< Levitiko 7 >

1 Ko e fono foki eni ʻoe feilaulau maʻae fai hala: ʻoku māʻoniʻoni lahi ia.
Kaj jen estas la leĝo pri la kulpofero: plejsanktaĵo ĝi estas.
2 ‌ʻI he potu ʻoku nau tāmateʻi ai ʻae feilaulau tutu tenau tāmateʻi ʻae feilaulau maʻae fai hala: pea ko e toto ʻo ia ʻe luluku ʻaki ʻae feilaulauʻanga ʻo fakatakamilo.
Sur la loko, sur kiu estas buĉata la brulofero, oni buĉu la kulpoferon, kaj per ĝia sango oni aspergu la altaron ĉirkaŭe.
3 Pea ʻe ʻatu ʻe ia hono ngako kotoa pē ʻo ia; ko hono tuʻunga iku, mo e punukete,
Kaj ĝian tutan sebon oni alportu el ĝi ofere, la voston, kaj la sebon, kiu kovras la internaĵojn,
4 Mo e kofuua ʻe ua, mo e ngako ʻoku ʻi ai, ʻaia ʻoku ofi ki he ngutukete, mo e ʻahu ʻoku ʻi ʻolunga ʻi he ʻate, mo e ongo kofuua, ʻe toʻo ʻe ia ia ʻo ʻave.
kaj ambaŭ renojn, kaj la sebon, kiu estas sur ili, kiu estas ĉe la lumbo, kaj la reton sur la hepato, kune kun la renoj oni ĝin apartigu.
5 Pea ʻe tutu ia ʻe he taulaʻeiki ki he funga feilaulauʻanga ko e feilaulau kuo ngaohi ʻaki ʻae afi kia Sihova: ko e feilaulau ia maʻae fai hala.
Kaj la pastro bruligu ilin sur la altaro kiel fajroferon al la Eternulo; ĝi estas kulpofero.
6 Ko e tangata kotoa pē ʻi he kau taulaʻeiki ʻe kai ia: ʻe kai ia ʻi he potu tapu ʻoku fungani māʻoniʻoni ia.
Ĉiu virseksulo el la pastroj povas ĝin manĝi; sur sankta loko ĝi estu manĝata; ĝi estas plejsanktaĵo.
7 Hangē ko e feilaulau maʻae angahala, ʻoku pehē pe ʻae feilaulau maʻae fai hala: ʻoku taha pe ʻae fono ki ai: ko e taulaʻeiki ʻoku fai ʻaki ia ʻae fakalelei ʻe maʻu ʻe ia ia.
Kiel por la pekofero, tiel ankaŭ por la kulpofero estu la sama leĝo; al la pastro, kiu pekliberigas per ĝi, al li ĝi apartenu.
8 Pea ko e taulaʻeiki ʻoku ne ʻatu ʻae feilaulau tutu ʻa ha tangata, ʻe maʻu ʻe he taulaʻeiki maʻana ʻae kili ʻoe feilaulau tutu ʻaia kuo ʻatu ʻe ia.
Al la pastro, kiu plenumas ies bruloferon, al tiu pastro apartenu la felo de la brulofero, kiun li plenumis.
9 Pea ko e feilaulau meʻakai kotoa pē ʻoku taʻo ʻi he ngotoʻumu, mo ia kotoa pē ʻoku fai ʻi he fakapaku, pe ʻi he ukamea lafalafa ʻe ʻi he taulaʻeiki ia ʻaia ʻoku ne ʻatu ia.
Kaj ĉiu farunofero, kiu estas bakita en forno aŭ pretigita en kaserolo aŭ sur pato, apartenu al la pastro, kiu prezentis ĝin.
10 Pea ko e feilaulau meʻakai kotoa pē, ʻoku feofi mo e lolo, pea mo ia ʻoku mōmoa, ʻe maʻu tatau pe ʻe he ngaahi foha ʻo ʻElone.
Kaj ĉiu farunofero, miksita kun oleo aŭ seka, apartenu al ĉiuj Aaronidoj, al ĉiuj egale.
11 Pea ko e fono eni ʻoe feilaulau ʻoe ngaahi feilaulau fakamelino, ʻaia ʻe ʻatu ʻe ia kia Sihova.
Kaj jen estas la leĝo pri la pacofero, kiu estas alportata al la Eternulo:
12 Kapau ʻoku ne ʻatu ia ko e meʻa fakafetaʻi, pea ʻe ʻatu ʻe ia fakataha mo e feilaulau fakafetaʻi ʻae ngaahi mā taʻefakalēvani kuo fefiofi mo e lolo, mo e ngaahi mā manifinifi taʻefakalēvani kuo pani ʻaki ʻae lolo, mo e ngaahi mā ʻoe mahoaʻa lelei ʻoku fefiofi mo e lolo, ʻoku fakapaku.
se iu ĝin alportas kiel dankon, li alportu kun la danka ofero nefermentintajn kukojn, miksitajn kun oleo, kaj nefermentintajn flanojn, ŝmiritajn per oleo, kaj el delikata faruno kukojn frititajn, miksitajn kun oleo.
13 Pea ʻe ʻatu ʻe ia fakataha mo e ngaahi mā ʻi heʻene feilaulau ʻae mā kuo ʻi ai ʻae meʻa fakalēvani fakataha mo e feilaulau ʻoe fakafetaʻi ʻo ʻene feilaulau fakamelino.
Kune kun kukoj el pano fermentinta li alportu sian oferon, ĉe sia danka pacofero.
14 Pea ʻe ʻatu ʻe ia ʻae taha mei he meʻaʻofa kotoa pē ko e feilaulau hiki hake kia Sihova, pea ʻe ʻi he taulaʻeiki ia ʻaia ʻoku ne luluku ʻae toto ʻoe feilaulau fakamelino.
Kaj li alportu unu el ili, el ĉiu ofero, kiel oferdonon al la Eternulo; al la pastro, kiu aspergas la sangon de la pacofero, ĝi apartenu.
15 Pea ko e kanomate ʻoe feilaulau ʻo ʻene feilaulau fakamelino ko e meʻa fakafetaʻi, ʻe kai ia ʻi he ʻaho ʻoku ʻatu ai ia: ʻe ʻikai tuku ʻe ia hano toe ki he ʻapongipongi.
Kaj la viando de la danka pacofero estu manĝata en la tago de la oferado; oni ne devas restigi iom el ĝi ĝis la mateno.
16 Pea kapau ʻoku ʻatu ʻa ʻene feilaulau ko e meʻa ʻi he lea fakapapau, pe ko e feilaulau loto lelei pe, ʻe kai ia ʻi he ʻaho ko ia ʻoku ʻatu ai ʻene feilaulau pea ko e ʻapongipongi foki ʻe kai hono toe:
Sed se lia ofero estas sankta promeso aŭ memvola ofero, ĝi estu manĝata en la tago de la alportado de la ofero; kaj ankaŭ en la sekvanta tago oni povas manĝi tion, kio restis el ĝi.
17 Ka ko hono toe ʻoe kanomate ʻoe feilaulau ʻi hono tolu ʻoe ʻaho ʻe tutu ʻaki ia ʻae afi.
Kaj kio restis el la viando de la ofero ĝis la tria tago, tio estu forbruligata per fajro.
18 Pea kapau ʻe kai ʻi hono tolu ʻoe ʻaho ha kanomate ʻoe feilaulau ʻo ʻene feilaulau fakamelino, ʻe ʻikai maʻu ia, pea ʻe ʻikai lau ia kiate ia naʻe ʻatu ia: ko e meʻa kovi lahi ia, pea ko ia ʻoku ne kai ai ʻe fua ʻe ia ʻene hia.
Se iu manĝos el la viando de sia pacofero en la tria tago, ĝi ne akiros plaĉon; kiu alportos ĝin, al tiu ĝi ne estos kalkulata; ĝi estos abomenindaĵo, kaj kiu ĝin manĝos, tiu havos pekon.
19 Pea ko e kanomate ʻoku lave ki ha meʻa taʻemaʻa ʻe ʻikai kai ia: ʻe tutu ʻaki ia ʻae afi; pea koeʻuhi ko e kanomate, ko ia kotoa pē ʻoku maʻa ʻe kai ʻe ia ia.
La viando, kiu ektuŝis ion malpuran, ne estu manĝata, oni ĝin forbruligu per fajro. La ceteran viandon povas manĝi ĉiu purulo.
20 Ka ko ia ʻoku kai ʻae kanomate ʻoe feilaulau ʻoe feilaulau fakamelino, ʻaia ʻoku kau kia Sihova, ka ʻoku ʻiate ia ʻa ʻene taʻemaʻa, ʻe motuhi ʻae laumālie ko ia mei hono kakai.
Se iu, havante sur si malpuraĵon, manĝos viandon el la pacofero, kiu estis destinita por la Eternulo, ties animo ekstermiĝos el sia popolo.
21 Pea ko ia foki ʻe lave ki ha meʻa taʻemaʻa, ki he taʻemaʻa ʻae tangata, pe ha manu, pe ha meʻa fakalielia ʻo taʻemaʻa, pea kai ʻe ia ʻae kanomate ʻoe feilaulau ʻoe feilaulau fakamelino, ʻaia ʻoku kau kia Sihova, ʻe motuhi ʻae laumālie ko ia mei hono kakai.
Se iu ektuŝos ion malpuran, ĉu malpuraĵon de homo, ĉu malpuran beston, ĉu ian malpuran abomenindaĵon, kaj manĝos el la viando de pacofero, kiu estis destinita por la Eternulo, ties animo ekstermiĝos el sia popolo.
22 Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,
Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
23 Lea ki he fānau ʻa ʻIsileli, ʻo pehē, ʻoua naʻa mou kai ha ngako ʻoe pulu, pe ko e sipi, pe ko e kosi.
Diru al la Izraelidoj jene: Sebon de bovo kaj de ŝafo kaj de kapro neniam manĝu.
24 Pea ko e ngako ʻoe manu mate mahaki pe, mo e ngako ʻo ia kuo mate ʻi he haehae ʻe he manu kehe, ke mou ngāueʻaki ia ʻi ha ngāue kehe: ka ʻe ʻikai ʻaupito te mou kai ia.
La sebon de kadavraĵo kaj la sebon de besto disŝirita oni povas uzi por ĉia laboro, sed manĝi ĝin vi ne devas.
25 He ko ia ʻoku ne kai ʻae ngako ʻoe manu, ʻaia ʻoku ʻatu mei ai ʻe he kakai ʻae feilaulau tutu kia Sihova, ʻio, ko ia ʻoku ne kai ai ʻe motuhi ia mei hono kakai.
Ĉar ĉiu, kiu manĝos sebon de brutoj, el kiuj oni alportas fajroferon al la Eternulo, la manĝinto ekstermiĝos el sia popolo.
26 Pea ʻe ʻikai foki te mou kai ha toto ʻo ha manu kapakau pe ha manu kehe, ʻi homou ngaahi nofoʻanga.
Kaj nenian sangon manĝu en ĉiuj viaj loĝejoj, nek el birdoj, nek el brutoj.
27 ‌ʻIlonga ha taha ʻe kai ha toto, ʻe motuhi ʻae laumālie ko ia mei hono kakai.
Ĉiu, kiu manĝos ian sangon, ekstermiĝos el sia popolo.
28 Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,
Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo, dirante:
29 Lea ki he fānau ʻa ʻIsileli, ʻo pehē, Ko ia ʻoku ne ʻatu ʻae feilaulau ʻo ʻene ngaahi feilaulau fakamelino kia Sihova, ʻe ʻomi ʻe ia ʻene meʻaʻofa kia Sihova, ʻi he feilaulau ʻo ʻene ngaahi feilaulau fakamelino.
Diru al la Izraelidoj jene: Kiu alportas sian pacoferon al la Eternulo, tiu alportu mem al la Eternulo tion, kio apartenas el liaj pacoferoj;
30 ‌ʻE ʻomi ʻe hono nima ʻoʻona pe ʻae ngaahi feilaulau kia Sihova, ʻoku tutu ʻi he afi, ʻe ʻomi ʻe ia ʻae ngako mo e fatafata, koeʻuhi ke taʻaloʻalo ʻaki ʻae fatafata, ko e feilaulau taʻaloʻalo ʻi he ʻao ʻo Sihova.
propramane li alportu la fajroferon al la Eternulo; la sebon kune kun la brustaĵo li alportu; la brustaĵon, por skui ĝin kiel skuoferon antaŭ la Eternulo.
31 Pea ʻe tutu ʻae ngako ʻe he taulaʻeiki ʻi he funga ʻoe feilaulauʻanga: ka ʻoku ʻia ʻElone mo hono ngaahi foha ʻae fatafata.
Kaj la pastro bruligos la sebon sur la altaro, kaj la brustaĵo estos por Aaron kaj por liaj filoj.
32 Pea te mou ʻatu ki he taulaʻeiki ʻae alanga muʻa toʻomataʻu ko e feilaulau hiki hake ia ʻi he ngaahi feilaulau ʻo hoʻomou ngaahi feilaulau fakamelino.
Kaj la dekstran femuron el viaj pacoferoj donu kiel levoferon al la pastro.
33 Ko ia ʻi he ngaahi foha ʻo ʻElone, ʻoku ʻatu ʻae toto ʻoe feilaulau fakamelino, mo e ngako, ʻe maʻu ʻe ia ʻae alanga muʻa toʻomataʻu ko hono ʻinasi.
Kiu el la Aaronidoj alportas la sangon de la pacoferoj kaj la sebon, al tiu apartenu la dekstra femuro kiel lia parto:
34 He ko e fatafata taʻaloʻalo mo e alanga muʻa hiki hake kuo u toʻo mei he fānau ʻa ʻIsileli, mei he ngaahi feilaulau ʻo ʻenau ngaahi feilaulau fakamelino, pea kuo u ʻatu ia kia ʻElone ko e taulaʻeiki, pea ki hono ngaahi foha ʻi he tuʻutuʻuni taʻengata, mei he fānau ʻa ʻIsileli.
ĉar la brustaĵon-skuoferon kaj la femuron-levoferon Mi prenis de la Izraelidoj el iliaj pacoferoj, kaj Mi donis ilin al la pastro Aaron kaj al liaj filoj kiel eternan destinitaĵon de la flanko de la Izraelidoj.
35 Ko eni[ʻae ʻinasi ]ʻoe fakanofo ʻo ʻElone, mo e fakanofo ʻo hono ngaahi foha, mei he ngaahi feilaulau kia Sihova ʻoku tutu ʻi he afi, ʻi he ʻaho ʻoku ne ʻatu ʻakinautolu ke ngāue kia Sihova ʻi he ngāue fakataulaʻeiki;
Tio estas la sankta parto de Aaron kaj la sankta parto de liaj filoj el la fajroferoj de la Eternulo de post la tago, en kiu ili estis aligitaj, por esti pastroj al la Eternulo,
36 ‌ʻAia naʻe fekau ʻe Sihova ke ʻatu kiate kinautolu mei he fānau ʻa ʻIsileli, ʻi he ʻaho naʻa ne fakanofo ai ʻakinautolu, ʻi he tuʻutuʻuni taʻengata ʻi honau ngaahi toʻutangata kotoa pē.
parto, kiun la Eternulo ordonis doni al ili de la Izraelidoj en la tago, en kiu Li sanktoleis ilin. Tio estas eterna leĝo en iliaj generacioj.
37 Ko eni ʻae fono ʻoe feilaulau tutu, ʻoe feilaulau meʻakai, pea mo e feilaulau maʻae angahala, mo e feilaulau ʻi he fai hala, mo e ngaahi fakatapu, mo e feilaulau ʻoe ngaahi feilaulau fakamelino;
Tio estas la leĝo pri la brulofero, pri la farunofero, pri la pekofero, pri la kulpofero, pri la ofero de konsekro, kaj pri la pacofero;
38 ‌ʻAia naʻe fekau ʻe Sihova kia Mōsese ʻi he moʻunga ko Sainai, ʻi he ʻaho naʻa ne fekau ai ki he fānau ʻa ʻIsileli, ke ʻatu ʻenau ngaahi meʻaʻofa kia Sihova, ʻi he toafa ʻo Sainai.
kiun la Eternulo donis al Moseo sur la monto Sinaj, kiam Li ordonis al la Izraelidoj en la dezerto Sinaja, ke ili alportadu siajn oferojn al la Eternulo.

< Levitiko 7 >