Nehemaia 11
1 Pea naʻe nofo ʻi Selūsalema, ʻae kau pule ʻoe kakai: pea naʻe fai ʻae talotalo ʻe hono toe ʻoe kakai ke ʻomi ʻae tangata ʻe taha mei he toko hongofulu ke nofo ʻi Selūsalema, ko e kolo māʻoniʻoni, pea ke nofo ʻae vahe ʻe hiva ki he ngaahi kolo kehe.
De leiders van het volk vestigden zich te Jerusalem. De rest van het volk wierp het lot, om een tiende deel aan te wijzen, dat zich in Jerusalem, de heilige stad, moest vestigen, terwijl de negen andere tienden in de overige steden konden wonen.
2 Pea naʻe tāpuaki ʻe he kakai ʻae kau tangata kotoa pē, ʻaia naʻe ʻatu fiemālie pē ʻakinautolu ke nofo ʻi Selūsalema.
Het volk zegende echter allen, die zich vrijwillig aanboden, om zich in Jerusalem te vestigen.
3 Pea ko e kau tuʻukimuʻa eni ʻoe puleʻanga naʻe nofo ʻi Selūsalema: ka ʻi he ngaahi kolo ʻo Siuta naʻe nofo taki taha ʻi hono tofiʻa ʻi honau ngaahi kolo, ʻio, ʻa ʻIsileli, mo e kau taulaʻeiki, mo e kau Livai, mo e kau Netenimi, mo e fānau ʻae kau tamaioʻeiki ʻa Solomone.
Dit zijn de hoofden van de provincie, die zich in Jerusalem vestigden. De hoofden van Israël, van de priesters, levieten, tempelknechten en zonen van Salomons slaven gingen ook in de steden van Juda wonen, iedereen op zijn eigen erfdeel in die steden,
4 Pea naʻe nofo ʻi Selūsalema ʻae niʻihi ʻoe fānau ʻa Siuta, pea mo e fānau ʻa Penisimani. ʻI he fānau ʻa Siuta; ko ʻAtaia, ko e foha ʻo ʻUsia, ko e foha ʻo Sakalia, ko e foha ʻo ʻAmalia, ko e foha ʻo Sifatia, ko e foha ʻo Malelili, ʻi he fānau ʻa Pelesi;
terwijl die van de Judeërs en Benjamieten zich in Jerusalem vestigden. Van de Judeërs: Ataja, de zoon van Oezzi-ja, zoon van Zekarja, zoon van Amarja, zoon van Sjefatja, zoon van Mahalalel, uit de zonen van Fáres.
5 Mo Maaseia ko e foha ʻo Paluki, ko e foha ʻo Koliose, ko e foha ʻo Hasaia, ko e foha ʻo ʻAtaia, ko e foha ʻo Soaialipi, ko e foha ʻo Sakalia, ko e foha ʻo Siloni.
Vervolgens Maäseja, de zoon van Baroek, zoon van Kol-Choze, zoon van Chazaja, zoon van Adaja, zoon van Jojarib, zoon van Zekarja, zoon van den Sjeloniet.
6 Ko e ngaahi foha kotoa pē ʻo Pelesi naʻe nofo ʻi Selūsalema naʻa nau toko fāngeau mo e tolungofulu ma valu ko e kau tangata toʻa mālohi.
De zonen van Fáres, die in Jerusalem woonden, telden tezamen vierhonderd acht en zestig weerbare mannen.
7 Pea ko e ngaahi foha eni ʻo Penisimani; ko Selu ko e foha ʻo Mesulami, Ko e foha ʻo Soeti, ko e foha ʻo Pitaia, ko e foha ʻo Kolaia, ko e foha ʻo Maaseia, ko e foha ʻo Itieli, ko e foha ʻo Sisaia.
Dit zijn de Benjamieten: Salloe, de zoon van Mesjoellam, zoon van Joëd, zoon van Pedaja, zoon van Kolaja, zoon van Maäseja. zoon van Itiël, zoon van Jesjaja,
8 Pea naʻe hoko mo ia ʻa Kapei, mo Salei, ko e toko hivangeau mo e toko uofulu ma valu.
en zijn broeders, negenhonderd acht en twintig weerbare mannen.
9 Pea ko Soeli ko e foha ʻo Sikili ko honau pule ia; mo Siuta ko e foha ʻo Senua ko hono toko ua ia naʻe pule ki he kolo:
Joël, de zoon van Zikri, stond aan hun hoofd, en Jehoeda, de zoon van Hassenoea was het tweede hoofd van de stad.
10 ʻI he kau taulaʻeiki; ko Sitaia ko e foha ʻo Soaialipi, mo Sakini.
Van de priesters: Jedaja, de zoon van Jojarib, zoon van Jakin,
11 Ko Selaia ko e foha ʻo Hilikia, ko e foha ʻo Mesulami, ko e foha ʻo Satoki, ko e foha ʻo Milaioti, ko e foha ʻo ʻAhitupe, ko e pule ia ki he fale ʻoe ʻOtua.
en Seraja, de zoon van Chilki-ja, zoon van Mesjoellam, zoon van Sadok, zoon van Merajot, zoon van Achitoeb stonden aan het hoofd van de tempel;
12 Pea ko honau kāinga ʻaia naʻe fai ʻae ngāue ʻoe fale naʻa nau toko valungeau mo e toko uofulu ma ua: mo ʻAtaia ko e foha ʻo Silohami, ko e foha ʻo Pelalia, ko e foha ʻo ʻAmisi, ko e foha ʻo Sakalia, ko e foha ʻo Pasuli, ko e foha ʻo Malikia,
met hun broeders, die dienst in de tempel verrichtten, telden zij achthonderd twee en twintig man. Vervolgens Adaja, de zoon van Jerocham, zoon van Pelalja, zoon van Amsi, zoon van Zekarja, zoon van Pasjchoer, zoon van Malki-ja,
13 Mo hono ngaahi kāinga, ko e kau tuʻukimuʻa ʻi he ngaahi tamai, ko e toko uangeau mo e toko fāngofulu ma ua: mo ʻAmasai ko e foha ʻo ʻAsalili, ko e foha ʻo ʻAhasai, ko e foha ʻo Misilemoti, ko e foha ʻo Imeli,
en zijn broeders, die familiehoofden waren, telden tweehonderd twee en veertig man, Amasai, de zoon van Azarel, zoon van Achzai, zoon van Mesjillemot, zoon van Immer,
14 Mo honau ngaahi kāinga, ko e kau tangata toʻa mālohi, ko e teau mo e toko uofulu ma valu: pea ko honau pule ko Sapitieli, ko e foha ʻoe tokotaha ʻi he kau tangata lahi.
en zijn broeders telden honderd acht en twintig weerbare mannen; hun hoofd was Zabdiël, de zoon van Haggedolim.
15 Pea ʻi he kau Livai foki: ko Simaia ko e foha ʻo Hasupi, ko e foha ʻo ʻAsilikami, ko e foha ʻo Hasapea, ko e foha ʻo Puni;
Van de levieten: Sjemaja, de zoon van Chassjoeb, zoon van Azrikam, zoon van Chasjabja, zoon van Boenni.
16 Ko Sapitei, mo Sosapati, ko e tuʻukimuʻa ʻoe kau Livai, naʻe pule ʻakinaua ki he ngāue ʻituʻa ʻoe fale ʻoe ʻOtua.
Sjabbetai en Jozabad behoorden tot de hoofden der levieten, en waren belast met het toezicht op de uitwendige aangelegenheden van de tempel.
17 Ko Matania ko e foha ʻo Maika, ko e foha ʻo Sapiti, ko e foha ʻo ʻAsafi, ko e tuʻukimuʻa ia ke kamata ʻae fakafetaʻi ʻi he lotu: mo Pakipuki ko e toko ua ʻi hono ngaahi kāinga, mo ʻApita ko e foha ʻo Samua, ko e foha ʻo Kalali, ko e foha ʻo Situtuni.
Mattanja, de zoon van Mika, zoon van Zabdi, zoon van Asaf, was de leider van het lofgezang bij het gebed, en Bakboekja was de tweede onder zijn broeders. Verder Abda, de zoon van Sjamóea, zoon van Galal, zoon van Jedoetoen.
18 Ko e kau Livai kotoa pē ʻi he kolo māʻoniʻoni, ko e toko uangeau mo e toko valungofulu ma fā.
In het geheel telden de levieten in de heilige stad tweehonderd vier en tachtig man.
19 Pea ko e kau leʻo matapā foki, ko ʻAkupi, mo Talimoni, mo hona ngaahi kāinga naʻe tauhi ʻae ngaahi matapā, naʻe toko teau ma fitungofulu ma ua.
De poortwachters waren: Akkoeb, Talmon en hun broeders, die de wacht hielden in de poorten; ze telden honderd twee en zeventig man.
20 Pea ko hono toe ʻo ʻIsileli, ʻoe kau taulaʻeiki, mo e kau Livai, naʻe nofo ʻi he ngaahi kolo kotoa pē ʻo Siuta, ʻo taki taha kotoa pē ʻi hono tofiʻa.
De overige Israëlieten, priesters en levieten woonden in de verschillende steden van Juda, iedereen op zijn erfdeel.
21 Ka naʻe nofo ʻae kau Netenimi ʻi Ofili: pea ko Siha mo Kisipa naʻe pule ki he kakai Netenimi.
De tempelknechten woonden op de Ofel; Sicha en Gisjpa stonden aan het hoofd der tempelknechten.
22 Pea ko e pule foki ki he kau Livai ʻi Selūsalema, ko Usi ko e foha ʻo Pani, ko e foha ʻo Hasapea, ko e foha ʻo Matania, ko e foha ʻo Maika. ʻI he ngaahi foha ʻo ʻAsafi, ko e kau hiva naʻa nau pule ki he ngāue ʻae fale ʻoe ʻOtua;
Het hoofd der levieten te Jerusalem was Oezzi, de zoon van Bani, de zoon van Chasjabja, zoon van Mattanja, zoon van Mika; hij behoorde tot de zonen van Asaf, de zangers bij de dienst in de tempel.
23 He ko e fekau ʻae tuʻi kiate kinautolu, ke ʻai ʻae vāhenga ʻe taha maʻae kau hiva, ki he ʻaho taki taha.
Want er bestond aangaande hen een koninklijk besluit, dat aan de zangers een dagelijkse toelage verzekerde.
24 Pea ko Pitaia ko e foha ʻo Mesesapeli, ʻi he fānau ʻa Sela ko e foha ʻo Siuta, naʻe tali fekau ʻe ia ki he tuʻi ʻi he ngaahi meʻa ʻoku kau ki he kakai.
Petachja, de zoon van Misjezabel, uit de zonen van Zara, den zoon van Juda, was gevolmachtigde van den koning3 in alle aangelegenheden van het volk.
25 Pea koeʻuhi ko e ngaahi potu nofoʻanga kakai, mo ʻenau ngaahi ngoue, naʻe nofo ai ʻae fānau niʻihi ʻa Siuta ʻi Kesa-ʻAlipa, pea ʻi he ngaahi potu kakai ʻo ia, pea ki Tiponi, pea ʻi he ngaahi potu kakai ʻo ia, pea ʻi Sekapisili, pea ʻi he ngaahi potu kakai ʻo ia.
Wat hun dorpen buiten betreft: Judeërs woonden in Kirjat-Arba en onderhorige plaatsen; in Dibon en onderhorige plaatsen; in Jekabseël en zijn dorpen;
26 Pea ʻi Sesua, pea ʻi Molata, pea ki Petefeleti.
in Jesjóea, Molada, Bet-Pélet,
27 Pea ʻi he kolo ko Suali, pea ʻi Peasipa, pea ʻi he ngaahi potu kakai ʻo ia,
Chasar-Sjoeal en Beër-Sjéba met onderhorige plaatsen;
28 Pea ʻi Sikilaki, pea ʻi Mikona; pea ʻi hono ngaahi potu kakai,
in Sikelag en Mekona met onderhorige plaatsen;
29 Pea ʻi Eni-Limoni, pea ʻi Salia, pea ʻi Samuti,
in En-Rimmon, Sora, Jarmoet,
30 Mo Sanoa, mo ʻAtulami, pea ʻi honau ngaahi potu kakai, ʻi Lakisi, pea ʻi he ngaahi tafangafanga ʻo ia, ʻi ʻAseka, pea ʻi he ngaahi potu kakai ʻo ia. Pea naʻa nau nofo mei Peasipa ʻo hoko ki he teleʻa ʻo Henomi.
Zanóach, Adoellam en hun dorpen; in Lakisj met zijn velden; in Azeka met onderhorige plaatsen. Ze woonden dus van Beër-Sjéba tot het Hinnom-dal.
31 Ko e ngaahi fānau ʻa Penisimani foki mei Kepa naʻe nofo ʻi Mikimasi, mo ʻAisa, mo Peteli, pea ʻi honau ngaahi potu kakai,
De Benjamieten waren in Géba, Mikmas, Ajja, Betel met onderhorige plaatsen;
32 Pea ʻi ʻAnatoti, mo Nopi, mo ʻAnania,
in Anatot, Nob, Ananja,
33 Mo Hasoa, mo Lama, mo Kitimi,
Chasor, Rama, Gittáim,
34 Mo Hatiti, Sepoimi, Nepalata,
Chadid, Seboïm, Neballat,
35 Mo Loti, mo Ono, ko e teleʻa ʻoe kau tufunga.
Lod, Ono en het Handwerkersdal.
36 Pea naʻe ʻi Siuta mo Penisimani ʻae vāhenga ʻoe kau Livai.
Van de levieten woonden afdelingen zowel in Juda als in Benjamin.
