Levitiko 20
1 Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,
Og Herren tala atter til Moses, og sagde:
2 “Ko eni foki, ke ke lea ki he fānau ʻa ʻIsileli, Ko ia fulipē ʻi he fānau ʻa ʻIsileli, pe ʻi he kau muli ʻoku ʻāunofo ʻi ʻIsileli, ʻoku ne foaki hono hako kia Moleki; ko e moʻoni ʻe tāmateʻi ia: ʻe tolongaki ia ʻaki ʻae maka ʻe he kakai ʻoe fonua.
«Seg til Israels-folket: «Hender det at nokon av Israels-mennerne, eller av dei framande som held til i Israel, gjev noko av borni sine frå seg til Molok, so skal han lata livet: landslyden skal steina honom i hel.
3 Pea te u fakahangatonu hoku fofonga ki he tangata ko ia, ke motuhi ia mei hono kakai: ko e meʻa ʻi heʻene foaki ʻa hono hako kia Moleki, ke ʻuliʻi hoku faletapu, mo fakaongokoviʻi hoku huafa māʻoniʻoni.
Og eg vil kvessa augo mot den mannen, og rydja honom ut or folket hans, for di han hev gjeve Molok barnet sitt og sulka heilagdomen min og vanhelga mitt heilage namn:
4 Pea kapau ʻoku fufū honau mata ʻe he kakai ʻoe fonua mei he tangata, ʻi heʻene foaki hono hako kia Moleki, pea ʻikai tāmateʻi ia;
um landslyden let att augo og ikkje læst sjå at han gjev barnet sitt til Molok, og ikkje drep honom,
5 Pea te u fakahanga hoku fofonga ki he tangata ko ia, pea ki hono fale, pea ko ia, mo kinautolu kotoa pē ʻoku fai hala ʻo muimui ʻiate ia, ke fai angahala mo Moleki, teu motuhi mei honau kakai.
so vil eg kvessa augo mot honom og mot ætti hans, og rydja honom ut or folket hans, både honom og alle deim som fylgjer i fotfaret hans, og held seg med Molok.
6 “Pea ko ia ʻoku tafoki kiate kinautolu ʻoku vaka ai ʻae ngaahi laumālie ʻuli, mo e kau taulafakafaʻahikehe, ke ʻalu holi kovi kiate kinautolu, te u fakahanga moʻoni hoku fofonga ki he tangata ko ia, pea teu motuhi ia mei hono kakai.
Gjeng nokon til deim som manar fram draugar og spåvette, og held seg med deim, so vil eg kvessa augo mot honom og rydja honom ut or folket hans.
7 “Ko ia mou fakamāʻoniʻoniʻi ʻakimoutolu, pea ke mou māʻoniʻoni: he ko au ko Sihova ko homou ʻOtua.
De skal helga dykk og vera heilage; for eg, Herren, er dykkar Gud.
8 Pea ke mou tauhi ʻeku ngaahi fekau ʻo fai ki ai: Ko au ko Sihova ʻoku ou fakamāʻoniʻoniʻi ʻakimoutolu.”
Agta vel på loverne mine, og liv etter deim! Kom i hug: eg er Herren, som helgar dykk!
9 He ko ia kotoa pē ʻoku kapeʻi ʻene tamai pe ko ʻene faʻē, ko e moʻoni ʻe tāmateʻi ia kuo ne kapeʻi ʻene tamai pe ko ʻene faʻē pea ʻe ʻiate ia pe hono toto.
Den som bannar far sin og mor si, han skal lata livet. Han hev banna far og mor: blodet hans kjem på honom sjølv.
10 Pea ko e tangata ʻoku tonoʻi ʻae uafi ʻoe tangata ʻe tokotaha, ʻio, ko ia ʻoku tonoʻi ʻae uafi ʻo hono kaungāʻapi, ko e tangata tono fefine mo e fefine tono tangata, ʻe tāmateʻi moʻoni ʻakinaua.
Den som held seg med ei gift kona, med kona åt grannen sin, han skal lata livet, både han og den kona han hev halde seg med.
11 Ko e tangata ʻoku mohe mo e mali ʻo ʻene tamai kuo fakatelefua ʻe ia ʻa ʻene tamai: ʻe tāmateʻi ʻakinaua fakatouʻosi pe; ʻe ʻiate kinaua hona toto.
Ligg nokon med stykmor si, so skjemmer han æra åt far sin; dei skal båe lata livet, og blodet deira kjem på deim sjølve.
12 Pea kapau ʻe mohe ʻae tangata mo hono ʻofefine ʻi he fono, ʻe tāmateʻi ʻakinaua fakatouʻosi pe: kuo na fai fakamaveuveu; ʻe ʻiate kinaua hona toto.
Ligg nokon hjå sonekona si, so skal dei båe lata livet. Dei hev gjort eit skjemdarverk, og blodet deira kjem på deim sjølve.
13 Pea kapau ʻe mohe ha tangata mo e tangata, ʻo hangē ko ʻene mohe mo e fefine, kuo na fai fakalielia fakatouʻosi pe; ke tāmateʻi moʻoni ʻakinaua; ʻe ʻiate kinaua hona toto.
Ligg nokon hjå ein kar, som ein ligg hjå eit kvende, so gjer dei båe ei stygg gjerning; dei skal lata livet; blodet deira kjem på deim sjølve.
14 Pea kapau ʻoku ʻomi ʻe ha tangata mo hono mali ʻae faʻē ʻa hono mali kena mali, ko e meʻa kovi ia: ʻe tutu ʻakinautolu ʻaki ʻae afi, ʻaia mo kinaua; koeʻuhi ke ʻoua naʻa ai ha kovi ʻiate kimoutolu.
Tek nokon både mor og dotter til kona, so er det blodskam; dei skal brennast på bål, både han og dei; sovori sedløysa må ikkje finnast hjå dykk;
15 Pea kapau ʻe mohe ha tangata mo e manu, ʻe tāmateʻi moʻoni ia: pea ke mou tāmateʻi ʻae manu.
Blandar nokon seg med eit dyr, so skal han lata livet, og dyret skal de drepa.
16 Pea kapau ʻe ʻunuʻunu atu ha fefine ki ha manu, pea tokoto ki ai ia, ʻe tāmateʻi ʻae fefine, mo e manu: ʻe tāmateʻi moʻoni ʻakinaua; ʻe ʻiate kinaua hona toto.
Og held ei kvinna seg innåt eit dyr og parar seg med det, so skal de slå i hel både kvinna og dyret. Dei som gjer slikt, skal lata livet, og blodet deira kjem på deim sjølve.
17 Pea kapau ʻe ʻave ʻe ha tangata hono tuofefine, ko e ʻofefine ʻo ʻene tamai, pe ko e tama ʻa ʻene faʻē, ʻo mamata ki heʻene telefua, pea mamata ia ki heʻene telefua ʻaʻana; ko e meʻa kovi ia: pea ʻe motuhi ʻakinaua ʻi he ʻao ʻo hona kakai: kuo tatala ʻo fakatelefua ʻa hono tuofefine; ʻe fua ʻe ia ʻene hia.
Tek nokon syster si, som hev same far eller same mor som han, og søkjer seng med henne, og ho med honom, so er det blodskam, og dei skal rydjast ut for augo åt landslyden. Han hev søkt seng med syster si: han lyt lida for brotet sitt.
18 Pea kapau ʻe mohe ha tangata mo e fefine ʻoku ʻiate ia hono mahaki, pea tatala hono mahaki; kuo ne fakatelefua hono mahaki, pea kuo tatala ʻe ia ʻae mata ʻo hono toto: pea ʻe motuhi ʻakinaua fakatouʻosi mei hona kakai.
Ligg nokon med ei kvinna medan ho hev månadssjuken sin, og nækjer blygsli hennar, tek han dekkjet av kjelda hennar, og ho nækjer blodkjelda si, so skal dei båe rydjast ut or folket sitt.
19 Pea ʻoua naʻa ke fakatelefua ʻae tokoua ʻo hoʻo faʻē, pe ko e tuofefine ʻo hoʻo tamai: he ko ia ʻoku ne [fai pehē ]ʻoku fakatelefua hono kāinga ofi: te na fua ʻena hia.
Du skal ikkje søkja seng med morsyster eller farsyster di; den som det gjer, skjemmer si eigi ætt: dei lyt lida for brotet sitt.
20 Pea kapau ʻe mohe ha tangata mo e uaifi ʻoe tokoua ʻo ʻene tamai, kuo fakatelefua ʻe ia ʻa hono tuʻasina: te na fua ʻena angahala: te na mate taʻehafānau.
Ligg nokon hjå kona åt farbror sin, so vanærar han farbror sin: dei lyt lida for syndi si, og skal døy barnlause.
21 Pea kapau ʻe maʻu ʻe ha tangata ʻae uaifi ʻa hono tokoua, ko e meʻa taʻemaʻa ia: kuo fakatelefua ʻa hono tokoua; te na mate taʻehafānau.
Gifter nokon seg med brorkona si, so er det ei skam; han hev vanæra bror sin: dei skal ikkje få born.
22 “Ko ia ke mou tauhi ai ʻeku ngaahi tuʻutuʻuni ni, mo ʻeku ngaahi fekau, ʻo fai ki ai: telia naʻa lua ʻaki ʻakimoutolu ʻe he fonua ʻoku ou ʻomi ʻakimoutolu ki ai.
So lyd då alle bodi og alle loverne mine, og liv etter deim, so landet ikkje skal støyta dykk ut att, det landet som eg fører dykk til og vil lata dykk bu i!
23 Pea ʻe ʻikai te mou fai ki he ngaahi anga ʻoe puleʻanga, ʻaia ʻoku ou kapusi mei homou ʻao: he kuo nau fai ʻae ngaahi meʻa ni, pea ko ia kuo u fehiʻa ai kiate kinautolu.
Far ikkje etter skikkarne åt det folket som eg jagar ut for dykkar skuld! Dei gjorde alt dette; då fekk eg stygg til deim,
24 Ka kuo u lea kiate kimoutolu, Te mou maʻu honau fonua, pea te u ʻatu ia kiate kimoutolu ke mou maʻu ia, ko e fonua ʻoku mahu tāfea ʻi he huʻahuhu mo e honi: Ko au ko Sihova ko homou ʻOtua, ʻaia kuo u vaheʻi ʻakimoutolu mei he kakai kehe.
og eg sagde til dykk: De skal få landet deira, eit land som fløymer med mjølk og honning; eg vil gjeva dykk det til eiga, eg, Herren, dykkar Gud, som hev skilt dykk ut frå alle andre folk.
25 Ko ia ke mou vaheʻi ʻae fanga manu maʻa mo e taʻemaʻa, pea lau kehe ʻae fanga manu taʻemaʻa ʻoku kapakau mo e maʻa: pea ʻoua naʻa mou fakalieliaʻi ʻakimoutolu ʻi he manu, pe ha manu kapakau, pe ʻi ha meʻa ʻe taha ʻoku totolo ʻi he kelekele, ʻaia kuo vaheʻi ia ʻiate kimoutolu ko e taʻemaʻa.
Difor skal de skilja millom reine og ureine dyr og reine og ureine fuglar, og ikkje gjera dykk sjølve ufysne med å eta dei dyri eller fuglarne eller noko av det kreket som eg hev skilt ut, og sagt de skal halda for ureine.
26 Pea te mou māʻoniʻoni kiate au: he ko au Sihova ʻoku ou māʻoniʻoni, pea kuo u fakamavahe ʻakimoutolu mei he kakai kehe, koeʻuhi ke ʻoʻoku ʻakimoutolu.
De skal vera meg heilage; for eg, Herren, er heilag, og eg hev skilt dykk ut frå alle andre folkeslag, so de skal høyra meg til.
27 “Ko e tangata foki, pe ko e fefine ʻoku vaka ai ʻae laumālie ʻuli, pea ko e taulafakafaʻahikehe, ʻe tāmateʻi moʻoni ia: ʻe tolongaki ʻakinautolu ʻaki ʻae maka: ʻe ʻiate kinautolu honau toto.
Er det nokon mann eller noko kvende som fer med å mana fram draugar eller spåvette, so skal dei lata livet: dei skal steinast i hel, og blodet deira kjem på deim sjølve.»»
