Tangilāulau 3
1 Ko au ko e tangata kuo mamata ki he mamahi ʻi he meʻa tā ʻa hono houhau.
Én vagyok az az ember, a ki nyomorúságot látott az ő haragjának vesszeje miatt.
2 Kuo ne tataki au mo ʻomi au ki he poʻuli, kae ʻikai ki he maama.
Engem vezérlett és járatott sötétségben és nem világosságban.
3 Ko e moʻoni kuo ne liliu kiate au, ʻoku ne liliu hono nima kiate au ʻi he ʻaho kotoa.
Bizony ellenem fordult, ellenem fordítja kezét minden nap.
4 Ko hoku kili mo hoku kakano kuo ne ngaohi ke motuʻa; kuo ne fesiʻi hoku ngaahi hui.
Megfonnyasztotta testemet és bőrömet, összeroncsolta csontjaimat.
5 Kuo ne langaʻi meʻa kiate au, pea kuo ne takatakai au ʻaki ʻae kona mo e mamahi.
Erősséget épített ellenem és körülvett méreggel és fáradsággal.
6 Kuo ne fokotuʻu au ʻi he ngaahi potu fakapoʻuli, ʻo hangē ko kinautolu naʻe pekia ʻi muʻa.
Sötét helyekre ültetett engem, mint az örökre meghaltakat.
7 Kuo ne ʻāʻi takatakai au pea ʻoku ʻikai te u faʻa hao kituʻa: kuo ne fakamamafa ʻa ʻeku haʻi ukamea.
Körülkerített, hogy ki ne mehessek, nehézzé tette lánczomat.
8 ʻO kau ka tangi foki mo kalanga, ʻoku ne taʻetokangaʻi ʻeku kole.
Sőt ha kiáltok és segítségül hívom is, nem hallja meg imádságomat.
9 Kuo ne ʻāʻi hoku ngaahi hala ʻaki ʻae ngaahi maka kuo tā, kuo ne fakapikoʻi hoku ngaahi hala.
Elkerítette az én útaimat terméskővel, ösvényeimet elforgatta.
10 Naʻa ne hangē ha pea ʻoku toitoi kiate au, pea hangē ha laione ʻi he ngaahi potu lilo.
Ólálkodó medve ő nékem és lesben álló oroszlán.
11 Kuo ne mimioʻi hoku ngaahi ʻaluʻanga, pea kuo ne haehae au fakaikiiki: kuo ne ngaohi au ke lala pe.
Útaimat elterelte, és darabokra vagdalt és elpusztított engem!
12 Kuo ne teke ʻa ʻene kaufana, pea kuo ne fokotuʻu au ko e fakaʻilonga ki he ngahau.
Kifeszítette kézívét, és a nyíl elé czélul állított engem!
13 Kuo ne pule ki he ngaahi ngahau ʻo ʻene tangai ke ʻasi ki hoku ngaahi kongaloto.
Veséimbe bocsátotta tegzének fiait.
14 Ko e manukiʻanga au ki hoku kakai; pea ko ʻenau tāʻanga ʻi he ʻaho kotoa pē.
Egész népemnek csúfjává lettem, és gúnydalukká napestig.
15 Kuo ne fakafonu au ʻaki ʻae kona, kuo ne fakakonaʻi au ʻaki ʻae konaʻiʻī.
Eltöltött engem keserűséggel, megrészegített engem ürömmel.
16 Kuo ne fesiʻi foki hoku kau nifo ʻaki ʻae kilikili, kuo ne pani au ʻaki ʻae efu.
És kova-kővel tördelte ki fogaimat; porba tiprott engem.
17 Pea kuo ke hiki hoku laumālie ke mamaʻo mei he melino: naʻe ngalo ʻiate au ʻae monūʻia.
És kizártad lelkem a békességből; elfeledkeztem a jóról.
18 Pea ne u pehē, “Ko ʻeku mālohi mo ʻeku ʻamanaki kuo ʻauha meia Sihova;”
És mondám: Elveszett az én erőm és az én reménységem az Úrban.
19 ʻI heʻeku manatu ki hoku mahaki pea mo ʻeku mamahi, ʻae kona pea mo e ʻahu.
Emlékezzél meg az én nyomorúságomról és eltapodtatásomról, az ürömről és a méregről!
20 ʻOku kei manatu ki ai hoku laumālie, pea ʻoku angavaivai ia ʻiate au.
Vissza-visszaemlékezik, és megalázódik bennem az én lelkem.
21 Ko ia ʻoku ou fakamanatu ki hoku loto, pea ko ia ʻoku ou kei maʻu ai ʻae ʻamanaki.
Ezt veszem szívemre, azért bízom.
22 Ko e meʻa ʻi he ʻaloʻofa ʻa Sihova ʻoku ʻikai te tau ʻauha, koeʻuhi ʻoku ʻikai ke ngata ʻene manavaʻofa.
Az Úr kegyelmessége az, hogy még nincsen végünk; mivel nem fogyatkozik el az ő irgalmassága!
23 ʻOku foʻou ia ʻi he pongipongi kotoa pē, ʻoku lahi hoʻo angatonu.
Minden reggel meg-megújul; nagy a te hűséged!
24 ʻOku pehē ʻe hoku laumālie, “Ko hoku tofiʻa ʻa Sihova: ko ia te u ʻamanaki lelei ʻiate ia.”
Az Úr az én örökségem, mondja az én lelkem, azért benne bízom.
25 ʻOku lelei ʻa Sihova kiate kinautolu ʻoku tatali kiate ia, ki he laumālie ʻoku kumi kiate ia.
Jó az Úr azoknak, a kik várják őt; a léleknek, a mely keresi őt.
26 ʻOku lelei ki he tangata ke ne ʻamanaki, pea ne tatali fakatatoka foki ki he fakamoʻui meia Sihova.
Jó várni és megadással lenni az Úr szabadításáig.
27 ʻOku lelei ki he tangata ke ne fua ʻae haʻamo ʻi heʻene kei talavou.
Jó a férfiúnak, ha igát visel ifjúságában.
28 ʻOku ne nofo tokotaha pe, pea ʻoku longo pe, koeʻuhi kuo ne fua ia ʻe ia pe.
Egyedül ül és hallgat, mert felvette magára.
29 ʻOku ne ʻai hono ngutu ʻi he efu, ko e meʻa naʻa ʻoku kei ai ha ʻamanaki.
Porba teszi száját, mondván: Talán van még reménység?
30 ʻOku ne tuku hono kouʻahe kiate ia ʻoku ne taaʻi ia: ʻoku ne pito ʻaupito ʻi he lauʻi kovi.
Orczáját tartja az őt verőnek, megelégszik gyalázattal.
31 He koeʻuhi ʻe ʻikai liʻaki ke lauikuonga ʻe Sihova:
Mert nem zár ki örökre az Úr.
32 He kapau te ne fakamamahi, ka te ne manavaʻofa foki ʻo fakatatau ki hono lahi ʻo ʻene ngaahi ʻaloʻofa.
Sőt, ha megszomorít, meg is vígasztal az ő kegyelmességének gazdagsága szerint.
33 He ʻoku ʻikai te ne fie tautea, pe fakamamahi ʻae fānau ʻae tangata.
Mert nem szíve szerint veri és szomorítja meg az embernek fiát.
34 Ke laiki ʻi hono lalo vaʻe ʻae ngaahi pōpula kotoa pē ʻo māmani,
Hogy lábai alá tiporja valaki a föld minden foglyát;
35 Ke fakatafe ʻae totonu ʻoe tangata ʻi he ʻao ʻoe fofonga ʻoe Fungani Māʻoniʻoni,
Hogy elfordíttassék az ember ítélete a Magasságosnak színe előtt;
36 Ke kākaaʻi ʻae tangata ʻi hono fakamaauʻi ʻoku ʻikai lelei ai ʻa Sihova.
Hogy elnyomassék az ember az ő peres dolgában: ezt az Úr nem nézi el.
37 Ko hai ia ʻoku fakahā, pea ʻoku hoko ia, ʻo kapau ʻoku ʻikai ke fekau ʻe Sihova?
Kicsoda az, a ki szól és meglesz, ha nem parancsolja az Úr?
38 ʻOku ʻikai ke ʻalu mei he fofonga ʻoe Fungani Māʻolunga ʻae lelei mo e kovi.
A Magasságosnak szájából nem jő ki a gonosz és a jó.
39 Ko e hā ʻoku lāunga ai ʻae tangata moʻui, ʻae tangata koeʻuhi ko e tautea ʻo ʻene ngaahi angahala?
Mit zúgolódik az élő ember? Ki-ki a maga bűneiért bűnhődik.
40 Ke tau kumi mo ʻahiʻahiʻi hotau ngaahi ʻaluʻanga, pea toe tafoki kia Sihova.
Tudakozzuk a mi útainkat és vizsgáljuk meg, és térjünk az Úrhoz.
41 Ke tau hiki hake hotau loto mo hotau nima ki he ʻOtua ʻi he ngaahi langi.
Emeljük fel szíveinket kezeinkkel egyetemben Istenhez az égben.
42 “Kuo mau fai talangataʻa, pea kuo mau angatuʻu: ʻoku teʻeki ai te ke fakamolemole.
Mi voltunk gonoszok és pártütők, azért nem bocsátottál meg.
43 “Kuo ke ʻuʻufi ʻaki ʻae houhau, pea fakatangaʻi ʻakimautolu: kuo ke tāmateʻi pea naʻe ʻikai te ke manavaʻofa.
Felöltötted a haragot és üldöztél minket, öldököltél, nem kiméltél.
44 Kuo ke ʻufiʻufi koe ʻaki ʻae ʻao, ke ʻoua naʻa ʻasi atu ʻa ʻemau kole.
Felöltötted a felhőt, hogy hozzád ne jusson az imádság.
45 Kuo ke ngaohi ʻakimautolu ko e efe mo e ʻotoʻota ʻi he lotolotonga ʻoe kakai.
Sepredékké és útálattá tettél minket a népek között.
46 “Kuo mafaʻa ʻae ngutu ʻa homau kau fili kotoa pē kiate kimautolu.
Feltátotta száját ellenünk minden ellenségünk.
47 Kuo hoko mai ʻae manavahē mo e tauhele kiate kimautolu, ʻae lala mo e ʻauha.”
Rettegés és tőr van mi rajtunk, pusztulás és romlás.
48 ʻOku tafe hifo hoku mata, hangē ko e ngaahi vaitafe, koeʻuhi ko e ʻauha ʻae ʻofefine ʻo hoku kakai.
Víz-patakok folynak alá az én szememből népem leányának romlása miatt.
49 “ʻOku tafe hifo ʻa hoku mata, pea ʻikai ʻosi, ʻoku ʻikai siʻi ke tuku.
Szemem csörgedez és nem szünik meg, nincs pihenése,
50 Ke ʻoua ke ʻafio mai ʻa Sihova, pea vakai mei he langi.
Míg ránk nem tekint és meg nem lát az Úr az égből.
51 Ko hoku mata ʻoku ne ueʻi hoku loto, koeʻuhi ko e ngaahi ʻofefine kotoa pē ʻo ʻeku kolo.
Szemem bánatba ejté lelkemet városomnak minden leányáért.
52 “Naʻe tuli fakamamahi au ʻe hoku kau fili hangē ha manupuna, taʻehanoʻuhinga.
Vadászva vadásztak reám, mint valami madárra, ellenségeim ok nélkül.
53 Kuo nau motuhi ʻeku moʻui ʻi he fale fakapōpula, pea kuo lī ha maka kiate au.
Veremben fojtották meg életemet, és követ hánytak rám.
54 naʻe melemo hoku ʻulu ʻi he ngaahi vai; pea ne u toki pehē, ‘Kuo motuhi au.’
Felüláradtak a vizek az én fejem felett; mondám: Kivágattam!
55 “ʻE Sihova ne u ui ki ho huafa mei he fale fakapōpula taumamaʻo.
Segítségül hívtam a te nevedet, oh Uram, a legalsó veremből.
56 Kuo ke fanongo ki hoku leʻo; ʻoua naʻa ke fufū ho fofonga ki heʻeku mānava, ki heʻeku tangi.
Hallottad az én szómat; ne rejtsd el füledet sóhajtásom és kiáltásom elől.
57 Naʻa ke ʻunuʻunu mai ʻo ofi ʻi he ʻaho ko ia ne u ui kiate koe: naʻa ke pehē, “ʻOua naʻa manavahē.”
Közelegj hozzám, mikor segítségül hívlak téged; mondd: Ne félj!
58 “ʻE Sihova kuo ke langomakiʻi hoku laumālie; kuo ke huhuʻi ʻeku moʻui.
Pereld meg Uram lelkemnek perét; váltsd meg életemet.
59 ʻE Sihova kuo ke ʻafioʻi ki he kovi kuo fai kiate au, fakamaau ʻe koe ʻeku meʻa.
Láttad, oh Uram, az én bántalmaztatásomat; ítéld meg ügyemet.
60 Kuo ke ʻafio ki heʻenau lili kotoa pē, mo ʻenau ngaahi filioʻi kiate au.
Láttad minden bosszúállásukat, minden ellenem való gondolatjokat.
61 “ʻE ʻEiki kuo ke fanongo ki heʻenau taukae, pea mo ʻenau ngaahi filioʻi kiate au;
Hallottad Uram az ő szidalmazásukat, minden ellenem való gondolatjokat;
62 ʻae loungutu ʻonautolu naʻe tuʻu hake kiate au, pea mo ʻenau fakatupu meʻa kiate au ʻi he ʻaho kotoa pē.
Az ellenem támadóknak ajkait, és ellenem való mindennapi szándékukat.
63 Vakai ki heʻenau nofo hifo mo ʻenau tuʻu hake; ko au ko ʻenau taʻanga.
Tekintsd meg leülésöket és felkelésöket; én vagyok az ő gúnydaluk.
64 “ʻE ʻEiki ke ke tuku kiate kinautolu ha totongi, ʻo fakatatau ki he ngāue ʻa honau nima.
Fizess meg nékik, Uram, az ő kezeiknek munkája szerint.
65 Tuku kiate kinautolu ʻae mamahi ʻoe loto, ʻa hoʻo malaʻia kiate kinautolu.
Adj nékik szívbeli konokságot; átkodul reájok.
66 Fakatanga mo fakaʻauha ʻakinautolu ʻi he houhau mei he lalo langi ʻa Sihova.
Üldözd haragodban, és veszesd el őket az Úr ege alól!
