Mātiu 16
1 Pea haʻu kiate ia ʻae kau Fālesi mo e Sātusi, ʻo ʻahiʻahiʻi ia ʻi heʻenau holi ke ne fakahā kiate kinautolu ha fakaʻilonga mei he langi.
και προσελθοντες οι φαρισαιοι και σαδδουκαιοι πειραζοντες επηρωτησαν αυτον σημειον εκ του ουρανου επιδειξαι αυτοις
2 Pea lea ia, ʻo pehēange kiate kinautolu, “ʻOka efiafi, ʻoku mou pehē, ‘ʻE ʻafua he ʻoku kulokula ʻae langi.’
ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις οψιας γενομενης λεγετε ευδια πυρραζει γαρ ο ουρανος
3 Pea pongipongi ai, ‘ʻE ʻalotāmaki ʻae ʻaho ni, he ʻoku kulokula mo fetautauʻi ʻae langi.’ ʻAe kau mālualoi! ʻOku mou faʻa ʻilo ki he mata ʻoe langi; ka ʻe ʻikai te mou faʻa [ʻilo ]ʻae ngaahi fakaʻilonga ʻoe kuonga [ni]?
και πρωι σημερον χειμων πυρραζει γαρ στυγναζων ο ουρανος υποκριται το μεν προσωπον του ουρανου γινωσκετε διακρινειν τα δε σημεια των καιρων ου δυνασθε
4 Ko e toʻutangata angakovi mo feʻauaki ʻoku kumi ʻae fakaʻilonga; pea ʻe ʻikai ha fakaʻilonga ʻe ʻoatu ki ai, ka ko e fakaʻilonga pe ʻoe palōfita ko Siona.” Pea tukuange ʻe ia ʻakinautolu, kae ʻalu.
γενεα πονηρα και μοιχαλις σημειον επιζητει και σημειον ου δοθησεται αυτη ει μη το σημειον ιωνα του προφητου και καταλιπων αυτους απηλθεν
5 Pea kuo hoko ʻene kau ākonga ki he kauvai ʻe taha, kuo ngalo ʻiate kinautolu ke ʻomi ʻae mā.
και ελθοντες οι μαθηται αυτου εις το περαν επελαθοντο αρτους λαβειν
6 Pea pehē ʻe Sisu kiate kinautolu, “Mou vakai telia ʻae meʻa fakatupu ʻae kau Fālesi pea mo e Satusi.”
ο δε ιησους ειπεν αυτοις ορατε και προσεχετε απο της ζυμης των φαρισαιων και σαδδουκαιων
7 Pea naʻa nau fealēleaʻaki ʻo pehē, “Ko e meʻa ʻi he ʻikai te tau ʻomi ha mā.”
οι δε διελογιζοντο εν εαυτοις λεγοντες οτι αρτους ουκ ελαβομεν
8 Pea kuo ʻilo ʻe Sisu, pea pehē ʻe ia kiate kinautolu, “ʻAkimoutolu ʻoku siʻi hoʻomou tui, ko e hā ʻoku mou fealēleaʻaki ai, ʻi hoʻomou taʻeʻomi ha mā?
γνους δε ο ιησους ειπεν αυτοις τι διαλογιζεσθε εν εαυτοις ολιγοπιστοι οτι αρτους ουκ ελαβετε
9 ʻOku ʻikai te mou ʻilo, pe manatu ki he foʻi mā ʻe nima ki he toko nima afe, mo e kato ʻe fiha naʻa mou ʻave?
ουπω νοειτε ουδε μνημονευετε τους πεντε αρτους των πεντακισχιλιων και ποσους κοφινους ελαβετε
10 Pe ki he foʻi mā ʻe fitu ki he toko fā afe, mo e kato ʻe fiha naʻa mou ʻave?
ουδε τους επτα αρτους των τετρακισχιλιων και ποσας σπυριδας ελαβετε
11 Ko e hā ʻoku ʻikai ai te mou ʻilo naʻe ʻikai [ko e lea ]ki he mā ʻa ʻeku pehē kiate kimoutolu, Mou vakai telia ʻae meʻa fakatupu ʻae kau Fālesi pea mo e Sātusi?”
πως ου νοειτε οτι ου περι αρτου ειπον υμιν προσεχειν απο της ζυμης των φαρισαιων και σαδδουκαιων
12 Pea ne nau toki ʻilo naʻe ʻikai ko ʻene tala ke nau vakai telia ʻae meʻa fakatupu ʻoe mā, ka ko e akonaki ʻae kau Fālesi mo e kau Sātusi.
τοτε συνηκαν οτι ουκ ειπεν προσεχειν απο της ζυμης του αρτου αλλα απο της διδαχης των φαρισαιων και σαδδουκαιων
13 Pea ʻi he hoko ʻa Sisu ki he potu ʻo Sesalia ʻi Filipai, naʻe fehuʻi ia ki heʻene kau ākonga, ʻo pehē, “ʻOku pehē ʻe he kakai pe ko hai au ko e Foha ʻoe tangata?”
ελθων δε ο ιησους εις τα μερη καισαρειας της φιλιππου ηρωτα τους μαθητας αυτου λεγων τινα με λεγουσιν οι ανθρωποι ειναι τον υιον του ανθρωπου
14 Pea nau pehē, “[ʻOku lea ]ʻae niʻihi, ko Sione ko e Papitaiso; ko e niʻihi, ko ʻIlaisiā; mo e niʻihi, ko Selemaia, pe ha taha ʻoe kau palōfita.”
οι δε ειπον οι μεν ιωαννην τον βαπτιστην αλλοι δε ηλιαν ετεροι δε ιερεμιαν η ενα των προφητων
15 Pea pehēange ʻe ia kiate kinautolu, “Ka ʻoku pehē ʻekimoutolu ko hai au?”
λεγει αυτοις υμεις δε τινα με λεγετε ειναι
16 Pea lea ʻa Saimone Pita, ʻo pehēange, “Ko koe ko e Kalaisi, ko e ʻAlo ʻoe ʻOtua moʻui.”
αποκριθεις δε σιμων πετρος ειπεν συ ει ο χριστος ο υιος του θεου του ζωντος
17 Pea lea ʻa Sisu, ʻo pehēange kiate ia, “Saimone Pāsiona, ʻoku ke monūʻia: he naʻe ʻikai fakahā ia kiate koe ʻe he kakano mo e toto, ka ko ʻeku Tamai ʻoku ʻi he langi.
και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτω μακαριος ει σιμων βαριωνα οτι σαρξ και αιμα ουκ απεκαλυψεν σοι αλλ ο πατηρ μου ο εν τοις ουρανοις
18 Pea ʻoku ou tala atu foki kiate koe, Ko Pita koe, pea te u langa hoku siasi ki he maka ni; pea ʻe ʻikai lavaʻi ia ʻe he ngaahi matapā ʻo hētesi. (Hadēs g86)
καγω δε σοι λεγω οτι συ ει πετρος και επι ταυτη τη πετρα οικοδομησω μου την εκκλησιαν και πυλαι αδου ου κατισχυσουσιν αυτης (Hadēs g86)
19 Pea te u ʻoatu kiate koe ʻae kī ʻoe puleʻanga ʻoe langi: pea ko ia kotoa pē te ke nonoʻo ʻi māmani, ʻe nonoʻo ia ʻi he langi; pea ko ia te ke veteki ʻi māmani, ʻe veteki ia ʻi he langi.”
και δωσω σοι τας κλεις της βασιλειας των ουρανων και ο εαν δησης επι της γης εσται δεδεμενον εν τοις ουρανοις και ο εαν λυσης επι της γης εσται λελυμενον εν τοις ουρανοις
20 Pea naʻa ne toki fekau ki heʻene kau ākonga, ke ʻoua naʻa nau fakahā ki ha tokotaha ko Sisu ia ko e Kalaisi.
τοτε διεστειλατο τοις μαθηταις αυτου ινα μηδενι ειπωσιν οτι αυτος εστιν ο χριστος
21 Pea talu mei he ʻaho ko ia naʻe kamata fakahā ai ʻe Sisu ki heʻene kau ākonga, “ʻE ʻalu ia ki Selūsalema, pea ne kātaki ʻae ngaahi meʻa lahi ʻi he kau mātuʻa, mo e kau taulaʻeiki lahi, mo e kau tangata tohi, pea ʻe tāmateʻi ia, pea toe fokotuʻu ʻi hono ʻaho tolu.”
απο τοτε ηρξατο ο ιησους δεικνυειν τοις μαθηταις αυτου οτι δει αυτον απελθειν εις ιεροσολυμα και πολλα παθειν απο των πρεσβυτερων και αρχιερεων και γραμματεων και αποκτανθηναι και τη τριτη ημερα εγερθηναι
22 Ka ka ʻave ia ʻe Pita, ʻo kamata valokiʻi ia, ʻo pehē, “Ke mamaʻo ia ʻiate koe, ʻEiki: ʻe ʻikai hoko eni kiate koe.”
και προσλαβομενος αυτον ο πετρος ηρξατο επιτιμαν αυτω λεγων ιλεως σοι κυριε ου μη εσται σοι τουτο
23 Ka naʻe tafoki ia, ʻo ne pehē kia Pita, “ʻAlu ki hoku tuʻa, Sētane: ko e fakahala koe kiate au: he ʻoku ʻikai te ke leleiʻia ʻi he meʻa ʻae ʻOtua, ka ʻi he meʻa ʻae tangata.”
ο δε στραφεις ειπεν τω πετρω υπαγε οπισω μου σατανα σκανδαλον μου ει οτι ου φρονεις τα του θεου αλλα τα των ανθρωπων
24 Pea toki pehē ai ʻe Sisu ki heʻene kau ākonga, “Kapau ʻe muimui ha taha ʻiate au, tuku ke ne liʻaki ʻe ia ia, pea toʻo hake ʻene ʻakau māfasia ʻo muimui ʻiate au.
τοτε ο ιησους ειπεν τοις μαθηταις αυτου ει τις θελει οπισω μου ελθειν απαρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου και ακολουθειτω μοι
25 He ko ia ʻe kalofaki ʻene moʻui, ʻe mole ia: pea ko ia ʻe mole ʻene moʻui koeʻuhi ko au, te ne maʻu ia.
ος γαρ αν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ευρησει αυτην
26 He ko e hā hono ʻaonga ki he tangata, ʻo kapau te ne maʻu ʻa māmani kotoa pē, kae mole ai hono laumālie ʻoʻona; pe ko e hā ʻe foaki ʻe ha tangata ke fetongi ʻaki hono laumālie?
τι γαρ ωφελειται ανθρωπος εαν τον κοσμον ολον κερδηση την δε ψυχην αυτου ζημιωθη η τι δωσει ανθρωπος ανταλλαγμα της ψυχης αυτου
27 He ko e Foha ʻoe tangata ʻe haʻu ia ʻi he nāunau ʻo ʻene Tamai mo ʻene kau ʻāngelo; pea te ne toki totongi ai ki he tangata kotoa pē ʻo fakatatau ki heʻene ngāue.
μελλει γαρ ο υιος του ανθρωπου ερχεσθαι εν τη δοξη του πατρος αυτου μετα των αγγελων αυτου και τοτε αποδωσει εκαστω κατα την πραξιν αυτου
28 Ko ʻeku tala moʻoni atu kiate kimoutolu, ʻOku tutuʻu ʻae niʻihi ʻi heni, ʻe ʻikai te nau kamata ʻae mate, kaeʻoua ke nau vakai ki he Foha ʻoe tangata ʻoku haʻu ʻi hono puleʻanga.”
αμην λεγω υμιν εισιν τινες ωδε εστωτες οιτινες ου μη γευσωνται θανατου εως αν ιδωσιν τον υιον του ανθρωπου ερχομενον εν τη βασιλεια αυτου
