råd og lokka Israels-sønerne til å svika Herren for Peors skuld, so sotti kom yver Herrens lyd.
17 Pea ko eni, tāmateʻi ʻae kakai tangata kotoa pē ʻo aʻu ki he tamaiki iiki, pea tāmateʻi ʻae fefine kotoa pē kuo ne ʻilo ʻae tangata ʻi heʻena takoto mo ia.
Slå no i hel alle sveinborn, og alle kvinnor som hev ått mann eller havt med karfolk å gjera!
18 Ka ko e tamaiki fefine, ʻoku ʻikai tenau ʻilo ha tangata ke takoto mo ia, ke fakamoʻui maʻamoutolu.
Men alle ungmøyar som ikkje hev havt med karfolk å gjera, skal de spara, og dei skal høyra dykk til.
19 Pea te mou nofo ki he tuʻa ʻapitanga ʻi he ʻaho ʻe fitu; ko ia kuo ne tāmateʻi ha taha, pea mo ia kuo ala ki he mate, fakamaʻa ʻakimoutolu mo homou kau pōpula ʻi hono ʻaho tolu, pea mo hono ʻaho fitu.
Og so lyt de halda dykk utanfor lægret i sju dagar, og alle som hev slege nokon i hel eller kome nær nokon som er i helslegen, lyt reinsa seg for synd den tridje og den sjuande dagen, både dei og fangarne deira.
20 Pea fakamaʻa homou ngaahi kofu kotoa pē, pea mo ia kotoa pē ʻoku ngaohi ʻaki ʻae kiliʻi manu, pea mo e ngaahi meʻa kotoa pē ʻoe fulufulu ʻoe kosi, pea mo e ngaahi meʻa kotoa pē ʻoku ngaohi ʻaki ʻae ʻakau.”
Og alle klæde, og alt som er gjort av ler eller geiteragg, og alle trekjerald lyt de reinsa.»
21 Pea naʻe pehē ʻe ʻEliesa ko e taulaʻeiki ki he kau tangata tau naʻa nau ō ki he tau. “Ko e talatuku eni ʻi he fono ʻaia naʻe fekau ʻe Sihova kia Mōsese;
Og Eleazar, øvstepresten, sagde til dei mennerne som hadde vore med i herferdi: «Denne fyresegni hev Herren gjeve Moses:
22 Ko e koula, pea mo e siliva, mo e palasa, mo e ukamea, mo e tini, pea mo e pulu,
Gull og sylv, kopar og jarn, tin og bly,
23 Ko e meʻa kotoa pē ʻoku ne kātaki ʻae afi te mou ʻave ia ki he afi, pea ʻe maʻa ai ia: ka ʻe fakamaʻa ia ʻaki ʻae vai ʻoe fakamavahe: pea mo ia kotoa pē ʻe ʻikai kātaki ʻae afi, te mou ʻave ia ki he vai.
alt som toler eld, skal de hava i elden, so vert det reint; de lyt berre etterpå skira det med vigslevatn; men alt som ikkje toler eld, skal de hava i vatn.
24 Pea te mou fō homou ngaahi kofu ʻi hono fitu ʻoe ʻaho, pea te mou maʻa ai, pea ka hili ia, te mou ʻomi ki he ʻapitanga.”
Og den sjuande dagen skal de två klædi dykkar, so vert de reine, og sidan kann de koma inn i lægret.»
25 Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,
Og Herren sagde til Moses:
26 “Ke ke lau ʻae koloa ʻaia naʻe maʻu, ʻae tangata mo e manu, ʻe koe, mo ʻEliesa ko e taulaʻeiki, pea mo e kau mātuʻa ʻae kakai.
«Du og Eleazar, øvstepresten, og ættehovdingarne i lyden skal taka tal på alt folket og feet som er fanga,
27 Pea vaeua ʻae koloa ko e ʻinasi ʻe ua ko e taha kiate kinautolu naʻa nau fai ʻae tau, ʻakinautolu naʻe ʻalu atu ke tau, pea ko e taha ki he kakai kotoa pē.
og skifta det likt millom stridsmennerne som var med i herferdi og alt hitt folket.
28 Pea te ke fekau ke ʻomi ʻae tukuhau kia Sihova ʻe he kau tangata tau, ʻakinautolu naʻe ʻalu atu ke tau: ko e tokotaha mei he toko nimangeau ʻi he kakai, mo e fanga pulu, mo e fanga ʻasi, mo e fanga sipi:
Og du skal taka ei avgift av stridsmennerne: eitt liv for kvart femhundrad, både av folk og av storfe og asen og småfe;
29 Ke ʻomi ia mei honau ʻinasi, ʻo foaki ia kia ʻEliesa ko e taulaʻeiki ko e feilaulau hiki hake kia Sihova.
det skal de taka av den helvti som fell på herfolket, og gjeva det til Eleazar, øvstepresten; det skal vera ei reida til Herren.
30 Pea te ke toʻo mei he ʻinasi ʻoe fānau kotoa pē ʻa ʻIsileli ko e tokotaha ʻi he toko nimangofulu ʻi he kakai, mo e fanga pulu, mo e fanga ʻasi, mo e fanga kosi, mo e faʻahinga manu kotoa pē, pea ʻatu ia ki he kau Livai ʻaia ʻoku tauhi ʻae ngāue ʻoe fale fehikitaki ʻo Sihova.”
Og av den helvti som fell på dei hine Israels-sønerne, skal du taka ut eit liv for kvart halvhundrad, både av folk og av kyr og asen og sauer - av alt feet - og gjeva deim til levitarne som hev umsut med alt det som skal gjerast i Herrens hus.»
31 Pea naʻe fai ʻe Mōsese, mo ʻEliesa ko e taulaʻeiki, ʻo hangē ko e fekau ʻa Sihova kia Mōsese.
Moses og Eleazar, øvstepresten, gjorde som Herren hadde sagt til Moses.
32 Pea ko e koloa, ʻi hono toe ʻoe meʻa vete naʻe maʻu ʻe he kau tangata tau, ko e fanga sipi ʻe ono kilu mā fitu mano mo e nima afe,
Og herfanget, det som var att av alt det stridsfolket hadde teke, det var: sauer og geiter: seks hundrad og fem og sytti tusund;
33 Mo e fanga pulu ʻe fitu mano mo e ua afe,
uksar og kyr: tvo og sytti tusund;
34 Mo e fanga ʻasi ʻe ono mano mo e taha afe,
asen: ein og seksti tusund;
35 Pea ko e kau fefine ko e kau tāupoʻou kotoa pē, ʻe toko tolu mano ma toko ua afe, naʻe ʻikai tenau ʻilo ha tangata ke takoto mo ia.
av folk - kvinnor som ikkje hadde vore nær nokon karmann - var det i alt tvo og tretti tusund.
36 Pea ko hono vahe ua ko e ʻinasi ʻokinautolu naʻe ʻalu atu ke tau, ko hono lau ko e fanga sipi ʻe tolu kilu mo e tolu mano mo e fitu afe ma nimangeau.
Helvti av dette, den luten som fall på hermennerne, var då: småfe: tri hundrad og sju og tretti tusund og fem hundrad i talet,
37 Pea ko e tukuhau kia Sihova mei he fanga sipi, naʻe onongeau ma fitungofulu ma nima.
so avgifti til Herren av sauerne og geiterne vart seks hundrad og fem og sytti;
38 Pea ko e fanga pulu naʻe tolu mano ma ono afe, ka ko e tukuhau mei ai kia Sihova ko e fitungofulu ma ua.
uksar og kyr: seks og tretti tusund; av deim var avgifti til Herren tvo og sytti;
39 Pea naʻe tolu mano ma nimangeau ʻae fanga ʻasi, ka ko e tukuhau mei ai kia Sihova ko e onongofulu ma taha.
asen: tretti tusund og fem hundrad, og avgifti av deim til Herren ein og seksti;
40 Pea naʻe tokotaha mano ma toko ono afe ʻae kakai; ka ko e kakai tukuhau mei ai kia Sihova ko e toko tolungofulu ma toko ua.
fangar: sekstan tusund, og av deim i avgift til Herren tvo og tretti ungmøyar.
41 Pea naʻe ʻange ʻe Mōsese ʻae tukuhau, ʻaia ko e feilaulau hiki hake kia Sihova, kia ʻEliesa ko e taulaʻeiki, ʻo hangē ko e fekau ʻa Sihova kia Mōsese.
Og Moses gav avgifti, det som skulde vera reida åt Herren, til Eleazar, øvstepresten, som Herren hadde sagt med honom.
42 Pea ko hono vahe ua ki he fānau ʻa ʻIsileli, ʻaia naʻe vaeua ʻe Mōsese mei he kau tangata tau,
Den helvti som kom på dei hine Israels-sønerne, og som Moses hadde skift ifrå hermennerne,
43 (Ko hono vahe ua eni naʻe ʻi he kakai, ko e fanga sipi ʻe tolu kilu mo e tolu mano mo e fitu afe ma nimangeau,
den helvti som lyden fekk, det var: tri hundrad og sju og tretti tusund og fem hundrad sauer og geiter,
44 Mo e fanga pulu ʻe tolu mano ma ono afe,
og seks og tretti tusund uksar og kyr,
45 Mo e fanga ʻasi ʻe tolu mano ma nimangeau,
og tretti tusund og fem hundrad asen,
46 Pea mo e kakai ʻe tokotaha mano ma toko ono afe);
og sekstan tusund fangar.
47 Pea naʻe toʻo ʻe Mōsese ʻae ʻinasi ʻe taha ʻi he nimangofulu, mei hono vahe ua ki he fānau ʻa ʻIsileli, ʻi he tangata mo e manu, ʻo ne ʻange ia ki he kau Livai, ʻakinautolu naʻe ʻi ai ʻae tauhi ʻoe fale fehikitaki ʻo Sihova; ʻo hangē ko ia naʻe fekau ʻe Sihova kia Mōsese.
Av denne helvti - den som fall på Israels-sønerne - tok Moses ut eit liv for kvart halvhundrad av både folk og fe, og gav deim til levitarne som greidde det som skulde gjerast i Herrens hus, soleis som Herren hadde sagt med honom.
48 Pea ko e houʻeiki naʻe pule ki he ngaahi toko afe ʻoe kautau, mo e ngaahi ʻeiki ʻoe ngaahi toko afe, mo e ngaahi ʻeiki ʻoe ngaahi toko teau, naʻa nau ʻunuʻunu mai ʻo ofi kia Mōsese:
So gjekk hovdingarne yver herflokkarne, både dei yver tusund og dei yver hundrad mann, fram for Moses
49 Pea naʻa nau pehē kia Mōsese, “Kuo fai ʻe hoʻo kau tamaioʻeiki ʻae lau ʻoe kakai tau ʻakinautolu ʻoku mau pule ki ai, pea ʻoku ʻikai ha tangata kuo tō ʻiate kimautolu.
og sagde til honom: «Me hev teke tal på stridsmennerne som me hadde under oss, og det vantar ikkje ein mann.
50 Ko ia kuo mau ʻomi ai ʻae feilaulau kia Sihova, ʻi he meʻa kuo taki taha maʻu ʻe he tangata, ko e ngaahi teunga koula, mo e ngaahi kahoa, mo e ngaahi vesa, mo e ngaahi mama, mo e ngaahi hau ki he telinga, mo e ngaahi sifa, ke fai ʻaki ʻae fakalelei koeʻuhi ko homau laumālie ʻi he ʻao ʻo Sihova.”
Difor kjem me no kvar med det gullet me hev vunne: armringar og armband og fingerringar og øyreringar og kulelekkjor; det skal vera ei gåva til Herren og ein løysepening for livet vårt.»
51 Pea naʻe maʻu ʻe Mōsese mo ʻEliesa ko e taulaʻeiki, ʻae koula meiate kinautolu, ʻio ʻae ngaahi teunga kuo ngaohi.
Og Moses og Eleazar, øvstepresten, tok imot gullet dei kom med; alt saman var det fint arbeidde ting.
52 Pea ko e koula kotoa pē ʻoe feilaulau naʻa nau hiki hake ia kia Sihova, mei he ngaahi ʻeiki ʻoe ngaahi toko afe, mo e ngaahi ʻeiki ʻoe ngaahi toko teau, ko e [sikeli ]ʻe taha mano mo e ono afe mo e fitungeau ma nimangofulu.
Gullet som dei vigde åt Herren, var i alt elleve hundrad merker; det var gåva frå hovdingarne.
53 (He naʻe taki taha maʻu ʻe he kau tangata tau ʻae koloa maʻana.)
Men mannskapet hadde og vunne mykje gull, kvar åt seg.
54 Pea naʻe maʻu ʻe Mōsese mo ʻEliesa ko e taulaʻeiki ʻae koula mei he ngaahi ʻeiki ʻoe ngaahi toko afe, mo e ngaahi ʻeiki ʻoe ngaahi toko teau, ʻo na ʻomi ia ki he fale fehikitaki ʻoe kakai, ko e meʻa fakamanatu ia ki he fānau ʻa ʻIsileli ʻi he ʻao ʻo Sihova.
Då Moses og Eleazar, øvstepresten, hadde teke imot gullet av hovdingarne, bar dei det inn i møtetjeldet og gøymde det der til ei minning for Herren um Israels-folket.