Levitiko 7
1 Ko e fono foki eni ʻoe feilaulau maʻae fai hala: ʻoku māʻoniʻoni lahi ia.
Og dette er loven om skyldofferet: Det er høihellig.
2 ʻI he potu ʻoku nau tāmateʻi ai ʻae feilaulau tutu tenau tāmateʻi ʻae feilaulau maʻae fai hala: pea ko e toto ʻo ia ʻe luluku ʻaki ʻae feilaulauʻanga ʻo fakatakamilo.
På det sted hvor brennofferet slaktes, skal skyldofferet slaktes, og dets blod skal sprenges rundt om på alteret.
3 Pea ʻe ʻatu ʻe ia hono ngako kotoa pē ʻo ia; ko hono tuʻunga iku, mo e punukete,
Og alt fettet skal ofres, både halen og fettet som dekker innvollene,
4 Mo e kofuua ʻe ua, mo e ngako ʻoku ʻi ai, ʻaia ʻoku ofi ki he ngutukete, mo e ʻahu ʻoku ʻi ʻolunga ʻi he ʻate, mo e ongo kofuua, ʻe toʻo ʻe ia ia ʻo ʻave.
og begge nyrene med det fett som er på dem, ved lendene, og den store leverlapp; den skal tas ut sammen med nyrene.
5 Pea ʻe tutu ia ʻe he taulaʻeiki ki he funga feilaulauʻanga ko e feilaulau kuo ngaohi ʻaki ʻae afi kia Sihova: ko e feilaulau ia maʻae fai hala.
Og presten skal brenne det på alteret som ildoffer til Herren; det er et skyldoffer.
6 Ko e tangata kotoa pē ʻi he kau taulaʻeiki ʻe kai ia: ʻe kai ia ʻi he potu tapu ʻoku fungani māʻoniʻoni ia.
Alt mannkjønn blandt prestene kan ete det; på et hellig sted skal det etes; det er høihellig.
7 Hangē ko e feilaulau maʻae angahala, ʻoku pehē pe ʻae feilaulau maʻae fai hala: ʻoku taha pe ʻae fono ki ai: ko e taulaʻeiki ʻoku fai ʻaki ia ʻae fakalelei ʻe maʻu ʻe ia ia.
Med skyldofferet skal det være likesom med syndofferet; det gjelder én lov for begge; den prest som gjør soning med det, ham skal det tilhøre.
8 Pea ko e taulaʻeiki ʻoku ne ʻatu ʻae feilaulau tutu ʻa ha tangata, ʻe maʻu ʻe he taulaʻeiki maʻana ʻae kili ʻoe feilaulau tutu ʻaia kuo ʻatu ʻe ia.
Når en prest ofrer brennoffer for nogen, så skal huden av det brennoffer han har ofret, tilhøre den samme prest.
9 Pea ko e feilaulau meʻakai kotoa pē ʻoku taʻo ʻi he ngotoʻumu, mo ia kotoa pē ʻoku fai ʻi he fakapaku, pe ʻi he ukamea lafalafa ʻe ʻi he taulaʻeiki ia ʻaia ʻoku ne ʻatu ia.
Og ethvert matoffer som bakes i ovn, eller som stekes i panne eller på helle, skal tilhøre den prest som ofrer det.
10 Pea ko e feilaulau meʻakai kotoa pē, ʻoku feofi mo e lolo, pea mo ia ʻoku mōmoa, ʻe maʻu tatau pe ʻe he ngaahi foha ʻo ʻElone.
Og ethvert matoffer som er blandet med olje, eller som er tørt, skal høre alle Arons sønner til, den ene som den andre.
11 Pea ko e fono eni ʻoe feilaulau ʻoe ngaahi feilaulau fakamelino, ʻaia ʻe ʻatu ʻe ia kia Sihova.
Og dette er loven om takkofferet som ofres til Herren:
12 Kapau ʻoku ne ʻatu ia ko e meʻa fakafetaʻi, pea ʻe ʻatu ʻe ia fakataha mo e feilaulau fakafetaʻi ʻae ngaahi mā taʻefakalēvani kuo fefiofi mo e lolo, mo e ngaahi mā manifinifi taʻefakalēvani kuo pani ʻaki ʻae lolo, mo e ngaahi mā ʻoe mahoaʻa lelei ʻoku fefiofi mo e lolo, ʻoku fakapaku.
Dersom nogen ofrer det til lovprisning, så skal han foruten slaktofferet som bæres frem til lovprisning, ofre usyrede kaker med olje i og usyrede brødleiver smurt med olje, og fint mel knadd til kaker med olje i.
13 Pea ʻe ʻatu ʻe ia fakataha mo e ngaahi mā ʻi heʻene feilaulau ʻae mā kuo ʻi ai ʻae meʻa fakalēvani fakataha mo e feilaulau ʻoe fakafetaʻi ʻo ʻene feilaulau fakamelino.
Dette er den offergave han skal bære frem foruten det slaktoffer som bæres frem til takk og lovprisning, og dessuten syrede kaker.
14 Pea ʻe ʻatu ʻe ia ʻae taha mei he meʻaʻofa kotoa pē ko e feilaulau hiki hake kia Sihova, pea ʻe ʻi he taulaʻeiki ia ʻaia ʻoku ne luluku ʻae toto ʻoe feilaulau fakamelino.
Av dette offer skal han bære frem én kake av hvert slag som gave til Herren; det skal tilhøre presten som sprenger takkofferets blod på alteret.
15 Pea ko e kanomate ʻoe feilaulau ʻo ʻene feilaulau fakamelino ko e meʻa fakafetaʻi, ʻe kai ia ʻi he ʻaho ʻoku ʻatu ai ia: ʻe ʻikai tuku ʻe ia hano toe ki he ʻapongipongi.
Kjøttet av et takkoffer som bæres frem til lovprisning, skal etes på den dag det ofres; intet av det skal bli liggende til om morgenen.
16 Pea kapau ʻoku ʻatu ʻa ʻene feilaulau ko e meʻa ʻi he lea fakapapau, pe ko e feilaulau loto lelei pe, ʻe kai ia ʻi he ʻaho ko ia ʻoku ʻatu ai ʻene feilaulau pea ko e ʻapongipongi foki ʻe kai hono toe:
Dersom nogens slaktoffer er et lovet offer eller et frivillig offer, skal det etes på den dag det ofres; men det som levnes, kan etes den næste dag.
17 Ka ko hono toe ʻoe kanomate ʻoe feilaulau ʻi hono tolu ʻoe ʻaho ʻe tutu ʻaki ia ʻae afi.
Men hvad som enda blir tilovers av slaktofferets kjøtt, skal på den tredje dag brennes op med ild.
18 Pea kapau ʻe kai ʻi hono tolu ʻoe ʻaho ha kanomate ʻoe feilaulau ʻo ʻene feilaulau fakamelino, ʻe ʻikai maʻu ia, pea ʻe ʻikai lau ia kiate ia naʻe ʻatu ia: ko e meʻa kovi lahi ia, pea ko ia ʻoku ne kai ai ʻe fua ʻe ia ʻene hia.
Om nogen på den tredje dag eter av takkofferets kjøtt, da har Herren ikke velbehag i offeret; det skal ikke regnes den som ofret det, til gode, det skal være en vederstyggelighet, og den som eter av det, gjør en misgjerning som han kommer til å bøte for.
19 Pea ko e kanomate ʻoku lave ki ha meʻa taʻemaʻa ʻe ʻikai kai ia: ʻe tutu ʻaki ia ʻae afi; pea koeʻuhi ko e kanomate, ko ia kotoa pē ʻoku maʻa ʻe kai ʻe ia ia.
Kjøtt som kommer nær noget urent, skal ikke etes, det skal brennes op med ild; ellers kan alle som er rene, ete av kjøttet.
20 Ka ko ia ʻoku kai ʻae kanomate ʻoe feilaulau ʻoe feilaulau fakamelino, ʻaia ʻoku kau kia Sihova, ka ʻoku ʻiate ia ʻa ʻene taʻemaʻa, ʻe motuhi ʻae laumālie ko ia mei hono kakai.
Men den som eter kjøtt av Herrens takkoffer mens det er noget urent på ham, han skal utryddes av sitt folk.
21 Pea ko ia foki ʻe lave ki ha meʻa taʻemaʻa, ki he taʻemaʻa ʻae tangata, pe ha manu, pe ha meʻa fakalielia ʻo taʻemaʻa, pea kai ʻe ia ʻae kanomate ʻoe feilaulau ʻoe feilaulau fakamelino, ʻaia ʻoku kau kia Sihova, ʻe motuhi ʻae laumālie ko ia mei hono kakai.
Og når nogen rører ved noget urent, enten det er et menneskes urenhet eller et urent dyr eller noget annet urent og vederstyggelig, og så eter av kjøttet av Herrens takkoffer, da skal han utryddes av sitt folk.
22 Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,
Og Herren talte til Moses og sa:
23 Lea ki he fānau ʻa ʻIsileli, ʻo pehē, ʻoua naʻa mou kai ha ngako ʻoe pulu, pe ko e sipi, pe ko e kosi.
Tal til Israels barn og si: I skal ikke ete fett av okse eller får eller gjet.
24 Pea ko e ngako ʻoe manu mate mahaki pe, mo e ngako ʻo ia kuo mate ʻi he haehae ʻe he manu kehe, ke mou ngāueʻaki ia ʻi ha ngāue kehe: ka ʻe ʻikai ʻaupito te mou kai ia.
Fettet av et selvdødt dyr eller av et sønderrevet dyr kan brukes til alle slags arbeid; men ete det må I ikke;
25 He ko ia ʻoku ne kai ʻae ngako ʻoe manu, ʻaia ʻoku ʻatu mei ai ʻe he kakai ʻae feilaulau tutu kia Sihova, ʻio, ko ia ʻoku ne kai ai ʻe motuhi ia mei hono kakai.
for hver den som eter fettet av noget dyr som det ofres ildoffer av til Herren, han skal utryddes av sitt folk.
26 Pea ʻe ʻikai foki te mou kai ha toto ʻo ha manu kapakau pe ha manu kehe, ʻi homou ngaahi nofoʻanga.
Og blod skal I ikke ete, hverken av fugl eller fe, hvor I så bor.
27 ʻIlonga ha taha ʻe kai ha toto, ʻe motuhi ʻae laumālie ko ia mei hono kakai.
Enhver som nogensinne eter blod, han skal utryddes av sitt folk.
28 Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,
Og Herren talte til Moses og sa:
29 Lea ki he fānau ʻa ʻIsileli, ʻo pehē, Ko ia ʻoku ne ʻatu ʻae feilaulau ʻo ʻene ngaahi feilaulau fakamelino kia Sihova, ʻe ʻomi ʻe ia ʻene meʻaʻofa kia Sihova, ʻi he feilaulau ʻo ʻene ngaahi feilaulau fakamelino.
Tal til Israels barn og si: Den som ofrer sitt takke-slaktoffer til Herren, han skal bære frem for Herren sin offergave av sitt takke-slaktoffer.
30 ʻE ʻomi ʻe hono nima ʻoʻona pe ʻae ngaahi feilaulau kia Sihova, ʻoku tutu ʻi he afi, ʻe ʻomi ʻe ia ʻae ngako mo e fatafata, koeʻuhi ke taʻaloʻalo ʻaki ʻae fatafata, ko e feilaulau taʻaloʻalo ʻi he ʻao ʻo Sihova.
Med egne hender skal han bære frem Herrens ildoffer; både fettet og brystet skal han bære frem, og brystet skal svinges for Herrens åsyn.
31 Pea ʻe tutu ʻae ngako ʻe he taulaʻeiki ʻi he funga ʻoe feilaulauʻanga: ka ʻoku ʻia ʻElone mo hono ngaahi foha ʻae fatafata.
Og presten skal brenne fettet på alteret; men brystet skal høre Aron og hans sønner til.
32 Pea te mou ʻatu ki he taulaʻeiki ʻae alanga muʻa toʻomataʻu ko e feilaulau hiki hake ia ʻi he ngaahi feilaulau ʻo hoʻomou ngaahi feilaulau fakamelino.
Og det høire lår skal I gi presten som gave av eders takkoffer.
33 Ko ia ʻi he ngaahi foha ʻo ʻElone, ʻoku ʻatu ʻae toto ʻoe feilaulau fakamelino, mo e ngako, ʻe maʻu ʻe ia ʻae alanga muʻa toʻomataʻu ko hono ʻinasi.
Den av Arons sønner som ofrer takkoffer-blodet og fettet, han skal ha det høire lår som sin del;
34 He ko e fatafata taʻaloʻalo mo e alanga muʻa hiki hake kuo u toʻo mei he fānau ʻa ʻIsileli, mei he ngaahi feilaulau ʻo ʻenau ngaahi feilaulau fakamelino, pea kuo u ʻatu ia kia ʻElone ko e taulaʻeiki, pea ki hono ngaahi foha ʻi he tuʻutuʻuni taʻengata, mei he fānau ʻa ʻIsileli.
for svinge-brystet og løfte-låret har jeg tatt fra Israels barn av deres takke-slaktoffer og gitt til Aron, presten, og til hans sønner som en evig rettighet de kan kreve av Israels barn.
35 Ko eni[ʻae ʻinasi ]ʻoe fakanofo ʻo ʻElone, mo e fakanofo ʻo hono ngaahi foha, mei he ngaahi feilaulau kia Sihova ʻoku tutu ʻi he afi, ʻi he ʻaho ʻoku ne ʻatu ʻakinautolu ke ngāue kia Sihova ʻi he ngāue fakataulaʻeiki;
Dette er Arons del og hans sønners del av Herrens ildoffer, som gis dem på den dag de føres frem for å tjene Herren som prester,
36 ʻAia naʻe fekau ʻe Sihova ke ʻatu kiate kinautolu mei he fānau ʻa ʻIsileli, ʻi he ʻaho naʻa ne fakanofo ai ʻakinautolu, ʻi he tuʻutuʻuni taʻengata ʻi honau ngaahi toʻutangata kotoa pē.
den del som Herren befalte skulde gis dem av Israels barn på den dag de salves, en evig rettighet, fra slekt til slekt.
37 Ko eni ʻae fono ʻoe feilaulau tutu, ʻoe feilaulau meʻakai, pea mo e feilaulau maʻae angahala, mo e feilaulau ʻi he fai hala, mo e ngaahi fakatapu, mo e feilaulau ʻoe ngaahi feilaulau fakamelino;
Dette er loven om brennofferet, om matofferet og om syndofferet og om skyldofferet og om innvielsesofferet og om takkofferet,
38 ʻAia naʻe fekau ʻe Sihova kia Mōsese ʻi he moʻunga ko Sainai, ʻi he ʻaho naʻa ne fekau ai ki he fānau ʻa ʻIsileli, ke ʻatu ʻenau ngaahi meʻaʻofa kia Sihova, ʻi he toafa ʻo Sainai.
den som Herren gav Moses på Sinai berg den dag han bød Israels barn å ofre Herren sine offer i Sinai ørken.
