< Levitiko 21 >
1 Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, Lea ki he kau taulaʻeiki ko e ngaahi foha ʻo ʻElone, ʻo pehē kiate kinautolu, “ʻOua naʻa fakaʻuliʻi ha tokotaha koeʻuhi ko e pekia ʻoku ʻi hono kakai:
Og Herren sagde til Moses: «Tala til prestarne, Arons-sønerne, og seg med deim: «Ein prest må ikkje gjera seg urein for landsmennerne sine med å røra noko lik,
2 Ka koeʻuhi ko hono kāinga moʻoni, ʻoku ofi kiate ia, koeʻuhi ko ʻene faʻē, pea mo ʻene tamai, pea mo hono foha, pea mo hono ʻofefine, pea mo hono tokoua,
minder det er ein av hans næmaste skyldfolk, anten mor eller far eller son eller dotter eller bror,
3 Pea koeʻuhi ko hono tuofefine ko e tāupoʻou, ʻaia ʻoku ofi kiate ia, pea kuo teʻeki ai hano husepāniti; ʻoku ngofua ʻene taʻemaʻa koeʻuhi ko ia.
eller ei syster som var møy og endå høyrde til ætti, med di ho ikkje var burtgift; henne kann han koma nær, um ho ligg lik;
4 Kaeʻoua naʻa ne fakaʻuliʻi ia koeʻuhi ko ha taha ʻeiki ʻi hono kakai, ke ne taʻemaʻa ai.
men ei som var gift kona, må han ikkje røyva; for då gjer han seg urein for landsfolket sitt, og vanhelgar seg.
5 “ʻE ʻikai tenau tekefua honau ʻulu, pe tele hono potu tuliki ʻoe kava, pe fai ha tafatafaʻi ʻi honau sino.
Prestane må ikkje raka seg snaude i kruna, og ikkje stytta skjegget sitt, og ikkje skjera seg i holdet.
6 Tenau māʻoniʻoni ki honau ʻOtua, kaeʻoua naʻa fakaongokoviʻi ʻae huafa ʻo honau ʻOtua: he ko e ngaahi feilaulau kia Sihova ʻoku ngaohi ʻi he afi, pea ʻoku nau ʻatu ʻae mā ʻa honau ʻOtua; ko ia ʻe māʻoniʻoni ai ʻakinautolu.
Heilage skal dei vera for sin Gud, dei må ikkje vanhelga namnet hans; for det er dei som ber fram eldofferi åt Herren, maten åt deira Gud; di skal dei vera heilage.
7 ʻE ʻikai tenau fakamaʻu mali mo ha fefine faʻa feʻauaki, pe ha taʻelotu; pea ʻoua naʻa nau maʻu ʻae fefine kuo tukuange mei hono mali: he ʻoku māʻoniʻoni ia ki hono ʻOtua.
Ingen av deim må gifta seg med ei skjøkja eller ei kvinna som er utskjemd, heller ikkje med ei som er skild frå mannen sin; heilag skal presten vera for sin Gud,
8 Ko ia ke ke fakamāʻoniʻoniʻi ia; he ʻoku ne ʻatu ʻae mā ʻa ho ʻOtua; ʻe māʻoniʻoni ia kiate koe: he ko au Sihova, ʻoku ou fakamāʻoniʻoniʻi ʻakimoutolu, ʻoku ou māʻoniʻoni.
og du skal halda honom heilag; for det er han som ber fram maten åt din Gud: heilag skal han vera deg; for eg er heilag, eg, Herren, som helgar dykk.
9 Pea ko e ʻofefine ʻo ha taulaʻeiki, kapau ʻoku ne fakahalaʻi ʻe ia ia ʻi he fai feʻauaki, ʻoku ne fakahalaʻi ʻene tamai: ʻe tutu ʻaki ia ʻae afi.
Og dersom ei prestedotter skjemdar seg med ulivnad, so vanhelgar ho far sin: ho skal brennast på bål.
10 “Pea ko ia ʻoku taulaʻeiki lahi ʻi hono ngaahi kāinga, ʻaia naʻe lingi ki hono ʻulu ʻae lolo ʻoe fakanofo, pea kuo fakatapui ke ʻai ʻae ngaahi kofu, ʻe ʻikai toʻo ʻe ia hono tatā, pe hae hono kofu;
Den presten som er yver alle brørne sine, han som fær salvingsoljen på hovudet sitt, og vert vigd til øvsteprest og klædd i den heilage bunaden, han må ikkje ganga med uflitt hår, og ikkje riva sund klædi sine.
11 Pea ʻe ʻikai te ne ʻalu ia ki ha sino ʻoku mate, pe fakahalaʻi ʻe ia ia koeʻuhi ko ʻene tamai, pe ko ʻene faʻē;
Han må ikkje ganga inn til noko lik; ikkje far eller mor di heller må han koma nær, etter dei hev andast; for då vert han urein.
12 Pea ʻe ʻikai ʻalu ia kituaʻā ʻi he faletapu, pe fakahalaʻi ʻae faletapu ʻo hono ʻOtua; he ko e tatā ʻoe lolo tākai ʻo hono ʻOtua ʻoku ʻiate ia: Ko au ko Sihova.
Han må ikkje ganga ut or det heilage huset, so han vanhelgar heilagdomen åt sin Gud; for vigsla av Guds salvingsolje er yver honom. Eg er Herren!
13 Pea te ne fili ʻe ia hono uaifi ko e tāupoʻou.
Han skal taka ei rein møy til kona.
14 Ko e fefine paea, pe ko e fefine fakamāvae, pe ko e taʻelotu, pe ko e feʻauaki, ko kinautolu ni ʻe ʻikai te ne fili: kae maʻu ʻe ia ha taʻahine mei hono kakai ko hono uaifi.
Ei enkja, eller ei kvinna som er fråskild eller utskjemd, eller ei skjøkja, slik ei må han aldri gifta seg med. Berre ei møy av folket sitt må han egta;
15 Pea ʻe ʻikai te ne fakahalaʻi ʻe ia hono hako ʻi he lotolotonga ʻo hono kakai: he ko au ko Sihova ʻoku ou fakamāʻoniʻoniʻi ia.”
elles vanhelgar han ætti si millom folket. Kom i hug: det er eg, Herren, som hev helga honom!»»
16 Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,
Og Herren tala meir til Moses, og sagde:
17 Lea kia ʻElone, ʻo pehē, “Ko ia ʻi ho hako ʻi honau toʻutangata kotoa pē, ʻoku ʻiate ia hano mele, ʻoua naʻa ʻunuʻunu mai ia ke ʻatu ʻae mā ʻa hono ʻOtua.
«Tala til Aron og seg: «Er det nokon av ætti di no eller i komande tider, som hev eit lyte, so må han ikkje ganga innåt og bera fram maten åt sin Gud.
18 He ko e tangata ko ia ʻoku ai hano mele, ʻoua naʻa ʻunuʻunu mai ia: ko e tangata kui, pe ko e ketu, pe ko ia ʻoku ihu lafalafa, pe ai haʻane anga ʻoku kehe,
Ingen som det er noko lyte på, må ganga innåt, ingen som er blind eller halt eller haremynt, eller hev ein vanskapt lem
19 Pe ha tangata ʻoku veʻe fasi, pe nima fasi,
eller ein broten fot eller arm,
20 ʻAe tuʻa piko pe ko e kihi, pe hangatāmakia hono mata, pe ko e kamaa, pe ko e mongumangu, pe ko e tangapula.
eller som er krylryggja eller skinnturr, eller som hev ein kvit flekk på augnesteinen, eller hev skabb eller gardorm eller slit i pungarne.
21 ʻIlonga ʻae tangata ʻi he fānau ʻa ʻElone ko e taulaʻeiki ʻoku ʻiate ia ha mele, ke ʻoua naʻa ʻunuʻunu mai ia ke ʻatu kia Sihova ʻae feilaulau kuo ngaohi ʻaki ʻae afi: ʻoku ʻiate ia hano mele; ʻe ʻikai ofi mai ia ke ʻatu ʻae mā ʻa hono ʻOtua.
Ingen etterkomar av Aron, presten, som hev noko lyte, må ganga innåt og bera fram eldofferi åt Herren; det er lyte på honom: han må ikkje ganga innåt og bera fram maten for sin Gud.
22 ʻE kai ʻe ia ʻae mā ʻa hono ʻOtua, ʻio, ʻae māʻoniʻoni lahi, pea mo e māʻoniʻoni pe.
Han må nok eta av retterne åt sin Gud, både dei høgheilage og dei heilage;
23 Ka koeʻuhi pe ʻe ʻikai te ne ʻalu ki he loto puipui, pe hoko ʻo ofi ki he feilaulauʻanga, koeʻuhi ʻoku ʻiate ia hano mele; ke ʻoua naʻa fakahalaʻi ʻe ia hoku ngaahi potu tapu: he ko au ko Sihova ʻoku ou fakamāʻoniʻoni ʻakinautolu.”
men etter di det er lyte på honom, må han ikkje ganga fram til forhenget, og ikkje koma innåt altaret; for då vanhelgar han heilagdomarne mine. Kom i hug: det er eg, Herren, som hev helga deim.»»
24 Pea naʻe tala ia ʻe Mōsese kia ʻElone, pea ki hono ngaahi foha, pea ki he fānau kotoa pē ʻa ʻIsileli.
Og Moses sagde alt dette til Aron og sønerne hans og til heile Israels-lyden.