< Tangilāulau 3 >
1 Ko au ko e tangata kuo mamata ki he mamahi ʻi he meʻa tā ʻa hono houhau.
Ego vir videns paupertatem meam in virga indignationis ejus.
2 Kuo ne tataki au mo ʻomi au ki he poʻuli, kae ʻikai ki he maama.
Me minavit, et adduxit in tenebras, et non in lucem.
3 Ko e moʻoni kuo ne liliu kiate au, ʻoku ne liliu hono nima kiate au ʻi he ʻaho kotoa.
Tantum in me vertit et convertit manum suam tota die.
4 Ko hoku kili mo hoku kakano kuo ne ngaohi ke motuʻa; kuo ne fesiʻi hoku ngaahi hui.
Vetustam fecit pellem meam et carnem meam; contrivit ossa mea.
5 Kuo ne langaʻi meʻa kiate au, pea kuo ne takatakai au ʻaki ʻae kona mo e mamahi.
Ædificavit in gyro meo, et circumdedit me felle et labore.
6 Kuo ne fokotuʻu au ʻi he ngaahi potu fakapoʻuli, ʻo hangē ko kinautolu naʻe pekia ʻi muʻa.
In tenebrosis collocavit me, quasi mortuos sempiternos.
7 Kuo ne ʻāʻi takatakai au pea ʻoku ʻikai te u faʻa hao kituʻa: kuo ne fakamamafa ʻa ʻeku haʻi ukamea.
Circumædificavit adversum me, ut non egrediar; aggravavit compedem meum.
8 ʻO kau ka tangi foki mo kalanga, ʻoku ne taʻetokangaʻi ʻeku kole.
Sed et cum clamavero, et rogavero, exclusit orationem meam.
9 Kuo ne ʻāʻi hoku ngaahi hala ʻaki ʻae ngaahi maka kuo tā, kuo ne fakapikoʻi hoku ngaahi hala.
Conclusit vias meas lapidibus quadris; semitas meas subvertit.
10 Naʻa ne hangē ha pea ʻoku toitoi kiate au, pea hangē ha laione ʻi he ngaahi potu lilo.
Ursus insidians factus est mihi, leo in absconditis.
11 Kuo ne mimioʻi hoku ngaahi ʻaluʻanga, pea kuo ne haehae au fakaikiiki: kuo ne ngaohi au ke lala pe.
Semitas meas subvertit, et confregit me; posuit me desolatam.
12 Kuo ne teke ʻa ʻene kaufana, pea kuo ne fokotuʻu au ko e fakaʻilonga ki he ngahau.
Tetendit arcum suum, et posuit me quasi signum ad sagittam.
13 Kuo ne pule ki he ngaahi ngahau ʻo ʻene tangai ke ʻasi ki hoku ngaahi kongaloto.
Misit in renibus meis filias pharetræ suæ.
14 Ko e manukiʻanga au ki hoku kakai; pea ko ʻenau tāʻanga ʻi he ʻaho kotoa pē.
Factus sum in derisum omni populo meo, canticum eorum tota die.
15 Kuo ne fakafonu au ʻaki ʻae kona, kuo ne fakakonaʻi au ʻaki ʻae konaʻiʻī.
Replevit me amaritudinibus; inebriavit me absinthio.
16 Kuo ne fesiʻi foki hoku kau nifo ʻaki ʻae kilikili, kuo ne pani au ʻaki ʻae efu.
Et fregit ad numerum dentes meos; cibavit me cinere.
17 Pea kuo ke hiki hoku laumālie ke mamaʻo mei he melino: naʻe ngalo ʻiate au ʻae monūʻia.
Et repulsa est a pace anima mea; oblitus sum bonorum.
18 Pea ne u pehē, “Ko ʻeku mālohi mo ʻeku ʻamanaki kuo ʻauha meia Sihova;”
Et dixi: Periit finis meus, et spes mea a Domino.
19 ʻI heʻeku manatu ki hoku mahaki pea mo ʻeku mamahi, ʻae kona pea mo e ʻahu.
Recordare paupertatis, et transgressionis meæ, absinthii et fellis.
20 ʻOku kei manatu ki ai hoku laumālie, pea ʻoku angavaivai ia ʻiate au.
Memoria memor ero, et tabescet in me anima mea.
21 Ko ia ʻoku ou fakamanatu ki hoku loto, pea ko ia ʻoku ou kei maʻu ai ʻae ʻamanaki.
Hæc recolens in corde meo, ideo sperabo.
22 Ko e meʻa ʻi he ʻaloʻofa ʻa Sihova ʻoku ʻikai te tau ʻauha, koeʻuhi ʻoku ʻikai ke ngata ʻene manavaʻofa.
Misericordiæ Domini, quia non sumus consumpti; quia non defecerunt miserationes ejus.
23 ʻOku foʻou ia ʻi he pongipongi kotoa pē, ʻoku lahi hoʻo angatonu.
Novi diluculo, multa est fides tua.
24 ʻOku pehē ʻe hoku laumālie, “Ko hoku tofiʻa ʻa Sihova: ko ia te u ʻamanaki lelei ʻiate ia.”
Pars mea Dominus, dixit anima mea; propterea exspectabo eum.
25 ʻOku lelei ʻa Sihova kiate kinautolu ʻoku tatali kiate ia, ki he laumālie ʻoku kumi kiate ia.
Bonus est Dominus sperantibus in eum, animæ quærenti illum.
26 ʻOku lelei ki he tangata ke ne ʻamanaki, pea ne tatali fakatatoka foki ki he fakamoʻui meia Sihova.
Bonum est præstolari cum silentio salutare Dei.
27 ʻOku lelei ki he tangata ke ne fua ʻae haʻamo ʻi heʻene kei talavou.
Bonum est viro cum portaverit jugum ab adolescentia sua.
28 ʻOku ne nofo tokotaha pe, pea ʻoku longo pe, koeʻuhi kuo ne fua ia ʻe ia pe.
Sedebit solitarius, et tacebit, quia levavit super se.
29 ʻOku ne ʻai hono ngutu ʻi he efu, ko e meʻa naʻa ʻoku kei ai ha ʻamanaki.
Ponet in pulvere os suum, si forte sit spes.
30 ʻOku ne tuku hono kouʻahe kiate ia ʻoku ne taaʻi ia: ʻoku ne pito ʻaupito ʻi he lauʻi kovi.
Dabit percutienti se maxillam: saturabitur opprobriis.
31 He koeʻuhi ʻe ʻikai liʻaki ke lauikuonga ʻe Sihova:
Quia non repellet in sempiternum Dominus.
32 He kapau te ne fakamamahi, ka te ne manavaʻofa foki ʻo fakatatau ki hono lahi ʻo ʻene ngaahi ʻaloʻofa.
Quia si abjecit, et miserebitur, secundum multitudinem misericordiarum suarum.
33 He ʻoku ʻikai te ne fie tautea, pe fakamamahi ʻae fānau ʻae tangata.
Non enim humiliavit ex corde suo et abjecit filios hominum.
34 Ke laiki ʻi hono lalo vaʻe ʻae ngaahi pōpula kotoa pē ʻo māmani,
Ut conteret sub pedibus suis omnes vinctos terræ.
35 Ke fakatafe ʻae totonu ʻoe tangata ʻi he ʻao ʻoe fofonga ʻoe Fungani Māʻoniʻoni,
Ut declinaret judicium viri in conspectu vultus Altissimi.
36 Ke kākaaʻi ʻae tangata ʻi hono fakamaauʻi ʻoku ʻikai lelei ai ʻa Sihova.
Ut perverteret hominem in judicio suo; Dominus ignoravit.
37 Ko hai ia ʻoku fakahā, pea ʻoku hoko ia, ʻo kapau ʻoku ʻikai ke fekau ʻe Sihova?
Quis est iste qui dixit ut fieret, Domino non jubente?
38 ʻOku ʻikai ke ʻalu mei he fofonga ʻoe Fungani Māʻolunga ʻae lelei mo e kovi.
Ex ore Altissimi non egredientur nec mala nec bona?
39 Ko e hā ʻoku lāunga ai ʻae tangata moʻui, ʻae tangata koeʻuhi ko e tautea ʻo ʻene ngaahi angahala?
Quid murmuravit homo vivens, vir pro peccatis suis?
40 Ke tau kumi mo ʻahiʻahiʻi hotau ngaahi ʻaluʻanga, pea toe tafoki kia Sihova.
Scrutemur vias nostras, et quæramus, et revertamur ad Dominum.
41 Ke tau hiki hake hotau loto mo hotau nima ki he ʻOtua ʻi he ngaahi langi.
Levemus corda nostra cum manibus ad Dominum in cælos.
42 “Kuo mau fai talangataʻa, pea kuo mau angatuʻu: ʻoku teʻeki ai te ke fakamolemole.
Nos inique egimus, et ad iracundiam provocavimus; idcirco tu inexorabilis es.
43 “Kuo ke ʻuʻufi ʻaki ʻae houhau, pea fakatangaʻi ʻakimautolu: kuo ke tāmateʻi pea naʻe ʻikai te ke manavaʻofa.
Operuisti in furore, et percussisti nos; occidisti, nec pepercisti.
44 Kuo ke ʻufiʻufi koe ʻaki ʻae ʻao, ke ʻoua naʻa ʻasi atu ʻa ʻemau kole.
Opposuisti nubem tibi, ne transeat oratio.
45 Kuo ke ngaohi ʻakimautolu ko e efe mo e ʻotoʻota ʻi he lotolotonga ʻoe kakai.
Eradicationem et abjectionem posuisti me in medio populorum.
46 “Kuo mafaʻa ʻae ngutu ʻa homau kau fili kotoa pē kiate kimautolu.
Aperuerunt super nos os suum omnes inimici.
47 Kuo hoko mai ʻae manavahē mo e tauhele kiate kimautolu, ʻae lala mo e ʻauha.”
Formido et laqueus facta est nobis vaticinatio, et contritio.
48 ʻOku tafe hifo hoku mata, hangē ko e ngaahi vaitafe, koeʻuhi ko e ʻauha ʻae ʻofefine ʻo hoku kakai.
Divisiones aquarum deduxit oculus meus, in contritione filiæ populi mei.
49 “ʻOku tafe hifo ʻa hoku mata, pea ʻikai ʻosi, ʻoku ʻikai siʻi ke tuku.
Oculus meus afflictus est, nec tacuit, eo quod non esset requies.
50 Ke ʻoua ke ʻafio mai ʻa Sihova, pea vakai mei he langi.
Donec respiceret et videret Dominus de cælis.
51 Ko hoku mata ʻoku ne ueʻi hoku loto, koeʻuhi ko e ngaahi ʻofefine kotoa pē ʻo ʻeku kolo.
Oculus meus deprædatus est animam meam in cunctis filiabus urbis meæ.
52 “Naʻe tuli fakamamahi au ʻe hoku kau fili hangē ha manupuna, taʻehanoʻuhinga.
Venatione ceperunt me quasi avem inimici mei gratis.
53 Kuo nau motuhi ʻeku moʻui ʻi he fale fakapōpula, pea kuo lī ha maka kiate au.
Lapsa est in lacum vita mea, et posuerunt lapidem super me.
54 naʻe melemo hoku ʻulu ʻi he ngaahi vai; pea ne u toki pehē, ‘Kuo motuhi au.’
Inundaverunt aquæ super caput meum; dixi: Perii.
55 “ʻE Sihova ne u ui ki ho huafa mei he fale fakapōpula taumamaʻo.
Invocavi nomen tuum, Domine, de lacu novissimo.
56 Kuo ke fanongo ki hoku leʻo; ʻoua naʻa ke fufū ho fofonga ki heʻeku mānava, ki heʻeku tangi.
Vocem meam audisti; ne avertas aurem tuam a singultu meo et clamoribus.
57 Naʻa ke ʻunuʻunu mai ʻo ofi ʻi he ʻaho ko ia ne u ui kiate koe: naʻa ke pehē, “ʻOua naʻa manavahē.”
Appropinquasti in die quando invocavi te; dixisti: Ne timeas.
58 “ʻE Sihova kuo ke langomakiʻi hoku laumālie; kuo ke huhuʻi ʻeku moʻui.
Judicasti, Domine, causam animæ meæ, redemptor vitæ meæ.
59 ʻE Sihova kuo ke ʻafioʻi ki he kovi kuo fai kiate au, fakamaau ʻe koe ʻeku meʻa.
Vidisti, Domine, iniquitatem illorum adversum me: judica judicium meum.
60 Kuo ke ʻafio ki heʻenau lili kotoa pē, mo ʻenau ngaahi filioʻi kiate au.
Vidisti omnem furorem, universas cogitationes eorum adversum me.
61 “ʻE ʻEiki kuo ke fanongo ki heʻenau taukae, pea mo ʻenau ngaahi filioʻi kiate au;
Audisti opprobrium eorum, Domine, omnes cogitationes eorum adversum me.
62 ʻae loungutu ʻonautolu naʻe tuʻu hake kiate au, pea mo ʻenau fakatupu meʻa kiate au ʻi he ʻaho kotoa pē.
Labia insurgentium mihi, et meditationes eorum adversum me tota die.
63 Vakai ki heʻenau nofo hifo mo ʻenau tuʻu hake; ko au ko ʻenau taʻanga.
Sessionem eorum et resurrectionem eorum vide; ego sum psalmus eorum.
64 “ʻE ʻEiki ke ke tuku kiate kinautolu ha totongi, ʻo fakatatau ki he ngāue ʻa honau nima.
Redes eis vicem, Domine, juxta opera manuum suarum.
65 Tuku kiate kinautolu ʻae mamahi ʻoe loto, ʻa hoʻo malaʻia kiate kinautolu.
Dabis eis scutum cordis, laborem tuum.
66 Fakatanga mo fakaʻauha ʻakinautolu ʻi he houhau mei he lalo langi ʻa Sihova.
Persequeris in furore, et conteres eos sub cælis, Domine.